eitaa logo
ذاکرین آل الله
358 دنبال‌کننده
3هزار عکس
1.9هزار ویدیو
430 فایل
( متن اشعار؛سبکها وفایلهای صوتی ایام ولادت و شهادت ائمه اطهار(ع) ومناسبتها ی ملی و مذهبی التماس دعا حاج غلامرضا سالار 09351601259 . شماره جهت ارتباط با مدیر کانال...
مشاهده در ایتا
دانلود
▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️ اما حسن(ع) حضرت رقیه(س) بسم الله الرحمن الرحیم یا رحمن یا رحیم يَا أَبا مُحَمَّدٍ، يَا حَسَنَ بْنَ عَلِيٍّ، أَيُّهَا الْمُجْتَبىٰ، يَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ، يَا حُجَّةَ اللّٰهِ عَلىٰ خَلْقِهِ، يَا سَيِّدَنا وَمَوْلانا إِنَّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِكَ إِلَى اللّٰهِ وَقَدَّمْناكَ بَيْنَ يَدَيْ حاجاتِنا، يَا وَجِيهاً عِنْدَ اللّٰهِ اشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّٰهِ 🔶جانم فدای آن بنایی که نداری 🔶قربان آن گلدسته‌هایی که نداری 🔶هرجا حرم دیدم سرودم زیر لب از 🔶دلتنگی گنبد طلایی که نداری 🔶باب‌الرضا رفتم نشستم گریه کردم 🔶با یاد باب‌المجتبایی که نداری 🔶قالیچه‌ی ارثیه‌ی مادر بزرگم 🔶نذر تو و صحن و سرایی که نداری 🔶من هر شب جمعه سلامی می‌دهم به 🔶شش‌گوشه‌ی کرببلایی که نداری 🔶ما سینه‌زن‌هایت حسن کم گفته‌ایم آه 🔶در مجلس دارالبکایی که نداری 🔶دردی که داری در خودت می‌ریزی آقا 🔶حق می‌دهم درد آشنایی که نداری ⬅️آه گرفتارها آه مریض دارها حاجت مندان جوون دارها امشب دلها را روانه کنید مدینه منوره کنار تربت بی سایبان امام مجتبی انشاالله به پاره های جگر امام حسن(ع) درهرگوشه ای از این مجلس ومحفل نشسته آید حاجت روابشید شفای همه مریض‌ها انشاالله همه اموات فیض ببرند یا وجیها عندالله اشفع لنا عندالله 🔸دلی پر زتب و پرازغم 🔸نه طبیب ونه دعوایی 🔸چه کند غریب و بی کس 🔸که ندارد آشنایی حتی در خونه اش هم غریب بود امام حسن دعا کرد آشناش بیاد میدونی اشنا امام حسن که بود خواهرش زینب بود وقتی که زینب دید حال برادر مقلب شده این جا خواهر نگران شد رفت تمام برادران را صدا زدعباسم حسین جان بیاید برادر چه شده خواهر نگرانی زینب فرمود حال برادرمان حسن منقلب شده این جا براداران امدند اما همین که امام حسین دید حال برادر خوب نیست امام حسین نشست کنار برادر آن قدر گریه کرد که امام حسن فرمود حسین جان عزیز مادر مکن گریه ز مرگم ای برادر مریز از دیدگان اشکت چه گوهر گفت عزیز مادر مرا باشد پرستاران بسیار امروز کنار بستر من عده ای زیادی نشسته اند برادران و خواهران همه هستند پرستار من امام حسن اخ مرا باشدپرستاران بسیار اما حسین جان پرستار یک زینب آن هم گرفتار پرستار تو روز عاشورا یک زینب وان هم گرفتار اخ امان از دل زینب که خون شد دل زینب😭 زینبی که یک روزی در مدینه پاره های جگر برادر حسن را می بیند اما یک روزی هم در شهر شام همین زینب ببیند نازنین سر