امام زمان(عج)-مناجات اگر تو لطف کنی فتح باب خواهد شد سروده های دلم صد کتاب خواهد شد اگر تو خنده کنی گل دهد طبیعت خاک فضای کل جهان پر گلاب خواهد شد به هر کجا تو نباشی چو شام تاریک است تو هر کجا که روی آفتاب خواهد شد اگر ز پرده در آید امام عالمیان وقوع حتمی یک انقلاب خواهد شد هزار مرتبه گفتیم و باز می گوییم دعا به ذکر علی مستجاب خواهد شد اگر علیه علی مسجدی بنا گردد به دست مهدی زهرا خراب خواهد شد اگر که با نمکان امتحان حُسن دهند فقط امام زمان انتخاب خواهد شد اگر چه خدمت ذره است بی مقدار به پیش فاطمه اما حساب خواهد شد

امام زمان(عج)-مناجات ای غایب از نظرها کی می شود بیایی برقع ز رخ بگیری صورت به ما گشایی هم دست تو ببوسم هم دور تو بگردم هم رو نما ستانی هم رو به ما نمایی آیا به کوه رضوان آیا به طور سینا؟! آیا به بیت الاقصی آیا به ذی طوایی؟! در مکه و مدینه یا در نجف مقیمی؟! در مشهد مقدس یا دشت کربلایی؟! جانم شود فدایت تا بشنوم ندایت دائم زنم صدایت یابن الحسن کجایی؟! تنها مسیح عالم، تنها نجات آدم تنها وصی خاتم، تنها امید مایی ای انس و جان فدایت، محتاج یک نگاهت چشم همه به راهت، شاید ز در درآیی هم پرچم حسینی بر دوش خود بگیری هم قبر مادرت را بر شیعیان نمایی در قلب ما حبیبی، بر زخم ما طبیبی بر جان ما قراری، بر درد ما دوایی باشد شعار «میثم» ای شهریار عالم کی می شود بیایی کی می شود بیایی؟! غلامرضا سازگار

امام زمان(عج)-مناجات   دل تنگی غروب همه جمعه های من کی می رسد به صحن حضورت صدای من؟! دیگر دلم برای شما پر نمی زند برگرد و بال تازه بیاور برای من عمری اگر که می گذرد دل خوشم به این نزدیک تر شده است به تو لحظه های من غیر از ضرر برای تو چیزی نداشتم حتی نیامدست به کارت دعای من اشکت اگر به نامۀ  اعمال من نبود بخشش نبود شامل یا ربنای من یک روز، محض خاطر این چند قطره اشک وا می شود به خیمۀ سبز تو پای من یک شب میان سینه زدن ها و گریه ها مُهری بزن به نامۀ کرب و بلای من محمد بیابانی

امام زمان(عج)-مناجات بخوان دعای فرج را که یار برگردد بخوان دعای فرج را که شب سحر گردد بخوان دعای فرج را اگر که می خواهی حدیث غیبت یار تو مختصر گردد بخوان دعای فرج را و از خدا بطلب وجود نازکش ایمن ز هر خطر گردد بخوان دعای فرج را کنار پردۀ اشک که دانه دانۀ اشکت دُر و گوهر گردد بخوان دعای فرج را که یار می آید اگر دلت ز رَهِ اشتباه برگردد بخوان دعای فرج را و پیشه تقوا کن که دست لطف خدا با تو همسفر گردد بخوان دعای فرج را که رد نخواهد شد اگر که ناله و اشک تو بیشتر گردد بخوان دعای فرج را که حل مشکل هاست اگر که چشم و دل تو خدا نگر گردد بخوان دعای فرج را، ولی بدون عمل گمان مکن که دعای تو کارگر گردد بخوان دعای فرج را خدا کند آید که روضه خوان غریبی و میخ در گردد دوباره جمعه و ندبه دوباره باید گفت بخوان دعای فرج را که یار برگردد آقای شجاع

امام زمان(عج)- مناجات دل هوای روی ماه یار دارد جمعه ها دل هوای دیدن دلدار دارد جمعه ها صبح جمعه چشم در راهیم ما ای عاشقان یار با ما وعده دیدار دارد جمعه ها چشم های منتظر با اشک های عاشقی هر نگاهش حرف ها بسیار دارد جمعه ها آفتابا امرکن تا ابرها ‍پنهان شوند آسمان بر تابشت اصرار دارد جمعه ها بی تو دلتنگیم جان مادرت زهرا بیا بی تو دیگر حالت تکرار دارد جمعه ها دلخوشم با جمله ای سرشار ازعشق و امید: یار با ما وعده دیدار دارد جمعه ها محمدی

