علامه طباطبایی فرمود : فرش هر مجلسی نباشید.. یعنی آقاجون؛ هرجا رسیدی نشین، با هرکسی نشست و برخواست نداشته باش، برنامه داشته باش و با آدم‌هایی که از تو کم میکنن فاصله بگیر ..! #حرف_حساب

فاطمه ایران یا معصومه فاضله دوران یا معصومه همشیرۀ سلطان یا معصومه جان منی ای جان یا معصومه .. محبوبِ ساداتی یا معصومه مطلوبِ حاجاتی یا معصومه مقصودِ خیراتی یا معصومه مولاتی مولاتی یا معصومه .. ای کریمۀ بی منت اشفعی لنا فی الجنة شَمسۀ دورانی ای بی بی جان کوثر موسایی ای بی بی جان شه بانوی مایی ای بی بی جان تو مثل زهرایی ای بی بی جان از تبار بهترین اَنسابی رضا شمس الشموس تو مهتابی از عشق برادرت بی تابی آیینۀ خواهر اربابی ای تبسم رویِ لب مو نمیزنی با زینب .. ای کرم دستات دریا دریا ای حرم زیبات رویا رویا قربونی چشمات سرها سرها خاک کف پاهات دنیا دنیا تو کویر ما شدی گنجینه قربون این الطاف دیرینه آب قم واسه دردام تسکینه نمک عشقت خیلی شیرینه امشب این دلُ مجنون کن کربلا ببر مهمون کن

لطفاً " دیدی گفتم؟ " نباشید تا میتونی کمک حال باش رفیق! .

🎥 فیلم کامل بیانات صبح امروز رهبر انقلاب در دیدار کارگزاران حج 💻 Farsi.Khamenei.ir

|⇦•آسمونو نگاه، سوره ی... #سرود ویژهٔ دهۀ کرامت و ولادت حضرت معصومه سلام الله علیها آسمونو نگاه،سوره ی کوثرِ موسی بن جعفر نازل شده اولِ ماه ذی القعده رسیده ماهِ کامل شده دیگه امام رضا نُسخه ایرونیِ کرب وبلاست حضرتِ معصومه،حضرت زینب و معادل شده دست کریمه برکتش مثل کریمانه زائر قم مهمون سلطانِ خراسانه شبِ تولدش زیباترین شبِ دنیاست حرمِ باصفاش حرمِ أُم اَبیهاست «بخوای نخوای کعبه ی آمالی بخوای نخوای قبله ی حاجاتی بخوای نخوای خواهر سلطان و بخوای نخوای عمه ی ساداتی» روزیمونو نیگاه... متنعمند از دستایِ پرمهرت نُه فلک روزی میخوان از خوانِ کرامت تو جن و ملک هر کی گره زده دستاشُ به مُشبکه هایِ ضریح معنیش اینه گره هاشُ میخواد وا کنه میخواد کمک... طینتِ ایمانِ نگاش نور علی نوره این فاطمه به فاضله، ساجده مشهوره ازدحام دمِ ضریح مثل موجِ دریاست حرم باصفاش حرم ام ابیهاست «بخوای نخوای کعبه ی آمالی بخوای نخوای قبله ی حاجاتی بخوای نخوای خواهر سلطان و بخوای نخوای عمه ساداتی» شور و شوق و نیگاه.... مثه کبوترا دل های شیدامون پر زده خودِ امام رضا برا تولدش، حرم اومده دلِ تموم اهلِ شهرِ مشهد توی شهر قم و دلِ تموم اهلِ قم هوایی شده ی مشهده سر درِ شهر قم زدن پرچمِ یازهرا مزار مادر شده تو صحن و سرا پیدا ماه مقیمِ قم، تجلّیِ طور موساست حرم باصفاش حرمِ أُم اَبیهاست «بخوای نخوای کعبه ی آمالی بخوای نخوای قبله ی حاجاتی بخوای نخوای خواهر سلطان و بخوای نخوای عمه ساداتی» .

