امام علی علیه السلام: هر کس در ماه رجب صدقه بدهد، خداوند روز قیامت در بهشت او را به ثوابی گرامی می‌دارد که هیچ چشمی ندیده و هیچ گوشی نشنیده و به خاطر بشری خطور نکرده است. #اَللّهُمَّ_عَجِّل_لِوَلیِّکَ_الفَرَج .

مدح و توسل به امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام .. به نفسِ حاج میثم مطیعی هر نصرُ مِن الله به شمشیر علی بود هر فتح قریب از دل چون شیر علی بود در خیبر و بدرش همه یک‌پارچه گفتند: پیروزی اسلام به شمشیر علی بود آن رعشه که بر کاخ معاویه درافتاد پیداست که از نعرۀ تکبیر علی بود در سینه اگر بغض علی داشت عجب نیست چون سینۀ دشمن هدف تیر علی بود یک قوم در اندیشۀ تحقیر علی بود یک طایفه مشغول به تکفیر علی بود گفتند و نماندند ولی نام علی ماند الحق که علی شاهد تکثیر علی بود حتی به سکوتش کمر تفرقه خم شد این وحدت ما حاصل تدبیر علی بود صد رنگ عوض کرد بشر در طی ایام تاریخ کجا شاهد تغییر علی بود؟ فرمود که دوزخ چه بسا خلق نمی‌شد در هر دل اگر مهر فراگیر علی بود پیغمبر ما آینۀ حسن خدا بود در آینه هر آینه تصویر علی بود هنگام سحر فاطمه بر منبری از نور با یازده آیینه به تفسیر علی بود از خاک نجف شاخۀ انگور بر آمد این معجزۀ تاک به اکسیر علی بود ایوان نجف! هان تو شهادت بده فردا این دل همۀ عمر به تسخیر علی بود #شاعر: جواد محمدزمانی .

حضرت علی علیه السلام فرمود: کسی که زبانش را حفظ کند، خداوند عیب او را می پوشاند. #اَللّهُمَّ_عَجِّل_لِوَلیِّکَ_الفَرَج

سرود و توسل ویژهٔ ولادت امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام به نفس حاج میثم مطیعی •✾• عاشق صلابتِ ذوالجلالی توییم شیعه‌ی نگاهتیم،‌ از موالی توییم توو شهر جنون تو،‌ شد آواره هر شیعه روی ذکر یا حیدر،‌ غیرت داره هر شیعه «جانم حيدر كرار» از شب ولادتت،‌ کعبه شد علی‌نَما قبله با تو قبله شد،‌ ای نماز بی ریا! ما رو با تو میشناسن،‌ ای دلدار هر شیعه! روی ذکر یا حیدر،‌ غیرت داره هر شیعه «جانم حيدر كرار» حیدرانه حمله کن،‌ بی رقیب و یک تنه دشمناتو می‌کُشه،‌ این شکوه و هیمنه جنگِ با منافق‌ها،‌ میشه کارِ هر شیعه روی ذکر یا حیدر، غیرت داره هر شیعه «جانم حيدر كرار» عاشقای تو شدن، اهل وادی‌السلام تشنه‌ی میِ توییم، ای تو مستیِ مدام روی تربت عشقت،‌ سر میذاره هر شیعه روی ذکر یا حیدر،‌ غیرت داره هر شیعه «جانم حيدر كرار» #شاعر: رضا يزدانی .

امیرالمؤمنین(ع) چون مرواریدی بود که در صدف کعبه رشد کرد و کعبه چون صدفی بود که امیرالمؤمنین مانند مروارید در آن قرار گرفت، وقتی که صدف کعبه از مروارید با ارزش خودش جدا شد، امیرالمؤمنین(ع) جهان را با نور درخشان خود نورانی کرد و در فضا عطر علوی منتشر شد. الغدیر علامه امینی #اَللّهُمَّ_عَجِّل_لِوَلیِّکَ_الفَرَج

دل هر عاشق شیدا علی گوید علی گوید زمین و عالم بالا علی گوید علی گوید نه تنها ما علی گوییم که داور هم علی گوید به هر جایی که درمانَد پیمبر هم علی گوید عجب سروی عجب ماهی عجب یاقوت و مرجانی عجب جسمی عجب عقلی عجب عشقی عجب جانی «علی مولا علی مولا..» بنفشه یاسمن لاله اقاقی یاس و نیلوفر اگر گل می‌شود زیبا علی گوید علی گوید یل امُّ البنین عباس در هر لحظه ی حساس میان عرصه ی هیجاء علی گوید علی گوید علیٌ حُبُّهُ جُنَّه قَسیمُ النار والجَنّه وَصیُّ المُصطَفی حقّا امامَ الانسِ والجِنَّه «علی مولا علی مولا...»

