#ولایت_علی_بن_ابی_طالب(ع)؛ اصلِ دعوای اُموی و عَلَوی است!

روضه اصحاب حضرت اباعبدالله سلام الله علیها اجرا شده شب چهارم محرم به نفس حاج حسن شالبافان لا حول ولا قوة الا بالله العلي العظيم حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكیلُ نِعْمَ الْمَوْلى‏ وَ نِعْمَ النَّصیرُ دلا بکوش که آینۀ خدات کنند به خود بیایی و از دیگران جدات کنند اگر خلافِ رضایِ خدا قدم بزنی به اشکِ چشم تو البته التفات کنند تو روزها ، گره از کار غنچه واکردی که رهروانِ وفا ، نیمه شب دعات کنند کمر به تزکیۀ نفس بسته ای که تو را مقیم خیمۀ آتَيْتُمُ الزَّكاة کنند سفر به محضر محبوب شرطها دارد حبیب باش که دعوت به کربلات کنند اگر چو حُر زِ اشتباه برگردی تو را در آینۀ عشق محو و مات کنند *یه وقت خبر دادند آقا حر داره میاد چکمه هاشُ دورِ گردنش انداخته اومد جلو خیمۀ ابی عبدالله هنوز نرسیده دیدن حسین داره میاد بیرون ، تا رسید ؛ ابی عبدالله دید حر سرش پایینه ، اول از همه دست گذاشت زیرِ محاسن حر صدا زد یا شیخ ؛ ارفع راسک .. حر چرا سرت پایینِ ؟.. دیگه اینجا اومدی نباید سرت پایین باشه .. وقتی خورد زمین باخودش میگفت نه حر تو دلِ زینبُ لرزوندی .. نه " حسین بالا سر تو نمیاد .. یه وقت دید یکی آروم سرشُ برداشت .. یه نگاه کرد دید به به ؛ آقاش حسینِ .. سرم خاک کف پای حسینِ .. به همین جا هم بسنده نکرد ابی عبدالله ، یه وقت دید فرق این سردار شکافته ، دیدن دستمالشُ درآورد پیشانی حرُ بست .. دلتون کجا رفت خبره هایِ روضه ؟.. یه دستمال داشت اینجا خرج شد ، یه وقتی هم خودش یه سنگ به پیشانیش خورد دستمالی نبود .. پیراهنشُ بالا زد صدر الحسین نمایان شد .. حالا با ناله هایی که داری دستتُ بیار بالا بلند بگو الهی العفو .. السلام علیکم یا انصار اباعبدالله یک به یک آمدند کربُبَلا دور اربابِ عشق جمع شدند مثل هفتاد و دو گلِ عاشق همه پروانه‌هایِ شمع شدند زینب آرام می‌شد آن وقتی یار سوی غریب می‌آمد آن طرف سی هزار می‌رفتند این طرف یک حبیب می‌آمد زن و فرزند را رها کرد و رفت با عشق آشنا بشود عشق یعنی زهیرِ عثمانی خواست صد مرتبه فدا بشود بیست سالِ تمام هر شب وروز از اجل خواست تا امان بدهد آرزوی بریر این بوده است در رکاب حسین جان بدهد تیر باران شروع شد بعدش شد فدایی حُجَیر با پدرش دست در دست هم شهید شدند ای به قربان جُندَب و پسرش در میان سواره‌های یزید این دلاور پیاده می‌جنگید بویِ صفین داشت شمشیرش مثل حیدر جُناده می‌جنگید رفت عابس برهنه در میدان مست مست از میِ سبوی حسین ما همه عاشقیم اما اوست شاهِ دیوانگانِ کوی حسین آن زمانی که عشق می‌آید هیچ چیزی مقابلش سد نیست رو سفیدیِ «جون» ثابت کرد روسیاهی همیشه هم بد نیست کم‌ کَمَک ظهر شد اذان گفتند شد فدای نماز خواندن او تیر‌ها را به جان خرید سعید تا نباشد گزند بر تن او *همچین که ارباب ما سلام نمازُ داد دیدند سعید بن عبدالله با صورت خورد زمین ، ارباب ما اومد سرشُ برداشت یه نگاه تو صورت آقا کرد ، گفت : آقا راضی شدی یا نه؟ آقا وفا کردم یا نه ؟.. اجاره بدید اینم از زهیر بگم پیغام بهش فرستاد ابی عبدالله ، نمیخواست بره همسرش گفت : پاشو برو مرد ، میدونی این کیه ؟ پسر فاطمه است.. زهیر رفت ولی وقتی برگشت تا پردۀ خیمه رو کنار زد گفت : هر که دارد هوس کربُبَلا بسم الله .. گفت اگر میخوای بری برو حسین منتظر منه .." با حبیبان که راه می افتی عشق را انتخاب باید کرد مسلم عوسجه به ما فهماند چهره با خون خضاب باید کرد اومد دم خونش خانم مسلم گفت :نیست رفته بیرون ، حبیب گفت: نمیدونی کجا رفته؟ گفت میرم بازار ، اومد تو بازار دید مسلم ایستاده ، گفت بیا بریم ، نمیخواد حنا بخری".. دستشو گرفت باهم اومدن کربلا ، رفیقِ چند ساله هستند از زمانِ پیغمبر با رسول خدا بودند تو تمام جنگ ها با امیرالمومنین بودند با امام حسن بودند ، تو کوفه هم بودند لذا با نائب امام هم دست بیعت دادند ، امر بر این بود که نمیتونستند خودشونُ نشون بدن ، اینا ذخیرۀ کربلا بودن ، لذا دوتایی باهم اومدن کربلا .. آی بچه سیدا قبل از اینکه برسن ، عمه جانتون اومد گفت داداش لحظه به لحظه داره به لشگر دشمن اضافه میشه کسی برا یاری ما میاد یا نه؟ گفت نگران نباش ، لشگر ما هم میرسه .. یه وقت گفت زینبم نگاه کن .. دید دو تا سوار دارن میان ، حبیب با مسلم عوسجه .. وقت گذشته ، از همه التماسِ دعا .. روز عاشورا اول مسلم رفت میدان جنگ نمایانی کرد با صورت خورد زمین .. یه وقت دیدن حبیب سوار بر اسبش شد رفت وسط میدان .. رسید سرشُ برداشت ، نگاهش افتاد تو چشم مسلم لحظۀ آخر گفت رفیق حرفی نداری ؟ وصیتی نداری ؟ یه وقت تو اون حال امام رو نشون داد امامی که بالا سرش بود ، گفت حبیب حواست به حسین باشه .. بعد حبیب رفته میدان ؛ حبیب که اومد میدان جنگ نمایانی کرد حبیب هم خورد زمین .. ابی عبدالله رسید بالا سرش ..

