eitaa logo
اندیشه دینی
366 دنبال‌کننده
673 عکس
430 ویدیو
51 فایل
#اندیشه_دینی کانالی است جهت ارائه مفاهیم و معارف دینی و پاسخ به شبهات 🚩حرفی اگر بود🌱: سوالی اگر داشتید👈 🔸 @shahadat1419 ✔ناشناسمون🍃: 🔸 http://payamenashenas.ir/Hassan
مشاهده در ایتا
دانلود
مهم‌تر از ✴️ ارزش کار در اسلام به نتایج و دستاوردها و سودی نیست که از آن کار به انجام‌‌‌دهندۀ آن یا به انسان‌‌‌ها می‌‌‌رسد؛ بلکه ارزش کار در اسلام به انگیزه‌‌‌های آن و میزان خلوص، دگرگرایی و از خود‌‌‌گذشتگی‌‌‌ای وابسته است که در آن انگیزه‌‌‌ها وجود دارد. ✴️ در اسلام، کار وقتی شریف و نیکو شمرده می‌‌‌شود که با انگیزه‌‌‌های فراشخصی و در راه خدا و بندگانش انجام شود. به هر میزانی که این انگیزه‌‌‌ها از خود شخص فراتر رود و بیشتر در راه خدا و بندگان او قرار بگیرد، تعالی و ارزش آن کار هم بیشتر خواهد بود. 📚کتاب انسان و عبادت، صفحه۵۳ 🆔 @Andyshedini 💜
✴️ حق را بشناس تا اهلش را بشناسی 🔻استاد شهید آیت‌الله سید محمدباقر صدر: آیا کسی والاتر از علی بن ابی طالب علیه‌السلام هست؟ هیچ کس والاتر از ایشان نیست به جز استاد ایشان (صلی‌الله‌علیه‌وآله). با این وجود ایشان معیار را حق می‌گذارد نه خود. وقتی آن شخص نزد ایشان آمد و در جنگ جمل درباره حق از ایشان پرسید که آیا حق با این سپاه است ـ آن مرد در دوگانگی میان عایشه و علی علیه‌السلام بود ـ و خواست میان علی علیه‌السلام و عایشه بسنجد که کدام برتر هستند تا حکم کند که آیا عایشه با حق است یا علی علیه‌السلام و آیا تلاش‌های عایشه برای اسلام برتر است یا تلاش‌های علی علیه‌السلام. آن‌گاه امام به او فرمود: «حق را بشناس تا اهلش را بشناسی». علی علیه‌السلام همواره اصرار داشت که به عملکرد شخصی خود، صبغه رسالت‌مند دهد نه صبغه بهره‌جویی‌های شخصی. 🔹امامان اهل بیت علیهم‌السلام؛ مرزبانان حریم اسلام، ص ۲۵۶ 🆔 @Andyshedini 💜
✅جهل پایدار 📘جاهلیت یک مرحله تاریخی نیست که دوره اش به‌سر رسیده باشد، بلکه حالتی اجتماعی است که هرگاه شرایطش فراهم شود می تواند تجدید شود؛ زیرا جاهلیت همان کژروی از شریعت خداوند و هدایت پیامبران، و حکومت بر پایه هوس است؛ همچنان که در قرآن کریم آمده است: ﴿أَ فَحُكْمَ الْجَاهِلِيّةِ يَبْغُونَ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ الله حُكْمًا لِّقَوْمٍ يُوقِنُونَ﴾ آیا حکم جاهلیت را می جویند؟ برای مردمی که یقین دارند چه حکمی بهتر از حکم خداوند است؟ 📘بنابراین بازگشت جاهلیت به صحنۀ زندگی یعنی کنار زدن حکم خداوند از صحنه زندگی و محاربه با نظام اسلامی و کشاندن امت از نور حق و دادگری به تاریکی های باطل و ستم. 🆔 @Andyshedini
🔆اسلام، انقلابی است که در آن، زندگی از عقیده و بُعد اجتماعی از امور معنوی، جدا نیست. 🆔 @Andyshedini
