زمین می لرزه زمان می لرزه رجز میخونه جهان می لرزه فرار میکنن همه از میدون علی نِقابِش و پس زده یک لحظه اَسَدُالله الْغَالِبْ اومده یعنی مَظهَرالْعَجَائِبْ اومده شاخِصُ الْضَرْبِه،خاتم الْحَرْبِه علی ابن ابیطالب اومده مِیمَنه دستِ علی، مِیسَره دستِ علی ذوالفقار میچرخه و میشه سر مَست علی جبرئیل از عرش میگه نازِ شَصت علی حيدر! حيدر!... نبرد لحظهِ لحظه شَم‌ حساسه کِیه این دلاور و نشناسه دیگه ختم قائله نزدیکه عَلَم تو‌دستای حضرت عباسه پسرِ فاتح خیبر اومده نکنه باز خود حیدر اومده چه علمداری ضربه هاش كاري یه نفر قَدِ یه لشكر اومده ضرب شمشیر و ببین، زور بازو رو ببین معجزه کرده مگه، تیغ ابرو رو ببین چِقَدر جسم بی سر افتاده رو زمین عباس! عباس!.... .

ای امیرِ مَستان علی علی علی جانِ جانِ جانان علی علی قَیِّم رسولان علی علی ای تو نور مطلق علی علی پهلوون خندق علی علی حقی و مَعَ الحَق علی علی اِی یَدُ اللّهَ فَوقَ اَیْدِیهِمْ ولِّیِ کردگار سلطنت داره جهان ای عابد شب زنده دار تا ابد این جمله شد سر جمله ی لَیْلُ و نَهَار لا فَتیٰ اِلّا علی لا سَیْفَ اِلّا ذُوالْفَقَار والِی و والا علی علی علی عالی و اَعلا علی علی علی یا علی مولا علی علی علی مَردِ مَردِ مَردی علی علی شیر هر نبردی علی علی مُنحصر به فردی علی علی بشر یا خدایی! ندیدم که جایی از خدا جدایی ای سراپای تصویرِسراپای خدا با تو هرکس آشنا شد با خدا شد آشنا بین قاب قلب عُشاق تو حک شد با طلا لا حَرم اِلّا نجف لا عشق اِلّا مرتضیٰ غالبُ الْاَعدا علی علی دلبر دلها علی علی یا علی‌مولا علی علی أیُهَا الامیری علی علی علی شاه بی نظیری علی علی دستمو میگیری علی علی دارم از ولادت عمریه ارادت من به خونوادت از زیارت نامه ی تو میره دلها کربلا چه مراعات نظیریِ نجف با کربلا میخونم پای پیاده از نجف تا کربلا لا صَفا اِلّا نجف لا مَروه اِلّا کربلا ماه دلارا علی علی علی هستی زهرا علی علی علی یا علی مولا علی علی علی