چند کلامی با ابی عبدالله حرف زده ولی جانِ کلامم چیزه دیگه ست ؛ یه وقت دیدن دارن هلهله میکنن دوتا از بزرگای کوفه رو زده بودن که ما مسلم و حبیبُ کشتیم .. یه وقت دیدن شبث ابن ربعی ملعون ، کسی که نامه نوشت به ابی عبدالله ، با اون خباثتش فریاد زد ساکت باشید میدونید کی رو کشتید؟.. این حبیبِ .. این مسلم ابن عوسجه ست.. اما بگم صدا ناله ت بلند بشه .. یه ساعتی هم بود که عمه امام زمان اومد بالاِی گودال .. دید یکی رو سینۀ حسین نشسته .. دستهاشُ رو سرش گذاشت .. وقتی از حبیب سوال کردند بعد از شهادت ، حبیب آرزویی داری؟ گفت بله آرزوم اینه که دوباره زنده بشم بیام تو روضه هایِ حسین بشینم براش گریه کنم ، سر حبیبُ که جدا کردن دعوا شد سر اینکه کدوم قبیله سر حبیب رو ببره امتیاز داشت براشون ... یه وقت هم خواهر حسین دید یه جا دعوا شده یکی گفت سرش برای منه .. یکی گفت انگشترش برای منه .. یکی گفت پیراهنش برا منه .. یکی صدا زد عمامه اش برای منه .. ای تشنه لب حسین .. ای بی کفن حسین .. یه وقت دید خولی وارد گودال شد سر و از بقیه گرفت .. خواهرش دید سر حسینش شام غریبان نیست خولی انقدر نامرد بود همون شب راه افتاد بیاد کوفه جایزه بگیره .. رسید دید دروازه ها بسته است دارالاماره بسته است اومد خونه نامرد ، هر چی نگاه دید سر بریده رو کجا بزاره ، یه نگاه کرد چشمش افتاد به تنور خونه .. درِ تنورُ باز کرد .. زن خولی میگه نیمه های شب دیدم یه صدایی داره میاد ، میگه آروم آروم اومدم دیدم یه نوری داره به آسمان میره یه خانم قد خمیده میگه کشتنت عزیزم خاکت نکردند .. حسین .. غریب گیر آوردنت با هر چی داشتن زدنت ... .

