نجمه زاده آفتابی را به هنگام سحر کافتاب بامدادان ذرّه او را گداست شمس پیش شمس حسنش گاه مغرب گوشه گیر ماه از شرم رخش، هر صبحدم در انزواست موسی عمران بگردان روی از طور و ببین کانچه نادیدی عیان در خانة موسای ماست گر خدا خوانم و را در مرتبت کفر است کفر ور جدا گویم خطا گفتم خطا گفتم خطاست عقل مدحش را کند، یا وهم وصفش آورد کان حقیری ناتوان و این فقیری بینواست کنت نورالله شنیدی؟ این فروغ سرمدی است نحن وجه‌الله خواندی؟ این جمال کبریاست درداگر داری برو از خاک او درمان بگیر مشکلم داری بیا آری رضا مشگل گشاست گِرد کویش بر مشامم خوشتر از بوی بهشت آب جویش در مذاقم بهتر از آب بقاست جز خدا هر کس بگوید وصف او را نادرست جز نبی هرکس بخواند مدح او را، نابجاست من ز خجلت آستین در کوی او دارم به رخ کآستان او زیارتگاه خیل انبیاست کیستم من ؟تا که گرپم برقدومت ملتجی اولیاءالله را سوی تو روی التجاست بوی عطر خلد، ارزانی برای اهل خلد من مشامم را صفا از خاک زوّار رضاست ناز دارد شهر نیشابور بر باغ بهشت ز آنکه خاکش جای پای ناقة آن مقتداست منجی خلق دو عالم در دو عالم اوست او ضامن آهو، گرش تنها بخوانی، نارواست قدسیان رو بند خاک هر که اینجا زائر است عرشیان گویند آمین هر که را اینجا دعاست طوف قبرش کن که در محشر مقام زائرش فوق زوّار حسین ابن علی در کربلاست سر بخاکش مه که در میزان و در حشر و صراط زائر خود را رهائی بخش از خوف جزاست بشنو از موسای کاظم این روایت را که گفت زائر قبر رضا در عرش زوّار خداست ناز تا صبح جزا بر سفرة مریم کند هر که را در کاسه از مهمانسرای او غذاست بر فراز قبّه‌اش دارد لوائی سبز رنگ شیعه تا صبح قیامت زنده زیر این لواست گربه عالم بنگری هر کشوری را مرکزی است مرکز ایران اسلامی، خراسان رضاست ای که موسایت ثناخوان گشته در مصر وجود وی که عیسایت بچرخ چارمین مدحت سراست ای که ذکر آشنایت، ناامیدان را امید وی که نام دلربایت، بی نوایان را نواست من نمیگویم خدائی لیک گویم چون خدا نعمت بی ابتداورحمتت بی انتهاست من نه مدحت را ازآن گفتم که دانستم که ای بل از آن گفتم‌که جز مدح تو را گفتن خطاست سراز سرمستی شوقت چونان مسرور میرقصد که‌جشن گندم از سنگار ودارد مور میرقصد چه کرده جذبه چشم تو، با آغوش این غربت که زائر قصد اینجا میکند ازدور میرقصد تمام خاک‌اینجا بو یاهوی ختن دارد اگر عطار دربازار نیشابور میرقصد چنان در دستگاه شوق افتاد اختیار از کف که دربزم همایونت کبوتر شور میرقصد شفا از سمت آن دست مسیحایی اگر باشد فلج کف میزند ،کر مینوازد کور میرقصد

