⭕️ دروغ پردازی باستانگرایان و نواصب درباره ی کشتار مردم فارس و خراسان در دوره ی امام علی(ع)
🔺امام علی(ع) آن مظهر #عدل و بخشندگی در حالی از سوی دشمنان حق و عدالت به بی رحمی و ستمگری متهم می شود که به تصریح تاریخ، آن حضرت در موقعیت های مختلف، به دلیل حق طلبی و مظلومیت #ایرانیان از هیچ کوششی در حمایت از آنان دریغ نکرده و همواره در برابر تحقیر #عجم از سوی اعراب متعصب مقاومت کرده است.
#نواصب و #باستانگرایان اسلام ستیز به خیال خام خود، اسنادی ارائه داده اند که اثبات کنند مولای متقیان علی (ع) در برابر شورش ها و مقاومت مردم ایران در برابر استیلای مسلمانان به مقابله و سرکوب ایشان برخاسته و امر به کشتارشان داده است.
ما منابع تاریخی و اسناد ارائه شده را مو به مو بررسی و بر دروغ پردازی این جماعت کوردل، خط بطلان کشیده ایم.
(لازم به یادآوری است پیش از این نیز، بسیاری از اساتید و پژوهشگران، پاسخ های کوبنده به این نوع اکاذیب داده اند.)
🔺متن شبهه:
پس از عثمان نوبت سلطنت علی رسيد که بسيار لرزان و کوتاه بود. اختلافات معاويه و علی بر سر قدرت بالا گرفت و سبب ساز جنگهای طولانی گرديد. علی جهت تامين مخارج اين جنگها مجبور بود که باج و خراج بيشتری از ايرانيان اخذ کند. اين فشارها موجب قيامها و مقاومتهای دليرانه از سوی شهرهای مختلف ايران شد بطوری که امام علی بی رحم ترين سرداران خود ، از جمله « زياد ابن ابيه » و « خليد بن طويف » را بسوی خراسان، فارس، ری ، آذربايجان و ساير شهرها و بلاد اعزام داشت.
در زمان علی ابن ابی طالب، مردم استخر چندين بار قيام کردند. علی ابن ابی طالب در يکی از آن موارد « عبدالله بن عباس » را در راس لشکری به آنجا گسيل داشت و شورش توده ها را در سيل خون فرونشاند (فارسنامه ابن بلخی، ص 136 ). در مورد ديگر که مردم استخر شوروش کردند، علی ابن ابی طالب « زياد بن ابيه » را به آنجا گسيل داشت تا به سرکوبی اين قيام بپردازند.
در مورد جنايات و کشتار مردم استخر توسط زياد بن ابيه کتابها و روايت زيادی نوشته و نقل شده است (رجوع کنيد به کتاب مروج الذهب،. جلد دوم ص 29)
در سال 39 هجری مردم فارس و کرمان نيز سر به شورش گذاشتند و حکام ستمگر علی ابن ابی طالب را از شهر خود بيرون کردند. امام علی مجددا زياد بن ابيه را به آنجا گسيل داشت و لشکريان وی از هيچ جنايتی فروگذاری نکردند. (تاريخ طبری، جلد 6، صفحه 2657 و يا فارسنامه، ص136)
مردم خراسان نيز در زمان علی ابن ابی طالب برای چندين بار قيام کردند و چون چيزی نداشتند بعنوان باج و خراج بپردازند، از دين اسلام برگشته و به مقاومت سخت و جانانه ای دست زدند. علی ابن ابی طالب « جعده بن هبيره » را بسوی خراسان فرستاد. او مردم نيشاپور را محاصره کرد تا مجبور به صلح شدند. ( تاريخ طبری، جلد 6، ص 2586 و فتوح البلدان ص292)
به روزگار خلافت علی بن ابی طالب، چون پايان سال 38 و آغاز سال 39 بود، حارث بن سره عبدی، به فرمان علی لشکر به خراسان کشيد و پيروز شد، غنيمت بسيار و بردۀ بی شمار بدست آورد. تنها در يک روز، هزار برده ميان يارانش تقسيم کرد ولی سرانجام خود و يارانش، جز گروهی اندک، در سرزمين قيقان (سرحد خراسان) کشته شد. (فتوح البلدان، بلاذری).
پاسخ شبهه:
1⃣ هیچ یک از مورخان، #شورش و خودداری مردم #فارس، کرمان و خراسان از ادامه ی پرداخت خراج را در زمان خلافت #امام_علی (ع)، به سبب اخذ باج و خراج بیشتر ذکر نکرده اند.
دوست و دشمن به جدیت آن حضرت نسبت به اجرای #عدالت اذعان دارند و همانطور که از نامه های ایشان به والیان و فرمانداران نواحی مختلف پیداست، دقت و نظارت کاملی در دریافت عادلانه ی خراج از نواحی مختلف قلمرو اسلامی داشته اند.(۱)
2⃣ زمینه ی این شورش ها به دلیل فاصله ی زمانی با جنگ #صفین (یکی پیش از جنگ صفین و دیگری دو سال پس از آن) هرگز اخذ خراج سنگین برای هزینه در #جنگ نبوده است.
ریشه ی اصلی شورش فارس و کرمان به دلیل مخالفت هایی بوده که از سوی دشمنان امام و فتنه گران در بصره و اهواز رخ داده بود(۲) و شورش خراسان هم به دلیل تحریک اهالی از سوی بازماندگان حکومت #ساسانی بوده است.(۳)
3⃣ در گزارشات تاریخی مربوط به شورش های برخی نواحی در زمان خلافت امام علی (ع)، سخنی از سختگیری و بیرحمی عاملان وی مشاهده نمی شود.
ستمگری و جنایات زیاد بن ابیه هم مربوط به دوران حکومت #معاویه و نسبت به عموم #شیعیان بوده و او تا پیش از شهادت امیرالمومنین(ع) به ایشان وفادار بوده است.(۴)
❗️استناد شبهه کنندگان به کتاب مروج الذهب مبنی بر جنایت پیشگی زیاد در فارس از آنجا باطل است که طبق همین منبع تاریخی، این جنایت ها در دوره ی حکومت معاویه و فرمانداری زیاد بر کوفه و بصره اتفاق افتاده است.(۵)
4⃣ در زمان خلافت امام علی (ع) فارس و خصوصاً شهر #استخر تنها یک بار شوریده که آن هم با سیاست، نرمش و مدارای زیاد بن ابیه سامان یافته و مردم را به پرداخ