حمید: السلام علیک یاحسن ابن علی ایهاالمجتبی(ع) #مزار_خاکی #امام_حسن_مجتبی_علیه_السلام #گلواژه_هاے_اهل_بیت_ع ای آنکه آســمان شــده بـر غـربتــت گــواه قبرت بدون صحـن و رواق است و بارگاه سنگ مــزار خــاکـی تو ســقـف آســــمان شمـع و چراغ مرقد تو ، انجـم است وماه حـســرت خـورند جمـلـه ی زوّار مـرقـدت در آرزوی بوســـه بر ایـن خــاک و جایگاه چشمی ندیده است ، کریمی چنین غـریب در بیت خــود به قاتل جــانـش دهـد پناه مظلوم خــانه بـودی و غـربت نشـیـن درد خون شددلت زهمسرواین خلق واین سپاه از زهــر کیـــنه شــد جگـرت پاره پاره باز این لخته های طشت به زخمت شده گـواه سر برده ای به طشت و پر از لاله کرده ای خنجر ز پشـت خورده ای از خلق رو سیاه آمـاج تـیـر گشـــته تنــت در زمــان دفـــن وقتی کــه قـوم حـرمله ها بســته بود راه آنجــا حسـیــن بـود و نشـد هتک حرمتت یعـنــی جـــدا نشــد سـر پاکــت به قتلگاه خون شد دل شــقـایق وپر پربه روی خاک دارد فـغـان ز داغ تو با ســوز اشک وآه میســوزد از فــراق تو دلـهــای عاشــقان اذنِ زیـارتـی بــــده مــا را بـه یک نگاه حمید رضازاده "شقایق" کرمان

...بسم الله الرحمن الرحیم رحلت جانسوز پیامبر وشهادت امام رضا وامام حسن مجتبی راتسلیت میگویم ................................ اینک شهادت سه عزیز خدا بود ازداغ این سه.شیعه به غم مبتلابود گریان به خلد.حضرت خیرالنسا بود درسوگ وماتم وغم. ارض وسما بود درسوگ سه تن جهان پر از غم شده است زین داغ گران قامت ما خم شده است ............................ امشب نبی دوباره به معراج می رود قلب تمام  شیعه به تاراج  می رود دیدی که غم چکونه به آماج می رود زهرا بگفت که از سرما تاج می رود اینک که رحلت جانسوز مصطفاست شال عزا به گردن زهرا و مرتضاست .................................. هم رحلت نبی دو عالم مصطفاست مسموم زهر جعده در این روزمجتباست گاه شهادت گل زهرای ما رضاست با چشم دل نگر که عزادارشان خداست از بهرشان خدا.غم عالم به سینه است گاهی دلم به طوس گهی در مدینه است ...................................... اکنون که عزادار پیمبر همه  هستیم ما پیرو اووعلی.بی واهمه  هستیم محتاج  نگاه  پسر  فاطمه  هستیم ما  نوکر  سردار  یل  علقمه هستیم قاصد که ریزه خوار شهنشاه کربلاست چشمش به دست با کرم شاه سرجداست .................................