امام زمان(عج)- مناجات   صحبت روى تو را هر دم شنیدن تا بکى  در دلم نقش جمال تو کشیدن تا بکى؟  اى چراغ زندگى روشن نما قلب مرا  بى تو در تاریکى دنیا نشستن تا بکى؟  تو کریمىّ و منم یک طایر بى آشیان  روى بام این و آن دائم پریدن تا بکى؟  راویان گویند روى گونه‏ات خالى بود  یک نظر خال سیاهت را ندیدن تا بکى؟  داغ دوریّت زده بر خرمن هستى شرر  طعم دورىّ و غم هجران چشیدن تا بکى ؟  من خودم دانم نیم لایق براى نوکرى  پادشاه از نوکر خود دل بریدن تا بکى؟  عاشقانت را تو مى‏خوانى بسوى خیمه‏ات  منتظر ماندن براى خواندن من تا بکى؟  یا بُکش یا زنده کن قلبم به نور فاطمى  بى وجودت نازنینا زنده ماندن تا بکى؟  وقت مردن یک نگاه تو به فریادم رسد  بى وجودت مَه جبینا جان سپردن تابکى؟  روز و ماه و سال‏ها بگذشت در هجران تو  در فراقت صبح جمعه ندبه کردن تا بکى؟  جان فداى غربتت، برگو که اى پور على  همچو حیدر سر درون چاه بردن تا بکى؟  اى صبا از من به آن آرام جان و دل بگو  طعنه‏ها از سوى دشمن‏ها شنیدن تا بکى؟ جوادفاتح

امام زمان(عج)- مناجات   چرا به خیمۀ سبزت مرا نمی خوانی  برای دیدن خود لایقم نمی دانی  تمام آرزویم بوده با تو باشم من  چرا درون دلم تا ابد نمی مانی  برای درک حضورت بگو چکار کنم  چگونه پیش تو آیم شبی به مهمانی  مرا گناه و معاصی ز چشم تو انداخت  بیا بیا که به این دردها تو درمانی  تمام عمرِ من اندر فراق یار گذشت  خدا کند که دهی بر دلم تو سامانی  جهان بدون حضورت چقدر پژمرده است  به قلب عالم امکان تو جان جانانی  تو را به جان همه عاشقان مجنونت  رها نما تو مرا از غم و پریشانی جوادفاتح

هر شیعه تو را صدا کند آقا جان بهر فرجت دعا کند آقا جان یک روز تو خواهی آمد و وقت نماز عیسی به تو اقتدا کند آقا جان ×××  عمری که تباه می کنم می بینی لب را که پر آه می کنم می بینی مُردم ز خجالت چو شنیدم آقا وقتی که گناه می کنم می بینی ×××  تکیه به وفای ما نکن آقا جان گریه تو برای ما نکن آقا جان بهر فرجت خودت بیا کاری کن دل خوش به دعای ما نکن آقا جان  ××× آن کس که رئیس مذهب ما باشد شاگرد کلاس او مسیحا باشد فرمود که عید عترت پیغمبر روز فرج یوسف زهرا باشد سیدمجتبی شجاع

امام زمان(عج)-مناجاتی مرا ببخش نگشتم چنان که می خواهی به پات جان نسپردم ز فرط خودخواهی همیشه عهد شکستن ز سمت من بوده مرا ببخش که سوگند خورده ام گاهی تمام عمر فقط ادعا، که یار توام ولی دریغ چه گویم، خودت که آگاهی عزیز کشور جانی و یوسف دنیا ولی دریغ که ماه نشسته در چاهی و باز پرسش آخر ، جواب معلوم است " عزیز فاطمه آیا بود سویت راهی " علی لواسانی

امام زمان(عج)-مناجاتی منتظر مانده زمین تا که زمانش برسد صبح همراه سحر خیز جوانش برسد خواندنی تر شود این قصه از این نقطه به بعد ماجرا تازه به اوج هیجانش برسد پرده چاردهم وا شود و ماه تمام از شبستان دو ابروی کمانش برسد لیله القدر بیاید لب آیینه‌ی درک سوره فجر به تاویل و بیانش برسد نامه داده ست ولی عادت یوسف اینست عطر او زودتر از نامه رسانش برسد شعر در عصر تو از حاشیه بیرون برود عشق در عهد تو دستش به دهانش برسد ظهر آن روز بهاری چه نمازی بشود که تو هم آمده باشی و اذانش برسد قاسم صرافان

