🎼 تو بگو به گوش ثارالله ... |⇦• سرود ویژۀ میلادِ حضرت علی اکبر علیه السلام و #روز_جوان ┅═┄⊰༻🌼༺⊱┄═┅ تو بگو به گوش ثارالله اَشهَدُ اَن لا اِلهَ اَلَا الله و مُحَمدً رسولُ الله و عَلیً وَلیُ الله ای نور جمال پیغمبر طلایه دار ساقیِ کوثر ای آرامشِ دلِ ارباب مولانا علیٌ الاکبر ای که توی خونۀ حیدر می گردن به دور تو اصحاب ، مولانا علیٌ الاکبر اللهم صل علی علیٌ الاکبر .. ای سردار شرف مولا پرچم دارِ نجفِ مولا آینه دارِ فاتحِ خیبر مولانا علیٌ الاکبر ای محبوب عالم بالا، ای والیِ عالیِ اعلی ای معصومِ عصمت مادر، مولانا علیٌ الاکبر هم اسمیُ هم مسمایی، آقا زاده ایُ آقایی آقایِ رجال نام آمور، مولانا علیٌ الاکبر شمشیر امیر دلهایی، تکبیر نفیر هیجایی ای شیر دلاورِ لشکر، مولانا علیٌ الاکبر رمز انقلاب اربابی، ارباب زاده ای و اربابی اصحاب رهرو و تویی رهبر، مولانا علیٌ الاکبر استاد ثواب و آدابی، مهر و مهتری و مهتابی فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَ انْحَرْ، مولانا علیٌ الاکبر مشتاقی قلب عشاقی، وصف الحال عشقُ مشتاقی میگُنجه مگر به صد دفتر؟!؟، مولانا علیٌ الاکبر

🌼༺⊱┄═┅ نوشتیم #علی_اکبر بخوانید #نبی_اکرم اَشبهُ النّاس به پیامبر : خَلقاً و خُلقاً و مَنطِقاً .... تفسیر : اَشبَهُ النّاس به علی‌اکبر(ع) هم؛ یک #جوان_مومن_انقلابی ست #اللهم_عجل_لولیک_الفرج .

┅═┄⊰༻🌼༺⊱┄═┅ ای شهزاده علی اکبر ای نوۀ ارشدِ حیدر خیلی میاد خدایی آقا بهت عمامۀ پیمبر سید و سالاری .. عشقِ علمداری .. آیینۀ رزمِ حیدرِ کراری .. رویِ لبم نادِ علیِ دلم امشبِ یادِ علیِ آقازادگی برایِ ، علی و اولادِ علیِ ای جام و باده ام ، علی علی مُهرِ سجاده ام ، علی علی مست و دلداده ام ، علی علی به پات اُفتاده ام ، علی علی تو آقازاده و ، من نوکر زاده ام .. «علی ابن حسین ابن علی ..» کربُبَلا عرشِ برینِ زائرِ تو روح الامین خدا بخواد دوباره امسال با تو قرارم اربعینِ ای به سرم سایه .. عشقِ تو سرمایه .. نمیره از یادم ، موکب و مشاءِ .. تو کربلا یه روز ان شالله ما با دعایِ ام لیلا نماز میخونیم با اذانت همه پشتِ بقیه الله .. مثلِ پیغمبری ، علی علی .. واللهِ محشری ، علی علی دلها رو میبری ، علی علی از عالم سر تری ، علی علی از نسلِ ذوالفقار ، علّامه حیدری «علی ابن حسین ابن علی ..» ولایتش اصولِ دین ، حیدر معنیِ قرآنِ مبین ، حیدر حرفِ نبی فقط همینه ، حیدر تنها امیر مومنینِ ، حیدر .. چه هیبتی داری شجاعتی داری فقط تو عالم تو حیدر کراری عبدِ اشجع الناسم کرده پدری واسم من خلیفه ای دیگر غیرِ علی نشناسم .. من شیعه ام ، حیدر آقامه ..