سلام الله عَلَی الحیدر تویی اول تویی آخر تویی آن یل،که با انگشت زجا کَندی دَرِ خیبر تو‌همانی که نَفَس میدهی و میگیری مَلَک المُوت زچِشم‌تو‌اطاعت میکرد خشم چَشمان تو را معرکه ها فهمیدن که نگاه تو‌ به هر غَزوه قیامت میکرد مُرید دربارت ابوذر و سلمان و تحت فرمانت عَوالم امکان به پیش چشمانت کتاب بر نِی شد چرا نفهمیدن تویی خودِ قرآن اَشْهَدُ اَنَّ عَلیً وَلِی اللّه سلام الله عَلَی الحیدر تویی صفدر تویی محشر تمام عُمر دَمادَم از تو‌ میگویم سر مِنبر تو‌ همانی که خداوندِ جهان از نورت یازده نور به آیینهٔ تقدیر انداخت تو همانی که قدم‌ میزدی و میدیدم پدر کُفر فراری شد و شمشیر انداخت شَهَن شَه والا دلاور مطلق روایتی زیبا بگویم از خندق که عَبْدُوُدْ وقتی منم‌ منم میکرد به یک‌تشر گفتی اَنَا عَلیٌ حَقْ اَشْهَدُ انَّ عَلیً وَلِیُ اللّه دشمنِ خونین میشد عاشق پیشه دلِ بی خدا رو‌ دعاش عوض میکرد تو‌ دلِ گرما همه می لرزیدن دمای هوا رو‌ نگاش عوض میکرد با دستای خالی می بخشید نقطه ضعف و اصلاً نمی دید مَردونه، مَردونه، مَردونه می جنگید سربندش می اومد عجیب به لبخندش دَر خِیبر و یه دستی کَندش یا حیدر مددی مولانا... بارون بود نگاش واسهِ کُلِ عالم‌ دشمن اگه غُرِّش رعدش رو میدید اکه سری رو هم تو میدون میزد داشت تا هفتاد نسل بعدش ومیدید دل باید در حیدر فانی شه این دل بی تو‌ جهنم میشه دور از تو، دور از تو، آتیشه گیسوشه آره خلقت به تار موشِ خالقِ رَحْم‌ُ و غَضَب اَبروشه عالی اَعْلیٰ علی جانم‌ حیدر با نعلین‌کهنه شاهی میکرد درمون‌میکرد فقط با شمشیرش عالم و با تیغش جراحی میکرد رزق دنیا ناز شصتش بود عالم عینِ کف دستش بود حیدر داشت، حیدر داشت بَسِش بود مَردونه اونیکه تو خاطره می مونه ماهارو خریده دونه دونه یا حیدر مددی مولانا... .

تولد عشقِ اونیِ که تو کعبه متولد شده عشقه اونی که علی اسمِ قشنگشه خوده عشقه تولدِعشقه سبد سبد ستاره داره میریزه روی سر دنیا فرشته ها واسه زیارتش دارن میان از اون بالا خدا به رخ کشیده قدرتش رو با وجود این آقا چه آقایی!؟ خدا هیبت، نبی خصلت قَدر قدرت، قوی شوکت بَه بَه بَه، به این خلقت قرارم علیِ کسی رو‌نمیخوام که‌کس وکارم علیِ جوابی که زیر لحدم‌دارم علیِ قرارم علیِ خدا به نام مرتضی سند زده تموم دنیا رو خدا برای نوکریِ قنبرش صدازده مارو خدا خودش یه جور دیگه دوس داره محب مولا رو‌ چه‌مولایی؟! هُوَ السّاقِی، هُوَ الشَافِی هُوَ الوافِی، هُوَ الْحِیدَر بَه بَه بَه ، به این دلبر کَرم، کَرم‌ِ تو‌ روی سر عالم زده سایه علم تو‌ بهشت خدا گوشه ای از کَرم‌ِتو‌ کَرم، کَرم‌ِ تو‌ نداره هیچ‌کجا صفای صحن و ایوون طلای تو‌ نگاه آسمونه سمت دستای گره گشای تو تموم روزیِ دوعالمِ به دست بچه های تو چه اولادی؟! همه لیلا، همه آقا همه ماه و همه مهتاب جانم قربانِ این همه ارباب خدا هیبت، نبی خصلت قَدر قدرت، قوی شوکت بَه بَه بَه، به این خلقت .