طوایی؟! در مکه و مدینه یا در نجف مقیمی؟! در مشهد مقدس یا دشت کربلایی؟! جانم شود فدایت تا بشنوم ندایت دائم زنم صدایت یابن الحسن کجایی؟! تنها مسیح عالم، تنها نجات آدم تنها وصی خاتم، تنها امید مایی ای انس و جان فدایت، محتاج یک نگاهت چشم همه به راهت، شاید ز در درآیی هم پرچم حسینی بر دوش خود بگیری هم قبر مادرت را بر شیعیان نمایی در قلب ما حبیبی، بر زخم ما طبیبی بر جان ما قراری، بر درد ما دوایی باشد شعار «میثم» ای شهریار عالم کی می شود بیایی کی می شود بیایی؟! غلامرضا سازگار امام زمان(عج)-مناجات   دل تنگی غروب همه جمعه های من کی می رسد به صحن حضورت صدای من؟! دیگر دلم برای شما پر نمی زند برگرد و بال تازه بیاور برای من عمری اگر که می گذرد دل خوشم به این نزدیک تر شده است به تو لحظه های من غیر از ضرر برای تو چیزی نداشتم حتی نیامدست به کارت دعای من اشکت اگر به نامۀ  اعمال من نبود بخشش نبود شامل یا ربنای من یک روز، محض خاطر این چند قطره اشک وا می شود به خیمۀ سبز تو پای من یک شب میان سینه زدن ها و گریه ها مُهری بزن به نامۀ کرب و بلای من محمد بیابانی امام زمان(عج)-مناجات بخوان دعای فرج را که یار برگردد بخوان دعای فرج را که شب سحر گردد بخوان دعای فرج را اگر که می خواهی حدیث غیبت یار تو مختصر گردد بخوان دعای فرج را و از خدا بطلب وجود نازکش ایمن ز هر خطر گردد بخوان دعای فرج را کنار پردۀ اشک که دانه دانۀ اشکت دُر و گوهر گردد بخوان دعای فرج را که یار می آید اگر دلت ز رَهِ اشتباه برگردد بخوان دعای فرج را و پیشه تقوا کن که دست لطف خدا با تو همسفر گردد بخوان دعای فرج را که رد نخواهد شد اگر که ناله و اشک تو بیشتر گردد بخوان دعای فرج را که حل مشکل هاست اگر که چشم و دل تو خدا نگر گردد بخوان دعای فرج را، ولی بدون عمل گمان مکن که دعای تو کارگر گردد بخوان دعای فرج را خدا کند آید که روضه خوان غریبی و میخ در گردد دوباره جمعه و ندبه دوباره باید گفت بخوان دعای فرج را که یار برگردد آقای شجاع امام زمان(عج)- مناجات دل هوای روی ماه یار دارد جمعه ها دل هوای دیدن دلدار دارد جمعه ها صبح جمعه چشم در راهیم ما ای عاشقان یار با ما وعده دیدار دارد جمعه ها چشم های منتظر با اشک های عاشقی هر نگاهش حرف ها بسیار دارد جمعه ها آفتابا امرکن تا ابرها ‍پنهان شوند آسمان بر تابشت اصرار دارد جمعه ها بی تو دلتنگیم جان مادرت زهرا بیا بی تو دیگر حالت تکرار دارد جمعه ها دلخوشم با جمله ای سرشار ازعشق و امید: یار با ما وعده دیدار دارد جمعه ها محمدی امام زمان(عج)- مناجات   صحبت روى تو را هر دم شنیدن تا بکى  در دلم نقش جمال تو کشیدن تا بکى؟  اى چراغ زندگى روشن نما قلب مرا  بى تو در تاریکى دنیا نشستن تا بکى؟  تو کریمىّ و منم یک طایر بى آشیان  روى بام این و آن دائم پریدن تا بکى؟  راویان گویند روى گونه‏ات خالى بود  یک نظر خال سیاهت را ندیدن تا بکى؟  داغ دوریّت زده بر خرمن هستى شرر  طعم دورىّ و غم هجران چشیدن تا بکى ؟  من خودم دانم نیم لایق براى نوکرى  پادشاه از نوکر خود دل بریدن تا بکى؟  عاشقانت را تو مى‏خوانى بسوى خیمه‏ات  منتظر ماندن براى خواندن من تا بکى؟  یا بُکش یا زنده کن قلبم به نور فاطمى  بى وجودت نازنینا زنده ماندن تا بکى؟  وقت مردن یک نگاه تو به فریادم رسد  بى وجودت مَه جبینا جان سپردن تابکى؟  روز و ماه و سال‏ها بگذشت در هجران تو  در فراقت صبح جمعه ندبه کردن تا بکى؟  جان فداى غربتت، برگو که اى پور على  همچو حیدر سر درون چاه بردن تا بکى؟  اى صبا از من به آن آرام جان و دل بگو  طعنه‏ها از سوى دشمن‏ها شنیدن تا بکى؟ جوادفاتح امام زمان(عج)- مناجات   چرا به خیمۀ سبزت مرا نمی خوانی  برای دیدن خود لایقم نمی دانی  تمام آرزویم بوده با تو باشم من  چرا درون دلم تا ابد نمی مانی  برای درک حضورت بگو چکار کنم  چگونه پیش تو آیم شبی به مهمانی  مرا گناه و معاصی ز چشم تو انداخت  بیا بیا که به این دردها تو درمانی  تمام عمرِ من اندر فراق یار گذشت  خدا کند که دهی بر دلم تو سامانی  جهان بدون حضورت چقدر پژمرده است  به قلب عالم امکان تو جان جانانی  تو را به جان همه عاشقان مجنونت  رها نما تو مرا از غم و پریشانی جوادفاتح امام زمان(عج)- اخلاقی بعد از گذشت این همه لیل و نهارها تازه شدیم مثل همه بی قرارها غفلت که همدم همۀ لحظه های ماست کوتاه کرده دست مرا از نگارها میل گناه در دل ما موج می زند بیهوده نیست این همه دوری ز یارها در این زمانه هیچ کسی فکر یار نیست! یعنی گرفته آینه ها را غبارها در راه وصل او قدمی برنداشتیم جا مانده ایم گوشۀ تنگ حصارها افعال خویش را همه توجیه می کنیم با کثرت مشاغل و با این شعارها ... این چه بساطی است که ما در می آوریم بی حرمتی به او بُوَد این