مجنونِ تو ام بی سر و سامان سلطان کرم خسرو خوبان ای جان .. بی تو سر من همش رو زانومه تو که کرامتت همیشه معلومه بیا کرم کن و بازم نگاهم کن تو رو به چادرِ حضرت معصومه ای جان .. در گیرم مجنونم دلدام حیرونم پای تو تا زندم آقاجان میمونم .. مجنونِ تو ام بی سر و سامان سلطان کرم خسرو خوبان ای جان .. ــــــــ سرگرم طواف عالم امکان گِرد حرم قبلۀ ایران ای جان .. میدونه هرکسی که دل به تو داده قرار عاشقا پنجره فولاده تموم خاطرات کودکی هامون ماله حیاط خوشگل گوهرشاده ای جان .. من خاکم تو بارون من سنگم تو دریا من هر چی دارم از دستات جان آقا مجنونِ تو ام بی سر و سامان سلطان کرم خسرو خوبان ای جان .. ــــــــ خاک ره تو خِیل بی دستان جونم به فدات حضرتِ سلطان ای جان .. اونی که دست تو دلش رو میسپاره اونی که سر به دامن تو میذاره میدونه تا ابد به تو بدهکاره برات کربلاش و از شما داره ای جان .. درگیره رویا کن قلبم رو شیدا کن دل تنگ شش گوشم آقاجان امضا کن مجنونِ تو ام بی سر و سامان سلطان کرم خسرو خوبان ای جان .. .

سنگ زیر پای تو لعل بدخشان می شود خار، با فیض نگاهت سر و بستان می شود گر نسیمی از سر کویت وزد سوی جهیم دود آن عود و شرارش برگ ریحان می شود زخم بی داروی جان و درد بی درمان دل هر دو با خاک سر کوی تو درمان می شود غم ندارم گر مرا در آتش دوزخ برند چون برم نام تو را آتش گلستان می شود مردگان روح را احیاگر جان می کند هر که جسمش دفن در خاک خراسان می شود گراجل جان مرا گیرد زکافر سخت تر چون نگاهم بر تو افتد مرگ، آسان می شود در مقام رأفتت این بس که نام چون توئی روز و شب ذکر من آلوده دامان می شود در بیابانی که لطفت ضامن آهو شود گر گذار گرگ افتد گرگ چوپان می شود ناز بر فردوس آرد فخر بر رضوان کند هرکه یک شب در خراسان تو مهمان می شود هر که چشمش اوفتد بر گنبد زرّین تو گاه مجنون، گاه گریان،گاه خندان می شود غرفه هایت همچو روی حور گل انداخته بس که روز و شب ضریحت بوسه باران می شود هر که با اخلاص گوید در حریمت یک سلام اجر آن بالاتر از یک ختم قرآن می شود مور اگر یک دانه با لطف تو گیرد در دهن بی نیاز از خِرمن فیض سلیمان می شود در کنار حوض صحن تو که رَشک کوثر است زنگی ار صورت بشوید ماه کنعان می شود پور موسائی و در طور تو هر کس لب گشود همکلام ذات حق، چون پور عِمران می شود در هوای جرعه ای از جام سقّا خانه ات خضر اگر در کوثر افتد باز عطشان می شود خاک اگر شد خاک کویت مَرهم زخم دل است آب اگر شد آب جویت آب حیوان می شود هر که شد زَوّار تو در طوس ای روی خدا زائر ذات خدای حیّ سبحان می شود آستان قدس تو دار الشّفای عالم است درد این جا بی دوا و نسخه درمان می شود؟ هر که از مهمان سرایت لقمه ای گیرد بدست مهر در دستش کم از یک قرصۀ نان می شود هر که را بر سر بتابدآفتاب صحن تو گر رود در سایۀ طوبی پشیمان می شود بی تو صبح عید سال نو اگر آید مرا صبح عید و سال نو شام غریبان می شود با تو گر شام عزای دوستان باشد مرا خوب تر از ظهر روز عید قربان می شود درصف محشر،پریشانی نبیندلحظه ای هرکه بایادغمت اینجا پریشان می شود هر گه از انگور مسموم و دلت یاد آورم دانۀ انگور پیشم نار سوزان می شود تا ابد زین میهمان داری مکه مامون از تو کرد شرمگین از مادرت زهرا خراسان می شود شاعر: استاد غلامرضا سازگار

