eitaa logo
ذاکرین آل الله
245 دنبال‌کننده
2.1هزار عکس
1.2هزار ویدیو
272 فایل
( متن اشعار؛سبکها وفایلهای صوتی ایام ولادت و شهادت ائمه اطهار(ع) ومناسبتها ی ملی و مذهبی التماس دعا حاج غلامرضا سالار 09351601259 . شماره جهت ارتباط با مدیر کانال...
مشاهده در ایتا
دانلود
🌹 🌹 از زندگی نامه امام رضا علیه السلام 💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫 نام: على بن موسي . كنيه: ابوالحسن (چون كنيه امام موسى كاظم (ع) نيز ابوالحسن است، به امام رضا(ع) ابوالحسن ثانى نيز گفته مى‏شود). القاب: رضا، صابر، رضى، وفى، فاضل و صديق. از ميان لقب‏هاى فوق، «رضا» شهرت بيشترى دارد. علت اين كه آن حضرت را «رضا» ناميده‏اند، اين است كه پسنديده خدا در آسمان و مورد خشنودى رسول خدا(ص) و ائمه اطهار (ع) در زمين بوده و دوستان و دشمنان به اتفاق از وى خشنود و راضى بودند. منصب: معصوم دهم و امام هشتم شيعيان. همچنين به مدت سه سال وليعهد مأمون عباسى بود. تاريخ تولد: يازدهم ذيقعده سال 148 هجرى. برخى مورخان تاريخ تولد آن حضرت را سال 151 هجرى و برخى ديگر سال 153 هجرى، پنج سال پس از وفات امام جعفر صادق(ع) دانسته‏اند. محل تولد: مدينه مشرفه، در سرزمين حجاز (عربستان سعودى كنونى). نسب پدرى: ابوالحسن، موسى بن جعفر بن محمد بن على بن حسين بن على‏بن ابى‏طالب(ع). نام مادر: نجمه. نام‏هاى ديگرى نيز براى او نقل شده است؛ مانند: تكتم، اروى، سكن، ام البنين، شقرا، خيزران، سمانه، صقر و طاهره. اين بانوى فاضله كه با تربيت حميده -مادر امام موسى كاظم(ع)- به كمالات انسانى و اخلاق اسلامى دست يافته بود، بهترين زنان عصر خويش در تعقل، ديندارى و حيا بود. مدت امامت: از زمان شهادت پدرش، امام موسى كاظم (ع)، در رجب سال 183، تا سال 203 هجرى، به مدت بيست سال. آن حضرت در سن 35 سالگى به امامت رسيد. تاريخ و سبب شهادت: آخر ماه صفر سال 203 هجرى به وسيله زهرى كه مأمون عباسى در خراسان به آن‏حضرت خورانيد. حضرت رضا (ع) در هنگام شهادتش، 55 ساله بود. برخى سال شهادت آن حضرت رإ؛ ح‏ج سال 205 و برخى 201 هجرى دانسته‏اند. محل دفن: مشهد مقدس (در استان خراسان، در كشور ايران).
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
4_556979832915755734.mp3
1.88M
‍ ‍ . باز هم دربدر شب شدم ای نور سلام باز هم زائرتان نیستم از دور سلام با زبانی که به ذکرت شده مأمور سلام به سلیمان برسد از طرف مور سلام کاش سمت حرمت باز شود پنجره ها باز از دوریت افتاده به کارم گره ها ننوشته ست گنهکار نیاید به حرم پس بیایید اگر خوب و اگر بد به حرم برسد خواهش این ناله ی ممتد به حرم زود ما را برسانید به مشهد ، به حرم مست از آنیم که از باده به خم آمده ایم ما سفارش شده ایم ، از ره قم آمده ایم یاد دادید به ما رنج کشیدن زیباست پس از این فاصله تا طوس دویدن زیباست پا برهنه شدن و جامه دریدن زیباست بعد هم پای ضریح تو رسیدن زیباست پیچش قافله ی ما که به سوی نور است رگه ای در دل فیروزه ی نیشابور است چه خبر در حرم ضامن آهو شده است؟ صحن ها بیشتر از پیش چه خوش بو شده است طرف پنجره فولاد هیاهو شده است باز یک چشمه از آن لطف و کرم رو شده است مادری گریه کنان ذکر رضا می گیرد دست و پای فلجی باز شفا می گیرد با شفا از تو ، چه زیبا شده بیمار شدن به تو وابسته شدن با تو گرفتار شدن کار من هست فقط گرمی بازار شدن گر چه در باور من نیست خریدار شدن- -یوسفم باش، بدون تو کجا برگردم؟ من برایت دو سه تا بیت کلاف آوردم تو خودت خواسته ای دار و ندارم باشی کاش لطفی کنی و آخر کارم باشی مرد سلمانی تو باشم و یارم باشی لحظه ی مرگ بیایی و کنارم باشی قول دادی به همه پس به خدا می آیی هر که یک بار بیاید تو سه جا می آیی 🔸
4_5832601425175120652.mp3
5.3M