.. #سرود ویژۀ ایام ولادت حضرت معصومه (س) و دهۀ کرامت دوتا خورشید تو یک منظومه دوتا ساغر یکی پیمونه دیگه اینجا قافیه معلومه روحی فداکِ یامعصومه نون سر سفرۀ تو سیرم کرد شوری آب قم نمک گیرم گرد عنایتت زبون زد عوامه زخمه دلم، یه نیم نگات دوامه خواهر سلطان اومد ، روح ایمان اومد یه صدا ناگهون ، از خراسان اومد: «خوش اومدی فاطمۀ معصومه» حضرت موسی‌ابن‌جعفر امشب عیدی میده به نوکرای حضرت سلطان دلم امشب توی بین‌الحرمینه یا که حدفاصل قم و خراسان با نیم نگاش دلم مثل دریا شد قبر بی‌بی زهرا تو قم پیدا شد خنده روی لب رضا گل کرده امشبو این گدا توسل کرده دیدی براتم میده ، هرچی خواستم میده تو شب ولادت ، نقل و نباتم میده خواهرسلطان اومد ، روح ایمان اومد یه صدا ناگهون ، از خراسان اومد: «خوش اومدی فاطمۀ معصومه» پنجره فولادِ تو دوای دردم بی‌خط و سیاهیه با تو پروندم امشب اومدم سوءاستفاده کردم ساعت هشت بشه دورت بگردم سرخه کف دستامون از ارادت به ما بکن یه کربلا عنایت فدات بشم که حج مستمندی فدات بشم بهم علاقه مندی به‌به از این شور و شین ، شادی حورالعین نمکِ سفره‌ته ، اسم ارباب حسین «یه کربلا بهم بده یا سلطان» .

همیشه بوده فقط لطف، کارِ فاطمه ها که بوده ایل و تبارم دُچارِ فاطمه ها اگر قرار بر این است بی قرار شوم خدا کند که شَوَم بی قرارِ فاطمه ها خوشا به حال کسی که تمام زندگی اش مُدام چرخ زند در مَدارِ فاطمه ها نیاز نیست به توضیح حُجب و عفتشان زبانزد است همیشه وَقارِ فاطمه ها رسیده چون شبِ میلاد، من کجا بروم مدینه هست و یا قم مزارِ فاطمه ها عجب نباشد اگر قم شده دری ز بهشت بهشت بوده چو در انحصارِ فاطمه ها گره به کار من افتاده می روم سوی قم دخیل بسته ام امشب، فقط به بانوی قم تمام کشور ما خاکِ زیرِ پایِ شما که هست این همه امنیت از دعایِ شما چه ارزشیست به ناقابلیِ جانِ چو من هزار جانِ گرامی شده فدایِ شما نگاه کن که همه نوکر و غلام تواند بگو که سر بتراشیم ما برای شما زنانِ کشورِ ما گوشه گوشه ی این خاک چه مادران و چه خواهر، کنیز های شما رسیده صبح ، گدایی به خاکبوسی تان به عرش می رود امشب همان گدایِ شما دوباره باز کلامی بگو تو فاطمه جان دل از امام رضا برده چون صدای شما خوش آمدی به جهان زینبِ امام رضا عنایتی برسان زینبِ امام رضا اگرچه دختر موسی ابن جعفر آمده است دوباره فاطمه با شکل دیگر آمده است عجیب نیست که امشب دلم به تاب و تب است ببین که در بغلِ نجمه محشر آمده است رسیده است که خوشحال شود امام رضا و باز مونسِ جانِ برادر آمده است #شاعر : سید حجت بحرالعلومی طباطبایی

شبیه یک رویا، یِه رویای زیبا نشسته یه مهتاب، رو دستایِ حورا ملیکۀ دنیایِ بالا دیگه می شینه جایِ زهرا داره نماز شکر می خونه فاطمه میونِ عرشِ اعلاء فاطمه، فاطمه، فاطمه، فاطمۀ معصومه .. خدا داده کوثر، به موسی بن جعفر گُل باغ حیدر، شفیعِ به محشر زِ تبار آلِ محمد یِه خواهر آزاده اومد تو خونۀ بابَ الحوائج ملائکه در رفتُ و آمد فاطمه، فاطمه، فاطمه، فاطمۀ معصومه .. زدم دل به دریا ، حبیبی به دلها بگفته امامت فَداها ابوها کریمۀ آلِ عبایی اسوۀ حجب و حیایی به خدا میونِ قلبِ ایران تویی که سفیرِ رضایی فاطمه، فاطمه، فاطمه، فاطمۀ معصومه ..