🔆حرکت به‌سوی ، مبارزه با نادانی 🔆خداوند متعال، حقیقت مطلقِ بی‌حد و مرزی است که با صفات ثبوتی خود، همۀ آرمان‌های انسان را که جانشین خدا بر زمین است، دربر دارد: درک، دانش، توانایی، نیرومندی، دادگری و بی‌نیازی. 🔆این بدان معناست که راه رسیدن به این حقیقت مطلق نیز بی‌حدومرز است. حرکت به‌سوی او، به‌معنای حرکت دائمی، تدریجی و بی‌توقفِ امری نسبی به‌سوی حقیقت مطلق است: 🔆یا أَیهَا الْإِنْسانُ إِنَّک کادِحٌ إِلی رَبِّک کدْحاً فَمُلاقیهِ ای انسان، همانا تو با تلاشی سخت به‌سوی پروردگار خود در حرکتی و او را ملاقات خواهی کرد. (سوره انشقاق، آیه ۶) حرکت به‌سوی حقیقت مطلق آرمان‌هایی را پیش روی مسیر بشریت قرار می‌دهد که از ویژگی‌های آن حقیقت مطلق برگرفته شده است؛ آرمان‌هایی چون درک، دانش، توانایی و دادگری. بنابراین حرکت به‍سوی حقیقت مطلقی که دانش، توانایی، دادگری و بی‌نیازی محض است، یعنی سراسر مسیر بشریت مبارزه پی‌درپی و همیشگی در برابر هر گونه نادانی، ناتوانی، ستم و فقر است. 🌱 🌱 🆔 @Andyshedini
✳️دعوت به اندیشه و احساس ✳️دعوت اسلامی ، دعوت به فکر و عاطفه و یا به عبارت بهتر دعوت به اعتقاد با همه مفاهیم و عواطفی است که همراه آن است و مانند مکاتب فلسفی صرف ، دعوت فکری محض نیست که صرفاً به دنبال تحول عقیده مطابق با آن دعوت فکری باشد و در همین حد درجا زند . چنان که در سطح دعوت‏های عاطفی و احساسیِ پست نیست ، که صرفاً از احساسات بهره‏برداری می‏کنند و به دنبال پرورش احساسات هستند ، بی آن که خود ، بر اساس اندیشه‏ای خاص استوار شده باشند ، بلکه دعوت اسلامی از روش خاصی در ترکیب اندیشه و عاطفه و شکوفا کردن احساسات و عواطف بر اساس اندیشه ، برخوردار است. ✳️به همین دلیل شاخصه فکری این دعوت ، علی رغم اهتمام به بعد عاطفی و رشد آن در شخصیت اسلامی، باقی می‏ماند ؛ زیرا این دعوت ، هر عاطفه ای را از مفهومی خاص از مجموعه مفاهیمی که از حیات ، هستی و انسان دارد ، الهام می‏گیرد. 🆔 @Andyshedini
✅اگر در جامعه ای، کسانی را به صبر دعوت کردند، و بگویند صبور باش تا خدا در به تو عوض دهد، این سخن، سخن اسلام نیست. 🌱 🌱
🇮🇷🇮🇷🇮🇷 الحمدلله، رؤیای انبیا تعبیر شد 🇮🇷🇮🇷محمدباقر مدام گوش‌به‌زنگ اتفاق‌های ایران بود. در نامه‌ای برای آقا رضا نوشت که از راه دور با دردها شریک است و حرارت آتشی را که مردم ایران در آن بودند احساس می‌کند و خودش را با ترس‌ها و امیدها سهیم می‌داند. 🇮🇷🇮🇷به شیخ محی‌الدین آموزگار، که رادیوی ترانزیستوری داشت، سپرده بود خبرهای تهران را خوب رصد کند و به او برساند. شب بیست‌ودوم بهمن، محی‌الدین در بیرونی خانۀ استادش بود که با صدای اذان مغرب عراق از رادیو تهران شنید: «اینجا تهران است: صدای جمهوری اسلامی ایران.» از پله‌ها بالا دوید که بشارت بدهد. محمدباقر تسبیحات اربعه را می‌خواند. منتظر ایستاد. سلام نمازش را که داد، رو برگرداند: - ابومحمدعلی، چی شده؟ - خبر خوش، سید! انقلاب پیروز شد، الآن رادیو تهران اعلام کرد. 🇮🇷🇮🇷به سجده افتاد و شکر کرد و به جان محی‌الدین دعا کرد. نماز را خواند و راهی مسجد جواهری شد. آنجا، بعد از نماز مغرب و عشاء، برای شاگردانش درس اصول فقه می‌گفت. وارد شد. همگی دورتادور نشسته بودند. به پایش بلند شدند. بشاش به نظر می‌رسید. کنارشان نشست. بعد از بسم‌الله، گفت: «الحمدلله، رؤیای انبیا تعبیر شد... الحمدلله.» سخنرانی کوتاهی کرد و سه روز درس را تعطیل کرد و از آنها خواست حمایتشان را از انقلاب ایران نشان بدهند. 📚کتاب نا، صفحه ۱۸۴ ✴️ ✴️ 🆔 @Andyshedini
4.67M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎧 صدای صدر 🏵️ قلهٔ شجاعت 🏵️حب خدا بود که سبب می‌‌شد علی (ع) همواره شجاعانه و قهرمانانه عمل کند. این شجاعت، شجاعت درندگان و شجاعت شیران نیست؛ بلکه شجاعت ایمان و حب خداست. چرا؟ زیرا این شجاعت فقط شجاعت میدان جنگ نبود، بلکه گاهی شجاعت نپذیرفتن و رد کردن و گاهی شجاعت صبر بود. علی‌‌بن‌‌ابی‌‌طالب (ع) الگوی والای شجاعتِ مبارزه در میدان جنگ را به نمایش گذاشت. در آستانه شصت‌‌سالگی بود که کمر همت بست و به خوارج یورش برد و با چهار هزار نفر جنگید. این قله شجاعت در میدان مبارزه است؛ چون حب خدا او را سرمست کرده و نمی‌‌گذارد اصلاً به این مطلب توجه کند که آن‌‌ها چهار هزار نفرند و او یک نفر. 🏵️او قله شجاعت در صبر است، قله سکوت و چشم‌‌پوشی از حق خویش است؛ در اوج جوانی، نه در کوران پیری، به حکم اسلام از حقش چشم پوشید. 📚ترجمه این متن در کتاب سنت‌های تاریخی در قرآن، صفحه ۲۲۴ منتشر شده است. علیه‌السلام 🆔 @Andyshedini
💠 ویژگی خودسازی در اسلام 💠 گاهی انسان خیال می‌‌کند پس از آنکه مقداری از دین را به‌‌دست آورد دیگر به مرتبه‌‌ای رسیده است که می‌‌تواند بی‌‌حرکت بماند و نیازی نیست برای بهبود و اصلاح عبادت خود، افزودن بر دریافت‌‌هایش از قرآن و سنت پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، مناجات با پروردگار در دل تاریکی شب، و توبه و استغفار تلاش و مجاهده کند؛ آنگاه رسالت دینی برای او به فرایندی تبدیل می‌‌شود که آن نشاط شوق‌‌انگیز در آن نیست؛ نشاطی که فقط از سرچشمه سجود در جان جوشیدن می‌‌گیرد. 