متن شبهه: #عزت_با_روش_دلواپسان  این استقلال نیست که عطسه ترامپ ارزش پول ما را تغییر دهد  استقلال این نیست که ترامپ با یک پیام توییتری، اقتصاد و معیشت و درآمد مردم ما را در تنگنا قرار دهد و بر فقر و فساد و فحشا در جامعه ما بیفزاید و ناموس و شرف ما را بازیچه بگیرد. رئیس‌جمهور آمریکا کدام کشور جهان را می‌تواند راحت‌تر از ایران ما آماج تحریم و تهدید و توهین قرار دهد و هیچ هزینه و عوارضی هم برایش نداشته باشد.  استقلال این نیست که بیش از چهل میلیارد دلار ما در بانکهای کشورهای دوست و بعضاً هم‌پیمان ما نظیر چین و عراق و هند و ترکیه و... بلوکه باشد اما به دلیل تحریمهای بانکی آمریکا قادر به استفاده از آنها برای درمان زخمهای ملت نباشیم؛ آن هم در این روزهای تنگ کرونایی و تحریمها.  استقلال این نیست که انتخابات 2020 آمریکا برای مردم ما سرنوشت‌سازتر از انتخابات 1400 خودمان باشد. استقلال این نیست که ملت ما با حسرت به دست رای‌دهندگان آمریکایی چشم بدوزند که کدام نسخه را برای سفره و زندگی ما می‌پیچند. اما همین انتخابات برای مردم آمریکا چنان بی‌اهمیت است که نیمی از آنها حتی پای صندوق رای نمی‌آیند. امروز سرنوشت کدام کشور دنیا، بیش از ما، به انتخابات آمریکا وابسته است؟  استقلال این نیست که فرزندانمان در آرزوی ترک کشور و حضور در کارخانه‌ها و دانشگاههای آمریکا و اروپا لحظه‌شماری کنند. اما هیچ آمریکایی، اروپایی یا حتی آفریقایی برای زندگی در کشور ما تمایلی نداشته باشند. مگر سرزمین ما چه از بلاکفر کم دارد؟  استقلال این نیست که برای امرار معاشمان به کشورهایی همچون عراق و کویت و ترکیه و چین و روسیه و حتی کشورهای آفریقایی باج بدهیم تا شاید بخشی از پول نفت خودمان را دریافت کنیم.  استقلال این نیست که برای دور زدن تحریمها، همانند قاچاقچیان و دزدان دریایی در سیاهی شب، بار نفت کشتی‌هایمان را جابجا کنیم و یا پول هنگفتی بدهیم تا مخفیانه پرچم قشنگ کشورمان را برداریم تا پرچم برخی کشورها بر فراز کشتی ایرانی قرار گیرد و در نهایت بدون نظارت قانونی، بخشی از پول نفت به حساب افراد خاصی واریز شود، بلکه زمینه فساد این افراد و غارت سرمایه ملی مملکت فراهم شود.  ما کجای کار اشتباه کردیم که به این روز افتادیم؟ آیا برای استقلالمان کم هزینه پرداختیم؟ آیا کم شهید و جانباز دادیم؟ آیا مردم ما در فداکاری و شجاعت و تحمل سختیها، تحریمها و جنگها کوتاهی کردند و پشت به دشمن کردند؟ پس اشکال کار کجاست؟...... 🌿 با افتخار، شعار مرگ سر می‌دهیم و پرچم می‌سوزانیم و برای نابودی دشمنانمان کرنومتر می‌سازیم و نابودسازی آمریکای مستکبر را رسالت خود می‌دانیم.......  استقلال این نیست که ما هنوز یک دلار به اقتصاد آمریکا آسیب نزده ایم،اما هزاران میلیارد دلار خسارت دیده‌ایم....... 🌿 دیگر کشورها برای حفظ استقلال خود چه کرده‌اند که ما نکردیم؟ چرا از تجربه دیگران درس نمی‌گیریم. ما پیروان امت پیامبری هستیم که میگوید علم را بجویید حتی اگر در چین باشد. نظریه‌پردازان اصولگرای ما باور کنند انکار مسائل فوق، مشکلی را حل نمیکند و ریشه مشکلات در دولت روحانی، احمدی‌نژاد، خاتمی و هاشمی و اشتباه مردم در رای روز انتخاباتِ استصوابی کشورمان نیست.  ادامه این مسیر به نابودی استقلال و تسلیم شدن می‌انجامد، ما باید هوشمندانه مبارزه کنیم. از تجرییاتِ تاریخی خود استفاده کنیم. سیاست یعنی بیشتر ضربه بزنیم و کمتر ضربه بخوریم. استقلال و شرف و ناموس ما سالهاست که عرصه تاخت و تاز است. پاسخ شبهه : نویسنده این مقاله در مبانی نظریه اش با خودش درگیر و گرفتار تعارضات درونی است. نویسنده که گویی از ادامه راه انقلاب خسته شده و از نفس افتاده اولا زبونی و وارفتگی خودش را به کل جامعه نسبت می دهد و ثانیا بدون توجه به انگیزه و هدف راه طی شده تلویحا می گوید بیاییم رسما بپذیریم که غلط کرده ایم و توبه کنیم و مملکت و عقاید و آرمانها و ارزشهای خود راتسلیم آمریکایی ها کنیم! آقای نویسنده لابد خیال می کند بدین ترتیب به استقلال می رسد! این توهم نشان میدهد که نویسنده اصلا معنای استقلال را نفهمیده است! وی باید پاسخ دهد که مگر ایران قبل از انقلاب شعار مرگ .... سر میداد؟! پس چرا وضع اقتصادی و سیاسی و اجتماعی و فرهنگی و علمی کشور به فضاحتی کشیده شده بود که ملت را به انقلاب واداشت؟! وی می گوید شاید در مسیر اشتباه کردیم... ولی نمی گوید درکجای کار اشتباه کردیم! ظاهرا شعار مرگ بر مستکبران بدجوری جگر این بنده خدا را آتش زده که اینجوری به ناله درآمده! اگر این نویسنده اصل انقلاب را نپذیرفته که باید کل سیستم تفکرش را مورد جراحی قرار دهد! و اگر اصل انقلاب را پذیرفته و مجاهدت ملت و ایثار شهدا را تایید می کند که باید بگوید مگر راهی که بعد ازپایان جنگ طی کرده ایم غیر از همان طریق شهدا بوده است؟! کدام یک از آرمانهایمان تغییر کرده است؟! اتفاقا علت العلل مشکلات