اذنِ دخول حرم تو، یا زینبِ دستِ عطا و کرمِ تو، با زینبِ روی دست ما ، این پرچمه اشفعی لنا ، یا فاطمه اذنِ دخولِ حرمِ تو، یا زینبِ دستِ عطا و کرمِ تو، با زینبِ امشب عرش از زمین معلومه با نور حضرتِ معصومه امشب آسمون، نورانی شده حالِ عاشقا، طوفانی شده سفر عرش و بهشتم ،دیگه مجانی شده نقش و نگارِ روی گنبد ، یا زینبِ هاله ی نورِ دورِ مرقد ، با زینبِ اذن دخولِ حرم تو ، یا زینبِ دستِ عطا و کرم تو یا زینبِ مجنونِ عشقِ هشتم هستم مدیونِ بانوی قم هستم یادِ کربلا ، یادِ مدینه این دل حاجتش، امشب همینه حرمِ زینبِ کبری رو، دوباره ببینه ذکر جنونِ دلِ شیعه، یا زینبِ عشقِ تو آبُ و گِلِ شیعه ، با زینبِ اذن دخولِ حرمِ تو ، یا زینبِ دستِ عطا و کرمِ تو، با زینبِ یا حضرتِ معصومه .......

میزنه دلم ، پر سمت حرم محتاجِ تواَم ، بانویِ کرم .. بی بی .. تویی یاور و همدم و خواهر شاهِ خراسان ، بی بی جان بی بی .. تویی صاحب عزت و شوکت و قبله ی ایران ، بی بی جان تویِ دنیا خانوم حرمت بی همتا .. تو مثه سلطانی کرمت بی همتا .. یا فاطمه یا معصومه ... _ سمت و سوی دل ، به مسیر نجف عالم یه طرف ، حیدر یه طرف مولا .. تو مسیرِ امن و امانی و در دل و جانی ، یا حیدر مولا .. تو امیر کون و مکانی و فخر زمانی ، یا حیدر شده پا بست تو دلِ من دست تو .. همه شیدای تو یه جهان مست تو .. حیدر حیدر ، علی مولا ... _ لبخندِ خداست ، این قرصِ قمر اشک شوق تو چشمایِ پدر بی بی .. داره بارونِ گل میریزه روی هر قدم تو ، تو این خونه بی بی .. سر سفره ی لطف تو کل جهان همین امشب مهمون دل بابا میره ، تویِ آغوش مادر وقتی میخندی میگه مادر ای جان ، تاکه وقت خوابت چشماتُ میبندی یا فاطمه یا معصومه ... ___ شوق حرمت ، شورِ دلِ ماست راه حرمت ، از کربُبَلاست بی بی .. بیا باز دل مستُ خرابمُ واله و عاشق و شیدا کن بی بی .. تو رو جون برادرت امشب کرب بلامُ امضا کن دلمُ از اینجا تا حرم پر میدم .. برای دیدار حرم اربابم سر میدم .. حیدر حیدر ، علی مولا ...