آنان که عاشقند به دنبال دلبرند هر جا که می روند تعلق نمی برند از آن چه که وبال ببینند خالی اند عشاق روزگار ، سبک بال می پرند پرواز می کنند به هر جا که جلوه ای ست گاهی ملائک اند و گاهی کبوترند دل را به دست هر کس و ناکس نمی دهند دلدادۀ قدیمی آل پیمبرند آنان که عاشق علی و فاطمه شدند مدیون خانوادۀ موسی بن جعفرند ما عاشقیم عاشق زهرا و حیدریم ما شیعیان کشور موسی بن جعفریم آدم بدون مِهر تو انسان نمی شود سلمان بدون عشق مسلمان نمی شود آن گردنی که تیغ تو را بوسه می زند سوگند می خوریم ، پشیمان نمی شود وقتی کبوتران حریمت گرسنه اند گندم برای سفرۀ ما نان نمی شود باید هزار قرن حکومت کنی مرا سلطان چند روزه که سلطان نمی شود تو خوب جایی آمده ای سروری کنی هر رعیتی که رعیت ایران نمی شود جز تو نمی شویم گرفتار هیچ کس یعنی نمی رویم به بازار هیچ کس تو آسمان عشقی و خورشید گنبدی خورشید هشتمی و به ایران خوش آمدی تو سجده ای و ساجد و مسجود و مسجدی تو عابدی و عبدی و معبود و معبدی تو کربلایی و نجفی و مدینه ای یعنی شهید و شاهد و مشهود و مشهدی نُه چشمه از علوم ، به قلب تو جاری است با این حساب ، عالِم آل محمدی تو آمدی و آمدنت رفتنی نداشت مانند آفتاب ، تو در رفت و آمدی ای آبروی جن و ملک خاکبوسی ات عالم فدای جلوۀ شمس الشموسی ات زائر شدم نسیم ، صدای مرا گرفت از دستم التماس دعای مرا گرفت یک شب کنار پنجره فولاد ، مادرم آن قدر گریه کرد شفای مرا گرفت یک پارچه گره زد و تا سال های سال ” سهمیه امام رضای ” مرا گرفت صحن تو ، آسمان تو ، گنبد طلای تو حتی مجال کرب و بلای مرا گرفت ایمان نداشتم که ضمانت کنی مرا تا این که آهو آمد و جای مرا گرفت سائل شدن به خاطر منّت کشیدن است آهو شدن بهانه اکرام دیدن است ای مهربان ترین کرم سفرۀ گدا یا ایها الرئوفی و یا ایها الرضا ! امشب خدا کند که تو را ای حضور محض این قوم اشتباه نگیرند با خدا ! ای لطف بی نهایت شب های زائران یک بار ما ، سه بار شما پیش ما بیا با گریه های توست اگر گریه می کنیم ای روضه خوان گریۀ ابن شبیب ها یابن شبیب گریه فقط بر غم حسین یابن شبیب گریه فقط بهر کربلا … *فرمان امام رضاست ، به رَیانِ بنِ شَبیب فرمود: إِنْ کُنْتَ بَاکِیاً لِشَیْ‏ءٍ فَابْکِ لِلْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ ع یَابنَ شَبیب، جدّ مرا سر بریده اند پیش نگاه عمه ی ما سر بریده اند *هزاربارشنیدی بازم بشنو،قنداقه علی ابن موسی تو دامن آقا موسی بن جعفر با تربت حسین با آب فرات کام بچه روبرداشت ، اما یه قنداقه ای از تو خیمه ها اومد تو دست حسین ، وقتی برمیگشت کامشُ با سه شعبه برداشتن ..* حسین....