. بعد از وفـات پیغمبر(ص) عـده زیادی از انقلابیون، خطِ ولایت را رها کردند اما #حبیب_ابن_مظاهر از مسیر حق جدا نشد و به یـارانِ خـاص #انقـلاب_حسـین تبدیل شد .

#نوحه_واحد_۱۴۰۲ #نوحه_ده_شبی سبک و شعر سربند: #سیدامیرحسین_خوشرو شعر: #مرضیه_عاطفی "فایل pdf آماده پرینت میباشد"

اولین مجموعه اشعار عاشورایی در قالب ادبی #غزال با چینش شب‌های محرم‌الحرام

#نماهنگ و توسل به حضرت سیدالشهداعلیه السلام ویژهٔ شب جمعه به نفس حاج مجتبی رمضانی •✾ دنیای منی حسین، از دنیا تو رو می‌خوام این خواهش قلبمه، شب جمعه حرم بیام اگه تمومِ حسرت دلم زیارته ولی دلم خوشه که این جدایی قسمته تموم زندگیم شبا میونِ هیأته ممنونم از در این خونه نکردی تو ردم با همهٔ سابقهٔ خوب و بدم به یاد لب‌هات نه به آب لب نزدم حســـــین وااای حســـــین وااای حســـــین وااای حســـــین وااای حســـــین وااای حســـــین وااای نوکرِ بدی بودم ولی دوست دارم تو رو رو سیاه شدم ولی، نکنه بگی برو بیا و مثل حر روی سیاهم و بخر این عبد عاصی و زیارتِ حرم ببر دار و ندارمه آقا همین چشمای تر حال من دیدنی میشه لحظهٔ جون دادنم وقتی که خاک می‌ریزن روی تنم اربابم بیای برای دیدنم حســـــین وااای حســـــین وااای حســـــین وااای حســـــین وااای حســـــین وااای حســـــین وااای .

چقدر دلنشین است که صاحب الامر و الزمان و منتقم خون پاک و مقدس حضرت حسین بن علی (ع) بدینگونه از زیارت جدش امام حسین (ع) سخن گفته و چنین نوید روح افزا و نشاط انگیزی را به زائران حسین (ع) می دهد. زیارت حسین علیه السلام در شب جمعه امان از آتش دوزخ در روز قیامت خواهد بود.» 📚بحار الانوار ، ج 53 ، ص 315 #اَللّهُمَّ_عَجِّل_لِوَلیِّکَ_الفَرَج

با سلام و عرض ادب و آرزوی قبولی طاعات ؛ عبادات ؛ توسّلات و عزاداری های شما ذاکرین عزیز اهلبیت علیهم السلام و همه ی شما خادمین سرور و سالار شهیدان حضرت حسین بن علی علیه السلام.. از آنجایی‌که حقیر به علت آسیب سختی که به حنجره ام وارد شد؛ بعد از مراجعه به پزشک و تشخیص و درمان تخصصی اساتید فن آسیب شناسی حنجره و به دستور پزشکان حاذق این امر؛ به مدت یکماه توفیق نوکری در کسوت مداحی رو ندارم... لذا از همه ی شما عزیزان و صاحب نفسان عزیز در محافل و مجالس التماس دعای ویژه وفراوان دارم .. ولیکن در کماکان در کانال ذاکرین آل الله فعال و جوابگوی سوالات و خواسته های متن روضه و شعر و نوحه و عزیزان هستم انشاءالله ... ضمنا یه خواهش ویژه مخصوصا از همه ی ذاکرین عزیز آل الله دارم که بحث بهداشتی گلو و حنجره را واقعا جدی بگیرید که در دراز مدت به مشکل نخورید... مشکل بنده هم در همین بی توجهی ها بوده است و الان از فیض مداحی و منبر محروم گشته ام.. انشاءالله ارباب در این شب سوم محرم الحرام که توسّل به باب‌ الحوائج زهرای سه ساله دشت کربلا حضرت رقیّه سلام الله علیها نامگذاری شده؛ بی بی سه ساله ارباب بیکفن؛ شفای این حقیر را عاجلا و کاملا عنایت بفرماید... ((( گر دخترکی پیش پدر ناز کند گره ی کرب و بلای همه را باز کند ))) التماس دعا خادم الحسین(ع) حاج غلامرضا سالار شماره تماس حقیر 09351601259 کانال ذاکرین آل الله https://eitaa.com/Arbabhosyn

