قرآنهارا باز کنید: اَللّهُمَّ اِنّی اَسئَلُکَ بِکِتابِکَ المُنزَل وَ مَا فیِهِ اسمُکَ الاَکبَر وَ اَسمَائُکَ الحُسنیَ وَ مَا یُخَافُ وَیُرجیَ اَن تَجعَلَنِی مِن عُتَقَائِکَ مِنَ النَّار. قرآن ها روی سر: اَللّهم بِحَقّ هذَا القُرآن وَ بِحَقِّ مَن اَرسَلتَهُ بِه وَبِحَقِّ کُلِّ مُؤمِنٍ مَدَحتَهُ فیِه، وَ ِبحَقِّکَ عَلَیهِم فَلا اَحَدَ اَعرَفُ بِحَقِّکَ عَلَیهِم فَلا اَحَدَ اَعرَفُ بِحَقِّکَ مِنک. ده مرتبه: بِکَ یا اللهُ؛ اِلهی بمحمدٍ(ص)، بعلیٍ(ع) بفاطمةَ(س) بِا الحسنٍ (ع) بِا الحسینٍ(ع) بعلیِ ابنِ الحسینٍ(ع) ، بمحمد ابن علیٍ(ع)، بجعفرابن محمدٍ(ع)، بموسیَ ابن جعفرٍِ(ع) ،بعلیِ ابن موسی(ع)، بمحمدِ ابن علیٍِ(ع) بعلیِّ ابن محمدٍ(ع) ، بحسنِ ابنِ علیٍ(ع)، الهی بِا الحجّةٍ(عج) **********   شور علي.... دست حق به دل نوشته عشق تو يه سر نوشته ايوون نجف خدايي همه صفاي بهشته هر كي دل به تو سپرده ذكر تو اگه مي خونه بر ولايت تو بايد پاي اين علم بمونه هر كي يا علي بخونه تا به اوج آسمونه پيرو علي كه باشه اون هميشه يارمونه ايوون نجف براما بهتر از همه بهشته ذكر آقامون علي و ذكر فاطمه بهشته علي علي ......... ********* شاهي كه ولي بود  وصي  بود علي بود سلطان سخا و كرم وجود علي بود اين كفر نباشد سخن كفر نه اين است تا هست علي باشد و تا بود علي بود (شكر خدا را كه در پناه حسينيم – عالم از اين خوبتر پناه ندارد) ***** 

شب قدر سرنوشتم ، می بینی دلشوره دارم نکنه تموم شه امشب، رو زمین بمونه بارم نکنه که بین خوبا ، دست من خالی بمونه واسه من دوباره تنها ، بی پرو بالی بمونه قلم تقدیرم امشب ، توی دستای تو آقاس تیر آخرم همیشه ، قسم حضرت زهراس  نکنه تو تقدیر من ، کم بشه رزق عبادت  هرچی که نوشتی خیره ، ولی آخرش شهادت  نکنه برا زیارت ، ازقلم بیفتم آقا اربعین.کربلا حتما ،  نگی که نگفتم آقا نکنه  محرم امسال ، زیر خاک خوابیده باشم بنویس قربون دستت، نوکر تو روضه ها  شم  خلاصه هرچی صلاحه، هرچی تو بگی روچشمام تو اجازه دادی گفتم ، خط به خط از آرزوهام میدونم چقد تو خوبی ، میدونم که  پست و خوارم  درخونه ی خدا و ، شما واسطه میارم واسطه میارم اونکه ، صبر عالمو ربوده  بسکه مشت و سیلی خورده، سرتاپاش همه کبوده بارقیه اومدم تا  ، تو نگام کنی دوباره گوش بده به دردو دلهام، توروحق  گوش پاره میخونم یه روضه حالا، میخونم با آه و ناله دل شب سرو آوردن ، واسه دختر سه ساله

🌸🍃🌸 🍃🌸 🌸 #دعای_روز_بیست_و_سوم_ماه_رمضان 🌸🍃 🌷بسم الله الرحمن الرحیم🌷 اللهمّ اغسِلْنی فیهِ من الذُّنوبِ وطَهِّرْنی فیهِ من العُیوبِ وامْتَحِنْ قَلْبی فیهِ بِتَقْوَى القُلوبِ یا مُقیلَ عَثَراتِ المُذْنِبین. خدایا بشوى مرا در این ماه از گناه و پاكم نما در آن از عیب‌ها وآزمایش كن دلم را در آن به پرهیزكارى دل‌ها اى چشم پوش لغزش‌هاى گناهكاران.