قَدْ أَفْلَحَ المُؤمنون با وِلای علی زمین زمون آسمون زیر پای علی ما خَلَقَ الله وَ ما سِوَ الله به فدای علی خدا به اسم علی گرد و خاک کرد حساب و کتابی که داشتیم پاک کرد رسید و کعبه براش سینه چاک کرد عشقِ علی، همه رو هلاک کرد ای حضرت مُستطاب علی علی ای مَطلع آفِتاب علی علی ای مقصدِ هر ثواب علی علی ای دوریِ تو عذاب علی علی ای کعبه ی استجاب علی علی ای مستی بی شراب علی علی رحمی به منه خراب علی علی مولانا ابوتراب علی علی ..... میره تا عرش برین نفحاتِ نجف برو بهشت و ببین تو حیاطِ نجف امشب آقامون، نوشت برامون،یه براتِ نجف نجف قرار خدا و آقامه نجف خدایی همه چی تمامه حریمِ حیدر عَلیه السلامه میرم نجف خونه ی بابامه منظومه ی حق مدارعلی علی مطروحهٔ هشت و چارعلی علی سردار پر افتخار علی علی فرمانده ی کار و زارعلی علی یک ضربه ی تو تار و مارعلی علی ای صاحب ذوالفقار علی علی کرّار بلا فرار علی علی مولانا ابوتراب علی علی.... تمام خلقِ جهان، هنرِ علیِ صفحه به صفحه قرآن،خبرِ علیِ عاقبتِ ما، روز جزا با، نظرِ علیِ علی حقیقت دور از مَجازه ولایتش قبولیِ نمازه محبتش قیامت چاره سازه شیعه فقط به علی می نازه سرچشمه ی نَشأتین علی علی سرلوحه ی نَیّرین علی علی سر منزل عالمین علی علی قبولیِ شهادتین علی علی جنگ احد و حنین علی علی ای واژه ی شور و شین علی علی أدرکنی اَبَالحُسین.. .

سرود و توسل به امیرالمؤمنین علی علیه السلام اجرا شده به نفس حاج احمد نیکبختیان•✾• تموم صفات، شده منجلی ملائک میگن، علی یا علی پُر از هلهله ست، دو عالم ولی میخونه خدا، علی یا علی من عبدِ درگهِ توأم آقا ممنون که شیعه ی توأم جانا صلی اللهُ علیکَ مولانا، یا مولانا دل از، بدو تولداسمِ تو رو بلد شد حرفای اول من ذکر علی مدد شد، برای پرواز تا خدا تو دلت بگو یا مولا یا ساقی کوثر یا مولا یا علی یا حیدر یا مولا یا حیدر یا حیدر یا حیدر، یا مولا دلم پر کشید تا بیتُ الشَرف هوایی شدم هوای نجف پُر از عشق و شوق پُر از شوق و شور دلم میتپه برای نجف این شوره عاشقونه از دلها میره تا اوج عالمِ بالا صَلی الله علیک مولانا، یا مولانا اسم مقدس تو با عهدِ ازلی بود تا هست عالم علی هست تا بود جهان علی بود برای پرواز تا خداتو دلت بگو یا مولا شده عرش منور یا مولا یا علی یا حیدر یا مولا یا حیدر یا حیدر یا حیدر،یا مولا علی علی علی.... برای پرواز تا خدا تو دلت بگو یا زهرا یا ساقی کوثر یا مولا یا علی یا حیدر یا مولا یا حیدر یا حیدر یا حیدر، یا مولا تو اسمت دواست برا قلب من تموم دلا به نامت شدن همه اولیا مرید توأَن از عُشّاق توحسین و حسن ای روحِ، حَیّنا و مَوتانا یا حیدر دینِنا و دُنیانا صَلی الله علیک مولانا، یا مولانا محبوبِ درگه تو محبوبِ عالمینه از خیلِ عاشقانت اربابِ ما حسینه برای پرواز تا خداتو دلت بگو یا مولا حبیب پیمبر یا مولا یا علی یا حیدر یا مولا یا حیدر یا حیدر یا حیدر، یا مولا علی علی، علی .. .

