. #شور #سیدرضانریمانی با روضه هایی که من و تو  تموم این سال ها شنیدیم  اونا رسیدن به حسین و  ماها به جایی نرسیدیم  مگه که ما روضه نخوندیم  گشتن اونا هفت شهر عشق و  ما تو خم یک کوچه موندیم  دم محمدخانی این بود  بین مناجات شبونه  لحظه ی آخر داره بازم  جلو آقاش اینو میخونه  بیا نگار آشنا شب غمم سحر نما  مرا به نوکری خود شها تو مفتخر نما  ای گل وفا حسین  معدن سخا حسین  می کشی مرا حسین ....  خیلی با هم فرقی نمی کرد  هیأت ما هیأت اونا  عکس حرم قسمت ما شد  روی حسین قسمت اونا  ماها با نوحه پی حالیم  اونا با نوحه پی دردند  ماها باهاش سینه زدیم و  اونا باهاش زندگی کردند  وقتی شروع یه تحول  یه روضه ی طوفانی باشه  گمون کنم ذاکر امشب  مجید قربانخانی باشه  پناه حرم  کجا داری میری بگو برادرم  بدرقه ی راه تو دو چشم ترم  آهسته تر برو داداش ببین مضطرم  حسین ......  عمری توی روضه ی آقا  چایی دادند جارو کشیدند  ماها فقط روضه شنیدیم  اونا خود روضه رو دیدند  خیلی خجالت داره آخر  با سر بری محضر ارباب  فدای اونایی که گفتن  سرم فدای سر ارباب  فدای اون شوری که ذکر  هر شب محسن حججی بود  روزای آخر همه میگن  رو لب محسن حججی بود  منم باید برم آره برم سرم بره  نذارم هیچ حرومی طرف حرم بره  یه روزیم بیاد نفس آخرم بره  حسین آقام آقام حسین آقام آقام .....  یه شب اومد فاطمه هیأت  عشاق زینب و جدا کرد  خوبای این هیأت و ملحق  به کاروان شهدا کرد  اونایی که موقع روضه  مست اباالفضل شده بودند  پر کشیدند آخه اسیر  دست اباالفضل شده بودند  موقع خلوت با آقاشون  روی لباشون خبری بود  زمزمه ی روضه ی عباس  ذکر نوید صفری بود  دامن کشان رفتی  دلم زیر و رو شد ....  چشم حرامی  با حرم رو به رو شد ....  بیا برگرد خیمه ای کس و کارم  من و تنها نگذار ای علمدارم  آب به خیمه نرسید  فدای سرت فدای سرت....  قامت زینبت خمید  فدای سرت فدای سرت.