#بمناسبت_دهه_فجر دهه ی فجر ما چه نورانیست حیف ، بی قاسمِ سلیمانیست جان فشانی نمود ، ملّت ما جاودان شد هر آنکه قربانیست رحمت حق برای این امّت بعد سختی نسیم آسانیست شب تاریک رفت و ظلمت او رحمت حق وزید و بارانیست گور شه کنده شد به دست خودش حالیا برزخش ، چه ظلمانیست دیو رفت و فرشته ای آمد سیدی با وقار و عرفانیست بعد ایشان ، فرشته ای دیگر بین که سیّد علی چه نورانیست او امید تمام ملّت هاست رهبری بر جهان و ایرانیست هرچه فرمان دهد بجان بپذیر بهترین راه کار و در مانیست "همسفر" راه چاره ، امّیدست حافظ ما خدایِ رحمانیست #حسین_زنگی_آبادی_زاده

#بمناسبت_دهه_فجر سالگرد انقلاب آمد پدید انقلابی چون سپیده پرنوید فجر رستن، فجر رستن، فجر شوق فجر بشکفتن چو گل در باغ ذوق انقلابی چون سحر ظلمت شکن تا به عمق کلبه‏ها پرتوفکن فجر نورافشانی قرآن و دین فجر قدرت‏یابی مستضعفین انقلابی چون شفق سرشارِ خون گوهر آزادگی را آزمون فجر عزت، فجر رشد کارها فجر دیگرگونی معیارها انقلابی پیشرو مانند برق در شکوهش عقل عالم مانده غرق فجر جمهوری اسلامی کزان صدهزاران روزِ روشن شد عیان فجر برچیدن بساط زور و زر شام استبداد آوردن به سر انقلابی پر زشیران بیشه‏اش نعره الله اکبر ریشه‏اش سوره «والفجر» گر خوانی عمیق راز این ده شب از او یابی دقیق

#بمناسبت_دهه_فجر برخیز، که فجر انقلاب است امروز بیگانه صفت، خانه خراب است امروز هر توطئه و نقشه که دشمن بکشد از لطف خدا، نقش بر آب است امروز فجر است و سپیده حلقه بر در زده است روز آمده، تاج لاله بر سر زده است با آمدن امام در کشور ما خورشید حقیقت از افق سرزده است «والفجر» که سوگند خدای ازلی است روشنگر حقی است که با «آل‌علی» است این سوره به گفته امام صادق مشهور به سوره «حسین‌بن‌علی» است شب رفت و سرود فجر، آهنگین است از خون شهید، فجر ما رنگین است این ملت قهرمان و آگاه و رشید ثابت قدم است و قاطع و سنگین است شب طی شد و روز روشن از راه رسید خورشید امید شرق، از غرب دمید عیسای زمان، راز زمین، «روح خدا» در کالبد مرده، دمی تازه دمید این نهضت حق، که خلق ما برپا کرد نه شرقی‌و غربی است، نه سرخ است و نه زرد در وسعت و عمق و شور و یک‌پارچگی زیباتر از این نمی‌توان پیدا کرد جان‌های جهانیان به لب آمده است جان در پی حق، داوطلب آمده است جمهوری اسلامی ما در این قرن فجری است که در ظلمت شب آمده است بر ملت تازه رَسته از دام و کمند آن بردگی گذشته، یارب مپسند این در که به‌روی ما گشودی از مهر بار دگر از قهر، خدایا تو مبند