بِسمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحمَـٰنِ ٱلرَّحِیم کودک بودیم و نه راه می دانستیم و نه چاه تنها دعای مادرانمان زمزمه گوشمان بود که خدایا فرزندانم را در مسیر معارف قرآن و اهل بیت علیهم‌السلام قرار بده و امروز و این لحظه را سپاس می‌گوییم که خداوند دعای مادرانمان را اجابت کرد و ما در مسجد صنعتگران پای سفره درس قرآن و اهل بیت علیهم‌السلام ، از رزقی معنوی سیراب می‌شویم و قد می‌کشیم. 🔸 استاد گرامی حاج آقای #صرافیان شما هر روز برایمان در مسجد مثل پدری مهربان ما را پای سفره کلام گوهربار اهل بیت علیهم‌السلام و قرآن لقمه می‌نشاندید و از بازی گوشی‌های بچگانه‌مان خسته نمی‌شدید و با اینکه مرامتان این است که از لحظه، لحظه وقتتان استفاده می‌کنید، اما وقتی نوبت به خواندن دفترهای مکارم ما می‌رسید، با صبر و حوصله قدم‌هایتان را کوچک بر می‌داشتید و خط به خط، جمله به جمله با ما جلو می‌آمدید و نه تنها به ما که، به مادران ما نیز آموختید فرشتگانی در خانه باشند و خوبی‌های ما را لحظه به لحظه ثبت کنند. در برنامه‌های هر روز مسجد یادمان دادید که قبل از ایستادن به نماز و صحبت با خداوند یکتا، ما نیز باید صحبت خداوند را بشنویم و قرآن بخوانیم تا هنگام نماز که می‌شود آخرین افکار و آخرین کلاممان، کلام خداوند بوده باشد تا نمازمان رنگ و بوی خداوند بگیرد. با خواندن هر روز خطبه فدکیه آموختیم دختر پیامبر صلی الله و علیه و آله تمام هستی‌اش را فدای امام امام علی علیه‌السلام کرد، پس ما نیز دنبال پیدا کردن راه درست زندگی، بخشی از روزمان را میان گل‌های باغ نهج البلاغه قدم زدیم و شما استاد گرامی برایمان از قرآن و صحیفه سجادیه و نهج‌البلاغه و مفاتیح لقمه معرفت می‌گرفتید و این کلمات نورانی با کلام شما، نوش جانمان می‌شد. ممنون که چراغ خانه خدا را روشن نگه داشته‌اید و جان ما را به نور این مکان مقدس، جانی دوباره بخشیدید. کلامی و جمله‌ای در خور قدردانی شما پیدا نکردیم فقط با زبان کودکانه‌مان می‌گوییم: 🌺 من علمنی حرفا فقد صیرنی عبدا 🌺 📌 فرزندان شما در مسجد صنعتگران