💠 من احساس می‌‌کنم که تفاوت ظریف میان اسلام به‌‌عنوان رسالتی دینی با دیگر نظام‌‌ها دقیقاً در همین نقطه است؛ چه اینکه مهم‌‌ترین ویژگی اسلام، خودسازی بی‌‌پایان آن است؛ خودسازی‌‌ای که فرد و گروه را کنترل می‌‌کند و همواره آن دو را به کتاب خدا عرضه می‌‌دارد؛ خودسازی‌‌ای که عمر فرد را از عمر اسلام جدا می‌‌کند. وقتی من عمر خودم را از عمر دینم جدا می‌‌کنم، آرام می‌‌شوم و شتابان پی نتیجه نمی‌‌دوم؛ زیرا خودش به‌اندازه خواهد آمد و خدا هم از من برای پیروزی حساب نخواهد ‌‌کشید، بلکه «صدق» مرا محاسبه می‌‌کند که او خود، در کتابش فرموده است: ﴿لِيَجْزِيَ اللهُ الصّادِقينَ بِصِدْقِهِم‌﴾ (تا خداوند صادقان را به‌‌خاطر صدقشان پاداش دهد) و ﴿وَ مَا النّصْرُ إِلّا مِنْ عِنْدِ اللهِ﴾ (و پيروزى تنها از جانب خداوند تواناى حكيم است‌). 🆔 @Andyshedini
☘توازن اجتماعی، هدف حکومت اسلامی 🔺توازن اجتماعی در مفهوم اسلامی آن عبارت است از [برقراری] توازن [و تعادل] میان افراد جامعه در سطح معیشت، نه در سطح درآمد. توازن در سطح معیشت نیز به این معناست که مال تا اندازه‌‌ای میان افراد جامعه موجود و در گردش باشد که هر فرد بتواند در سطح عمومی، گذران زندگی کند؛ یعنی همۀ افراد در یک سطح معیشتی زندگی کنند. 🔺اعتقاد اسلام به برقراری توازن اجتماعی در سطح معیشت به این معنا نیست که ایجاد این حالت را در یک لحظه لازم بداند؛ بلکه به این معناست که اسلام توازن اجتماعی در سطح معیشت را هدفی قرار داده که حکومت در حدود اختیارات خود و با استفاده از شیوه‌‌ها و راه‌‌های قانونی باید برای دستیابی به آن تلاش کند. 🔺اسلام به‌‌نوبۀ خود برای تحقق توازن اجتماعی در سطح معیشت با حرام ساختن اسراف، سطح معیشت را از بالا کنترل می‌‌کند. همچنین برای بالا بردن سطح معیشت از پایین، افرادی را که در سطح معیشتی پایینی زندگی می‌‌کنند، به سطحی بالاتر ارتقا می‌‌دهد. بدین‌‌سان، سطوح به یکدیگر نزدیک می‌‌شوند تا جایی که سرانجام در سطحی واحد به‌‌هم می‌‌پیوندند که چه‌‌بسا دارای درجات گوناگون باشد، اما تفاوت‌‌های آشکار جامعۀ سرمایه‌‌داری در سطح معیشت را درون خود ندارد. 🔺در روایتی آمده است که امام موسی‌بن‌جعفر علیه‌السلام در مقام تعیین مسئولیت حاکم در زمینۀ مال زکات این طور فرمودند که حاکم مال را می‌‌گیرد و آن را در همان جهتی مصرف می‌‌کند که خداوند، در هشت سهم، برای آن معلوم فرموده است؛ برای فقیران و بینوایان و…. حاکم این مال را به‌‌اندازه‌‌ای که این افراد بتوانند بدون مشقت و سخت‌‌گیری [بر خانواده‌‌شان] یک سال خود را بگذرانند، بینشان تقسیم می‌‌کند. اگر چیزی از این مال اضافه آمد، به حاکم بازمی‌‌گردد و اگر کم آمد و آنها را کفایت نکرد، حاکم وظیفه دارد با اموالی که نزد اوست و به‌‌اندازه‌‌ای که درخور آن‌‌هاست [آن‌‌قدر] به ایشان بدهد تا بی‌‌نیاز شوند. 🔺این روایت به‌‌روشنی نشان می‌‌دهد که هدف نهایی‌ای که اسلام در پی آن است و مسئولیت آن را بر عهده ولی امر گذاشته، بی‌‌نیاز ساختن همۀ افراد در جامعۀ اسلامی است. 📚 کتاب بارقه‌ها، صفحه ۱۶۹ 🆔 @Andyshedini