تو آیینۀ کبریایی علی ابن موسی عجب نیست مثل خدایی علی ابن موسی منم که زدم دست بر دامنِ مهربانت تویی که سریع الرضایی علی ابن موسی منم کمترین رعیت ملک بی انتهایت تو سلطان بر ما سوایی علی ابن موسی مرا جای دادی کنارت ولی من کجا و تو با جایگاهت کجایی علی ابن موسی ندارم دگر ترسی از مُردنم چون کنارم خودت قول دادی بیایی علی ابن موسی شب عشق ما شیعیان است میلادت ای عشق که دستم بگیری تو با دستِ امدادت ای عشق قدم هات بر چشمم ای روح و ریحانِ نجمه همه اِی به قربان تو ای به قربان نجمه شده چشم موسی ابن جعفر به رویِ تو روشن که خورشید آورده ایزد به دامانِ نجمه تو جایِ خودت مادرت حق به افلاک دارد که جانِ جهان شیر نوشیده از جانِ نجمه تو فرمانروایی و پس مام تو مام سلطان و اثبات شد هست هستی به فرمان نجمه کسی که نشسته ست در بارگاهت نشسته پِی نان موسی ابن جعفر سر خان نجمه به دل ذره ای نیست تردید علی ابن موسی ولایِ تو شد شرط توحید علی ابن موسی به پشت سرت از فرشته سپاه ایستاده و پیشِ سپاهِ تو خورشید و ماه ایستاده به پرهای طاووس نه بلکه خِیل ملائک زِ خود شهپری کنده در بارگاه ایستاده نشستی به تخت ولایت به پیش تو یکسان همه مثل هم چه گدا و چه شاه ایستاده کنار ضریح پر از ازدحام تو امشب امام زمان نفس و روحی فداه ایستاده به شوقِ زیارت که زهرا به دیدارت اید همه انبیاء سلف بین راه ایستاده دلم چون کبوتر به مشهد زند پر ز سینه که آیم به سمت تو با مادرت از مدینه دلی مثل آهو به دامت گرفتار دارم سری مثل حلاج دلدادۀ دار دارم شنیدم که یک زائر خسته گفت آمدم تا زِ دست تو درمان بگیرم که بیمار دارم وجودم لبالب شد از حس مهر وجودت دخیلم و با خاک نعلین تو کار دارم سرا پا نیازم سرا پای دردم نگاهی من از رو زدن بر کسی غیر تو عار دارم چه بسیار کار نشد را که شد کردی و من از این معجزات تو در یاد بسیار دارم کسی که معطل شود در صف زائرانت معطل نگردد به محشر که دارد نشانت الا ای که عشق تو سوزانده پا تا سرم را نسیم خوشت برد باخویش خاکسترم را دلم خوش به عهدی که بسته ای باخدایت که در آخرین دم به دامن بگیری سرم را پدر مادرم، کرده نذرِ جوادت مرا پس تو هم لطف کن جانِ زهرا، پدرمادرم را ولی نعمت اهل ایران در عالم تویی تو تو قدرت بده امت و کشور و رهبرم را خودت تاکنون با شهیدان پای رکابت نگه داشتی دور از شرّ آتش حرم را مرا با رضای خدا آشنا کن رضا جان تمام وجود مرا کربلا کن رضا جان .

🌻امام رضا علیه السلام: 🌱 از نشانه های فهم عمیق و درست، بردباری، دانش و سکوت است. سکوت دری از درهای حکمت است. سکوت محبت می آورد و راهنمای هر خیری است. 📚: کافی ، ج۲، ص۱۱۳ 🌷🌷🌷🕊🌷🌷🌷 🌻 امام رضا (ع) می فرماید: 🌿وَ قَالَ إِنَّهَا تَشْتَهِی مِنْکَ مِثْلَ الَّذِی تَشْتَهِی مِنْهَا 🌱همسرت از تو همان را می خواهد که تو از او توقع داری. 📚:بحار الأنور #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #چهارشنبه_های_امام_رضایی

