⛔️ #شبهه حج: بجاش بدید فقرا! روزه: بجاش کمک کنید به فقرا! نماز: بجاش کمک کنید به فقرا و تفکر مثلا! کمک به حرم ائمه: بجاش بدید فقرا! شب قدر و مسجد و عبادت: بجاش برید خونه فقرا! محرم و نذری و عزاداری: بجاش بدید به فقرا و یتیم ها بخندند! و... به این مدل شبهه می‌گیم: شبهه تقابل‌سازی خوبی ها! حتی بعضی وقتا جابجایی خوبی ها با بدی ها; کلیدواژه اصلی‌اش هم این کلمه است: بجاش! (بجای فلان،بهمان)! ✅ #پاسخ ۱. چرا نباید دوتاشو انجام بدیم؟ هرچیزی سر جای خودش لازمه! چرا باید اولی رو تعطیل کنیم تا دومی رو انجام بدیم؟! آیا نمیشه هم نماز خواند هم روزه گرفت هم به فقرا کمک کرد؟! درست مثل اینکه بگویند: جامعه فقط رفتگر می خواد، معلم نمی خوایم، بجاش رفتگر بشید! دکتر و معمار نمی‌خوایم رفتگر بشید! می‌بینید چقدر خنده‌داره؟! همه کارهای خوب، لازم و مفیدند به حد خود و به جای خود. درواقع هدف اصلی این مدل شبهه اینکه غیر مستقیم القا کنه اولی‌ها "بد" و فقط دومی‌"خوبه"! پس بیایید اولی‌ها رو بذارید کنار! کلا دین و همه احکامشو به بهانه فقرا بذارید کنار! هدف همینه ۲. از اون گذشته، کی گفته هر کی میره حج، به فقرا کمک نمی کنه؟! حاجی که خمس و زکات نپرداخته باشه، اصلا نمیتونه بره حج! نذری و حرم ائمه و مسجد شب قدر و افطار و سحری‌اش، محل پذیرایی از همه مردم از جمله همون فقراست... بستر نرم شدن دل مردم برای کمک به همون فقرا و یتیم‌هاست. ۳. بهتر نیست این افراد بجای منع کارهای خوب! کارهای دیگه رو بگذارند؟! مثلا بگویند: سفر پاتایا و آنتالیا: بجاش بدیم فقرا! مهمونی‌های پر زرق و برق: بجاش بدیم فقرا! ماشین ها و کاخ های آنچنانی: بجاش بدیم فقرا! #شبهات #شبهات_محرم