دودمه/ شهادت امام حسن مجتبی (ع) دودمه شهادت امام حسن مجتبی صفر من غریب گل یاسم به دو عالم حسنم خون چکد از کفنم تیر کین دوخته تابوت مرا بر بدنم خون چکد از کفنم دودمه/ شهادت امام حسن مجتبی (ع) ای زینب من زود بیا وقت سفر شد حسن پاره جگر شد با زهر عدو شام غریبی چه سحر شد حسن پاره جگر شد دودمه/ شهادت امام حسن مجتبی (ع) در مدینه اگر از غم جگرم میسوزد وای از روز حسین کربلا دامن طفلان حرم میسوزد وای از روز حسین دودمه/ شهادت امام حسن مجتبی (ع) با که گویم هاله برگرد قمر افتاد بوده یاس حیدر شد کبود مادرم زهرای اطهر پشت در افتاده بود یاس حیدر شد کبود دودمه/ شهادت امام حسن مجتبی (ع) گرچه می میرم ولی در فکر دیوار و درم بسته شد چشم ترم در میان کوچه ها بودم عصای مادرم بسته شد چشم ترم دودمه/ شهادت امام حسن مجتبی (ع) یا کریم اهلبیت ای کشته زهر جفا یا امام مجتبی شاهد مظلومی مادر میان کوچه ها یا امام مجتبی دودمه/ شهادت امام حسن مجتبی (ع) تو کریم ابن کریمی حسنی آقایی لک لبیک حسن تو بزرگ همه اولاد بنی الزهرایی لک لبیک حسن دودمه/ شهادت امام حسن مجتبی (ع) دم پاره کنار قبر مادرش واویلا شد تیر باران پیکرش واویلا دودمه/ شهادت امام حسن مجتبی (ع) قاتل من زهر شرر بار شد قاتل مادر در و دیوار شد دودمه/ شهادت امام حسن مجتبی (ع) دودمه شهادت امام حسن مجتبی صفر @nooheemajmaozakerin

دروصف شهادت امام حسن مجتبی(ع)۲۸صفر سال۴۰هجری مدینه درسن ۴۷سالگی ################### "بر دردِ دلِ خلق، طبیب است حسن هر چند ز درد،غم نصیب است حسن مهدی به   کنارِ  قبر  او  می‌گِرید تا خَلق نگویند غریب است حسن. ############# "در سوگ حسن جهان سیه می پوشد در سینه، دل از داغ حسن می جوشد از سوز و ماتم دومین امام معصوم هر شیعه ز درد، جام غم می نوشد ########## "روزی که شرار ظلم افروخته شد یک بار دگر حاصل دین سوخته شد از بعد شهادتش حسن را از تیر    تابوت و تن و کفن به هم دوخته شد" ########## "مستانِ ولایم و به خود می نازیم سر را به رهِ عشقِ حسن می بازیم یک بارِ دگر به کوریِ آلِ سعود … قبرِ پسرِ فاطمه را می سازیم ######### "امشب به لبم ذکر حسن جان دارم در کنج دلم کلبه ی احزان دارم از روضه ی « لا یوم کیومِ » آقا تا آخر عمر آه سوزان دارم محمد فردوسی" ######### "ما از تو به جز کرم ندیدیم جز سفره ی محترم ندیدیم روزی که بقیعمان کشاندی گشتیم ولی حرم ندیدیم علی اکبر لطیفیان ###################### "در کرم خانه حق سفره به نام حسن است عرش تا فرش خدا رحمت عام حسن است بی حرم شد که بدانند همه مادری است ور نه در زاویه عرش مقام حسن است هرکه آمد به در خانه او آقا شد ناز عشاق کشیدن ز مرام حسن است حرم و نام و وجودش همه شد وقف حسین هر حسینیه که برپاست خیام حسن است دست ما نیست اگر سینه‌زن اربابیم این مسلمانی ایران ز کلام حسن است هرکه خونش حسنی شد ز خودی حرف شنید غربت از روز ازل باده جام حسن است تا زمانی که خدائی خدا پابرجاست پرچم حسن حسن در همه عالم بالاست قاسم نعمتی" #########مرثیه######### سخت است چگونه بنویسم محنت را آتش زده این زهر تمام بدنت را آن روز دوشنبه که در خانیتان سوخت سوزاند تمام دل و باغ و چمنت را از بغض گلوی تو کسی نیست خبر دار نشنیده از ان روز کسی هم سخنت را از کودکیت سوختی و شکوه نکردی حالا همه دیدند، ولی سوختنت را هر پاره جگر تکه‌ای از غصه‌ی کوچست مادر تو کجایی که ببینی حسنت را تشیع تو هر تیر که از چله برون شد میدوخت به تابوت نخی از کفنت را این صحنه خودش گوشه‌ای از کربلا شد صد حرمله با تیر نشان کرده تنت را هرچند کفن پاره و گلگون شده، اما غارت که نکردست کسی پیرهنت را سنگین که نشد سینه ات از چکمه‌ی شمری پر خون که نکردست سنانی دهنت را خواهر! از زهر جفا بال و پرم می سوزد با تو آن قدر بگویم جگرم می سوزد  جگرم سوخت ولی از اثر زهر نبود جگرم از غم مادر-پدرم می سوزد   مظلوم یاحسن جان۴ لحظه ای هم نرود از نظرم آتش در دائما فاطمه،پیش نظرم می سوزد زینب از غم من اشک مریز و بنگر وز غم کرب و بلا چشم ترم می سوزد  مظلوم یاحسن جان۴ فکر گودالم و زانوی حرامی به کمر خواهر از غصه ی آن تن،کمرم می سوزد می کشد شمر سرش را به روی خاک زمین من به یاد سر پاشیده،سرم می سوزد مظلوم یاحسن جان۴