این شعر زیبا حُسنِ ختام عرایض حقیر تقدیم محضر خوبان در گروه ذاکرین آل الله... 👇👇👇👇 ​​گفتند کارتان؟ همه گفتیم نوکریم چون بار عشق را به سر شانه می‌بریم ما را اگر چه بازی دنیا خراب کرد اما به لطف روضۀ ارباب بهتریم از هر چه بگذری سخن دوست خوشتر است پس می‌شود به عشق تو از هر چه بگذریم فرقی نمی‌کند چه کسی با چه منصبی در پای سفره‌ات همه با هم برابریم گریه زبان مادری نوکران توست احساس می‌کنم همه با هم برادریم «ما را سری است با تو که گر خلق روزگار دشمن شوند و سر برود هم بر آن سریم» علامه‌ایم گاهی و گاهی رسول ترک یک روز روضه خوان تو، یک روز منبریم با هر که گفت گریه چرا؟ گفته‌ایم که ما داغدار حنجر در زیر خنجریم التماس دعا.. سالار

این فیلم یادگاری پارسال اربعین در حرم مطهر امام حسین علیه السلام تقدیم به حضور شما عزیزان ... 👇👇👇👇👇

فرقی ندارد که جهنم یا بهشت است هرجا که می‌‌گویم حسین، آنجا بهشت است هر روز از این روضه به آن روضه دویده حق دارد آنکه گفته این دنیا بهشت است چشمی که از داغت نمی‌بارد جهنم چشمی که از داغت شود دریا، بهشت است شش‌گوشه را از شش‌جهت دیدیم و گفتیم از هر جهت این کعبۀ زیبا، بهشت است بالا و پایینی ندارد خانۀ تو بالای سر فردوس و پایین پا، بهشت است با جبر ما را عاشق خود کن که فردا در اختیار حضرت زهرا، بهشت است گفتند زهرا زائر شب‌های جمعه است گفتیم زیر پای مادرها بهشت است خیمه به خیمه سوخت دست و پای طفلان در آتشی که شعله‌هایش تا بهشت است  https://eitaa.com/Arbabhosyn

|⇦•نجوا با شهدا به امید نابودیِ لیبرال های غربگرا و نکبت زاده های غرب پرست _ اجرا شده شب چهارم محرم به نفس حاج مهدی رسولی •✾• رسیدم حر شوم ، آزاد باشم همان که پایِ تو افتاد باشم مبادا از دلم غم را بگیری مبادا اشکهایم را بگیری سلام ای راسِ بر نیزه نشسته سلام ای کاروانِ دست بسته سلام من به یارانِ خدایی بلا جویانِ دشت کربلایی دلم تنگ شهیدان است امشب دلم دلتنگ یاران است امشب دلم امشب براشان روضه خوان است نوایِ زخمیِ #آهنگران است بخوان زانان خرابیدند و رفتند مرا بیچاره نامیدند و رفتند .. اسیر و زخمی و بی دست و پا من رفیقان این چه سودا بود با من اگه دیر آمدم مجروح بودم .. اسیر قبض و بست روح بودم .. در باب شهادت را نبندین به ما بیچارگان زان سو نخندین رفیقانم دعا کردند و رفتند مرا زخمی رها کردند و رفتند شهادت آسمان را نردبان بود چرا برداشتند این نردبان را چرا بستند راهِ آسمان را؟ تو بالا رفته ای من در زمینم برادر رو سیاهم .. شرمگینم .. مرا اسبِ سپیدی بود روزی شهادت را امیدی بود روزی بگو اسب سپیدم را که دزدید! امیدم را امیدم را که دزدید در میخانه را گیرم که بستند کلیدش را چرا یا رب شکستند خدایا تاب جان کندن ندارم خدایا طاقت ماندن ندارم بیا باز ای دل امشب در بکوبیم بیا اینبار محکم تر بکوبیم اگر جنس تو پاه نیاز است در باغ شهادت باز باز است .