هرکس گدایی می‌کند بر ساحت زهرا باید بیاید قم، بیاید خدمت زهرا معصومه یعنی نور، یعنی عصمت زهرا پیداست در صحن و سرایش جنّت زهرا مانند زهرا روشنای خانه این بانوست راضیه و انسیه و حنّانه این بانوست کوثر شده، زهرای اطهر می‌شود بی شک انسیه الحورای دیگر می‌شود بی شک معراج را معنا و مظهر می‌شود بی شک بند دل موسی بن جعفر می‌شود بی شک بابا اگر این است دختر ، باید این باشد چون فاطمه حق است ‌ام المؤمنین باشد وا می‌شود سجاده‌اش ، وا می‌شود درها درهای الطاف خداوندی به نوکرها از نسل اسماعیل‌ها تا نسل هاجرها در محضرش از فضّه‌ها هستند و قنبرها در کهکشانش شاعران منظومه می‌گویند معصوم‌ها یا حضرت معصومه می‌گویند دست کریمه برکتش مثل کریمان است قم ظاهراً خشک است ، در باطن گلستان است باران نمی‌خواهد ، همیشه نورباران است هر زائر قم ، زائر شاه خراسان است محتاجم و دور کس دیگر نمی‌گردم از محضر او دست خالی بر نمی‌گردم کعبه تمام عزت خود را به او داده جنّت به دست خادمان او سبو داده زهرا به یمن او به من هم آبرو داده کن درد دل با او که وقت گفتگو داده بیخود نمی‌آیند مردم سر به زیر اینجا پس تو بیا و کربلایت را بگیر اینجا چون فاطمه نور است و شرحی در بیانش نیست چون زینب است و جز رضا ورد زبانش نیست گرچه شکسته، حرفی از قدّ کمانش نیست بر آسمان نیزه، ماه کاروانش نیست بی کس نشد یک لحظه هم در این مسیر اصلاً بیمار شد، اما نشد اینجا اسیر اصلاً باید از آقا گفت یا خواهر که تنها شد او را زدند اشرار بالا سر که تنها شد گودال شد عرش خدا، مادر که تنها شد غارت شد از هر گوشه‌ای پیکر که تنها شد در ازدحام خیمه، زینب ناتوان افتاد روبندۀ زن‌ها به دست این و افتاد

أَنَّا قَد طَهُرنا بِوِلايَتِهِم یادِ شما، دل ما را پاک میکند، کارهای ما، دل شما را غمگین... #امام_رضا_جان💔

🕊💕سرود ویژۀ میلادِ اُخت الرضا حَضرتِ معصومه سلام الله علیها . ┄┄┄┅═✧❁❁✧═┅┄┄┄ هرکی گرفتاره بیاد هرکی حاجت داره بیاد هرکی دلش زارِ بیاد ، شب شبِ کریمه هرکی پریشونه بیاد هرکی دلش خونه بیاد هرکسی حیرونه بیاد ، شب شبِ کریمه امشب باید همۀ حاجتاتونُ بگیرید الان هرجوری شده ، کربلاتونُ بگیرید ای دارُ و نداره امام رضا ، اسیرِ عشقِ پاکتم به همین امام رضا قسم ، هلاکتم .. هلاکتم .. _________ رویِ لبا زمزمه ای قوتِ قلبِ همه ای تو شبیه فاطمه ای ، ای بانویِ دنیا سروری اقبالِ توِ قبله به دنبالِ توِ کشورِ ما مالِ توِ ، ای نائب زهرا با تو همسایه شدیم ، افتخارِ ما همینه والله مرقدِ شما ، رونقِ این سرزمینه تا خدا خداست رهام نکن ، کبوترِ تویِ دامتم به همین امام رضا قسم ، غلامتم .. غلامتم .. _________ تاجِ سرِ آسمونی تو دلِ آدم میمونی حاجتمو خوب میدونی ، باز منو دعا کن اسمتُ وقتی میبرم جون میگیره بالُ پرم عشقِتو با جون میخرم ، باز منو صدا کن رویِ قلبِ عاشقات ، اسمتُ رضا نوشته هرکس زائرت بشه ، خونه ش وسطِ بهشته ای قنوتِ همه فرشته ها ، گرد و خاکِ محرابتم به همین امام رضا قسم ، خرابتم .. خرابتم .. .