روضه و توسل به حضرت علی ابن موسی الرضا علیه السلام ویژۀ ایام زیارت مخصوص ┅═┄⊰༻↭༺⊱┄═┅ ای که چون من هزارها داری آسمانی پُر از دعا داری دست هایم دخیلتان هستند بس که دستِ گره گشا داری از گدا هم کریم می سازی بس که اعجازِ کیمیا داری من هوای تو را به سر دارم تو هوایِ دلِ مرا داری هر چه بیمار هم بیاید باز تو برایِ همه دوا داری دل شکسته کسی به من میگفت: خوش به حالت امام رضا داری ما ندیدیم بام از این بهتر هیچ جا احترام از این بهتر آهویِ دامِ آهویت هستم نیست صیاد و دام از این بهتر از تهِ دل سلام همسایه ای سلام اَلسلام از این بهتر با جذامی، غلام، هم سفره ما ندیدیم مرام از این بهتر نوکر خانۀ تو باشم من که نباشد مقام از این بهتر اشک با من سرود غم با تو نوحۀ گریه دار و دم با تو گفتن شعر روضه ها با من جلوه دادن به محتشم با تو ناله از دل زدن بوَد با من کربلا کردنِ دلم با تو گذری کن شبی به روضۀ ما چشم با این گدا، قدم با تو دست با من، به سر زدن با من زدن خیمه و علم با تو روضه خواندن برای تو با من گریه هایِ مُحرَمَم با تو *می زنه قلبم داره میاد دوباره باز بویِ محرم امشی اومدم رزقِ محرممُ بگیرم از امام رضا ..* روضه خواندی تو ای امام غریب جدِّ ما تشنه بود یابنَ شَبیب جدِّ ما را سوارها کشتند بینِ گودال بارها کشتند جدِّ ما یک نفر ولی او را لشکری از هزارها کشتند خواهرش را پس از بریدن سر خندۀ نیزه دارها کشتند

سینه_زنی و توسل به حضرت علی ابن موسی الرضا علیه السلام ویژۀ ایام زیارت مخصوص ┅═┄⊰༻↭༺⊱┄═┅ توی این بی کسیام تنهاییام یه نفر هست که برام همه کَسه کاری به هیچ کی ندارم به خدا یه امام رضا دارم برام بسه غیر ذکر یا امام رضا که من دیگه ذکری رو بلد نیستم آقا نکنه یه وقت جوابم رو ندی دیگه اینقدا که بد نیستم آقا هرجا از دست خودم خسته شدم آرومم کرده صفای حرمت دوباره دلم برات پر می زنه قربون کبوترایِ حرمت «قربون کبوترای حرمت قربون این همه لطف و کرمت» تو که آخر گره رو وا می کنی پس چرا امروز و فردا می کنی؟ شنیدم سَجِيَّتُكُمُ الْكَرَم شما رو رها کنم کجا برم؟ کربلا و مکه و بهشت من یه گوشه از حرم امام رضاست اگه نوکر حسین فاطمه ام به خدا از کرم امام رضاست «قربون کبوترای حرمت قربون این همه لطف و کرمت» تو که آخر گره رو وا می کنی پس چرا امروز و فردا می کنی؟

