#امام_صادق_ع_شهادت امشب از دردِ‌ عشق سرشاریم آتشی داغ، در نهان داریم هم‌نوا با امامِ منتظران اشک بر دیده و عزاداریم مرقدش تکه‌ای زِ افلاک است مدفنِ چار پیکرِ پاک است در حقیقت بقیع، ویران نیست سینه‌ی ماست این‌چنین چاک است باغ همراهِ برگ و بارش سوخت برگ‌ریزان شد و بهارش سوخت خانه نه،... بلکه "مهبطِ وحی" است آن‌چه آن‌روز در کنارش سوخت دلِ بی‌تابِ شیعه را خون کرد بر پلیدیِ خویش افزون کرد لعن و نفرین به قاتلش منصور تیغ را از غلاف بیرون کرد هرچه شمشیر را نشان می‌داد منصرف می‌شد و امان می‌داد... ...عاقبت زهر کارِ خود را کرد ششمین نور، داشت جان می‌داد جام را سرکشید و رفت از حال سینه‌اش از مَلال مالامال آخرین لحظه یادِ جدش بود: السلام ای قتیلِ در گودال! خوب شد باز تشنه‌کام نشد هدفِ سنگِ پشتِ بام نشد رشته‌های رگِ بریده‌ی او... سخنم باز هم تمام نشد #عادل_حسین_قربان

#امام_صادق_ع_شهادت #دم ▪️نوحه سنتی شهادت امام صادق علیه السلام دوباره مدینه غرق سوگ وعزا شد عزای امامی از نسل مصطفی شد عمرش رسیده آخر مولا امام جعفر واویلتا واویلا، واویلتا واویلا... در خانهٔ صادق از کین آتش بپا شد یاد مادر افتاد نالان از این جفا شد با چشمانی چون دریا می زد صدا یا زهرا واویلتا واویلا، واویلتا واویلا... تن بیمار او، بس زار وناتوان است بهار عمر او دیگر رو به خزان است عدو چون نانجیب است ذکرش امن یجیب است واویلتا واویلا، واویلتا واویلا... بر زانو گرفته مولا کاظم سرش را کرده غسل وکفن پیکر پدرش را از دیده خون ببارد برخاکش می سپارد واویلتا واویلا، واویلتا واویلا... با اینکه مدینه پر از چراغ ونور است کنار مزار صادق چه سوت وکور است باید که جان ببازیم بهرش حرم بسازیم واویلتا واویلا، واویلتا واویلا... #اسماعیل_تقوایی

#امام_صادق_ع_شهادت چون خلیل الله،اما شعله گلزارش نشد آنکه آتش آمد و حرمت نگه دارش نشد گنج علمش زیر طوق جهل بی دینان اسیر، دست ظلمت کیشِ دوران،یار افکارش نشد سرگذشتش را پر از مهر و گذشت آورده اند، قدر دانی، پاسخ آن کوه ایثارش نشد صبح صادق بود اما تیره شد ایام او، سهم ظالم،یاریِ چشمان بیدارش نشد گر چه دل خون شد ز دست شعله های در امام، لا اقل چون فاطمه درگیر مسمارش نشد کربلا را در میان خانه و در کوچه دید پیرمردی که در آن غربت کسی یارش نشد #محمد_حسن_جنتی

#امام_صادق_ع_شهادت سلام ما به حضرت صادق آل مصطفی سلام ما به محضر رئیس مکتب هُدی سلام ما به اشک او که بود جاری از دو عین سلام ما به بانی مجلس روضه حسین جهاد علم را شما به ما نموده ای عطا آموختی به شیعیان مهرو محبت و وفا حوزه ی مشهد و قم است گوشه ای از کرامتت بغض گلو می شکند به روضه شهادتت شیخ الائمه بودی و پای برهنه پس چرا ابن ربیع پَست کشاند میان کوچه از جفا یاد رقیه بوده ای گمان کنم در آن میان یاد سه ساله ای که شد درد و غمش بی امان حال که رسید به کوچه ها روضه دست بسته ات بگم ز داغ سیلی و مادر دلشکسته ات بگم چه شد در آن میان یا که امام حسن چه دید حسن درد سیلی رو میان کوچه ها چشید جوان مادری که شد ز داغ و غصه قد کمان صادق ال مصطفی بیا شما روضه بخوان شما بگو ز آتش و وحشت و اظطرابها هَجمه ی دشمن به حرم دلهره ی ربابها شما کجا و مجلس حرامیان بی حیا مجلس میگسار ها مجلس اشقی الاشقیا عمه سادات کجا مجلس اغیار کجا دختر زهرا کجا کوچه و بازار کجا #عارفی_قم