سرود و توسل ویژۀ دهۀ کرامت و ولادت حضرت امام رضا علیه السلام _ سید مهدی حسینی جانِ جانِ جانِ جانی، ضربانی ولی نعمتِ ایرانی، رضا جانی جانِ جانانی، خدایی سلطانی شاهِ خراسانی، علی موسی الرضا بی همانندی، شیرین تر از قندی وقتی که میخندی، علی موسی الرضا دلبری، نوۀ ساقیِ کوثری محشری، پسرِ موسی بن جعفری جانِ جانانی، خدایی سلطانی شاهِ خراسانی، علی موسی الرضا بی همانندی، شیرین تر از قندی وقتی که میخندی، علی موسی الرضا لذت زندگی تو صحنت، دو چندانه قربون حرمت که حجِ، فقیرانه گوهر عشقت، معتبرِ عشقت دل میبره عشقت، علی موسی الرضا شرطِ توحیدی، گرمیِ خورشیدی حاجتمو میدی، علی موسی الرضا جانِ جانانی، خدایی سلطانی شاهِ خراسانی، علی موسی الرضا بهترین سرپناهی واسه زائرین شمسِ دین، منو همراهی کن اربعین جانِ جانِ جانِ جانی، ضربانی ولیِ نعمتِ ایرانی، رضا جانی جانِ جانانی، خدایی سلطانی شاهِ خراسانی، علی موسی الرضا بی همانندی، شیرین تر از قندی وقتی که میخندی، علی موسی الرضا به شَرطِها و شُروطِها، حدیثِ تو خوشبحالِ شهدا شدن، اَنیسِ تو نعمتت اصلِ، عنایتت اصلِ ولایتت اصلِ، علی موسی الرضا شهادت میخوام، خوبه بشم گمنام واسه همین اینجام، علی موسی الرضا عالِمی، کابوسِ چشمایِ ظالمی راحِمی، اُلگویِ راهِ حاج قاسمی جانِ جانانی، خدایی سلطانی شاهِ خراسانی، علی موسی الرضا جانِ جانِ جانِ جانی، ضربانی ولی نعمتِ ایرانی، رضا جانی جانِ جانانی، خدایی سلطانی شاهِ خراسانی، علی موسی الرضا بی همانندی، شیرین تر از قندی وقتی که میخندی، علی موسی الرضا دلبری، نوۀ ساقیِ کوثری محشری، پسر موسی بن جعفری
4_5854747315935380950.mp3
4.8M
سرود_ میلاد امام رضا علیه السلام_ حاج ابوذر بیوکافی هرجا که هستم خادم تو هستم دخیل دل رو با ذکر تو بستم 'علی علی علی علی موسی‌الرضا2' این شبا همش صحبتِ ، ولی نعمته خود جنته ، شفیع هشتم پناه عالم، رضا نام و خصلته آقا به شما مدیونم ، خودم میدونم خیلی ممنونم ، خوشم به اینکه تو لیلی و من، به عشق تو مجنونم سائلتم حشمت و جاهم بده بغض گلوگیرم و آهم بده خسته‌ام از راه و به باب‌الجواد آمدم ای شاه پناهم بده امام رضا ، امام رضا" هرجا که هستم محضر تو هستم تا ابدالدهر نوکر تو هستم 'علی علی علی علی موسی‌الرضا2' دلمو بهت میسپارم ، شدی غمخوارم الا ای یارم ، خدا میدونه توی زندگیم، از عشقتون سرشارم حرم تو انسان‌سازه ، تا بی‌اندازه همیشه بازه ، نمیشه کوتاه اون دستی که به سوی شما درازه منی که به صحن و سرات اسیرم دوسِت دارم امیر بی‌نظیرم تو حرمت نوکری سر به زیرم آخر یه روز حاجتمو می‌گیرم "امام رضا ، امام رضا" .
🍂 (ع) ✍یکی از معجزات امام رضا ع که اخیرا اتفاق افتاده است: یک عروس و داماد تهرانی که تازه عروسی میکنند تصمیم میگیرند بنا به اسرار آقا داماد بیایند مشهد ولی عروس خانم با این شرط حاظر میشه بیاد مشهد که فقط برن تفریح و دیدن طرقبه و شاندیز و اصلا داخل حرم نروند و زیارت نکنند. 👈درست چند روزی هم که مشهد بودند را با تفریح و بازار و خرید گذراندند تا اینکه روز آخر شد و چمدانهایشان را داخل ماشینشان گذاشتند و از هتل خارج شدند. وقتی به میدان پانزده خرداد یا به قول مشهدی ها میدان ضد رسیدند آقا داماد وقتی گنبد و گلدسته آقا رو دید ماشین را نگه داشت و سلامی به آقا داد و مشغول دعا بود که عروس خانم هم دستشو از ماشین بیرون آورد به تمسخر گفت: امام رضا بای بای،خیلی مشهد خوش گذشت؛بای بای داماد ماشین را روشن کرد از مشهد خارج شدند،توی راه بودند که عروس خانم خوابش برد،تقریبا نزدیک ظهر بود و چند کیلومتری داشتند تا برسند به نیشابور که ناگهان عروس گریه کنان از خواب پرید و زار زار گریه میکرد، از شوهرش پرسید که الان به کجا رسیدند؟ شوهرش هم جواب داد نزدیک نیشابور هستیم؛ عروس هم در حالی که گریه میکرد و رنگ پریده گفت برگردیم مشهد داماد هرچی اصرار کرد که چرا؟ ما صبح مشهد بودیم واسه چی برگردیم عزیزم؟ عروس گفت : فقط برگردیم مشهد 👈برگشتند به مشهد و وقتی رسیدند به نزدیک حرم؛عروس اصرار کرد که بروند حرم ؛داماد با ادب هم اطاعت کرد ولی با اصرار فراوان دلیل گریه و اصرار برگشتن و حرم رفتن را از خانمش جویا شد که عروس خانم اینطور جواب داد : 👈وقتی در ماشین خواب بودم،خواب دیدم که داخل حرم ،امام رضا ایستاده و یکی از خادمها هم داره اسامی زایرین را برایشان میخوانند و امام رضا هم تایید میکند و برای زوارش مهر تایید میزنن تا اینکه امام رضا گفتند که پس چرا اسم این خانم(عروس)را نخواندی؟ 👈خادم هم جواب داد که آقاجان ایشان این چند روزی که مشهد آمده بودند به زیارت شما نیامده و اعتنایی به حرم و زیارت شما نداشتند آقا 👈امام رضا جواب داد که اسم ایشان را هم داخل لیست زایرین ما بنویسید؛ این خانم وقت رفتن و خروج از مشهد از من خداحافظی کردند و تشکر کردند پس ایشان هم زایر ما بودند.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
4_5850367540215156035.ogg
1.56M
ما گره گشا داریم ؛ دافع البلا داریم هر کسی کسی دارد ؛ ما امام رضا داریم ما امام رضا داریم سر تا به قدم دردیم ؛ رو به این حرم کردیم پشت پنجره فولاد ؛ ما دارالشفا داریم ما امام رضا داریم با همه تهی دستی ؛ شادیم که از هستی بر دامن لطف تو ؛ دست التجا داریم ما امام رضا داریم تو دست عطا داری ؛ این همه گدا داری ما دست تهی داریم ؛ ما فقط تو را داریم ما امام رضا داریم از درت مران ما را ؛ جان مادرت زهرا غیر کوی تو مولا ؛ ما مگر کجا داریم ما امام رضا داریم روح و جان حج اینجاست ؛ ثامن‌الحجج اینجاست با صفا تر از مروه ؛ مروه و صفا داریم ما امام رضا داریم حجّ فقرایی تو ؛ یار ضعفایی تو اغنیا کجا دارند ؛ ثروتی که ما داریم                ما امام رضا داریم هر چند گرفتاریم ؛ کی گفته که بی یاریم ما حضرت معصومه ؛ ما امام رضا داریم ما امام رضا داریم ما عاصی و شرمنده ؛ تو رئوف و بخشنده هم خوف از آن داریم ؛ هم به این رجا داریم                ما امام رضا داریم گر چه غرق عصیانیم ؛ در پناه سلطانیم چه واهمه ای دیگر ؛ از روز جزا داریم                ما امام رضا داریم رحمی به دل ما کن ؛ راه بسته را وا کن از تو خواستیم هر وقت ؛ میل کربلا داریم ما امام رضا داریم. .
4_5827708521122106255.mp3
284K
❣﷽❣ 💥 💥 ستاره بریزید 💥 ضامن غریبان مولا یاامام رضا جلالیوه قربان مولایاامام رضا سنه قربان شاه خراسان دردلره درمان امام رضا 💥گل زهرامهرتولّاعالمه سلطان امام رضا 💥یا رضا مولا یا رضا ئورک عشق عالموندی/دم عیسی دمونده دی آقاجان عالمین گوزی/اویاشیل پرچمونده دی گوزی زیباقامتی طوباسروخرامان امام رضا 💥گل زهرامهرتولاعالمه سلطان امام رضا 💥یا رضا مولا یا رضا ستاره ی رحمت نورجاودانه سن تاج سرایران السلطان اباالحسن مه تابان حجت یزدان جلوه ی ایمان امام رضا 💥گل زهرامهرتولاعالمه سلطان امام رضا 💥یا رضا مولا یا رضا قاپیوااهل دل گلر/سنه عالم دخیل گلر کیمون عشق ولاسی واراوحریمه هرایل گلر باشیمیزدان کسمه سین الله سایه وی بیرآن امام رضا 💥گل زهرامهرتولاعالمه سلطان امام رضا 💥یا رضا مولا یا رضا (استادطالبی)
🔰 وجه نامگذاری زیبا و به‌جای این ایام به «دههٔ کرامت» ⚡️از یک سو، طبق حکایت پدر مرحوم آیت الله مرعشی نجفی، امیرالمؤمنین علیه‌السلام، حضرت معصومه علیهاالسلام را «کَریمَةُ أَهلِ البَیت» خواندند.(۱) ⚡️از سوی دیگر، در روز ولادت امام رضا علیه‌السلام، آقا موسی بن جعفر علیهماالسلام به حضرت نجمه خاتون، مادر آن حضرت، فرمودند: 📋 «هَنیئاً لَكِ يا نَجمَةُ كَرامَةُ رَبِّكِ» 🔻«ای نجمه! [این] کرامت پروردگارت برای تو مبارک باد»(۲) از این رو، دهه میان ولادت حضرت معصومه و ولادت امام رضا -علیهما السلام- را به زیبایی «دهه کرامت» نامیده‌اند. 📚(۱) زندگانی کریمه اهل بیت علیهم‌السلام،مهدی پور، ص۴۲. 📚(۲) عیون أخبار الرضا علیه‌السلام،ج۱،‌ ص۲۰. ✍ آنقدر رفت که در ثانیه ها هم گم شد بعد آنسوی زمان پنجره ای در قم شد و همین زائره سبز زیارتگاهش درِ پرواز به سمت حرم هشتم شد گوشه‌ی چادر او روی سر قم افتاد کآفتاب آمد و تاریکی شیطان گم شد خاک قم عطر گل یاس گرفت و آنگاه قم مدینه شد و او فاطمه دوم شد یازده کعبه به همسایگی‌اش آمده‌اند یازده مرتبه اینجا حرم مردم شد جمع بودند در اینجا همگی تا اینکه جمکران آمد و همسایه این خانم شد