مدح‌ و توسل به امیرالمؤمنین علی علیه السلام اجرا شده به نفس سیدمجید بنی فاطمه پادشاهی که کنیزش خاک را زر می کند رزقِ این حداقل را حداکثر می کند خضرِ پیغمبر نشسته گوشه ای و سالها روز و شب در مدحِ مولا شعر از بَر می کند راهِ مسجد بسته شد بر دیگران چون که خدا هر عبادت را قبول از راهِ حیدر می کند می رود با اسبِ چوبی در جهنم هر کسی صحبت از غیرِ علی بالایِ منبر می کند احتیاطاً یا علی را با وضو گفتیم چون واجبِ شرعیست کاری که پِیمبر می کند غالباً هم کارهایِ پیشِ پا افتاده را در نبودِ مردِ صاحب خانه نوکر می کند روزهایی که علی مشغولِ صحبت با خداست معجزاتش را به اذنِ الله قنبر می کند از مقامش گفتم و در گوشِ دشمن ها نرفت نطفۀ ناپاک گاهاً گوش را کَر می کند کافران را شیوۀ جنگیدنش مجبور به اختیاری گفتنِ الله اکبر می کند گوشه ای از مسجدِ کوفه سحر قبل از نماز مینشیند رزقِ عالم را مقرر می کند حرفِ خود را میزنم راحت به زُوّار نجف حرف یک دیوانه را دیوانه باور می کند آنقدر که مزه دارد دورِ این گنبد طواف جبرئیل اینجا خودش را شکلِ کفتر می کند خوردنِ چایِ عراقی با دِهینی از نجف خستگی را از تنِ هر نوکری در می کند از علی تا عرش گویند جانم رویِ چَشم بینِ خانه فاطمه وقتی که لب تر می کند .

پای بیعت تو می مونم علی علی علی امشب از مِی تو حیرونم علی علی علی مثل شیرِ خدا می خونم علی علی علی بِسْمِ اللهِ الرَّحمٰنِ الرَّحیم یا رَحمٰن و یا رَحیم به نام خدای علی آفرین خدای زمان و خدای زمین دَرِ آسمان در زمین باز شد به نام علی خلقت آغاز شد شیر خدا شاه نجف تو یک طرف عالم یک طرف علی علی علی علی علی علی ... به یادِ مردای با دین و ایمون به یادِ پهلوونای تو میدون شبیه مُرشد زورخونه هامون دوست دارم دوست دارم یکی و دو تا سه تا و چهار تا پنج تا و شیش تا و هفت تا و هشت تا و نه تا و ده تا و صد تا هزار تا دوست دارم دوست دارم علی علی علی علی ... تا بر مِهر شما دل دادم علی علی علی بر خاکِ نجفت افتادم علی علی علی از بندِ دو جهان آزادم علی علی علی بِسم الله الاَرکانُ الهُدی ای سُکّان ارض و سما خراب شرابم ز خُمِّ غدیر بیا ساقی امشب مرا دست گیر امینُ الله ای شاه دُل دُل سوار فدای تو ای صاحب ذولفقار قبله ی ما روی شما کعبه کجا ایوونِ طلا علی علی علی علی... نام تو گُل میکنه تو صدامون خاطره ها میشه زنده برامون ساده بگم مثل بچه گیامون دوست دارم دوست دارم .

وَصیِّ بلا فَصله حضرت امیرَ المؤمنین کلامش برام اصله حضرت امیرَ المؤمنین علی راهِ نجات من علی حَیُّ و مَمات من علی مُهرِ صَلات من منم نوکر او آقاست حضرت امیر المؤمنین شده وقت بیعت با حضرت امیر المؤمنین علی علی علی یا مولا.. .