|⇦•سینه زنی واحد زیبا تقدیم به پدران و مادرانِ معزز شهدا به امید نابودیِ لیبرال های غربگرا و نکبت زاده های غرب پرست به نفس کربلایی سید رضا نریمانی •✾• شهدا رفتن و همه پرپر شدن برا اربابشون علی اکبر شدن خاکی بودن ولی آسمونی شدن به فدایِ حسین تو جوونی شدن یه بغضی راهِ سینه‌ مو میبنده دلم اسیرِ غربت اَرونده تموم دلخوشیِ من این روزا همین پلاک و چفیه و سربنده آرزوم اینه که آقام ، یه روزی کربلایی شم مثل تموم شهدا، برا حسین فدایی شم «بابی اَنت و اُمی یاحسین به فدایِ لب عطشانِ حسین» سهمم از عاشقی غربت و دوریه آرزومه بشم راهیِ سوریه بغضی تو سینه‌ مِ ، غمی توی دلم بی‌بی جان نذرِ تو جونِ ناقابلم من از دیار عاشقا جاموندم نشسته بغضی تو دلِ وامونده‌م گناه دوباره دست و پامو بسته اسیرم و تو دام دنیا موندم دلم میخواد پر بزنم ، تو آسمون حرمت بشم فدایی تو و مدافعانِ حرمت «بابی اَنت و اُمی یاحسین به فدایِ لب عطشانِ حسین» تکیه‌گاهِ دلم علم زینبِ من بهشتم فقط حرم زینبِ روزیم از سفرۀ کرم زینبِ اشکم از روضه و علم زینبِ دل به تمنایِ توئه ، یازینب واله و شیدایِ توئه ، یازینب رزق شهادت همه این روزا بسته به امضایِ توئه یازینب چشمایِ بارونی من خیسِ همیشه از غمت کاش بشه قِسمَتم یه روز سینه‌زنی تو حرمت «بابی اَنت و اُمی یاحسین به فدایِ لب عطشانِ حسین» .

