#امام_جعفر_صادق_علیه_السلام به منبر می رود دریا، به سویش گام بردارید هلا! اسلام را از چشمهء اسلام بردارید مبادا از قلم ها جابیفتد واژه ای اینک که بر منبر قدح کج کرده ساقی جام بردارید «سَلونی» را هدر کردند روزی مردمان، امروز بپرسیدش! از اسرار جهان ابهام بردارید الا ای شاعران! چشمان او آرایه وحی است برای ما از آن باران کمی الهام بردارید نسیم صبح صادق می وزد از گیسوی صادق از آن مضمون پیچیده جناس تام بردارید به فرزندان، به اهل خانه جز ایشان که می گوید غلام خسته ام خفته، قدم آرام بردارید اگر فرمان او باشد، نباید پلک برهم زد به سوی شعله چون هارون مکّی گام بردارید «رُویَّ عَن امامِ جعفر الصّادق لَه الرّحمَه...» به جز احکام او چشم از همه احکام بردارید به جای حج به سوی کربلا رفتن خداجویی است کفن باید به جای جامه احرام بردارید اگر در گوش نوزادی اذان می خواند، می فرمود که با آب فرات و تربت از او کام بردارید میان شعله ها آیات ابراهیم می سوزد میان گریه، ختم سوره انعام بردارید #سید_حمید_رضا_برقعی

#شهادت_امام_صادق_ع در دود وشعله ها چِقَدَرتار دیده ام اهل وعیال خود همه را زار دیده ام پای برهنه دروسط کوچه میروم خودرامیان لشکراغیاردیده ام حتی نشد عبابه سره دوش خودکشم بس ناسزا ز دشمن غدار دیده ام قامت خمیده دروسط کوچه میروم خودراچنین به حالت انظار دیده ام بشکسته شدتمام غرورم به کوچه ها بادست ِبسته خود وسط نار دیده ام زدآبله تمامي پایم دراین مسیر چون عمه پای خود وسط خار ديده ام دیگرنرفت میخ دره خانه درتنم ... دیگرنگشت شاهده مسمار دید ه ام دیدم که آتش از درو دیوارشدبلند آن سو تمام دخترکان زار دیده ام جاریست جلوه های خدایی به خانه ام درخانه ام همیشه رخ یاردیده ام #آرمین_غلامی .

#شهادت_امام_صادق_ع آسمان را کمی تکان بدهید نیمه شب آمده اذان بدهید لذت گریه در نماز شبِ خودتان را به عرشیان بدهید باهمین قدّ و قامتی که خم است بین سجده به شهر، جان بدهید پا شوید و کمی قدم بزنید تا به این شعله ها امان بدهید پا به سجاده ات گذاشته اند جلوهء صبر را نشان بدهید تا دخیل قنوت تان باشد فرصتی هم به ریسمان بدهید میشود هتک تان عذابِ علی میخورد روضهء شما به علی بیقرارم زحال محتضرت از دل خون و چشمهای ترت آن زمانی که می کشیدندت درد آمد عیادت کمرت شکر، وقت نفس نفس زدنت زن و بچه نبوده دور و برت وسط کوچه ها ترا کشته خاطرات اسارت پدرت گرچه شمشیر بر سرت دیدی گذرت داده احمد از خطرت بی عمامه صدا زدی که حسین کاش می ماند عمامه ات به سرت کاخ رفتی و این و آن نزدند به لبت چوب خیزران نزدند کاروانی در التهاب افتاد دور دست همه طناب افتاد سری افتاد از فراز سنان چون عقیقی که از رکاب افتاد آن گلویی که نصّ قرآن بود دست آلوده ای خراب افتاد شانه میکرد با وضو زهرا گیسویی را که در شراب افتاد چوب برداشت تا به لب بزند با سکینه سپس رباب افتاد عاقبت ماند روی آن لبِ خشک جای چوبی که از شتاب افتاد وای از چشم مست خیلی ها معجر افتاد دست خیلی ها #رضا_دین‌پرور