حضرت شهریاری یا علی علی مولا دست پرودگاری یا علی علی مولا شیر دُل دُل سواری یا علی علی مولا یا علی علی مولا یا علی علی مولا با خدا هم کلامی یا علی علی مولا شاه والا مقامی یا علی علی مولا عشق علیه السلامی یا علی علی مولا ای نَقلِت شیرین تر از نقل و شکر از گَرد نَعلینت می ریزه گوهر ها علیٌ بَشَرٌ کَیفَ بَشَر ای قرص قمر أَسَدُ اللّٰهی وَلیُ اللّٰهی اُزُن اللّٰهی نقطه‌ی باء بِسْمِ اللّٰهی علی یا حیدر علی یا حیدر.. ساقی کوثری تو یا علی علی مولا مالک محشری تو یا علی علی مولا خواجه‌ی قنبری تو یا علی علی مولا یا علی علی مولا یا علی علی مولا اول و آخری تو یا علی علی مولا باطن و ظاهری تو یا علی علی مولا غالب و قاهری تو یا علی علی مولا یا علی علی مولا یا علی علی مولا نورٌ عَلی نوری از سر تا به پا شاه مردانی ای شاه لافَتیٰ یا مُظْهِرَ العَجائب یا مرتضی ای شیر خدا .. جان جانانی روح و ریحانی سرِّ ایمانی خسرو شیرین دَهَنانی أَسَدُ اللّٰهی وَلیُ اللّٰهی اُزُنُ اللّٰهی نقطه‌ی باء بِسْمِ اللّٰهی علی یا حیدر علی یا حیدر.. تو سِراجُ المُنیری یا علی علی مولا تو امیر غدیری یا علی علی مولا بی بدل بی نظیری یا علی علی مولا یا علی علی مولا یا علی علی مولا تو سَریعُ الرِّضایی یا علی علی مولا تو به دردم دوایی یا علی علی مولا تو بشر یا خدایی یا علی علی مولا خادمم خادم و دربان نجف دلتنگم دلتنگ ایوان نجف جان من جانِ من قربان نجف سلطان نجف! علمت بالاست، کرمت دریاست حرمت زیباست، زائر تو زائر زهراست أَسَدُ اللّٰهی وَلیُ اللّٰهی اُزُن اللّٰهی نقطه‌ی باء بِسْمِ اللّٰهی علی یا حیدر علی یا حیدر

محور علی بود و بس خورشید ولی می چرخید کعبه اگه پا می داشت دور علی می چرخید معصومیِ حیدر مگه شک برداره؟! جبریل نشسته تا نمک برداره والله محاله کعبه تا روز ابد غیر از تو برا کسی،ترک برداره یا علی مولاعلی.... در روایت ذکرت، حُکم عبادت داره برای اثبات تو همین کفایت داره من نوکرم و تو پادشاهم هستی در اوج بلا تو سرپناهم هستی از معجزه های وقتِ رزمت این است در میمنه و مِیسره با هم هستی علی مولا...علی مولا... من از ضریحَت آقا، باده ی ناب می گیرم گناهام و می ریزم به جاش ثواب می گیرم مستِ تو شدن حلالِ در دین ماست من حیدری ام سرم همیشه بالاست تفسیر شبِ لیلةُ الاسرا این است هرجا که خدا هست علی هم آنجاست .

هر قلب به سینه قبله گاهی‌دارد هر قبله برای‌ خود خدایی دارد اما ز درون کعبه آمد ندا ایوان نجف عجب صفایی دارد .

#مدح و توسل به امیرالمومنین علی علیه السلام به نفس حاج احمد نیکبختیان "اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَمیرَ الْمُؤْمِنین یا عَلِیَّ بْنَ اَبیطـالِب" ﺷﺄﻥ تو در اندیشۀ ما جا شدنی نیست درکوزه که جا دادن دریا شدنی نیست هرچند که توصیف تو مولا شدنی نیست تو لطف کنی ناشدنی ناشدنی نیست طبعی که نپرداخت به نام تو تلف شد بر خاک نوشتند علی ؛ در نجف شد ماییم و دلی مست در ایوان طلایی احسنت ! چه معماری انگشت نمایی تاریخ ندیده به خود اینگونه بنایی دارد هنر شیخ بهایی چه بهایی هرکس که تو را دید به زانو زدن افتاد در صحن تو خورشید به جارو زدن افتاد در خلقت تو هرچه خدا داشت عیان شد در روز ازل هرچه دلت خواست همان شد هر کس که گدای تو شد آقای جهان شد از برکت نام تو اَذان نیز اَذان شد سردار بجز میثم تَمار نداریم ما غیر علی با احدی کار نداریم از ظرفیت خویش فراتر چه بگویم؟ گنگ است زبان پیش تو دیگر چه بگویم؟ از تو که خدا گفته مکرر چه بگویم؟! هیچ است علی، پیش تو من هر چه بگویم مقصود تویی کعبه و بتخانه بهانه ست چیزی که عیان است چه حاجت به بیان ست نام تو شده قدرت بازوی پیمبر در غَزوه اَحزاب تویی یک تنه لشکر یک ضربه ات از کل عبادات فراتر با فاطمه شد قدرت تو چند برابر غیر از تو علی هیچ کسی حِصن حَصین نیست یا فاطمه گفتی رجزی بهتر از این نیست باید که به رخ ها بکشانی هنرت را آسوده کن این مرتبه تیغ دوسرت را رِندی کن و یک گوشه رها کن سِپرت را صِفین محیاست بیاور پسرت را چَشم تو گره خورده به ابروی اباالفضل وصل است به تو قدرت بازوی اباالفضل #شاعر :مجید تال .