روضۀ جناب حر ابن یزید ریاحی اجرا شده شبِ چهارم ماهِ محرم به نفسِ حاج سید مهدی میرداماد✨ •┈┈••✾❀🕊✿🕊❀✾••┈┈• «اللَّهُمَّ الْعَنْ أَوَّلَ ظَالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ آخِرَ تَابِعٍ لَهُ عَلَى ذَلِكَ، اللَّهُمَّ الْعَنِ الْعِصَابَةَ الَّتِي جَاهَدَتِ الْحُسَيْنَ، وَ شَايَعَتْ وَ بَايَعَتْ وَ تَابَعَتْ عَلَى قَتْلِهِ، اللَّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَمِيعاً، *می بینم بعضیا بی اختیار دستاشون میره رو سینه ، حق هم همینه .. آخه این شبا صدایِ مادرش میاد : بُنَیَّ .. اصلاً امشب اینجا نباش ، کربلا باش .. السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ، وَ عَلَى الْأَرْوَاحِ الَّتِي حَلَّتْ بِفِنَائِكَ ، عَلَيْكَ مِنِّي سَلاَمُ اللَّهِ أَبَداً مَا بَقِيتُ وَ بَقِيَ اللَّيْلُ وَ النَّهَارُ، وَ لاَ جَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنِّي لِزِيَارَتِكُمْ ، السَّلاَمُ عَلَى الْحُسَيْنِ، وَ عَلَى عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ، وَ عَلَى أَوْلاَدِ الْحُسَيْنِ ، وَ عَلَى أَصْحَابِ الْحُسَيْن» تو در عینِ غریبی بر تمام خلق سلطانی *فرمود «قبره في قلوب من والاه » اگه دیدی نام حسینُ می برم اشک می ریزی ، بدون همون لحظه زائر حرمش شدی .. اگه زائر نبودی این اشکُ نداشتی ..* تو در عین غریبی بر تمام خلق سلطانی تو در اوجِ عطش آبی ، تو دریایِ خروشانی اگرچه اهرمن انگشترت را برد می بینم تو در مُلکِ خدا تا عرصۀ محشر سلیمانی تو هم خونِ خدا هم زادۀ خونِ خداوندی تو مجروحی ، تو مذبوحی ، تو عریانی ... نیازی نیست تا قرآن بخوانی بر فراز نی تو قرآنی تو قرآنی تو قرآنی تو قرآنی به تن داری هزاران زخم تیر و نیزه و خنجر نباید سنگ بارانت کنند آخر تو مهمانی،تو مهمانی *میخوای حسینُ بشناسی؟ کی هستی آقاجان؟.. مگه ما زبانمون قادرِ تورو معرفی کنیم؟ مدح تورو به زبان جاری کنیم؟ خدا، پیغمبر، امیرالمومنین باید زبان باز کنه ... یه بیت (در خانه اگر کسی است ..) اونایی که شب چهارم محرم اومدن به واسطۀ ابی عبدالله آشتی کنن ، اومدن پاک بشن ..* نصیحت می کنی در زیر خنجر قاتلِ خود را ز بس دارایِ لطفُ رحمتُ عفوی و احسانی یا رحمَةُ اللّهِ الواسِعَة یا بابَ نَجاةِ الاُمَّة .. رحمت واسعه یعنی این ، نگاه کرد تو اون شلوغی گودال، دیگه چشمایِ ابی عبدالله تار می دید. دید یه نفر رو سینه ش نشسته .. سینه ش سنگین شد ، من انت؟ کی هستی تو؟ نانجیب گفت انا شمر بن ذالجوشن . حضرت بهش فرمود هل تعرفنی؟ (الله اکبر ..) ببین تو اون وانفسا تو نفسای آخر گفت منو میشناسی رو سینه م نشستی؟ گفت آره میشناسمت ، تو پسرِ فاطمه ای ... گفت تو پسرِ ساقیِ کوثری .. گفت چرا میخوای منو بکشی؟ گفت میخوام جایزه بگیرم .. لجائزه الامیر .. (الله اکبر .. ای اف به تو دنیا ..) حضرت بهش یه جمله گفت. گفت اگه الان بلند شی بری، اگه همین الان دست از کشتن من بکشی، قول میدم فردایِ قیامت شفاعتت کنم .. قول میدم جلو مادرم سفارشتُ کنم ، پاشو برو ... از کشتن من چیزی گیرت نمیاد .. پاشو برو .. (دیگه لال شم از اینجا به بعدُ نگم) فقط یه دونه شو بگم تا عاشورا بسوزی ... گفت حسین دهنتُ ببند ... شفاعتت به چه درد من می خوره؟ حسین کارت تمومه ... آخ چه خبره امشب؟ این حسینِ ، این کشتی نجاتِ بشرِ .. همینه که فرمودند انَ الحسین مصباحُ الهُدی ، کشتیِ نجاتِ ، رحمت واسعه ست. کشتی نجات یعنی چی؟ امام صادق فرمودند : مَنْ ذُکِرْنَا عِنْدَهُ فَفَاضَتْ عَیْنَاهُ وَ لَوْ مِثْلَ جَنَاحِ الذُّبَابِ اگه گریه کن و عاشقِ حسین گریه کرد ، اشکش رو گونه هاش جاری شد غَفَرَ اللَّهُ ذُنُوبَهُ وَ لَوْ کَانَتْ مِثْلَ زَبَدِ الْبَحْرِ همه گناهانشُ خدا می بخشه حتی اگه اندازۀ کفِ آب رو دریا باشه حالا امشب بگو آقاجان شب چهارمِ .. شنیدم حر یه قدم اومد طرفت .. شنیدم حر اومد جلو خیمه ت یه سوال کرد. هل لِی مِنْ تَوْبَةٍ؟ آیا من اجازه دارم توبه کنم؟ ابی عبدالله گذشتۀ حر رو یادش نیاورد. اصلا انگار نه انگار حر راه رو بسته، آب رو بسته، دل بچه هارو ترسونده، دل زینبُ شکونده، انگار نه انگار. حسین اینِ ... تا گفت اجازه دارم توبه کنم دیدم ابی عبدالله دست گذاشت زیر محاسن حر .. سر حر رو بالا آورد .. «إرفع رأسکَ یا حرّ» ... سرتو بالا بگیر ... یه حرفی بزنم ان شاالله امشب حسین به منو توام بگه ارفع راسه .. تو گریه کن منی .. تو سینه زن منی .. سرتو بالا بگیر ... ان شاالله امشب مثل حر بیای دم خونه ش ،پشیمون بیای، شکسته بیای، خاضع بیای، شرمنده بیای. اینجوری در خونه خدا قشنگه، اینجوری ابی عبدالله تورو میخره، اگه اینجوری بیای، مورد خطابِ حسین قرار میگیری، دید حر اینجوری اومده.* ای شده در عالم زر یار من خوش آمدی حُرِ گنهکارِ من تو از ازل یار ولی بوده ای حر حسینِ بن علی بوده ای ظرفِ وجود تو ز ما بوده پر مادرت از روز ازل خوانده حر سنگ بُدی با نِگَهم دُّر شدی با نفسِ مادر من حر شدی