#روضه_جانسوز_امام_جعفر_صادق_علیه_السلام #و_عبرت_از_تاریخ_آن_حضرت_علیه_السلام وقتِ ناله ست و آهِ طوفانی فرصتِ گریه های بارانی وقتِ تکرارِ چند جمله شده باز بر بیتِ وحی حمله شده خاطراتِ هجوم تازه شدند واردِ خانه بی اجازه شدند باز دیوار و در، سپس آتش ریخت بر هم کسی مناجاتش دود و آتش دوباره شعله کشید وسطِ کوچه کارِ قبله کشید وای از اِزدحام، در کوچه شد قنوتِ امام، در کوچه قلبِ دین را دوباره افسردند رهبری را ز خانه می‌بردند سَرورِ شیعه در اسارت شد سخت دشمن پیِ جسارت شد باز در ریسمان، دو دستِ ولی است صادقِ فاطمه، شبیهِ علی است شد دوباره امامِمان بی یار بی عبا، بی عمامه، بی دستار روضه تکرار شد دوباره چرا؟ او پیاده، عدو سواره چرا؟ پیرِ هفتاد ساله، جا می‌ماند پا برهنه، سه ساله را می‌خواند گرچه، اُمُ الائمه را خوانده زیرِ سمّ ستور کِی مانده اهلِ بیتش به سرزنان، اما کس نزد تازیانه بر آنها هتکِ حرمت ز او فراوان شد لیک آخر، رها ز عدوان شد بود اگر ناله ی حزینه ی او نَنِشستند روی سینه ی او نَرُبودند کهنه پیرهنش نشده هیچ نیزه در دهنش بود اما شبیهِ جدِ غریب بی مددکار و بی معین و حبیب با وجودیکه بود گِرداگِرد پای درسش، هزارها شاگرد هیچکس یاری اَش به او نرسید در گرفتاری اَش به او نرسید آنهمه گفته بود، از تاریخ از غمِ زخمِ سینه و سرِ میخ گفته بود از امامِ کَت بسته از تهاجم، به مادری خسته گفته بود از سقیفه و شورا از علی، تا امامِ عاشورا گفته بود از حرامیانِ سخیف از نظر، بر مخدراتِ شریف گفته بود از غمِ پس از گودال از خیام و ربودنِ خلخال باز هم ماند این ولی تنها مثلِ مظلومِ دین علی تنها عبرت امروز هم همانگون است کربلا، کربلای گردونَ است چرخِ گردون، رسانده نوبتِ ما کربلا هست و درسِ عبرتِ ما بشنو از مکتبِ سلیمانی حرف حق از لبِ سلیمانی ای عزیزان من، حرم اینجاست دوستان! اَرضِ محترم اینجاست این زمین در خودش حرم دارد این حرم صاحبِ کرم دارد این دیار از شلمچه تا به دمشق صد هزاران شهید داده ز عشق طاعت از رهبرِ جمارانی هست تا سید خراسانی نگذارید او شود تنها در میانِ هجومِ دشمن ها امتحانی سترگ در پیش است پس جهادی بزرگ در پیش است جبهه را میتوان به دست و زبان یار باشیم تا امامِ زمان تا ظهور این جهاد، تمرین است درسِ عبرت ز روضه شیرین است همه جا غرقِ روضه باید شد تا سفیر حسین، شاید شد خطی از انتظار باید داد روضه را انتشار باید داد یارِ مهدی ببین که چون گِریَد همچو او جای اشک، خون گِریَد ایکه گویی حسین نعم الامیر زینبِ او هنوز مانده اسیر #حاج_محمود_ژولیده .

#سینه_زنی و توسل ویژهْ شهادت امام صادق علیه السلام بزرگ هر قبیله ای احترام واجبه آدم جلوی ریش سفید بیشتر مراقبه ولی امروز بشنوید با غصه راجبه دری که بی اجازه باز شد بی حُرمتی سر نماز شد از این جا قِصه جانگداز شد آه! بی عبا بی عمامه روی خاک ها می بردن آقا زمین می خوردن آه! نانجیبا تو کوچه چقدر هیزم آوردن آقا زمین می خوردن واویلا عَلَی امام المظلوم واویلا عَلَی امام المسموم

راهنما که راه را بلد باشد نه ترسِ طوفان داری و نه هراسِ باران ! می‌سپاری و دل می‌دهی و بسمت ساحل حرکت می‌کنی! #اَللّهُمَّ_عَجِّل_لِوَلیِّکَ_الفَرَج

#سینه_زنی و توسل ویژهْ شهادت امام صادق علیه السلام یا مُرَوِّجَ العاشورا یا شِیخُ الائِمه مولا السَلامُ علیکَ یا اباعبدالله آرزوی حسینیاست دیدنِ گنبد بقیع کِی میشه سینه بزنیم تو صحن مرقد بقیع تو با اینکه کَرَم داری نه ضریح و عَلَم داری من بمیرم برا غربت تو از امامزاده ها آقا مگه تو چیزی کم داری من بمیرم برا غربت تو «مظلوم غریب آقا مسموم غریب آقا» یا مُرَوِّجَ العاشورا یا شِیخُ الائِمه مولا السَلامُ علیکَ یا اباعبدالله گفتی که با عشق شما دین ما میخوره محک گریه کنِ امام حسین رَحِم اللّهُ دَمْئَتَک صدقه سره تو آقا میشه روضه هامون برپا بانی روضه ی کرب و بلا میشه گریه کنه جدت یه روزی همه ی دنیا بانی روضه ی کرب و بلا گفتی با شور و شین نوحوا علی الحسین یا مُرَوِّجَ العاشورا یا شِیخُ الائِمه مولا السَلامُ علیکَ یا اباعبدالله آقا! اگرچه سه دفعه روی تو شمشیر کشیدن خدا رو شکر که بچه هات سرِ بریده ندیدن ولی آقا چهل منزل دیده خواهری از محمل رأس برادرشو همه جا «به نیزه دار گفتم بچه داری؟ کمی آرام طفلم خواب رفته» یه سه ساله که ترسیده با چشای خودش دیده رأس بریده و تشت طلا فریاد زدم. چوب بالا رفت داد زدم جلو چشم زن و بچه اش با خیزران اینقدر به لب و دندانش زدند

تنها کسی که قلبت را نخواهد شکست همان کسی است که آن را ساخته است پس همیشه فقط به خدا تکیه کن #اَللّهُمَّ_عَجِّل_لِوَلیِّکَ_الفَرَج