دوسه روز است خانه دلگیر است دوسه روز است مثل بارانیم دو سه روز است همدم اشکیم دو سه روز است روضه می خوانیم دو سه روز است کوفه نشنیده نغمه های خوش اذانت را وقت افطار بر سر سفره یاد کردیم لقمه نانت را دو سه روز است مثل فاطمیّه دور هم گریه می کنیم ولی روضه ها رنگ دیگری دارد ختم آن است ذکر وای علی دو سه روز است نان و خرما را حسنت می برد برای یتیم می دهد سهم کودکان را بعد می کند بغض مثل کوچه کریم دو سه روز است قلب زینب را داده آزار حرف بی پایه شده اوضاع مدینه ای انگار بازهم طعنه های همسایه دو سه روز است چاه و نخلستان شده دلتنگ ربّــنای علی شده رویای مسجد و محراب گریه و سجده و دعای علی دو سه روز است کوفه فهمیده می رسید از کجا غذای فقیر از کجا می رسید خرمایی تا شود باز روزه های فقیر دو سه روز است اشک می ریزد گاه و بیگاه ازغمت حسنم بیش از پیش لرزه می افتد با دعای کمیل بر بدنم  ** دو سه روز است چشم عبّــاسم سرخ مثل زمان جنگ شده کوچه پس کوچه های کوفه پر از خشت و خاشاک و قلوه سنگ شده دو سه روز است دختر حیدر خوابهای عجیب می بیند گاه گودال و خنجر و حنجر گاه شیب الخضیب می بیند دو سه روز است کربلائیّم چشم بر چشم یار می دوزم مانده در بغچه یک کفن باقی وَ به یاد نگار می سوزم دو سه روز است سخت می خواهم بزنم بوسه بر گلوی حسین وای از دود و خون و خاکستر پنجه ی گرگها و موی حسین دو سه روز است درس قرآنم سوره ی کهف نی نشین شده است سینه ام مثل دامن و خیمه یا در ِ خانه آتشین شده است دو سه روز است مثل بابایم می کنم گریه یاد لب تشنه وای از لحظه ای که می بینم بر روی حلق دلبرم دشنه دو سه روز است بیشتر دارم انتظار وصال دلدارم با دعای فرج پس از روضه به امید وصال می بارم   دو سه روز است بی‌کس و کارم مثل ابر بهار می‌بارم جان تو مضطر و گرفتارم با تو آقا، نگفته‌ها دارم ردّ اشکم به خاک جا انداخت کوچه گردی مرا ز پا انداخت به نماز من اقتدا نشده آشنا با من آشنا نشده درِ یک خانه روم وا نشده چه کنم با غم دوا نشده بوی شب می‌دهد سحرهایم خبری نیست از پسرهایم کوفیان خویش را به خواب زدند پشت من بی حد و حساب زدند دستهای مرا طناب زدند به لبِ خشک من که آب زدند ناگهان جسم بی‌توانم سوخت یادم افتاد و دهانم سوخت دختر من، فدای دختر تو مادرم، خاکِ پای مادر تو پسرانم، گدای اصغر تو هستم آقا به فکرِ خواهر تو کوفه چشمش اصالتاً تنگ است کوچه‌هایش برای زن تنگ است لب من‌ تر نشد، فدای سرت سرم افتاده است پایِ سرت غصه دارم ولی برای سرت چه عزایی شود عزای سرت رسم کوفه‌ست دل ز تو بکنند و سرت را روی سنان بزنند