گونه کارها دیدار یار لازمه اش پاکی است و بس تقوا مداری است نشان عیارها خواهیم اگر که او نظری هم به ما کند باید شویم آینۀ مهزیارها او را به حق پهلوی زهرا قسم دهیم شاید نجاتمان دهد از گیر و دارها محمدفردوسی امام زمان(عج)-مناجاتی سال نو یک سر رسیدِ خاک خورده و یک سینه ی کباب یک ساعت قدیمی و یک تنگِ پر حباب یک سفره ی بزرگ و سفید و پر از امید چندین سوال ساده و غمگین و بی جواب سوز فراق و غصه ی چندین و چند سال شام سیاه و قحطی خورشید و آفتاب یک کوزه ی پر از گل نرگس پر از صفا یک چشم پر ز اشک که خسته شد از سراب یک قلب پیر، گرفته، شکسته، سرد یک حال زار، پریشان، کسل، خراب یک سیب سرخِ  لک زده از سوز انتظار هفتاد و دو ستاره و یک ماه و یک شهاب چادر سفیدِ مادر و چشمان خیس او شاید دعای مادرِ من گشته مستجاب روزی طلوع می کنی آخر از انتظار خورشید من!به سفره ی نوروزی ام بتاب محمدرضاطاهری امام زمان(عج)-مناجاتی-نوروز این دل به جز تو بهر کسی بی قرار نیست درمان سوز هجر، که جز وصل یار نیست بی تو بهار بوی خزان می دهد هنوز ما را به غیر روز وصالت بهار نیست از دوری و فراق تو یا صاحب الزمان عمری ست کار ما که به جز انتظار نیست آقا اگر نیایی و مرهم نیاوری ما را دگر تحمل این روزگار نیست آقا، تویی محول الاحوال عاشقان جز تو کسی مدبّر لیل و نهار نیست می دانم این که لایق عشق تو نیستم اما دل شکسته ام از تو کنار نیست اسماعیل شبرنگ   امام زمان(عج)-مناجاتی-نوروز قلبم چو کویر و چشم هایم دریاست یک سال گذشت و غصه هایم بر جاست ای کاش کنار هفت سینم بودی این سفرۀ ما بدون تو بی معناست امسال بیا منتقم آل علی امسال به نام مادر تو زهراست امسال سر سفرۀ زهرا هستیم "سالی که نکوست از بهارش پیداست" این فاطمیه کنار مان می آیی؟ با شوق ظهور روضه خواندن زیباست امروز برای مادرت خیمه زدی؟ ای وای امام بی نشانم تنهاست فردا به کدام رو به رویت نگرم؟ فردا که حساب حشر هم دست شماست امسال بیا برای ما گریه نکن تو گریه نکن عزیز٬ مشگل از ماست آقای مخلص آبادی امام زمان(عج)- مناجات سال نو احساس می کنم که نباشی بهار نیست شعری میان دفتر این روزگار نیست معطوف می شود به شما حس واژه ها آقا خودت بگو مگر این افتخار نیست؟ من با سروده های همه شرط بسته ام بیتی بدون نام شما ماندگار نیست سین سلام سفره ی تحویل سال نو معنای این قصیده مگر انتظار نیست؟ روزی ظهور می کنی و می رسد بهار اما به ماه و سال و زمان اعتبار نیست تقویم هم به گفته ام اقرار می کند سوگند می خورد که نباشی بهار نیست هدیه ارجمند امام زمان(عج)-مناجاتی دعای مردم شب زنده دار می گیرد همیشه از سر اخلاص، کار می گیرد ره گلوی مرا اشک شوق باز نکرد مگر چقدر دل انتظار می گیرد؟ بیا که دست تو را ذوالفقار می بوسد بیا که دست تو را کردگار می گیرد چقدر عاشق شب زنده دار داری تو چقدر بغض که در شام تار می گیرد به چهار فصل گدایان همیشه باران هست عنان دیده ی ما را بهار می گیرد سر قرار تو آخر ز جان گذر بکنیم طواف کیست که ما را قرار می گیرد؟ به موی و روی تو آویخته است در همه عمر کسی که دامن لیل و نهار می گیرد تمام هفته به امید جمعه سرحالم غروب جمعه دلم هفت بار می گیرد دم مسیح ز تیغ دو دم دمد بیرون دمی که دست تو از ذوالفقار می گیرد محمدسهرابی امام زمان(عج)- مناجات سال نو عید جدیدی آمد و آغاز سالی‌ست آقای من! این بار هم جای تو خالی‌ست وقتی که لب می‌خندد و دل غرق آه است یعنی که بی تو عیدهای ما خیالی‌ست ما غائبیم از محضرت که روسیاهیم آثار با خورشید پیوستن زلالی‌ست ـ در حلقۀ‌ زلفت گرفتارم ـ دروغ است هر چه که می‌بینم گرفتاری مالی‌ست چشمان تو از غصه های ما پر از اشک اوقات ما از یاد تو اما چه خالی‌ست! ماه رُخت را در شب گیسو مپوشان در شام هجران بی‌گمان صبح وصالی‌ست دل های بیدار و ... جهانی چشم در راه در انتظارت جمعه های ما سؤالی‌ست بحرین و غزّه لاله لاله، ندبه خوانند دنیا اسیر دست قومی لا ابالی‌ست پایان کار ظالمان با ذوالفقار است برگرد با تو شوکت مولی الموالی‌ست ** در توقیعی که از ناحیه امام عصر (عج) برای شیخ مفید (ره) صادر شد، حضرت فرمودند: إِنَّا غَیْرُ مُهمِلِینَ لِمُرَاعَاتِکُم وَ لَا نَاسِینَ لِذِکْرِکُم وَ لَو لَا ذَلِکَ لَنَزَلَ بِکُمُ اللَّأوَاءُ وَ اصطَلَمَکُمُ الْأَعدَاءُ ؛ همانا، ما از رعایت حـال شما کوتاهى نمى ‏کنیم و شما را از یاد نمى ‏بریم، چه، در غیر این صورت سختیها و گرفتاریها برشما فرو مى ‏آید و دشمنان شما را ریشه‏ کن کرده و از بین مى‏برند. احتجاج، ج2، ص497؛ بحارالانوار، ج53، ص175 یوسف رحیمی امام زمان(عج)- مناجات این یک مصیبت است(نبودی و زیستم) تنها برای عـرض ارادت گریستم سجاده پهن کردم و... در اوج گریه ها دراشتیاق جن