┄⊰༻🌼༺⊱┄═┅ #یهودی بود که خواب #پیامبر را دید، نزد امام آمده و رویایش را تعریف کرد! حسین(ع) فرمود؛ اگر ببینی میشناسی‌اش؟ گفت: آری، پس نواده‌ ی نبی‌الله را فراخواند... #علی_اکبر را که دید، آنچنان حیرت زده شد که #اسلام آورد و #مسلمان شد #علی_اکبر #جوان_مومن_انقلابی #اللهم_عجل_لولیک_الفرج .

|⇦• مدح خوانی زیبا ویژۀ میلادِ حضرت علی اکبر علیه السلام و #روز_جوان ┅═┄⊰༻🌼༺⊱┄═┅ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّکِینَ بِوِلاَیَةِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْأَئِمَّةِ عَلَیْهِمُ السَّلاَمُ و بی مقدمه با رخصت از جنابِ قمر نوشتم اول خط سَیدی علی اکبر خدا به حضرتِ ارباب هدیه داده پسر خوشا به حال پسر یا خوشا به حال پدر خوشا به حال هرآنکس که نام خادم داشت علی رسید جهان شاهزاده لازم داشت و جلوه کرد در عالم علی دوباره علی که برد نام علی را به هر مناره علی علی ست وارثِ والاییُ و وقارِ علی به دستِ اوست برازنده ذوالفقارِ علی حسین بر لبش الله اکبر آورده خدا برایِ جهان باز حیدر آورده جوانِ هاشمیان را که دید بابایش به خویش گفت به قربانِ رویِ زیبایش کجاست فاطمه تا لحظۀ تماشایش وَإِن یَکَادُ بخواند به قد و بالایش رقیه بر سرِ آن شانه اوجِ زیباییست که تاج بر سرِ شَه زاده ها تماشاییست به سینه مهرِ اَنا فاطمی نسب دارد زمان زمانِ تبری ست پس غضب دارد به انتقام سر از دشمنان طلب دارد همیشه نعرۀ «یا فارِسَ العرب» دارد علی کنارِ اباالفضل مثلِ جان و تنن بگو که جمع اباالقاسم و اباالحسنن اگر چه عالم و آدم به شوکتش رو زد اگر چه هیبتِ عباس هم دم از او زد قدش به قامتِ افلاک اگرچه پهلو زد ولی مقابلِ زینب همیشه زانو زد حسین گفت که بی او دلم شفیق نداشت اگر نبود ، علمدارِ من رفیق نداشت میانِ کربُبَلا خواست تا نشان بدهد علی شده که برایِ حسین جان بدهد چرا بهانه به دستِ حرامیان بدهد نخواست تا به امان نامه ها امان بدهد نظام لشکرِ خودکامه را به هم میزد همین که دور و بر خیمه ها قدم میزد به پیروی زِ علی چشم ما به دنیا نیست کسی که دل به جهان بسته از ما نیست امیدِ مردم ایران به غیرِ مولا نیست آهای دشمنِ مولا سپاه تنها نیست هراس از تو نداریم تا علی داریم زمانه بر سرِ جنگ است ما علی داریم _________ یا علی ، یا علی مالکِ ملک دلی نام زیبای تو شد رافعِ هر مشکلی یا علی یا مولا .. ای نگارِ زهرا .. یا حیدر ، یا حیدر یا مرتضی ..

مولا زاده باید خودش مولا باشه لیلا زاده باید خودش لیلا باشه حیدر زاده باید خودش حیدر باشه آقا زاده باید خودش آقا باشه اونکه ادب رو یاده عالم داده یعنی: علیِ اکبر آقا یعنی ارباب ، آقا زاده یعنی: علی اکبر آقا زاده ای؟ نه! تو خودت آقایی باید قلب مجنون ، فقط شیدا باشه اونکه مرده باید دلش دریا باشه باید امیرِ مردم ، خودش مردم مردم باشه آقا زاده باید خودش آقا باشه بین تموم تاریخ، فوق العاده یعنی: علی اکبر آقا یعنی ارباب ، آقا زاده یعنی: علی اکبر ارباب زاده ای؟ نه! تو خودت اربابی باید اذن عشق از ، عالمِ بالا باشه زهرا زاده باید خودش زهرا باشه باید نوۀ حیدر مثه پیغمبر باشه آقا زاده باید خودش آقا باشه اونکه سرا به روی پاش افتاده یعنی: علی اکبر آقا یعنی ارباب ، آقا زاده یعنی: علی اکبر مولا زاده ای؟ نه! تو خودت مولایی