حاج قاسم دخترش که کوچک بود و روی پایش نشسته بود را روی زمین گذاشتند و دو کودک خردسالِ فرزند شهید را روی پای خود نشاندند. حس و حال آن دو کودک آنچنان بود که گویی در آغوش پدر خود هستند. #روز_پدر #جان_فدا

سلامُ الله علیٰ مَن عِـندهُ اسـرار یزدانش تعالیَ‌الله از این منزلت، زین رتبه و شأنش سلام الله علیٰ مَن عنِدهُ علمُ الکتاب، آری شهادت می‌دهد بر عـلم او آیات قـرآنش مُنـوّر کرد بیت الله را در شـام آغـازش مُشرف کرد بیت‌الله را در صبح پایانش کَلیم اللّه را دیدم کنار وادی طورش خَلیل اللّه را دیدم یکی از ریزه خوارانش صَفیُّ اللّه مـی‌فـرمــود :هـذا قُـرَّهُ عَـیـنـی ذَبیحُ اللّه می‌فـرمود: ای جانم به قـربانش اگر چشمش بیفـتـد بر جـمال بی‌مثال او ز یوسف چَشم می‌بندد یقیناً پیر کنعانش توسل کرد شیخ الاَنبیا بر حضرتش، فوراً به ذکر یا علی مولا تَرَحُم کرد طوفانش کمی از خاک نعلین علی برداشت ابراهیم که گردید آتش نمـرودیان، آناً گـلستانش عیانش را نفهـمیدند این مردم و پیغـمبر چگونه فاش گرداند از او اسرار پنهانش؟ چه بابایی! ابوطالب، سلام‌الله علیه آنکه بود سنگنین‌تر از ایمان کل خلق، ایمانش چه بانویی! که قرآن را مُزَیَّن کرده با کوثر ندارد کُفو این بانو به غیر از شاه مردانش دو آقا زاده دارد، خوانده قرآن لؤلؤ و مرجان دلم را برده این لؤلؤ، و مجنونم به مرجانش چه کرده با عطای لقمۀ نانی، که در قرآن به شأنش هل اَتی نازل شده از ذات منّانش تمام انبیا بهر تبرک اذن میگیرند که بردارند لقمه نانی از سر خوانش سلام‌الله! علی مالک که فانی گشت در عشقش سلام‌الله! علی قنبر که گردید از غلامانش خودش که جای خود، ما را نکن تکفیر با این حرف به اِذن‌الله «کُن» می‌آید از امثالِ سلمانش به جز بیت امیر عالم امکان کجا دیدید؟ که میکائیل خادم باشد و جبریل دربانش نمک آماده کرده بهر نانش حضرت زهرا الهـی جـان عـالـم بـاد قـربان نـمکـدانش شنیدم از نبی، مولا به محشر میرود منبر شنیدن دارد آن منبر که او باشد سخنرانش یقیـن دارم سعادتمند می‌گـردد یقین دارم اگر بر سجده افتد پیش پای او با توبه شیطانش چگونه میتوانم از غلامی دم زنم اصلاً؟ در این درگه که حکم مور را دارد سلیمانش جنان را دوست دارم تا شوم مهمانِ مولایم به این امّید که گردم یکی از ریزه‌خوارانش نلرزد دست و پایش، نه، نیاید خم به ابرویش تمام خلق اگر مَرحَب شود آید به میدانش کَاَنّ گردش تیغ علی با سرعت نور است که عزرائیل بهر جان گرفتن مانده حیرانش نجف، آری به قدری صاحب قدر است که باید زند طعنه به یاقوتِ جنان، ریگ بیابانش خداوند اختیار مطلـقـش داده که می‌باشد تمام عالم کون و مکان در تحت فرمانش به اِذن‌ِالله تام الاختیار است و دهد فرمان زمین را بهر رویاندن، سَما را بهر بارانش مَلَک را واجبُ الطّاعَه است وقتی امر فرماید فلانی را کن احیـا و فـلانی را بمیرانش مقـامش را بنـازم، در کتابُ الله می‌بیـنم قسم خورده به سُمّ مرکب او ذاتِ سبحانش بلا تردید خورشید فلک مستور می‌گردد اگر روشن کند مولای ما شمع شبستانش خدا در عالم بالا شبیهی آفرید ازاو‌ زیارت میکندفوج‌ملک‌ درعرش رحمانش نظر کردم به عرش و فرش و کرسی و قلم، دیدم به دست حـیـدر کـرار باشد کلّ ارکانش اگر این مصرع شیرین نمیشد کفر میگفتم خدا مبهوت مانده بهر تشریفات اسکانش بنازم آن مَلاحت را که هنگام نظر کردن به جای تیر، جان می‌ گیرد از پیکان مُژگانش خدا را؛ آرزو کردم یـتـیـم بی‌کسی بـاشم چو دیدم طفل بی‌بابا نشسته روی دامانش نمی‌سوزد در آتش، آنکه دارد حُبّ مولا را اگر آرد به روز حشر با خود کوه عصیانش نمی‌ترسـم من از یَومَ یَفِرُّ المَرءِ مِن اُمِّهِ نه چون پاکم، چون این آقاست آن جاپای میزانش فقط راه امیرالمـؤمنین عرفان بالله است کسیکه بی‌علی عارف شود لعنت به عرفانش چه بد بختند آنها که سَلونیٖ را رها کردند و رفتند از پیِ آنکه اَقیلونی است عنوانش رها کردند باب علم را، رفتند این جُهّال پیِ آن کس که دَلّال است بهر چهارپایانش خلایق هر چه لایق أنکه پاکی را نمیخواهد همان نامرد مَنحوس حرامی باد ارزانش #شاعر محمد علی قاسمی خادم