بریده حسین یا حسین یا حسین یا حسین درآن مجلس بزم یزیدزینب یک صحنه ای را انشاالله هیچ خواهری به مثل زینب غم نبیند مگر چه دید زینب دران مجلس بزم یزید زینب دید ملعون به یک دست جام شراب گرفته به یک دست هم چوب خیزران ای داره با چوب برلب ودندان برادر می زنه 🔸یزیدا چوب مزن آخ برلب برادرجان 🔸سر بریده چه کرده است باتو خواهان پرپرمن 🔸سرش بریده ای بادو صد خواری 🔸هنوز دست از سر او بر نمی داری (یا بقیه الله امام زمان ) 🔸سری که درمقابل تو است نور عین من است 🔸خدا نکرده امام تو حسین من است ⏪گفت نانجیب این لب و دندان را با چوب می زنی اما لب و دندان رایک روزی پیمبر خدا بوسید این لب ودهان رابابام علی مادرم زهرا بوسید 🔸مزن ظالم حسین مادر ندارد 🔸آخ مزن ظالم که خواهر دل ندارد یاد شهدا امام شهدا اموات جمع حاضر ازاین مجلس ومحفل فیض ببرد حالا دلها روانه کنید خرابه شام اگر با ابی عبدالله کار داری امشب. آقا رو به نازدانه اش قسم بده. اگه گرفتاری، مریضداری، حاجت داری، اگه کربلا میخواهی. بگو حسین جان. تو رو به صورت سیلی خورده دختر سه ساله ات قسم. امشب دیگه دست خالی ردمون نکن.. 🔸طواف شمع چون پروانه می کرد 🔸به دستش موی بابا شانه می کرد تا سر بابا رو گذاشتند جلو دختر بچه صدا زد بابا.😭 چه بلایی سرت آوردن...بابا. 🔸سر و روی پدر را پاک می کرد 🔸برایش عقده ی دل باز می کرد صدا زد بابای خوبم..😭. 🔸به قربان سر نورانی تو 🔸چرا خون ریزد از پیشانی تو 🔸رخ من نیلی از سیلی است بابا 🔸لبان تو چرا نیلی است بابا بابا کی با چوب به لب و دندانت زده.. اما میخام بگم. بابای خوبم...😭 🔸تو از چوب جفا داری نشانه 🔸مرا باشد نشان از تازیانه اگه با چوب به لب و دندان تو زدن. اما به منم تازیانه زدن 🔸مرا باشد نشان از تازیانه😭 بابا دیگه طاقت تازیانه ندارم. طاقت سیلی خوردن ندارم. طاقت سنگ خوردن ندارم. 🔸ز تو دارم تمنا جان بابا 🔸مرا با خود ببر در نزد زهرا حسین آرام جانم..حسین روح وروانم الا لعنة الله علي القوم الظالمين و سيعلم الذين ظلموا اي منقلب ينقلبون
 مدح و شهادت حضرت رقیه سلام‌الله‌علیها اصلا رقـیه جـنـس غمش فرق می‌کند           حـتی کـتـیـبـه و عـلـمـش فـرق می‌کند دردانه‌ای که روی ضریحش عروسک است            با اهـل بیت هم حـرمـش فـرق می‌کند در بارگـاه او که زند طعـنه بر بهشت             دربـان و خـادم و خـدمش فرق می‌کند دریای اهل بیت پر از دُرّ و گوهر است             امـا حـسـیـن دُرِّ یـمـش فـرق مـی‌کـنـد بـاب الحـوائجـی‌ست که اندر مـقـام او             فـرمـوده‌انـد او کـرمـش فـرق می‌کـنـد غمخانه‌ای که گشته به پا در عزای او             بـانی مـجـد و محـتـرمش فـرق می‌کند هرگز عجیب نیست که حیران شود مسیح             بـیـند که با مـسـیح دمـش فـرق می‌کند با فـاطـمه مقـایـسه شد بـین روضـه‌ها             اما سه سـالـه قـد خـمـش فـرق می‌کـند زهراست کـوه صبـر ولیکن رقـیه‌اش             کم طاقت است، سن کمش فرق می‌کند دقت بکن به گونۀ خود وقت روضه‌اش             حس می‌کنی که اشک نمش فرق می‌کند شد پاره گوش او و عـدو گفت حرمله             این گـوشواره هر گرمش فرق می‌کند روی سه ساله، دست عدو، آه بگذریم             اصلا رقـیه جنس غـمش فـرق می‌کند