رُخش سبزه ست و مویش مشکی و لب ، قرمزِ اُخرا کأنَّ المصطفی قد عادَ یولَد مرّةً اُخرا یقین ، روحِ محمّد رفته در جسم ِعلی اکبر اگر ما می پذیرفتیم مفهوم ِتناسخ را هزاران خسرو و فرهاد و یوسف، می شود مجنون همینکه زادۀ لیلا هویدا می کند رخ را سپاه شمرِ کافرکیش، ماتِ جلوه ی حُسنش سوارِ اسبِ خود، وقتی نمایان می کند رخ را به جُرم ِ چهره اش شد کشته یا اسمش؟ نمی دانم! نمی فهمیم علت را ... نمی یابیم پاسخ را عطش، آتش شد اما ، با لبِ بابا گلستان شد چنانکه آتشِ نمرود، ابراهیمِ تارُخ را

گردید بهار و یک جهان گشته جوان دل گشته جوان و جسم و جان گشته جوان امروز که روی ماه اکبر تابید تبریک به هر جوان زمان گشته جوان _____ حسین بغل وا کرده ، دورِ سرت میگرده خدا برایِ بخشش ، بهونه پیدا کرده ... نعره زنان آمدم ، بر درِ میخانه دوش نعرۀ مستان شنید ، باده در آمد به جوش مطربِ مجلس بساز ، پردۀ ابریشمت تا همه برهم زنیم ، پنبۀ پشمینه پوش هر که به صبح ازل ، حب علی را چشید در عرصاتش کشد ، روز قیامت به دوش آیینه و شمعدون بیارید ، اهلاً و سهلاً حنای شادی بزارید ، اهلاً و سهلاً دلارو جارو بزنید ، اهلاً و سهلاً نعرۀ هو هو بزنید ، اهلاً و سهلاً اهلاً و سهلاً علی علی علی علی ماه رسیده از فلک آوردنش هزار ملک روشنیِ چشم حسین کاکل زری و با نمک ای گل رخسار تو برده ز روی گلاب صحبت گل را رها کرده به بویت گلاب سایۀ سرو تو ساخت پایۀ بختم بلند نرگس مستِ تو کرد خانۀ عقلم خراب ساقی مجلس بده باده که خواهیم رفت ما به هوای لبش بر سر می چون حباب هی بپاشید نقل و نبات ، اهلاً و سهلاً به قد و بالاش صلوات ، اهلاً و سهلاً میخونه عمه جون براش ، اهلاً و سهلاً میبوسه از روی چشاش ، اهلاً و سهلاً اهلاً و سهلاً علی علی علی علی خوشحالِ زهرایِ بتول ماه مدینه شد حلول علی اومد شبیه ترین خلقاً و خلقاً به رسول یار به زنجیر زلف، باز مرا می‌کشد در پی او می‌روم، تا به کجا می‌کشد خادمه حسن توست، شمسه گردون که اوست می‌رود و بر زمین، عطف قبا می‌کشد نام همه عاشقان، در ورق لطف اوست گر قلمی‌ می‌کشد، بر سر ما می‌کشد روشنی چشم علی ، اهلاً و سهلاً خلقا و منطقا نبی ، اهلاً و سهلاً عصای پیری حسین ، اهلاً و سهلاً جوون بین الحرمین ، اهلاً و سهلاً اهلاً و سهلاً علی علی علی علی