*چرا میگه مادر من؟ آخه همه کارۀ عالم مادرشِ .. فرمودن قیامت همه می ایستن مادرِ ما رد بشه. اصلاً قیامت بدون فاطمه معنا نداره .. حر هم حر شد به خاطر اینکه ادب کرد. تا ابی عبدالله گفت مادرت به عزات بشینه سرشُ انداخت پایین بدنش لرزید، گفت آقاجان اگه هر کی غیر از شما اسم مادرمُ می آورد خونشُ می ریختم .. اما چه کنم تو مادرت فاطمه ست؟ دستم بسته ست ، احترام مادرت واجبه .. همون ادب عاقبت به خیرش کرد ..* حضرت صدیقه تو را برگزید حر حسینی تو نه حر یزید دیدم از آغاز که یار منی دوست من در سپه دشمنی خار بُدی ، حال گل یاس باش همدمُ هم سنگرِ عباس باش تو حر ریحانۀ پیغمبری برایِ من جایِ علی اکبری *دو بیت ، روضه بخونم ..* وفایِ خویش را نشان می دهی در بغل حسین جان می دهی غم مخور ای عاشق سرمست من بسته شود فرقِ تو با دستِ من حر رفت میدان. چه جنگی، چه رشادتی، وقتی به فرق سرش شمشیر زدن ، حر افتاد رو خاکِ کربلا .. اصلاً باورش نمی شد حسین بیاد بالا سرش .. اما این حسینِ .. یه مرتبه دید یه دستی سر حر رو از رو خاک برداشت عبارت مقتل میگه سر حر رو برداشت بغل کرد. مقتل نوشته وقتی سر حر رو بغل کرد دید خاک و خون با هم قاطی شده .. دیدن ابی عبدالله یه دستمالی از کمرش باز کرد .. فَجَعَلَ یَمْسَحُ التُّرَابَ عَنْ وَجْهِهِ .. صورتِ حر رو شروع کرد پاک کردن .. خاکارو از صورتِ حر پاک کرد .. دید فرق سر شکافته شده ..همون دستمالُ دور پیشانی حر بست .. با دستایِ خودش چشمای حر رو بست. صدا زد وَ یَقُولُ أَنْتَ الْحُرُّ کَمَا سَمَّتْکَ أُمُّکَ حُرّاً فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ .. چی میخوام بگم؟ همه اینارو گفتم به یه جمله برسم. حسین جان! آدم صورتش خاکی میشه دستمال برمیداره .. پیشونیش خونی میشه با دستمال پاک می کنه .. دستمالتُ بستی دورِ سر حر .. (آه.. بعضیا از من جلوترن) چی میخوای بگی؟ میخوام بگم دستمالشُ بست دور سر حر .. کاشکی اون وقتی که پیشونی خودت خونی شد، تیر به پیشونیت زدن ، سنگ به صورتت زدن .. کاشکی پیراهنتُ بالا نمی زدی، پیراهن عربی رو بالازد ، حرمله نشست رو کندۀ زانو ... حسین .. این پیرهن بالازدن، تیر سه شعبه به قلب زدن بمونه، اگه زنده بودیم شب عاشورا حرف زیادِ میخوام یه جا دیگه ببرمت یه جمله .. بادستمال خاکای صورت حر رو پاک کردی ، ای کاش وقتی سر تورو تو تنور خولی گذاشتن .. یه نفر میومد با دستمال خاکارو از رو صورتت برمیداشت .. (چرا؟) آخه مادرت اومد سر تورو خاکی دید .. هی گفت بُنَّی، حسین ... هر کی دلش میخواد آشتی کنه با خدا ،هر کی از عرفه جا مونده ... هر کی از شبهایِ قدر جامونده ... میخوای برسی باید امشب ناله بزنی .. بالحسین الهی العفو ... .