مناجات و توسل به امام رضا علیه السلام یَا نُورَ النُّور، یَا نُورَ فَوْقَ کُلِّ نُور ظَلَمْتُ نَفْسِي،یَا عَفُوُّ یَا غَفُور به آیه‌ی تُوبُوا إِلَى اللَّهِ ـت قسم دیگه میخوام اونی که تو میخوای بشم خبر داری؟ یٰا عالِمَ الْغُیوب تنگه دلم، یٰا کاشِفَ الْکُروب امیدِ من ، یٰا سٰامِعَ الدُّعٰا تویی یٰا غٰافِرَ الذُّنوب یاتَوّاب، يَا غَافِرَ الذَّنْبِ الْكَبِير... *ای خدایِ توبه پذیر،ای کسی که گناه بزرگ رو می بخشی،شب ها و روزهای ماه مبارک به سرعت داره سپری میشه،اگر آخرین ماهِ مبارکِ عُمرِ مَنِ،مَنُ ببخش،منُ در جوارِ رحمتِ خودت منزل بده...* کریم تر ز کریمانِ روزگار تویی گناهکار تر از هر گناهکار منم *مولای من! کارایی کردم که فقط خودت می دونی،اگر اونا رو هم ببخشی باز هم من شرمنده ام...* گیرم که تو از سَرِ گُنه درگذری زان شرم که دیدی، که چه کردم،چه کنم...؟! *با یه امیدی آمدم دَرِ خونه ات...* یارب یارب، برگشته عبدِ روسیاه برگشته با یه کوله بارِ پُر از گناه *آره...پشتم سنگینِ، ولی امیدوارم...* بارِ گُنه آورده ام، اما به امیدی من رو زده ام باز خدایا به امیدی یارب یارب، برگشته عبدِ روسیاه برگشته با یه کوله بارِ پُر از گناه قرآن به سر، رو لَبَمِ خدا خدا ردم نکن به خاطرِ امام رضا *دلم برا امام رضا تنگ شده،میخوام بِهت سلام بدم،به زیارتِ تو محتاجم،همه نیت زیارت کنید...* باز هم گمشدۀ شب شدم، ای نور سلام باز هم زائرتان نیستم،از دور سلام *از این راهِ دور زیارتِ منُ قبول کن...* با زبانی که به ذکرت شده مأمور،سلام به سلیمان برسد از طَرَفِ مور،سلام *خدایا! من یه سوالی دارم:اگه قراره تو منُ نبخشی...* میخواست اگر خدا نبخشد گناهِ ما ما را چرا امامِ چنین مهربان دهد؟! *اگر میخواستی من رو نبخشی به من امام رضایِ مهربون نمی دادی...آقایِ من!..* دیدم همه جا بر در و دیوارِ حریمت جایی ننوشته است گنهکار نیاید. #شاعر امیر رضا یزدانی 

روضه و توسل ویژۀ شهادت حضرت علی ابن موسی الرضا علیه السلام ┅═┄⊰༻↭༺⊱┄═┅ السلام ای شهید خراسان ای پناهِ دلِ بی پناهان «ای رضا جان .. ای رضا جان ..» ای گلِ پرپرِ باغِ حیدر میوۀ قلبِ موسی ابن جعفر «ای رضا جان .. ای رضا جان ..» گرچه در پیشگاهِ تو پستم هرچه هستم غلامِ تو هستم من غلامُ تویی شهریارم من گدا من گدا من گدایم «ای رضا جان .. ای رضا جان ..» جانِ زهرا و جانِ جوادت وقتِ مردن کن از ما عیادت میهمانم من از ره رسیدم پادشاها مکن نا امیدم «ای رضا جان .. ای رضا جان ..» السلام ای شهید خراسان ای پناهِ دلِ بی پناهان «ای رضا جان .. ای رضا جان ..» .