《نادِ عَلیّاً مَظهَرَ العَجائِب تَجِدهُ عَوْناً لَکَ فِی النَّوائِب، کُلَّ هَمٍّ وَ غَمٍّ سَیَنجَلی بِوَلایَتِکَ یا عَلِیُّ یا عَلِیُّ》 خدا می‌خواست چشمِ او فقط عین‌الیقین باشد خدا می‌خواست دستِ او فقط حَبل‌المَتین باشد خدا می‌خواست تیغِ او میانِ کُفر و دین باشد خدا می‌خواست نامِ او به نامِ خود قَرین باشد خدا خود را که مؤمن خواندمنظورش همین باشد که می‌خواهد علی تنها امیرالمؤمنین باشد خدا تصویری از خود را زمانی که به قاب انداخت خدا را شُکر ما را هم به پایِ بوتراب انداخت صبا خاکِ وجودِ ما به آن عالیجناب انداخت رُطب‌های نجف وقتی دهان‌ها را به آب انداخت ضریح غرقِ انگورش مرا شَطِ شراب انداخت صُراحی می‌کشم وقتی شرابش اینچنین باشد دلم مست است تا ساقی امیرالمومنین باشد علی منظور از مِی‌ها از این هوهو و هِی‌هِی ها علی می‌جوشد از هر لب لبِ ما یا لبِ نِی ها علی موسیقیِ باران که می‌بارد پیاپی ها فدای شاه راهش که به مژگان می‌کنم طی ها سمرقند و بخارا و حجاز و کعبه و رِی ها علی حق و علی حی و پس از این نقطه چین باشد فقط وصفِ خدا وصفِ امیرالمومنین باشد خدا وقتی بهشتی رویِ دامانِ نجف دارد بهشت از دور رویایِ بیابانِ نجف دارد چه غم دارد کسی که خُرده‌ای نانِ نجف دارد که زهرا هم دو چشمش را به ایوانِ نجف دارد چه کم دارد خدا وقتی که سلطان نجف دارد خدا را می‌توان بینی اگر آئینه این باشد خدا را شُکر مولایم امیرالمومنین باشد به حیرت کعبه می‌بیند شکوهی آسمانی را ظهورِ نقطه‌ی بسم‌الله سَبْع‌الْمَثانِى را نبی می‌بوسدش از لب همین جامِ دهانی را به میدان می‌رود بیند زمین خانه تکانی را به تیغ آبدارا و به هر سو سر پَرانی را همیشه مرکبش دُل‌دُل برایِ فتح زین باشد رمیدنهای لشکر از امیرالمومنین باشد اگر توفیق باشد سر به پای قنبر اندازیم فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو در اندازیم بُوَد کان شاهِ خوبان را نظر بر منظر اندازیم که دست افشان غزل خوانیم و پاکوبان سر اندازیم که از خاکِ نجف خود را به حوضِ کوثر اندازیم به نامش بشکند هر سَد اگر دیوارِ چین باشد ولیِّ رهبرم وقتی امیرالمؤمنین باشد #شاعر حسن لطفی

علی علی! ذکر لب سلمانه علی علی! عشق همه ایرانه علی علی! دشمنو میلرزونه علی علی! طوفانه علی علی! زمزمه ی شیرانه علی علی! نغمه ی هر گُردانه علی علی! قوت قلب شیعه است علی علی طوفانه رو شونه هامون لِوای حیدره هرچی که داریم فدای حیدره رو به روی ما هزارتا دشمنو پشت سرِ ما دعای حیدره نَحُنُ اَنْصَارَعلی ابن ابیطالب علی علی! بصیرتِ عَماره علی علی! تعصبِ مُختاره علی علی اسم همون آقاست که عَلیٌ الْکَراره علی علی! عجب طنینی داره علی علی! زلزله تو کفاره علی علی! معرکه میگردونه علیٌ الکَراره شمشیر مولا شناخته باطلو دیده هفت پشتِ شخص مقابلو بادستی که زد عَبدُوَد و زمین گرفته دستِ یتیم و سائلو نَحْنُ اَنْصَارَ علی ابن ابیطالب علی علی! شورِ علیِ اکبر علی علی! خطبه ی بِنتُ الحیدر علی علی! تو کربلا معلومه علی علی! سر لشکر علی علی! مطابق هر باور علی علی! راه عدالت گستر علی علی خلاصه در آیین نیست علی علی تا آخر غیرِ مسلمون حتی مسیحیا میشن زائرِ جناب اِیلیا آی بچه شیعه شبِ تولده هرجا که هستی یه سر نجف بیا نَحْنُ اَنْصَارَعلی ابن ابیطالب .

#تلنگرانه چه آدم هایی که بسیار مؤمن بودند و اندک اندک دچار روزمرّگی شدند و قلب‌شان از حضور خدا تهی شد!