علیه السلام سبک: محمد اسداللهی شعر: 〰️〰️〰️〰️〰️〰️ روز آخر زندگیمه نوبت من و تشنگیمه جیگری که میریزه توو طشت شاهده غم بچگیمه من و مادر و رهگذری ... اُفتادم به چه دردسری من چهل سالِ پیش توو کوچه نصیبم شده خون جگری پاره‌پاره شد توو کوچه جگر من دنبالم می‌گشت توو کوچه مادر من خاک چادر و تکوندم با چش تر اما جای سیلی خوب نشد تا آخر ۲ 〰️〰️〰️〰️〰️〰️ شلوغه دور بستر من برادر خواهرام پیشمَن من مدینه ام اما حسین! تو غریب میشی دور از وطن به تنم اگه تیر بزنن تو برام باز میاری کفن فدای تو بشم که رو خاک رها می‌مونی بی‌پیرُهن مادر و خودم تا گودالت میارم محاله توو شلوغی تنهاش بذارم توی کوچه سپرش میشدم ای کاش بذا عبداللهِ من فدات شه داداش
عشقت مرا دوباره از این جاده می برد سخت است راه عشق ولی ساده می برد پای پیاده آمدم و شوق وصل تو من را اگر چه از نفس افتاده می برد دل‌های عاشقان جهان کربلای توست نام تو را هر عاشق آزاده می برد فریاد غربتت دل ما را تمام عمر با کاروان نیزه از این جاده می برد این جاده دیده قافله ی اشک و آه را بر روی نیزه ها سر خورشید و ماه را دیده‌ ست در تلاطم طوفان بی‌ کسی یک کاروان بنفشه ی بی‌ سرپناه را آن شب که ماند یاس سه‌ ساله میان راه یک لحظه برنداشته از او نگاه را در آخرین وداع غریبانه ی حرم دیده عبور خواهری از قتلگاه را آن‌جا که داغ از جگرش بوسه‌ ها ‌گرفت گل‌ زخم از نگاه ترش بوسه‌ ها ‌گرفت وقتی رسید او که سر از دست رفته بود از زخم‌های شعله ورش بوسه‌ ها ‌گرفت اما گذاشت بر دل او حسرتی نسیم از گیسوان همسفرش بوسه‌ ها ‌گرفت از راه دور دختر هجران کشیده‌ای هر بار از لب پدرش بوسه‌ها ‌گرفت در باغ نیست غیر گل اشک و ارغوان داغی نشانده بر دل آلاله‌ها خزان اما گذشت هر چه که بود آن چهل غروب برگشته سوی کرب و بلا باز کاروان با کاروان غربت از این جاده آمدیم ما را رسانده قافله ی تو به آسمان حالا رسیده‌ ایم و سحرگاه جمعه است عجل علی ظهورک یا صاحب الزمان ◾️◾️◾️◾️◾️
دوباره با آه و زاری میخونم با بی قراری نوه هاتم با ضریحن تو هنوز حرم نداری هر کی از غمت بمیره به خودت قسم عجیب نیست حتی بی.نِ اهل بیتم کسی مثل تو غریب نیست تو غریبایِ دوعالم نبود هیچ کسی شبیهت آرزومِ زنده باشم برسم پای ضریخت غریب و تنها و بی یار تو رو دادن خیلی آزار به کی سم دادن به جز تو تو خونش زمانِ افطار تویی اون که توی خونه اش حتی مَحرمی نداره داره از لبت میریزه جگر تو پاره پاره غریب آقام… *امشب شب غریبِ، برات بمیرم آقام….