Milad Emam Reza 1402 Kermanshahi [Mohjat_Net].mp3
842K
قبله ی ایران اومده نمک سفره ی ما شاه خراسان اومده عیدیتو باید بگیری آخه سلطان اومده امام رضا جان اومده جانِ جانان اومده گدایی رو یاد بگیر از امام رضا دلت هرچی که میخواد بگیر کربلاتو برو از پنجره فولاد بگیر زیاد و کم داد بگیر قبله ی ایران اومده نمک سفره ی ما شاه خراسان اومده عیدیتو باید بگیری آخه سلطان اومده امام رضا جان اومده جانِ جانان اومده #
سلام حضرت جان،مهربان دوران ها سلام مأمن آرامش پریشان ها ضریح نور تو مصداق کعبه ی جان ها شکوه صحن عتیقت بهشت مهمان ها نفس بریده ام و جان تازه می خواهم برای از تو سرودن اجازه می خواهم رسیده ای که بتابی به آسمان همه تو ای صبور ترین یار،هم زبان همه مرام آینه ها را بده نشان همه دوباره جان بده بر جسم نیمه جان همه برای شانه ی من تکیه گاه یعنی تو امید هر دل بی سرپناه یعنی تو همیشه زائر دور از تو مثل زندانی ست نصیب عاشق دور از حرم پریشانی ست و هرچه شیعه در عالم دلش خراسانی ست ارادت به شما اصل هر مسلمانی ست لباس خادم این نورخانه سنگین است خیال نوکری ات حسرت سلاطین است شکوه ناب ترین عکس هایمان اینجاست همیشه وقت غم و درد جایمان اینجاست صداقت دل بی ادعایمان اینجاست مدینه و نجف و کربلایمان اینجاست پناه مردم دلخسته از ستم هایی تمام دلخوشی کشور عجم هایی اگرچه شهر پر از صحنه های عصیان است هنوز نام تو اسم شب خراسان است امید روشنمان ذکر یا رضا جان است درون سینه به مهرت،گناه سوزان است همیشه زائر از اینجا به دست پر برگشت گناه کار به اینجا رسید و حر برگشت ضریح، سنگ صبور غم مسافر هاست تمام حوصله ات خرج درد زائر هاست بهشتِ مشهد تو مقصد مهاجر هاست رسیدنِ به عبایت امید شاعر هاست نه دعبلم نه فرزدق،گدا حسابم کن تو آفتابی و چون ذره ها حسابم کن نیامدم که تو را باز درد سر بدهم رسیده ام که در این آستانه سر بدهم کبوترانه به شوق تو بال و پر بدهم برای عرض ارادت دو چشم تر بدهم گرفتم از در این خانه اعتقادم را جواب داده ای هر ذکر یا جوادم را به زخم بی کسی ام التیام می خواهم سلام داده،علیک السلام می خواهم ز جرعه های مرامت،مرام می خواهم میان حصن حصینت دوام می خواهم نفس نفس به هوایت همیشه محتاجم خرابم و به دعایت همیشه محتاجم حرم شنیده فقط بغض در صدایم را نگفته ام به کسی جز تو رنج هایم را کسی نداشته جز چشم تو هوایم را فقط تو باخبری بغض کربلایم را خدا کند که دلم تنگ، بیش از این نشود دلم مسافر محروم اربعین نشود اجازه می دهی ام غم نصیب تان باشم؟ منم مخاطب یابن الشبیب تان باشم؟ مرید عشق حسین غریب تان باشم؟ گریز روضه ی شیب الخضیب تان باشم؟ "بلند مرتبه شاهی ز صدر زین افتاد اگر غلط نکنم عرش بر زمین افتاد" 🔸شاعر: ===========================
مدح حضرت امام رضا علیه السلام تا که در باغ بهشتت یارضا داخل شدم اختیارم رفت از کف ..ناگهان سائل شدم گم شدم بینِ شلوغے حرم ..شڪرخدا باعنایاتِشما ..پیداشدم قابل شدم.. تادخیلِپنجرهفولادِ تو بستم ..دلم.. بیبرو برگرد بر الطاف تان شامل شدم من کجا و این حریمِ باصفا..جداًمنم!! اےنچنین در محضرِ پاکِ شما نائل شدم "السلام...اےآینهدارِ پیمبر السلام" "السلام اے زاده ے زهرا اطهر السلام" تو رئوفے ..مهربانی دلبرے ..دلدادهاے مثلِ جدّت مرتضے ساقیِ صدها باده ای نیست در قاموسِ تو ..راندن عزیزِ فاطمه لطف هاے بے امان دارے به هر افتاده ای حال و روزم را تماشا کن کنارے مانده ام گاه‌گاهے یڪ نگاهے کن کنارِ جاده ای مطمئنم باز مے بخشے مرا سلطانِ عشق پادشاهِ نه فلڪ آخر تو زهرا زاده اے .. "السلاماے وارث ِ موسے ابن جعفر السلام" "السلام اے زاده ے زهراے اطهر السلام" بالِ پروازے بده..آقااسارتمے کشم در معاصے و گناهان سخت ذلّت مس کشم باز درگیرِ خودم هستم ..نجاتم مے دهی؟ خوبمے دانے که من هم داغِ غربت مے کشم در سیاهے ها گمم باید که پیدایم کنے رنج هاے بے شمارے در ضلالت مے کشم آه اے همسایه ام ..ای مهربان‌تر از همه سالهاے سال در این خانه منّت مے کشم "کے خریدارے کنے این نوکرِ آلوده را " "یڪ عوض کن با نگاهے کلّ ِاین شالوده را " 🔸شاعر: ===========================