به بندگی نرسد بنده‌ای به پای علی قلم چه عاجز و لال است در ثنای علی محب آل علی ام خوشم که اثباتِ حلال زادگی من بُود به پای علی علی امام من است و تمام عمرم را شوم غلام کسی که بُود گدای علی لبم که خورده به انگور زرد کُنجِ ضریح شدم ز باده پرستان مبتلای علی قسم به شأن "یَدُاللّه فَوقَ اَیْدِیهِمْ" قبول حق نشود سِجده بی ولای علی پیمبران که نه از جبرئیل خواهش کن بپرسد از خود ایزد از ابتدای علی نبی پس از شب معراج با تبسم گفت: نشسته بین هِجاهای رَب صدای علی نشانه ایست فقط سنگ کعبه فکر کنم بهانه بوده بنایش فقط برای علی از این‌که قبله شده زادگاه شاه نجف زمانِ سِجده بُود در سرم هوای علی زمانه بر سر جنگ ولایت مولاست گرفته فاطمه در دست خود لوای علی علی و فاطمه یک روح در دوتا بدن‌اند نوشته‌ام صد و ده فاطمه به جای علی قسم به ضامن آهو که سر زد از آهو فقط رضای خدا هست در رضای علی #شاعر: علی اکبر نازک کار

تو سرسبزی و دلِ من بیابونه چیکار کنم دلم همش تو ایوونه داره در میزنه بازم یه دیوونه دَرِ همین خونه من جون به کفم هر کی دشمن مولا شد باهاش طرفم من جون به‌ کفم از سربازایِ گردانِ شاه نجفم حق بگو! بگو‌ علی شاهِ مَردانه حق بگو! بگو علی شیر یزدانه یاعلی! بگو‌که‌ مَستیت حلال بشه حق بگو! بگو علی جان جانانه با علی مَستِ مَستِ مَستم، یاعلی! تو که عُمرِ يه لشكر و سَرآوُردی توکه‌جای سِپر هم جیگر آوردی همینکه رو به سمت خیبر آوردی دَر و دَر آوُردی ای شاه نجف! سر پناه پیغمبر، سحرگاه نجف ای شاه نجف! باز دلم به راه افتاده، تو راه نجف جان علی، که آسمون خاکِ پاهاشه جان علی، که کهکشون زیرِ دستاشه کَشتی شکسته هم به ساحل میره وقتی که رو‌ بادبان یا علی باشه با علی مَستِ مَستِ مَستم، یاعلی!

شبِ نزولِ بارونِ امشب هر لب عاشق، میخونه امشب حجت حق، تو‌خونه ی حق، مهمونه امشب شب جنون‌ و شبِ امیده مگه چه نوری از راه رسیده که عاشقونه خودِ کعبه به ناز قدمش سینه دریده ای جانم! حقیقتِ لَم یَزلی، علی اومده ای جانم! حضرت وَالیِ الوَلی، علی اومده در پی نورم تَمنام‌ علیِ زنده به عشقم مسیحام علیِ سینه سپر همیشه گفتم، بابام علیِ دلا با حیدر، تو‌ همنشینی تو‌ میدرخشی، تو بهترینی ببین نداره دلا، زلالی دُر نجف رو هیچ‌نگینی با مولا غبار و ذره هم باشی، امیر و مُشکی بی مولا بالا بری پایین بیای، کویر خشکی علی یا مولا... علی یا مولا... بیست جمادی، تو‌ میلادِ زهرا به عشق بی بی، میخونیم زمولا حِیفه‌نخونیم امشب و از اُمِّ اَبیها بر همه زنها، سروری کرده برا پیمبر، مادری کرده لایق نبودیم ولی دعای فاطمه مارو‌ حیدری کرده یا زهرا! بهار زندگیمون و پر از بارون کن‌ یا زهرا! عاشقا رو همچین شبی نجف مهمون کن علی یا مولا... علی یا مولا... .

