#زمینه #شهادت #امام‌_جواد_ع به دل آتیش میزنه /داغ جَوون یا امام رضا خودت/ رو برسون جواده نیمه جون ام فضل، تا زهر، به پسرت داد رو زمین، انگار، آسمون افتاد از توی، حجره، ناله بلنده از حیاط اما، کِل میکشن شاد ای داد بیداد از عطش میسوزه / ابن رضا کاظمین حالا هست/ کرب و بلا شبیه قتلگاه بین یک، عده، حرومی، تنها نیزه ای، اما، نخورده آقا خواهری، دیگه، اینجا نمیاد تا ببینه سر، رو نیزه بالا چه بی تسلا! داره می پیچه به خود /غرق شرر دست و پا میزنه آه / یه محتضر افتاده با سر میبرن، رو بام، پیکر بی جان زیر آفتاب این، جسم پریشان جای شکر، داره، لباسی داره السلام، علی، شهید عریان ای وای حسین جان محمدرضا زادسرور