به شوق شاخۀ طوبی ستاره می ریزد به پایِ دختر موسی ستاره می ریزد به روی خویش در آیینه می زند لبخند خدا به خندۀ زهرا ستاره می ریزد علی چه ذوقی کرده به خیرِ پاقدمش و مشت مشت قمر با ستاره می ریزد نشسته زل زده بابا به چهرۀ دختر به لحظه هایِ تماشا ستاره می ریزد به یُمنِ مقدمِ این نورسیده جبرائیل زِ بامِ جنت الاعلی ستاره می ریزد هزار مرتبه الله اکبرش گفته براش چادرِ حوا ستاره می ریزد به چشم روشنیِ نجمه آمده مریم گلاب می پاشد یا ستاره می ریزد خبر دهید به مردم کریمه آمده است بیاورید تمنا ، ستاره می ریزد کریمه ای که زیک گوشه چشمِ احسانش میانِ سفرۀ دنیا ستاره می ریزد به بارش آمد نه قطره قطره که این ابر به قدرِ وسعتِ دریا ستاره می ریزد فرشته ها همه تعارف کنن نقل و نبات نثار زینبِ آقا امام رضا صلوات ___________ دوباره بحرِ کرم در تلاطم آمده است به جلوه طاهرۀ یذهب عنکم آمده است چه دیدینی ست در آغوشِ حضرتِ نجمه عزیز کردۀ مولایِ هفتم آمده است دهانش آب نیفتاده بلکه نهرِ عسل ز بوسه از لبِ سلطانِ هشتم آمده است نگاه کن به دلِ ذره ذرۀ هستی ز شوقِ آمدنش در ترنم آمده است تمام پنجره ها محو در تماشایت مگرکه حُسن خدا در تجسم آمده است سلام کرده و در پایِ گنبدش خورشید پی جوابِ سلامٌ علیکم آمده است سرِ گرفتنِ اذن طلوع چون هر روز از آسمانِ چهارم سویِ قم آمده است نشسته است دو زانو که مستفیض شود جنابِ خضر به کسبِ تعلم آمده است اگر که صحن عتیقش فرشته باران است عجیب نیست ، بهشتِ تبسم آمده است چه احتیاج به خواهش کریمه با رقبت به استجابت حاجاتِ مردم آمده است امام از تو بخواهد که کم دلیلی نیست کسی به جز تو سزاوارِ اشفعی لی نیست ___________ سلام و عرضِ ارادت به محضرت بانو رسیده ام بزنم حلقه بر درت بانو به غیرِ گوشۀ بام تو آشیانم نیست بریز دانه برایِ کبوترت بانو امام تو به لبش مزۀ فداها داشت به سِیر در جَلواتِ مطهرت بانو ملیکه ای به حدودِ حریم اهل البیت و خواهریِ تو فخرِ برادرت بانو مصمم است به قربانیِ پسر این بار خلیل دست به سینه در برابرت بانو ز بیکرانِ علم تو قطره ای کافیست برایِ حورۀ علامه پرورت بانو نگاهِ ملتمس زائرِ تو دل بسته به دستگیریِ فردایِ محشرت بانو *گفت مردد بودم تو ذهنم اومده بود آیا این خانم روزِ محشر میتونه اهلِ قم رو شفاعت کنه یا نه ؟ در عالم رویا دیدم فرمودن این چه حرفیه داری میزنی ؟.. شفاعت اهلِ قمُ میرزایِ قمی هم میتونه انجام بده .. این خانم شفیعۀ عالمه .. روزِ محشرِ همه دست به دامنِ بی بی هستند ..* نگاهِ ملتمس زائرِ تو دل بسته به دستگیریِ فردایِ محشرت بانو فقط به نذرِ فرج این دو بیت هم روضه ببخش میشود آزرده خاطرت بانو به احترام شما را به قم که آوردن نه سنگ و چوب که گل بود بر سرت بانو ندید سایه ای از ناقۀ تو نامحرم نسیم کی شده نزدیکِ معجرت بانو؟

دریای مِهر و وفا تویِ نگاشه مخصوصاً اسمش اگه فاطمه باشه عشقش که یکی یه دونه است تو مهربونی نمونه است هستی و نفسِ بابا دختر شیرینیِ خونه است دریایِ مِهر و وفا تویِ نگاشه مخصوصاً اسمش اگه فاطمه باشه دل با تو ، آرومه دردمو خاکِ حرمت دارومه هر تپش دلم میگه یا معصومه «مولاتی یا اُختُ الرضا مدد ...» عشقش که یکی یه دونه است تو مهربونی نمونه است هستی و نفسِ بابا دختر شیرینی خونه است دریایِ مِهر و وفا تویِ نگاشه مخصوصاً اسمش اگه فاطمه باشه هر کی حرمُ میبینه جنت میگه که همینه هستی ملیکۀ ایران قم با تو شده مدینه ما دل به مهرِ تو دائمی می بازیم ما به این مضجعِ فاطمی می نازیم شوری بر پا میشه با لطفِ تو هر گره ای وا میشه زائرِ تو زائرِ زهرا میشه «مولاتی یا اُختُ الرضا مدد ...» عشقش که یکی یه دونه است تو مهربونی نمونه است هستی و نفسِ بابا دختر شیرینی خونه است تو این دهۀ کرامت ، رویام همینه مجدد اول مسافرِ قم شم ، بعداً مسافرِ مشهد اگه رسیدم حرم ضامنِ آهو سلام ِ اول به نیابتِ تو بانو اشکِ شوق می باره دل به هوایِ مشهدِ آواره