همه عُمرم مستم از یاد علی بِعلیٍ و به اولاد علی گره وا کن تورو به نادِ علی بِعلیٍ وَ به اولاد علی یاالله از خونت نمیرم آرامش میگیرم از نجف اشرف باز بندت اومده رزق سالو بده از نجف اشرف یک بام و دو هوا میریم کرب و بلا از نجف اشرف دورم اما این باورمه قلب من نزدیک حرمه فکر و ذکرم شد یک کلمه یا حیدر یا حیدر جانم جانم جانم به علی... قبل حیدر ذکر اجداد علی بِعلیٍ و به اولاد علی شده قلبم حَسن آباد علی بِعلیٍ و به اولاد علی یاالله روزی میشه زیاد وقتی می وزه باد از نجف اشرف دل کندم زِ جهان دل بستم به اذان از نجف اشرف دلتنگ حرمم مشمول کَرَمم از نجف اشرف جانم به شاهِ لَم یزلی تو دستش ذوالفقاره ولی لا سیف اِلا زُلفِ علی یا حیدر یا حیدر جانم جانم جانم به علی... من غلامم دین و دنیامه علی نشنیدم بهتر از نام علی من غلامم میمیرم واسه علی هر چی دارم نذر عباس علی یا اباالفضل جانان از جنمش تأییده عَلَمش از نجف اشرف شیره داره جگر پشتش هست یه نفر از نجف اشرف سربند و سپرش شمشیر دو سرش از نجف اشرف به کمر بسته شالِ علی روی شالش تمثالِ علی به به قمرِ آل علی یا حیدر یا حیدر جانم جانم جانم به علی #شاعر محمد اسداللّهی

به علی دل بستم، عشق‌و فهمیدم من بهشت‌و تو دُرّ نجف دیدم نجف اشرف رویای شیرینم بی‌وضو ایوونش رو نمی‌بینم روزی همه از، حلقه‌ی کرمش زندگی می‌کنم توو ملکوت حرمش نوش جون دلم، هر چی دوس دارمش روزیمون بود اباالفضلی بشیم پا علمش نفسم یا علی علی، می‌میرم با علی می‌خونم توو خونه‌ی حضرت زهرا علی علی «علی مولا علی علی، علی مولا علی علی مولا، علی مولا، علی مولا، علی» یا امین الله یا ساقی کوثر وصی المولا الکونینی یا حیدر مرحب افتاده رو خاک و تب کرده اسدالله الغالب غضب کرده چشم نافذ تو، قتال العرب به مبارزه هر چی یل‌ه مولا بطلب حمله می‌کنی و، میره دشمن عقب از زمان جلو تر می‌زنی تو یا للعجب! قمر شب علی علی بعدِ یا رب علی علی صدوده دفعه تو خطبش میگه زینب علی علی «علی مولا علی علی، علی مولا علی علی مولا، علی مولا، علی مولا، علی» دست تو هم‌رزم چشم گیراته چشم تو می‌جنگه لشگری ماته ابروی تو تیغ دو سره مولا کار جنگ و کرده یه سره مولا کی می‌تونه دره، خیبرو بکنه؟ نفسی که تو میدون می‌زنی صف شکنه صبح روز جمل، نوبت حسنه که ابالحسنی تو دل میدون بزنه یل قهار علی علی شیر کرار علی علی زور بازوی ابالفضل علمدار علی علی «علی مولا علی علی، علی مولا علی علی مولا، علی مولا، علی مولا، علی .