حسین جان! تشنه کُشتنت میدونم،‌ آقا! عزیزات رو کشتن میدونم، سرت رو بالای نیزه زدن میدونم، اما خانومت رباب دائم برات گریه میکرد، میگفت: سه روزِ بدن آقام رو زمین بود، تو مجلس یزید اگه یزید چوب به لب و دندانت زد سرت وقتی ازتشت افتاد رباب اومدبغل گرفت، اما حسن تو خونه ی خودش هم غریب بود، وقتی جگر پاره پاره شد، گفت: دیگه راحت شدم…همچین که زهر رو بالا آوُرد، پاره های جگر رو یه نگاه کرد گفت: زینب دیگه راحت شدم، چشمم دیگه به مغیره نمیوفته…امشب فقط بگو: غریب حسن اشک روضه های زهرا بوده مهمونِ نگاهت توی خونه مقتلت نیست کوچه بوده قتلگاهت بود توی کوچه ها چی دیدی هیچ کسی خبر نداره یه نفر نبود تو کوچه که بره کمک بیاره شنیدم از گوشه ی ماه تو کوچه ستاره گم‌شد چی بگم روضه ی خطِ تو کوچه گوشواره گم شد ◾️◾️◾️◾️◾️◾️◾️
کفن برای حسن(ع) از ابتدا به گمانم که قسمت این بوده حرم برای حسین و کفن برای حسن شده‌است روضه‌ی سر نیزه‌ها برای حسین شده‌است روضه‌ی دست بزن برای حسن نمی‌شود که بگوید چه دیده در کوچه... نشسته است بگرید حسن برای حسن نرفته از نظرش سیلی و شده کابوس صدای خنده‌ی آن بد دهن برای حسن به قتلگاه حسین آمد از مدینه ولی... شبیه گودی گودال شد وطن برای حسن چقدر روضه و غمهای مشترک دارند ولی نبود غمِ پیرهن برای حسن ببین کدام یک از روضه‌ها جگر سوز است نزن برای حسین و نزن برای حسن صدای زینبش آمد نزن به دندانش نزن که مادرم اینجاست با یتیمانش  حسن لطفی
یا حسن ابن علی(ع) من الازل علی است و الی الابد زهراست به هر دل است حسین و به هر حرم حسن است به هرکجا که روی آسمان همین رنگ است که در نجف حسن و در مدینه هم حسن است طریقِ کرببلا هم که سفره داریِ اوست میان راه ببین که قدم قدم حسن است فقیرها همه در اربعین کریم شوند چه جای حیرت ما تا ابالکرم حسن است به روی تیرک این جاده‌ها به موکب‌ها نگاه کن که ببینی به هر علَم حسن است پیاده‌ها به حرم می‌رسند و می‌فهمند کسی که رفتنشان را زده رقم حسن است چو میزبانِ همه قاسم است و عبدالله حسین نه به گمانم در این حرم حسن است   حسن لطفی
ای در وطن غریب ای در وطن غریب عالم ندیده مثل تو در مرد و زن غریب از بس که با هم‌اند دیگر نوشته‌ایم به جای حسن؛ غریب بعد از نبی ولی مثل اویس بود که شد در قرن غریب جان پیمبر است اما میان امت او دائما غریب در اوج غربت است مُشکی که بوده است میان ختن غریب بوده‌ست یک‌تنه اندازه‌ی تمامی هر پنج‌تن غریب در خانه بی‌کس است چون بلبلی که مانده میان چمن غریب پاسخ کنایه شد هر جا زبان گشود برای سخن غریب پوشید اگر زره یعنی که بوده حتی در پیرهن غریب مظنون خلق شد مردی که بود با بدی و سوءظن غریب گفته؛ بگو حسین در پاسخ کسی که بگوید به من غریب یک‌روز می‌شود بی‌آشنا، بدون سپر ، بی‌کفن، غریب سر رفته روی نی مانده سه‌روز در دل صحرا بدن غریب *ای دل صبور باش! روز ظهور دولت یار است عنقریب.* مجتبی خرسندی