عجب شور و حالُ صحنُ سرایی تو هم قد دنیا ، داری فدایی منم خاکِ پایِ شاهِ خراسان تو اما دلبندِ موسی الرضایی چه کبوترایی ، چه صحنِ با صفایی تو تویِ کرامت ، مثه امام رضایی پر زده فرشته ، چون حرمت بهشته خدا رو دلامون ، اسم تو رو نوشته «بی بی معصومه ... خانم جانم» مثه خورشیدی رو دستایِ بابا به تو مادر میگه هزار ماشاالله مدینه پُر شد از عطرِ تو امشب نجیبُ و خانومی تو مثلِ زهرا حاجتش روا شد باب الحوائج امشب تو کنار رضا ، مثلِ حسین و زینب مادر تو با تو ، دیگه غمی نداره رو سر تو از عرش ، بارون گل می باره «بی بی معصومه ... خانم جانم»

تو مسیحا زاده اما دختر موسی شدی مریم قدیسۀ ذریۀ طاها شدی یک نخی از چادرت مانند کعبه محترم قبلۀ عرشی ترین سجادۀ دنیا شدی بوسه بر دستِ تو بر سادات واجب می شود چون ستون عصمت الله بنی الزهرا شدی در میان شوره زار قم بهشتی ساختی مثل کوثر آمدی جوشیدی و دریا شدی جا نماز غرقِ نورت گوشۀ عرشِ خداست در تقرب بر خدا بالاتر از بالا شدی وحی نازل بر لبانت استناد هر حدیث مثل بنت المصطفی صدیقۀ کبری شدی پیشِ پایت دیدنی باشد قیام موسوی با جلال فاطمی خاتونِ بی همتا شدی ناز چشمان تو و ذکر خداهای پدر کو رسول الله بیند ثانی زهرا شدی خواهر سلطانِ عالم کار سلطان می کند بر حسینِ خانواده زینبِ کبری شدی خندۀ معصوم تو آرامشِ جان رضا بهترین تسکین قلبت صوتِ قرآن رضا از همان اول دلت گشته گرفتار رضا بین صحن چشمهایت نقش رخسار رضا جنس بی قیمت که جایش در حریم یار نیست عشق تو باشد متاع ناب بازار رضا یوسف بازار ما چون پرده بردارد ز رخ عاشقی چون تو فقط باشد خریدار رضا در تمام عرضه های بندگی پاک تو همچنان آیینه ایی پیداست رفتار رضا تا میان خطبه ها تفسیر قرآن می کنی کاملا باشد کلامت عین گرفتار رضا آمدی تا پرچم معشوق بر شانه کشی در حریم عاشقی باشی علمدار رضا هرکه عمری خاک بوسی حریمت را کند تا قیامت می شود محرم به اسرار رضا ای کریمه چاره ایی کن لحظه ی جان دادنم دیده ام روشن شود هنگام دیدار رضا روز محشر چون گنه گردد گریبان گیر من آبرو داری بود کار تو و کار رضا دلخوشم خاک حریم تو نشسته بر سرم خاکساری تو می گردد شفیع محشرم تا که دل را آه سینه راهی قم می کند با نگاهی بر ضریحت دست و پا گم می کند آه چون از دل برآید کار آتش می کند بی محابا رخنه ایی در جان هیزم می کند آن ضریحی که بود گرم طوافش جبرییل حضرت حق قبله ی حاجات مردم می کند هرکه دارد عقده در دل یاد قبری گمشده هر سه شنبه در حریمت نذر گندم می کند با سلامی نم نم اشک از دو دیده می چکد کاسۀ خالیِ ما لبریز از خم می کند نیمه شبها در حرم تا صحن گردی می کنم ناگهان دل یاد قبله گاه هفتم می کند لفظ خواهر گوییا مانوس گشته با بلا خون زینب در رگانِ تو تلاطم می کند شاعر : حاج قاسم نعمتی