علی کیست؟! علی قُرَة العین است امیر عالمین است و نور ثقلین است و هم فاتح خندق جمل و بدرُ حنین است علی نور دو عین است اَبَاالساقی این مِیکده‌ی عشق حسین است بنازم یَد خیبر شکنش را‌، حسین و حسنش را و زنیب گل زهرا صفت یاسمنش را کنم هر نفس آویز به گوشم سخنش را به کوثر ندهم قطره‌ی آب دهنش را علی کیست؟! همانی که پیمبر زده مُهر مسلمان شدنش را به عالم ندهم یک سرِ تار کفنش را علی کیست؟! علی علم یقین است علی حبل متین‌است علی نور مبین است علی لنگر عرش‌استُ زمان‌استُ زمین است امیر مُلک دین است علی سید کل مسلمین است یگانه سرور مطلبین است بدانید فقط شاه نجف علی امیر مؤمنین است علی کیست؟! علی کل صلاة است قعود است و قیام است رکوع است وسجود است و سلام است علی حج و زکات است، علی باب نجات است علی سرور کل کائنات است علی حک به تمام ممکنات است علی حی و ممات است علی معنیِ کل صلوات است علی زینت بعد صلوات است علی در رگ و در خون و بدن روح تمام شیعیان معنی نبض است علی شیر خدا شاه نجف یک تنه زهرایی محض است علی کیست ؟! علی هو اسدالله علیً اُذُن الله ، علیً ولی الله علی هستِ خداوند، علی دست خداوند علی ساقی و خود مست خداوند علی مخلص و پابست خداوند علی لب به ثنای تو گشودم تویی بود و نبودم تویی ذکر قیامم و قعودم تویی ذکر رکوعم و سجودم و یادت نرود اینکه هواخواه تو بودم مسلمان غدیرم و گدای حسنم دلبری‌ام من بدانید همه اهل جهان حیدری ام من .. حیدر حیدر حیدر....‌

ای مردم ؛ در راه راست از کمی روندگان نهراسید زیرا اکثریت مردم بر گرد سفره‌ای جمع شده‌اند که سیری آن کوتاه و گرسنگی آن طولانی است .. [برشی از کلام مولا] #نهج_البلاغه #دو_خط_منبر

دنبال یه سایبون میگشتم، گفتن برو نجف دنبال یه پهلوون میگشتم، گفتن برو نجف من دنبال آسمون میگشتم، گفتن برو نجف اومدم نجف - پروونه شدم اومدم نجف - مستوونه شدم اومدم نجف - دیوونه شدم دیوونۀ ماه منیر علی‌ام دیوونۀ خاک مسیرِ علی‌ام دیونۀ جام شراب غدیرِ علی‌ام «جان علی جانان علی جان سنه قربان علی» دنبال یه سرپناه میگشتم، گفتن برو نجف دنبال یه پادشاه میگشتم، گفتن برو نجف دنبال ولی‌ُّالله میگشتم، گفتن برو نجف اومدم نجف - پیشِ امیرم اومدم نجف - اینجا بمیرم اومدم نجف - روزی بگیرم دیونۀ جود و سخای علی‌ام دیونۀ صحن و سرای علی‌ام دیونۀ شبهای ایون طلای علی‌ام «جان علی جانان علی جان سنه قربان علی» دنبال فدا شدن میگشتم، گفتن برو نجف دنبال خاک وطن میگشتم، گفتن برو نجف دنبال اباالحسن میگشتم، گفتن برو نجف اومدم نجف - آماده شدم اومدم نجف - آزاده شدم اومدم نجف - دلداده شدم دلدادۀ رزم حُنینِ علی‌ام دلدادۀ دو نور عین علی‌ام دیونۀ اسم قشنگ حسینِ علی‌ام «جان علی جانان علی جان سنه قربان علی» .

ای فرزند آدم! زمانی که می‌بینی خداوند انواع نعمت‌ها را به تو می‌رساند، در حالی که تو معصیت کاری، بترس .. ‌ #نهج_البلاغه ، حکمت۲۵ #دو_خط_منبر

#میلاد_امام_علی #شور آخر ای یلِ بدر حنِین ، اسدالله علی 2 روحِ خدایی علی ، تو یدالله علی 🌹عین الله علی 🌷 ای اُذن الله علی2 🌻اشهدانَ علی ولی الله علی شکسته ایوانِ تو ، نِرخ جَنت علی2 لیاقتی تا بیام ، به زیارت علی روحِ غیرت علی کُلِ عبادت علی لعنِ حق به دشمنت تا به قیامت علی 🌹عین الله علی 🌷 ای اُذن الله علی2 🌻اشهدانَ علی ولی الله علی می بُوَد با حَقُ حق بُوَد با علی2 خیبرُ تنها فقط کَنده از جا علی2 همه دنیا علی همسَرِ زهرا علی 2 خسته جانی تو اگر فقط بگو یا علی  🌹عین الله علی 🌷 ای اُذن الله علی2 🌻اشهدانَ علی ولی الله علی .