شور و توسل به امیرالمومنین علی علیه السلام به نفس کربلایی محمد‌حسین حدادیان •✾• همه عالم و بی قرار میکرد شیر و علی شکار میکرد مولا یکی دیگه رو میزد یکی دیگه فرار میکرد عَلی یا علی! ناصَر النَبیِ قاهِر و العَدو، والی الولی علی یا علی! تا که اومدی مَرحَب و زدی، بی معطلی بِسمِ رَّبِ المَحشَر، مرحبا یا حیدر میزنی از تن سر، مِیکنی از جا در طوری که انگار در نداشته اصلا خیبر به غزوه اُحُد خدا هم، به حیدر افتخار میکرد وقتی که خونِ دشمنا رو، حلالِ ذوالفقار میکرد میرسه صدا! جبرئیل ندا داده لافَتیٰ، غیرِ مرتضی علی یا علی، السلام و یا مخصوصِ به، خیرالنساء رزم تو تشبیه روز قیامت شد لشکری مبهوتِ این همه قدرت شد زدی یک ضربه دشمنت دو تا قِسمت شد علی یا علی... فریضه باشه، واجب باشه وقت اذانِ مغرب باشه یه جماعت به امامتِ علی بن ابی طالب باشه تصور کن علی نماز و که میبنده خود خدا فقط از عشق اون میخنده به خدا ما هزار سالِ پی اینیم که ثابت بکنیم علی خداست یا بنده شاهنشاه لو کشف حیدر عزت و شرف حیدر جانشین مصطفی، خلیفه ی خلف حیدر خوش بحال اونی که روبروی ایوونت سجده میکنه هر دفعه که میاد نجف حیدر علی مولا یا حیدر... معرکه باشه لشکر باشه صحبت از فتح خیبر باشه طبیعیه بعد از پیغمبر همه نگاها به حیدر باشه تصور کن علی ذوالفقار و میگیره بعد کشتن مرحب به سمت در میره حالا برگرد و ببین روی اون کوه و این فلانی نیست که باز داره در میره لفظ عین و شین و قاف حیدر شیر هر مصاف حیدر لعنت به کسی که داره با تو اختلاف حیدر تو اگر خدا نیستی من نمی دونم کعبه پس چرا فقط برای تو خورده شکاف حیدر علی مولا یا حیدر ... .