وقت آن است خداوند مدد فرماید به بیانم مددی بیش ز حد فرماید مدد از حضرت جبریل فراوان برسد واژه ها در طبق لولو و مرجان برسد کلماتی چو گل و لاله و ریحان آید پای این شعر خدایا به خراسان برسد وقت آن است خداوند به امداد آید بازهم نامه ی موری به سلیمان برسد دست تقدیر فراهم شود ان شاءا.. تا سلامِ منِ دل خسته به سلطان برسد بروم با پرِ جبریل به جایی که مپرس و شوم زائر آن صحن و سرایی که مپرس عرشِ هفتم شده آن بارگهِ زیبایش خلدِ هشتم شده با آینه کاری هایش زائر صحن وسرایی که ملک دربانش آستانی که سماوات بلاگردانش حرمی را که ملک خادم باب الکرمش حضرت ضامن آهو که شده سلطانش آستانی که رواقش شده بازار بهشت فقرای همه عالم شده بازرگانش السلام ای علم افراشته بر کشور ما هشتمین نورخدا،حضرتِ تاج سر ما عرشیان آمده از بهرِ مبارک بادت صف کشیدند درآن مسجد گوهرشادت جملگی معتکف صحن و سرایت آقا متوسل شده بر پنجره ی فولادت همه با دفتری از عشق فراآمده اند و به تحریر مقامات شما آمده اند که سرایند شما را به صفات دگری وصفتان را به بیان و کلمات دگری واژه ی وصف تو باید که معطر باشد آیه در آینه قرآنِ مصور باشد روحی از نفخه ی یاسین پیمبر باشد هل اتیٰ باشد و تفسیر ز کوثر باشد بهر توصیف تو از عرش قلم آوردند همه ی جن و بشر یکسره کم آوردند از مقامات شما درّ و گهر می‌ریزد جبرئیل است که می خواند و پر می ریزد السلام ای حرمت قبله ی آمالْ مرا عشقت از روز ازل داد پرو بال مرا چون کبوتر شدن اقبال دگر میخواهد نوکری حرمت حال دگر می خواهد با نگاهِ تو بود نوکر اگر نوکر شد و به درگاه خداوند مقرب تر شد آمدم در حرمت نغمه سرایی بکنم پرِ بغض آمده ام عقده گشایی بکنم آمدم مشهدتان باز گدایی بکنم و گدایی بکنم تا که صفایی بکنم پادشاهی کن و این بار گدا را بپذیر در حریم خودت این بی سر و پا را بپذیر... 🔸شاعر: ===========================
بار دگر به بارگهت بار من فتاد آمد مرید مرده دل ای هشتمین مراد از شکر عاجزم که مرا راه داده ای جز عجز شکر یاد ندارم زاوستاد من ریزه خوار خوان شما خانواده ام خانه به دوش گشته ولی بوده خانه زاد پایم اگر به کوی کس و دست سوی کس پایم شکسته ماند و دستم بریده باد صدبار من فتادم و دستم گرفته ای لطفت زياد ديده ام و کم برم ز ياد از من به خاک خویش زمین خورده ترمجوی دستم بگیر ورنه ز پا خواهم اوفتاد گفتم به عاشقی که گدایی چسان کنم گفتا برو به طوس بگو یااباالجواد یکدم اگر گدایی خود را رها کنم آنروز من نباشم و آندم مرا مباد 🔸شاعر: ===========================
اینجا بهشت کشور ما مشهدالرضاست صحن و سرای ارض و سما مشهدالرضاست یک ذره کم نمی شود این اشتیاق ها عمریست روح اهل ولا مشهدالرضاست هر کس به مشهد آمده حاجت گرفت و رفت حج اسیر و زار و گدا مشهدالرضاست صحن عتیق و پنجره فولاد عشق ماست ایوان طلای دوم ما مشهدالرضاست زائر اگر زیارت کوی حسین خواست اذن دخول کرب و بلا مشهدالرضاست ای هفتمین سلاله ی حیدر عنایتی " یا ایها العزیز و جئنا بضاعتی " سائل شدم به کوی شما یا اباالحسن ای حجّت و ولی خدا یا اباالحسن زیر نظر گرفته مرا مهربانی ات ای عادت تو جود و سخا یا اباالحسن ما را به نوکری خودت مفتخر نما ای پادشاه لطف و عطا یا اباالحسن تو هشتمین پیمبر قرآنی منی زیبایی نماز و دعا یا اباالحسن ای قبله ی حوائج ما یا اباالجواد سلطان دهر و مهد وفا یا اباالحسن ای هفتمین سلاله ی حیدر عنایتی " یا ایها العزیز و جئنا بضاعتی " ای روشنیِ مهر و مه و آسمان ، رضا ای نور چشم فاطمه نور جهان ، رضا ای یادگار علم نبی مخزن علوم ! ای خاک بوس درگهِ تو عالمان ، رضا یا ایها الرئوف ! سر و جان فدای تو ای از بیان فضل تو ما ناتوان ، رضا هادی و رهنمای همه شیعیان تویی راه درست را بده بر ما نشان ، رضا "خورشید" بی جمال جمیلت جمیل نیست دل را نبسته ام به کسی غیرتان ، رضا ای هفتمین سلاله ی حیدر عنایتی " یا ایها العزیز و جئنا بضاعتی " 🔸شاعر: =========================== ساعت به وقت عشق همان هشت می شود حتی زمان پخش اذان هشت می شود کار خداست حکمت او را ببین چطور؟ تعداد درب های جنان هشت می شود از آن زمان به بعد در انواع دلبران نقش خطوط و خال و نشان هشت می شود حتماً برای عرض ارادت و احترام طرح جدید فرشچیان هشت می شود وقتی که دست من به ضریح تو می رسد ثانیه ، ثانیه ، ضربان هشت می شود هر شب زمان خواندن نقاره خانه ها ساعت برای کل جهان هشت می شود 🔸شاعر: ===========================
وقت آن است خداوند مدد فرماید به بیانم مددی بیش ز حد فرماید مدد از حضرت جبریل فراوان برسد واژه ها در طبق لولو و مرجان برسد کلماتی چو گل و لاله و ریحان آید پای این شعر خدایا به خراسان برسد وقت آن است خداوند به امداد آید بازهم نامه ی موری به سلیمان برسد دست تقدیر فراهم شود ان شاءا.. تا سلامِ منِ دل خسته به سلطان برسد بروم با پرِ جبریل به جایی که مپرس و شوم زائر آن صحن و سرایی که مپرس عرشِ هفتم شده آن بارگهِ زیبایش خلدِ هشتم شده با آینه کاری هایش زائر صحن وسرایی که ملک دربانش آستانی که سماوات بلاگردانش حرمی را که ملک خادم باب الکرمش حضرت ضامن آهو که شده سلطانش آستانی که رواقش شده بازار بهشت فقرای همه عالم شده بازرگانش السلام ای علم افراشته بر کشور ما هشتمین نورخدا،حضرتِ تاج سر ما عرشیان آمده از بهرِ مبارک بادت صف کشیدند درآن مسجد گوهرشادت جملگی معتکف صحن و سرایت آقا متوسل شده بر پنجره ی فولادت همه با دفتری از عشق فراآمده اند و به تحریر مقامات شما آمده اند که سرایند شما را به صفات دگری وصفتان را به بیان و کلمات دگری واژه ی وصف تو باید که معطر باشد آیه در آینه قرآنِ مصور باشد روحی از نفخه ی یاسین پیمبر باشد هل اتیٰ باشد و تفسیر ز کوثر باشد بهر توصیف تو از عرش قلم آوردند همه ی جن و بشر یکسره کم آوردند از مقامات شما درّ و گهر می‌ریزد جبرئیل است که می خواند و پر می ریزد السلام ای حرمت قبله ی آمالْ مرا عشقت از روز ازل داد پرو بال مرا چون کبوتر شدن اقبال دگر میخواهد نوکری حرمت حال دگر می خواهد با نگاهِ تو بود نوکر اگر نوکر شد و به درگاه خداوند مقرب تر شد آمدم در حرمت نغمه سرایی بکنم پرِ بغض آمده ام عقده گشایی بکنم آمدم مشهدتان باز گدایی بکنم و گدایی بکنم تا که صفایی بکنم پادشاهی کن و این بار گدا را بپذیر در حریم خودت این بی سر و پا را بپذیر... 🔸شاعر: ===========================
هنگامهٔ ظهورِ رئوفیّت خداست امشب شب ِ تجلیِّ یا ایها الرضاست لب وا نکرده حاجتِ یک عمر می دهد بیهوده نیست خنده به روی لبِ گداست در صحن انقلاب؛ نمازم درست شد تعظیم ؛ رو به گنبد سلطان رکوع ماست آقای مهربان به کسی "نه"نگفته است از دور هم صدا بزنم حاجتم رواست بوسیدن ِ ضریح؛ تقرُّب می آورد حتی نگاه کردنِ گنبد گِرِه گشاست مشهد ،کسی که یک شبِ خود را سحرکند او همنشین فاطمه در عرش کبریاست جاروکشان خانه سلطان ملائکند گرد و غبار ِ خانه آقام کیمیاست گرد و غبارِ این حرم از جنس تربت است باب الجواد وقت ِ غروبش چه با صفاست سوگند بر قدم به قدم راه ِ اربعین از خانه امام رضا راهِ کربلاست دربین حجره تاکه زمین خورد ناله زد آتش گرفته این جگرم ، دلبرم کجاست لب تشنه جان سپرد ولی نیزه ای نخورد هنگام دست و پازدنش سینه اش رهاست شب‌های جمعه مادر اگر داد می زند دیده تن ِ بدون ِ سری زیر دست و پاست من یک سوال از عمرِ سعد می کنم جای عزیز فاطمه در بین بوریاست حتی وحوشِ دشت همه آب خورده اند لب تشنه رأس شاه دوعالم به نیزه هاست از آن حسین ؛ قدرِ کفِ دست مانده بود فرمود خواهرش که ذبیحِ قلیلِ ماست 🔸شاعر: ===========================