سرود و شور بسيار زيبا ویژۀ میلادِ حضرت علی اکبر علیه السلام ┄┄┄┅═✧❁❁✧═┅┄┄┄ هر کی پیشِ تو خاکه سر تا پا ، دلش پاکه جز راه تو ای جانا ‌ هر راهی خطرناکه ... ای اولین ستارۀ حسین یار و ماه پارۀ حسین من هم مثل تو همیشه ام منتظرِ اشارۀ حسین ای اولین مدافعِ حرم سایت مستدام رو سرم .. همه بدونن تو زندگیم مقلدِ علیِ اکبرم .. آقایِ جوونایی مولایِ جوونایی دلدار اُم لیلا و لیلایِ همه مایی ... ای اولین مدافعِ حرم سایت مستدام رو سرم .. همه بدونن تو زندگیم مقلدِ علیِ اکبرم .. تا این چشمه میجوشه عالم مست و مدهوشه .. روحم رو دخیل امشب می بندم به شش گوشه .. مجاهده مجاورِ حسین ای نورِ شعائر حسین همه وجود تو اطاعته اطاعت از اوامرِ حسین آقایِ جوونایی مولایِ جوونایی دلدار اُم لیلا و لیلایِ همه مایی ... ای اولین مدافعِ حرم سایت مستدام رو سرم .. همه بدونن تو زندگیم مقلدِ علیِ اکبرم .. اخلاقت کمالِ عشق ای رود زلالِ عشق راه تو وصالِ عشق اسم تو مدال عشق ای دلدادۀ ارباب نورِ جادۀ ارباب عشق کربلایی ها ای آقازادۀ ارباب منم مث تموم عاشقات میریزم جوونیمو به پات مثل کبوترهای کربلات دلم تو سینه می تپه برات آقایِ جوونایی مولایِ جوونایی دلدار اُم لیلا و لیلایِ همه مایی ... ای اولین مدافعِ حرم سایت مستدام رو سرم .. همه بدونن تو زندگیم مقلدِ علیِ اکبرم .. علی علی علی ... خدا مشغول خلقت بود آدم را همان لحظه علی در مسجدِ حنانه کفشش را رفو میکرد

تهنیت یا حضرت زهرا جهان غرق صفا شد امشب از بیت حسینت ماهِ دیگر رونَماشد منم خاکِ دَرَش غلام و نوکرش به قربان حسین فدای اکبرش علی ابن الحسین ... بارالها اکبر است این بر جوانان رهبر است این یا علیِ مرتضیِ یا مجتبیِ دیگر است این فدای اون منم گدای اومنم غلام روسیاه برای او منم علی ابن الحسین ... ای جوانان شمس و قدر و آیه الکرسی بخوانید عیدی خود را شما از حضرت زهراستانید فلک دیوانش ملک پروانه اش سلاطینِ جهان دَرِ کاشانه اش جان به قربانِ علی اکبر و با ب نکویش عیدیه خود را بگیرید ای جوانان از عمویش که این تاج سر است زِ هَر گل بهتر است ز پا تا سر همه خود پیغمبر است علی ابن الحسین ...

«جانم .. علی اکبر علی اکبر» این حُسنِ نبی است یا رخ اوست این تیغ علی است یا دو ابروست ؟ این رشتۀ جان ماست یا زلف یا سر و بلند بر لب جوست ؟ «جانم .. علی اکبر علی اکبر» این یک بشر است یا هو الهوست ؟ این یک ملک است یا هو الحق زیبائی انبیا خلاصه در مصحف روی ان خدا روست «جانم .. علی اکبر علی اکبر» رویش همه را چراغ ایمان کویش همه را بهشت مینوست گلبوسه باب بر ، جبینش هر چیز به جای خویش نیکوست «جانم .. علی اکبر علی اکبر» تنها نه علی اکبری تو زهرا و حسین و حیدری تو علی علی علی ... ________ ذوالفقار تو دو دم دارد و عیسی یک دم اولوالعزم ز شمشیر تو یک دم عقب است علی مولا مولا ... هزار بار به عشق تو آتیش بگیرم خاکسترم توی آسمونها می نویسه علی مولا مولا ... بریزه اگه خونِ من پایِ عشقت خونم به رویِ خاک صحرا مینویسه علی مولا مولا ... ________ «یا علی مولا مدد ، علی علی مولا مدد» علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را که به ماسوا فکندی همه سایۀ هما را دل اگر خداشناسی همه در رخ علی بین به علی شناختم من به خدا قسم خدا را «یا علی مولا مدد ، علی علی مولا مدد» به خدا که در دو عالم اثر از فنا نماند چو علی گرفته باشد سر چشمه بقا را برو ای گدای مسکین در خانه علی زن که نگین پادشاهی دهد از کرم گدا را بجز از علی که آرد پسری ابوالعجائب که علم کند به عالم شهدای کربلا را «یا علی مولا مدد ، علی علی مولا مدد»