🎙ممــد نبووودی ببیـنی.... 🌹"" خرمشهر را خدا آزاد کرد "" 🍃 آزادسازی خرمشهر از مهم‌ترین اهداف عملیات بیت المقدس در سال 1361 در جنگ تحمیلی عراق با ایران بود که این شهر پس از 578 روز از اشغال رژیم بعث عراق آزاد شد. عملیات بیت المقدس در 30 دقیقه بامداد روز 10 اردیبهشت 1361 با قرائت رمز عملیات "بسم الله الرحمن الرحیم. بسم الله القاسم الجبارین، یا علی ابن ابی طالب" از سوی فرماندهی آغاز شد. 🌴سوم خرداد، سالروز آزادسازی خرمشهر است؛ این حماسه بزرگ، تجلّی قدرت لایزال الهی است که در عملیات غرورآفرین کربلای۳ و با نام زیبای "بیت المقدس" ظهور کرد و بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی(ره) بِحَق فرمودند که:«خرمشهر را خدا آزاد کرد.»... 🌴سوم خرداد، یادآور خون های پاکی است که برای نشاندن نهال آزادی، در خرمشهر بر زمین ریخته شد؛ هرگز از یاد نبریم که استقلال و آزادی امروز ایران، حاصل جانفشانی شهیدان و ایثارگرانی است که درس آزادگی را در مکتب حسین بن علی علیه السلام فرا گرفتند و این روز، یادگاری است از حماسه های آنان... 🗓 سوم خرداد، سالروز فتح خرمشهر در عملیات "بیت المقدس" و روز "مقاومت"، "ایثار" و "پیروزی" بر همگان مبارکباد.🎊 🇮🇷🇮🇷🇮🇷 #سالروز_فتح_خرمشهر #خرمشهر #خونین_شهر #خرمشهر_را_خدا_آزاد_کرد https://eitaa.com/Arbabhosyn 🌺🇮🇷🌺

#نوحه 📝 با نوای کاروان بار بندید همرهان، این قافله عزم کرب و بلا دارد 🎤حاج میثم #مطیعی 💠 به مناسبت #سوم_خرداد ماه، سالروز فتح #خرمشهر 🔸🌸🔸🌸🔸🌸🔸

📝محمد نبودی ببینی شهر آزاد گشته.... 🎤#کویتی_پور سوم #خرداد سال‌روز فتح #خرمشهر در عملیات بیت‌المقدس (۱۳۶۱ ه‍.ش) و روز مقاومت، ایثار و پیروزی 🔸🌸🔸🌸🔸🌸🔸

📩 فتح خرمشهر کار بزرگ و کم‌نظیری بود/ نقشه‌ها و طرحهای عملیات بیت المقدس باید در دانشگاههای جنگ تدریس بشود/ اگر شما نمایندگان مجلس فرصت نمایندگی پیدا میکنید به خاطر آن شهادتهاست ✏️ امام خامنه ای، صبح امروز در دیدار نمایندگان مجلس: حماسه‌ی عظیم #فتح_خرمشهر، حقاً و انصافاً کار بزرگ کم‌نظیری بود. فتح خرمشهر یک حادثه‌ی معجزه‌آسا بود. بعد از فتح خرمشهر، بعضی از رؤسای جمهور و واسطه‌ها می‌آمدند؛ آقای سکوتوره که شخصیت جاافتاده‌ی مهمی بود در آفریقا، آمد، به من گفت که امروز وضع شما با دیروز فرق میکند به خاطر فتح خرمشهر. ✏️ عظمت فتح خرمشهر چشمها را به خود جلب میکند اما من میخواهم بگویم از فتح خرمشهر یا مهمتر یا لااقل به همان اندازه مهم، جریانات این عملیات بیت‌المقدس است، این عملیاتی که منتهی شد به فتح خرمشهر، این عملیات، آن فداکاریها، آن ابتکارها، آن نقشه‌ها و طرحهای جنگی که به نظر بنده باید در دانشگاههای جنگ تدریس بشود. ✏️ اگر شما نمایندگان مجلس فرصت پیدا میکنید که در شهر خودتان تبلیغات انتخاباتی بکنید با خیال راحت بروید بین مردم حرف بزنید، بعد مردم با خیال راحت بروند پای صندوق اسم شما را بیندازند در صندوق، بعد بیایید در مجلس، بخاطر آن فداکاری‌هاست، بخاطر آن شهادت‌هاست، بخاطر‌ آن از خودگذشتگی‌های به معنای واقعی کلمه است. ۱۴۰۲/۰۳/۰۳

ای جان و دل به گنبد و گلدسته‌ات مقیم جان را کجا گذارم و دل را کجا برم؟ صلی الله علیک یا ابالحسن یا علی بن موسی الرضا #عبدالجبار_کاکائی

