✖️اینکه بعضی‌ها در سه ماه گذشته نسبت به #فحاشی‌ها و خشونت‌ورزی‌های جنبش سکوت کردند و تازه بعد از فروکش کردن ماجراها فاصله‌گذاری را شروع کرده‌اند بیشتر به خود ماهیت توده‌‌وار جنبش برمی‌گردد. جنبش‌های توده وار و «برای زندگی معمولی» اساسا هر گونه فردیت و تفاوتی را بر نمی‌تابند و هرگونه مخالف خوانی را طرد می‌کنند و با ایجاد رعب و وحشت و خشونت اجتماعی و رسانه‌ای امکان هرگونه مخالفتی را سلب می‌کنند. 🔻آن وقتی که سرهنگ پلیس را که از سلاحش استفاده نکرد دوره کردند و با سنگ و قمه و سیخ زجرکشش کردند 🔻آن هنگام که دخترکان از بالای پشت بام کوکتل و سنگ به سر مامور پرتاب می‌کردند. 🔻آن وقتی که خانه آن پلیس اشغال و حریم همسرش هتک شد، چرا دوستان چنین نقدهایی نکردند؟! چون از خود جنبشی‌ها واهمه داشتند. کما اینکه ساسی و گوگوش و فرهادی و.‌.. آسیب دیدند. توده‌ها حتی سکوت سلبریتی ها را تحمل نمی‌کردند و با فشار آنها را مجبور به موضع گیری مخالف می‌کردند. اما مسأله سر این موضع‌گیری یا نگیری‌ها نیست. مسأله سر تلازم چنین فرمی با محتوای آن است. فرم توده وار خشن و نامسالمت آمیز قطعا با محتوا و تفسیر خاصی که از زن و زندگی و آزادی پیوندی دارد. این فرم حتما با تئوریزه کردن تمنای میانمایگی و مشروع کردن اراده معطوف به تنانگی پیوندی دارد... ✍️ میثم مهدیار