┄┄┄┅═✧❁❁✧═┅┄┄┄ ای .. سحر اربابم ای .. جگر اربابم ای .. که با تو از دنیا دل .. می بره اربابم دل دل دل ، دل خونۀ اربابِ دل دل دل ، دیوونۀ اربابِ شب شب شب،شب مستی مونِ میلاد دوردونۀ اربابِ ... منو دلو منو دلبر ، منو علی اکبر منو می و منو ساغر ، منو علی اکبر منو سر و منو سرور ، منو علی اکبر منو علی منو اکبر ، منو علی اکبر ... « ارباب زاده ... عشقت نجاتم داده ... » ای .. شعفِ اربابم ای .. صدفِ اربابم ای .. که کنارت انگار تو .. نجفِ اربابم دل تویِ دام علی افتاده تو دلبر هستی و ما دلداده قربون صدا اذونت میرن واللهِ صدتا مؤذن زاده نما نمای پیمبر ، صدا صدایِ علی نشسته جایِ پیمبر ، نشسته جایِ علی قسم به جان حسین و قسم به جان حسن من ایستاده بمیرم فقط برای علی « ارباب زاده ... عشقت نجاتم داده ... » ای .. صنم اربابم ای .. قسم اربابم جز .. تو ندارم سوگند تو .. حرم اربابم من من من ، من برا تو میمیرم مجنونم اینه آقا تقدیرم امشب از دستایِ لیلاخاتون من اِذن کربلامو میگیرم ... هوا هوای زیارت هوا هوای حرم منو روزای زیارت منو شبای حرم بالای سر که به جای خودش ببر مارو شبِ تولدت آقا پائین پایِ حرم ... حسین .... ای .. سحر اربابم ای .. جگر اربابم ای .. که با تو از دنیا دل .. می بره اربابم دل دل دل ، دل خونۀ اربابِ دل دل دل ، دیوونۀ اربابِ شب شب شب،شب مستی مونِ میلاد دوردونۀ اربابِ ... منو دلو منو دلبر ، منو علی اکبر منو می و منو ساغر ، منو علی اکبر منو سر و منو سرور ، منو علی اکبر منو علی منو اکبر ، منو علی اکبر ... از .. اول ایجادم تا .. آخرین فریادم من .. بندۀ مولایم از .. دو جهان آزادم خماربادۀ عشقم خمارِ جام علی علی امام من است و منم غلام علی به احترام حسین و به احترام علی جنازمُ ببرید وادی السّلام علی _________ امشب شب تلاوت یاسین است شهر مدینه غرق در آذین است در حیرتم که یازده شعبان یا هفده ربیع نخستین است میلادِ دل فروز علی اکبر فرزندِ نور و کوثر یاسین است آئینۀ جمال رسول الله نامش علی ست یا که علی این است لیلا فروغ سرمدی آورده یک باغ محمدی آورده