ادامه اشعار ولادت حضرت امام رضا علیه السلام 👇👇👇

مرحوم شیخ‌بهایی مسئول بازسازی حرم رضوی بود وکارها با دستورات ایشان پیش ‌می‌رفت. در حین کارها سفری ناخواسته برایش رخ می‌دهد و مجبور به ترک مشهد‌ شد دستورات لازم را به معمار می دهد، و با اصرار فراوان‌از او می‌خواهد تا یکی از درب‌های حرم‌را جا نگذاشته و منتظر بازگشت او بمانند وقتی شیخ باز می ‌گردد می‌بیند که درب‌را جا گذاشتند. علت‌را از معمار جویا شد. فهمید آقا امام رضا علیه‌السلام چند مرتبه به خواب معمار آمده‌و دستور داده درب را کار بگذارد. شیخ بهایی میگوید من‌قصد داشتم از طلسمی استفاده‌کنم تا گناهکاران نتوانند از آن در وارد شوند، و چون حضرت به این مسئله آگاه‌و رضایت نداشتند، دستور جاسازی آن‌درب را شخصاً داده‌ اند دیدم همه‌جا بر در و دیوار حریمت، جایی ننوشته است گنهکار نیاید... https://eitaa.com/Arbabhosyn

#میلاد_حضرت_امام_رضا_علیه_السلام #سبک : خادما گریه کنون صحنت جارو می‌زنند..... گل و شیرینی بیارید شاه ایران اومده ماه و خورشید شب و روز خراسان آمده اومده یوسف زهرا پسر بدر و ضحی اون که زیباتره از یوسف کنعان اومده شاه ایران سلام خسرو خوبان سلام علی موسی الرضا حضرت سلطان سلام ✳️♻️علی موسی رضا شاه علی موسی الرضا دلا شاد از قدم و برکت میلاد شماست جلوم عکس حرمو پنجره فولاد شماست مرغ باغ توأم آقا، نیم از عالم خاک دل من کفتر تو صحن گوهرشاد شماست جلد رو گنبدم عمریه تو مرقدم آب و دون خورده از دست شهِ مشهدم ✳️♻️ علی موسی الرضا یا علی موسی الرضا هرکسی مریض داره، امام رضا شفا میده برا دردای بی‌درمون مطبش دوا میده هرکسی شش گوشه شو ندیده یا که دلتنگه هنوز آقامون امام رضا برات کربلا میده پسر مرتضی رئوف اهل ولا همه چیمو بگیر جاش ببرم کربلا .

|⇦•تو‌خورشید خورشیدایی... #سرود ویژهٔ دهۀ کرامت و ولادت حضرت امام رضا تو خورشید خورشیدایی؛ تو نوری، فوق نوری تو حاکم به ماسوایی؛ تو نزدیکی و دوری تو رؤیای قلب مایی؛ تو شیرینی و شوری با نگاهِ مادر تو با دعای شیرخدا آب و نون دنیا، سرِ سفره‌ی عطای تو بود تارِ عنکبوتی که شد حافظ رسول خدا ریسه ی چراغونیه صحنِ با صفای تو بود «یا مولا مولا مولا مولا یا اباالحسن مولا» خودم هرکجا که باشم، قلبم پای ضریحه بزرگا میگن: زیارت، با دل بیشتر صحیحه خیال حرم، قوی‌تر از اعجاز مسیحه درد و غم فراری میشن تا میپیچه بوی حرم غصه‌هامو گم می‌کنم توی هیاهوی حرم هردفعه وداع می‌کنم تا بیام به شهر خودم برمی‌گردم امّا دلم برمی‌گرده توی حرم «یا مولا مولا مولا مولا یا اباالحسن مولا» فراری ظلمت از نور؛ از خورشید تا می‌تونه آخه قطره‌ی حقیر از اقیانوس چی می‌دونه بقیّه میان و میرن؛ تو اونی‌که می‌مونه کاش دلای مُرده یه‌بار طعم عشقتو بچشن کاشکی با محبّت تو، باز دوباره زنده بشن کاش اونایی‌ که ندیدن خواستنت چه‌ها می‌کنه روزیشون بشه تو هوات، عاشقونه پر بکشن «یا مولا مولا مولا مولا یااباالحسن مولا» .