#شبهه74 متاسفانه نتیجه 37 سال حکومت مذهبی ها و مساجد رو ها نتیجه ای عکس داده که به گفته خود مسولین تعداد مسجد روها و مذهبی ها روز به روز کم تر شده و یا اینکه متاسفانه اعتقادات فقط به صورت زبانی شده نه قلبی در طول 37 سال حکومت تعداد امامزاده ها و اماکن مذهبی چندین برابر ولی اخلاق و اعتقادات متاسفانه ضعیف تر شده و ظاهرا روز به روز هم داره بدتر میشه عیب کار کجاست مسجدها کمه یا عیب جای دیگست ....!؟ 🔆🔆پاسخ:🔆🔆 «کمتر شدن» در پرسش با چه زمانی مقایسه شده است؟ پیش از انقلاب اگر گفته شود نسبت به پیش از انقلاب ، معلوم می شود پرسشگر محترم از اوضاع ایران در پیش از انقلاب و «فرهنگ شدن فساد اجتماعی» در عرصه های مختلف اطلاع صحیحی ندارد. کافی است بدانید برای مبارزه با اسلام و شستشوی مغزی و فکری جوانان، از یک سو مارکسیسم و کمونیسم را تبلیغ کردند و آن را نشانه روشنفکری شرقی شمردند. از دیگر سو ، تفکر جدایی دین از سیاست و قرار دادن دین در مقابل علم و صنعت و پیشرفت و تمدن ، ملاک روشنفکری غربی به حساب می آمد. در واقع تفکر غربی و شرقی دو تیغه قیچی بودند و هر دو یک هدف را دنبال می کردند و آن ضدیت و مخالفت با دین اسلام و مظاهر دینی بود. قشر عظیمی از جوانان جامعه گرفتار یکی از این دو تفکر بودند. از سویی دیگر با گسترش و ترویج فساد و فحشا از طریق کاباره ها ، سینماها، فیلم ها و تئاترها ، نیز تجویز تأسیس رسمی و علنی روپی گری، عشرتکده ها و شهرک های فحشا و مشروب فروشی ها ، نیز به کارگیری مطبوعات، رادیو و تلویزیون به تضعیف اعتقادات دینی و مبارزة عملی با احکام اسلام ، برخاسته بودند. پس از انقلاب پس از پیروزی انقلاب با بروز جنگ تحمیلی زمینة مساعدی برای خودسازی و روگردان شدن از مجالس بزم پیش از انقلاب و رو آوردن به میادین رزم فراهم شد، از این رو هر چه از دوران جنگ فاصله می گیریم، به بیان دیگر: هر چه از حماسه و عرفان و بسترهای مهیا برای خودسازی و غلبة احساسات و عواطف فاصله می گیریم، احساس می شود که گرایش به مظاهر مذهب مانند شرکت در نماز جمعه و جماعت کم رنگ تر شده است. عواملی که باعث افزایش گسست از ارزش ها و گرایش نوجوانان و جوانان به سمت و سوی رفتارهای غیر مذهبی گردیده است: 1) ضعف برخوردها و عملکردها و فقدان مدیریت صحیح فرهنگی 2) تهاجم فرهنگی دشمنان خارجی پیروزی انقلاب اسلامی به دنیا نشان داد که «دین» به خصوص «اسلام» می تواند به عنوان یک قدرت سیاسی و حکومتی علیه زورمداران و زرپرستان قد علم کند. ظهور این قدرت موجب شد دنیاگرایان در اندیشة مقابله با آن برآیند. ایجاد آشوب ها و درگیری های داخلی، تحریک صدام برای جنگ از خارج ، تحریم های اقتصادی و نظامی، استفاده از ابزارهایی چون شورای امنیت سازمان ملل و حقوق بشر و عفو بین الملل و... با این هدف بود. چون در آن گام نتوانستند توفیق حاصل کنند، درصدد دگرگون کردن فرهنگی و به تعبیر رهبر معظم انقلاب «شبیخون فرهنگی» برآمدند. پیچیده ترین و خطرناک ترین حرکت تهدید کنندة انقلاب و دین و ارزش های معنوی، تهاجم فرهنگی است. دشمن برای نیل به این هدف شوم از همة فرصت های داخلی و خارجی استفاده می کند. علاوه بر راه اندازی ده ها ایستگاه رادیویی و تلویزیونی و ماهواره ها و انتشار کتاب و روزنامه و سایر وسائل ارتباطی، نیز به استخدام در آوردن خبرگزاری های مهم جهان و دستگاه های جاسوسی، به سراغ طیف های مخالف انقلاب و کسانی که با نظام و حاکمیت مشکل دارند، هم چنین روشنفکرانی رفتند که تا حدودی تمایل مذهبی داشتند و می توانستند در این طرح استعمارگران را کمک نمایند و آگاهانه یا ناآگاهانه ، مستقیم یا با واسطه ، مجری سیاست قدرت ها باشند و با استفاده از شیوه های متفاوت و ارائه نظریه های دیکته شده، به جنگ فرهنگی با انقلاب برخیزند. با توجه به حجم گستردة آفات ارزش های دینی که به آن اشاره شد ، اگر می بینیم برخی از جوانان از جهت ظاهری و رفتاری به این سو و آن سو کشیده می شوند، مفهومش این نیست که از بعد اعتقادی و نظری نیز استحاله و تهی شده اند. نظر خواهی ها و آمارها این مطلب را تأیید می کند. مضافاً حضور همان جوانان در گردهمای مذهبی تاسوعا و عاشورا، شب های قدر ماه رمضان، حرم امامان و امام زاده ها، حضور در اعتکاف ها و هم چنین حضور در صحنه هایی که نیاز به فداکاری و ایثار بوده، دلیل این مدعا است. به علاوه ، جوانان زیادی در محیط های علمی و دانشگاهی و غیر آن هستند که که عملاً به اسلام و ظواهر دینی پایبند می باشند. http://www.pasokhgoo.ir/node/1606 🔶🔶منبع: کانال آنتی شبهه🔶🔶 http://sapp.ir/antishobhee https://eitaa.com/Antishobheh