┄┄┄┅═✧❁❁✧═┅┄┄┄ سرور رشيد و اميدِ شاه ماشاءالله .. رسيده يه قرص كامل ماه ماشاءالله .. جانم علي اكبر ... اي هستيِ كوثر اي وارثِ حيدر جانم گُل ليلا جانم علي اكبر ... رو دستايِ زينبي ، علي علي به به چه هيبتي ، علي علي تو مثل پيمبري ، علي علي به به چه صولتي ، علي علي اي دلبر ليلا اي دلبر بابا اي ماه عشيره جانم به تو آقا ... اي روح ابوتراب ، علي علي اي دلبند فاطمه ، علي علي وقت معركه فقط نگاه تو پيش حُسنِ فاطمه ، علي علي خرابم كن از اين سبوي ناب جانِ ارباب .. گداهاي ميخونه رو درياب جانِ ارباب .. جانم علي اكبر ... گيسوت خالق شب اسمت روي هر لب گهوارۀ خوابت تو آغوشِ زينب مي گيرم حاجتمو ، علي علي از تو بي معطلي ، علي علي ذكر روي لبمه ، علي علي اي جانم ، علي علي يوسف از عشق تو افتاده در چاه ماشاءالله .. تو نخلي و دستِ همه كوتاه ماشاءالله .. سرور رشيد و اميدِ شاه ماشاءالله .. رسيده يه قرص كامل ماه ماشاءالله .. جانم علي اكبر ... اي ساكن هر دل حلال مسائل شاگرد دليرِ رزمِ ابوفاضل حاضر كن نقابتو ، علي علي وقتي حمله مي بري ، علي علي تو شير دلاوري ، علي علي تو سردار لشكري ، علي علي با ضربه هاي گاه و بيگاه ماشاءالله .. از نهاد دشمن بلند شد آه ماشاءالله .. سرور رشيد و اميدِ شاه ماشاءالله .. رسيده يه قرص كامل ماه ماشاءالله .. جانم علي اكبر ...

شاه امروز آفریده شاهکار دیگری احتیاجی نیست بعد از این به یار دیگری لشکر ارباب میگیرد وقار دیگری مرتضی باید بسازد ذوالفقار دیگری بیشتر امشب شب خوشحالی سقا شده چونکه حالا یک نفر مثل خودش پیدا شده او برای زینب کبری رکاب آورده است عمه زینب هم برای او نقاب آورده است هدیه ای را هم برایش بوتراب آورده است مرکبی در شان پیغمبر….عقاب آورده است نیست جایی خوش قدو بالاتر از این آینه اُم لیلا تکیه زد بر جایگاه آمنه از فراز خانه اش نور کرامت می گذشت قدر او که هیچ قدش از قیامت می گذشت غرق در ذات خدا بود از علامت می گذشت بود در شأنش ولیکن از امامت می گذشت شیر دارد بی امان با شیر بازی می کند تا که اکبر با عمو شمشیر بازی می کند پهن کرد از دست خود بر خواهرش سجاده ای بعد پیغمبر به او دل داده هر دل داده ای ای فقیران سفره دارد ، سفره آماده ای اوست آقا زاده ام آن هم چه آقا زاده ای در مقام او جهانی بانگ یا هو می زند وقت مدحش ناصرالدین شاه زانو می زند وقت معراجش رسول و وقت خیبر مرتضی بین خانه چون پیمبر ؛ بین لشکر مرتضی سر ، رسول الله هست و هست پیکر مرتضی نیمی از پیکر نبی و نیم دیگر مرتضی دست هایش چون که بر هم سخت محکم می شود باز هم عید غدیر خم مجسم می شود مثل مادر آسمان ها را تماشا میکند آسمان در گیسویش خورشید پیدا می کند کیست این آقا که مارا نیز آقا می کند خواهر کوچکترش هم کار زهرا می کند صاحب بالاترین عنوان و منصب می شود شانه ی او تکیه گاه عمه زینب می شود کعبه از شش گوشه ارباب کم می آورد نام او افلاک را زیر قدم می آورد صحبت از شش گوشه شد ؛حرفی که غم می آورد بازهم دارد مرا سمت حرم می آورد هرچه باداباد من این روزها لیلایی ام هرکه جایی را پسندد من که پایین پایی ام مرهمی بعد ازتو برداغ پدر پیدا نشد خواست برخیزد حسین بن علی از جا نشد خواست جسمت را بگیرد در بغل اما نشد آخرش هم پیکر تو در عبایش جا نشد داد زد بابای پیرت ، آه زینب ، اکبرم.. ای جوانان بنی هاشم بیایید از حرم شاعر : مجید تال