نَقل است که فَخرِ علما، شیخ بهایی شد شامل لطف و کرم خاصِ خدایی گفتند بیا فاطمه داده‌ست رضایت معمار حرم باش، علی کرده جدایت جا داشت بنازد به همه عالم امکان روزیِ کمی نیست حرم‌سازیِ سلطان آن شیر که خورده‌ست، نهاده اثرش را او خرج حرم کرد تمام هنرش را اخلاص نشان داد، خدا داد توانش فردوسِ برین کرد بنا با دل و جانش نزدیک به اتمام حرم بود که ناگاه دیدند همه روی لب شیخ نشست آه با پوزش از آقای جهان گفت به یاران باید که کنم چند شبی ترک خراسان من می‌روم اما بخرید آبرویم را اجر همه با مادرمان حضرت زهرا تا اینکه دوباره برسم خدمت آقا جز سَردَر این کعبه بسازید همه‌جا را در غیبت او گشت مهیا چه بنایی چه گنبد و گلدسته‌ی انگشت‌نمایی بَه بَه! چه ضریح و حرم و صحن و سرایی از شوقِ طوافش دل کعبه‌ست هوایی ناگاه چنین توصیه گردید ز خدام: وقتش شده معماری سَردَر شود اتمام گفتند که ما اذن به این کار نداریم تا آمدن شیخ، همه لحظه شماریم هنگام سفر شیخ به ما گفته مکرر: کار خود من هست مهیایی سَر‌دَر گفتند که از جای دگر آمده دستور فرمان امام‌ست و پُر از حکمت و منظور پس ساخته شد سَردَرِ آن روضه‌ی رضوان کم داشت فقط روح الامین، عرشِ خراسان پس شیخ بهایی ز سفر آمد و ناگاه با دیدن سَردَر ز دلِ خویش کشید آه شد غوطه‌ور حسرت و غم، حال و هوایش تا داشت توان، کرد گله از رفقایش گفتند مُکدر نشو این امر امام‌ست سرپیچی رعیت ز شهنشاه حرام‌ست یک خادم خوش‌روزی این روضه‌ی اعلا دیدار نصیبش شده در عالم رؤیا کرده‌ست چنین امر، به او قبله‌ی عالم بر شیخ پس از اینکه رساندی تو سلامم گو: مرد خدا، پیرِ هنر، دست مریزاد معمار کرمخانه‌ی ما، خانه‌ات آباد در خانه‌ی اُمید! تو در فکر طلسمی؟ ما کار نداریم، که آمد! به چه اسمی! بسپار حرم‌ را به طلسمِ کَرَم ما بگذار بیایند همه در حرم ما ای شیخ بِدان ما پدر هر بد و خوبیم ما طایفه ذاتاً همه ستارُ العیوبیم ما چشم به راهیم‌ گنه‌کار بیاید با هر چه که آورده، خریدار بیاید باید به حرم پاک شود زائر ما تا، گیرد صله‌ی تذکره‌ی کرببلا را 🔸شاعر: ===========================
ساعت به وقت عشق همان هشت می شود حتی زمان پخش اذان هشت می شود کار خداست حکمت او را ببین چطور؟ تعداد درب های جنان هشت می شود از آن زمان به بعد در انواع دلبران نقش خطوط و خال و نشان هشت می شود حتماً برای عرض ارادت و احترام طرح جدید فرشچیان هشت می شود وقتی که دست من به ضریح تو می رسد ثانیه ، ثانیه ، ضربان هشت می شود هر شب زمان خواندن نقاره خانه ها ساعت برای کل جهان هشت می شود 🔸شاعر: ===========================
درد و درمان ما امام رضاست راحت جان ما امام رضاست ما غلامان حضرتش هستیم شاه و سلطان ما امام رضاست گرچه سلمان او نشد باشیم عشق و ایمان ما امام رضاست جان نوکر چه قابلی دارد جان و جانان ما امام رضاست آیه آیه کلام او نور است تلو قرآن ما امام رضاست جان ایران ماست معصومه قلب ایران ما امام رضاست قول داده به داد ما برسد مرگ آسان ما امام رضاست کاش آن لحظه ها رضا برسد وقت مردن به داد ما برسد بندگی بی بلا نمی چسبد عاشقی بی خدا نمی چسبد نیمه شب بی دعا و ذکر و نماز نیمه شب بی بکا نمی چسبد به همان مهربانی اش، به خدا زندگی بی رضا نمی چسبد این شلوغی خودش صفا دارد حرمش بی گدا نمی چسبد یاد داده خودش به ابن شبیب گریه بی کربلا نمی چسبد روزی ام کن بلا کشیدن را با رضا تا خدا رسیدن را تو کریمِ کریم ها هستی شاه ما از قدیم ها هستی نه به فکر کبوتران تنها یاد این یا کریم ها هستی تو امام الرئوف دنیایی تو امام رحیم ها هستی راه دادی به راه گم کرده تو به فکر رجیم ها هستی ما یتیمان آل طاهائیم تو که یار یتیم ها هستی دست ما را بگیر آقا جان تو کریمِ کریم ها هستی ما نداریم غیر این درگاه بارها داده ای تو بر ما راه در جوار شما چه غم داریم دین و دنیا کنار هم داریم ما کنار تو دلخوشیم آقا با تو ای مهربان چه کم داریم؟ لذتی از بهشت بالاتر حس و حالی که در حرم داریم سر این سفره میهمان توایم بابی از برکت و کرم داریم سمت باب الجواد می آییم قدی از احترام خم داریم پدر و مادرم فدای شما ای امامم، سرم فدای شما می رسد دائما عطا از تو ابتلا از من و دوا از تو شب میلاد در حرم دیدیم دم به دم می رسد شفا از تو یک سلام از حریم قم با من سفر مشهد الرضا از تو هر چه برکت رسیده بر دل ما یا که از قم رسیده یا از تو و دو رکعت نماز بالا سر از من و، رحمت و رضا از تو ای کرامت نمی ز بارانت می رسد رزق کربلا از تو کاش درد مرا دوا بدهی عیدی ام را تو کربلا بدهی 🔸شاعر: ===========================
هرکسی احساسِ تنهایی و غربت می‌کند می‌رود شاهِ خراسان را زیارت می‌کند چون خبر دارد که با یک تکه نانِ حضرتی روح درمان می‌شود ، حسِ طراوت می‌کند زائرش خیلی سعادت دارد ، آخر گفته است او سه جا از زائرانِ خود حمایت می‌کند پیشِ نورِ گنبدِ نورانی‌اش ، خورشید هم با تمام نورش احساسِ حقارت می‌کند زائرِ سلطان، کنار پنجره فولاد از او هر چه می‌خواهی بخواه حتما ، عنایت می‌کند شیعیان که جایِ خود ، دیدم درِ باب الجواد که مسیحی هم به اون عرضِ ارادت می‌کند فتنه‌های دشمنان خاکِ ایران ابتر است چون علی موسی الرضا از آن حفاظت می‌کند خاکِ ایران و خراسانش به جای خود ، رضا بر تمام عالم و آدم امامت می‌کند هر که در دنیا امامش بوده مولایِ رئوف روزِ محشر ، عالمی بر او حسادت می‌کند بی شک و تردید بر زوار شاه تشنه لب کربلا را ضامن آهو کرامت می‌کند روضه‌دارِ روضه‌های غربتِ کرب و بلاست گریه‌هایش را "عیون" دارد روایت می‌کند روضه‌ی ظهر عطش را هم از او ابن الشبیب با دو چشم خیس و بارانی روایت می‌کند 🔸شاعر: ===========================
هرچه ما داریم داریم از رضا جانِ نجف ای به قربان خراسان ای به قربانِ نجف ما نمک‌گیرِ ضیافت خانه‌ی زهرا شدیم از تنورِ فاطمه خوردیم تا نان نجف خاکِ ما خاکِ عزیز بچه‌های فاطمه است ما از ایرانِ رضائیم و از ایران نجف وای بر کاهی که بر  مشهد نگاهی بد کند دودمانش می‌رود با تیغِ سلطان نجف بارها نادِعلی خواندیم در ایوان طلا بارها رفتیم از این ایوان به ایوان نجف ایلِ زهرائیم یعنی غیرت ما یا رضاست آی دنیا گوش کن حیثیت ما یا رضاست لحظه لحظه از حریمِ تو خبرها می‌رسد هر‌چه می‌خواهیم بی اما  اگرها می‌رسد از ملائک دسته دسته می‌رسند و می‌بَرند لطف پایِ زائران تو به پرها می‌رسد کربلا با اکبر است و مشهدت هم با جواد زود الطاف پدرها با پسرها می‌رسد کار وقتی که گره خورده است نیمه شب بیا دیدنِ آقایِ ما مادر سحرها می‌رسد گریه‌های ما براتِ کربلای ما نوشت از سخن‌ها زودتر آهِ جگرها می‌رسد هرکه خوشبخت است تنها مرغ بختش مشهد است کشورِ ما تا قیامت  پایتختش مشهد است ما به این صحن و در و دیوار عادت کرده‌ایم بر شفای اینهمه بیمار عادت کرده‌ایم بر همین آئینه‌کاری‌ها به کاشی‌ها به حوض و طاق‌ها یا به این فیروزه‌ها انگار عادت کرده‌ایم حق بده وقتی که می‌بینم بقیع را دِق کنم ما به این جمعیتِ زوار عادت کرده‌ایم کاش تنها ما تو را از تو بخواهیم و نه هیچ... ما به این حاجاتِ بی مقدار عادت کرده‌ایم دور یا نزدیک آقاجان چه فرقی می‌کند ما به این دیدار  این دیدار عادت کرده‌ایم هر زمانی که در این دنیا مردد می‌شویم با قطاری باز هم راهیِ مشهد می‌شویم دور تا دورِ ضریحت دیدم اقیانوس را ای خدا از ما نگیر این قبله‌ی مأنوس را چند بیمار التماسم کرده‌اند از راه دور می‌برم از کفشداریَت غبارِ طوس را عرش هم قدری ندارد پیش این پایینِ پا جبرئیل اینجا چشیده لذتِ پابوس را هرچه می‌گردد نمی‌بیند  نگاهِ جبرئیل ناامیدی ، بی پناهی ، زائری مایوس را بیشتر از جمع بیماران طبیبان آمدند دیده‌ام در پنجره‌فولاد جالینوس را هیچ چیزی که ندارم یک نگاه آورده‌ام - بر امام مهربان خود پناه آورده‌ام- 🔸شاعر: ===========================