┄┄┄┅═✧❁❁✧═┅┄┄┄ خوش قد و بالا،جَوونِ ليلا دلبر بابا، جَوونِ ليلا عاليِ اعلا، جَوونِ ليلا شبه پيغمبري علي اكبر ثانيِ حيدري علي اكبر اين دلاي خرابِ حسينُ تا حرم مي بري علي اكبر سرور رشيد و اميد شاه ماشاءالله اومده يه قُرصِ كامل ماه ماشاءالله علي، علي اكبر... ______ صاحب شوكت، جَوون ليلا وارث عزت ،جَوونِ ليلا آخرِ غيرت، جَوونِ ليلا مرد نام آوري علي اكبر تو يَلِ لشكري علي اكبر تويِ مردي و غيرت و ايثار تو فقط رهبري علي اكبر با ضربه هاي گاه و بيگاه ماشاءالله از نهاد دشمن بلند شد آه ماشاءالله علي، علي اكبر... ______ اي تَبِ دريا،عليِ اكبر روحِ مُصَفّي، عليِ اكبر شاگردِ سقا، عليِ اكبر وارثِ ذوالفقار علي اكبر اي تو زهرا تبار علي اكبر من كويرم تويي تو بهارم علي اكبر رو كويرم ببار علي اكبر خرابم كن از اين سبوي ناب جانِ ارباب گداهاي ميخونه ات رو درياب جانِ ارباب علي، علي اكبر.

┄ آسمان باز پر قمر شده است شب اندوهمان سحر شده است به همه سائلان نظر شده است چونكه اربابمان پدر شده است آمد از راه قرص ماه حسین دومین حیدر سپاه حسین خلق و خویش پیمبرى دیگر على اكبر نه،حیدرى دیگر پهلوان دلاورى دیگر تو بگو شیر لشكرى دیگر هست پیغمبرى سراپایش به عمو رفته قدوبالایش چهره اش ماه آسمان حرم سایه اش قوت زنان حرم حنجرش گرمى اذان حرم چشم بد دور از جوان حرم مثل عباس سایه ی سرهاست سرپناه تمام خواهرهاست آمد از هر نظر على باشد از همه بیشتر على باشد بازهم یك نفر على باشد چقدر این پسر على باشد! مثل حیدر قویست او عزمش چند بیتى بگویم از رزمش بین گرد و غبار مى آید روى مركب سوار مى آید پسر ذوالفقار مى آید حیدر روزگار مى آید عشق مى ریزد از سر و رویش ذوالفقار است تیغ ابرویش پاش تا در ركاب مى افتد دشت در پیچ و تاب مى افتد سر ز تن بى حساب مى افتد به تلاطم عقاب مى افتد بُهت در چشمهاى این دشت است بسكه در حال رفت و برگشت است خوب فهمیده رزم فن دارد هنر جنگ تن به تن دارد فن از روبرو زدن دارد این شگرد از عمو حسن دارد آى لشكر ببین جوان این است پسر شیر نهروان این است خشم او تیغ و نیزه و تیر است هرنگاهش دو قبضه شمشیر است چقدر رزم او نفسگیر است نوه ی شیر غالباً شیر است تیغ مى زد همین كه از چپ و راست ازحرم بانگ یاعلى برخاست رزم با این جوان گره خورده حنجرش با اذان گره خورده در دهان ها زبان گره خورده ابرویش آنچنان گره خورده كه همه یاد حیدر افتادند یاد آن روز خیبر افتادند رعد و برق است یا كه طوفان است كه دقیقاً میان میدان است یا جوان حرم رجز خوان است روى لب هاى عمه ها جان است شور و غوغاست در دلش هرچند دارد ارباب مى زند لبخند مى رود دشت را به هم بزند وسط معركه علم بزند خواست تا حرف مى روم بزند دید باید كمى قدم بزند پیش چشم پدر جوان مى رفت داشت ازجسم شاه جان مى رفت رفت در نیزه زارها افتاد بین گرد و غبارها افتاد زیر پاى سوارها افتاد وسط نیزه دارها افتاد پاى نیزه به پیكرش وا شد به زمین خورد اربااربا شد #شاعر_علي_زمانيان