قربون کبوترای حرمت امام رضا قربون این همه لطف و کرمت امام رضا مشهد داری ، بارگاه و گلدسته و گنبد داری جا برای هر کسی که رو زد داری مشهد داری .. مشهد داری مرقد داری ، مهربونیو فراتر از حد داری دریای کرامات زبون زد داری مرقد داری .. مرقد داری قربون کبوترای حرمت امام رضا قربون این همه لطف و کرمت امام رضا دوست دارم صدات کنم تو هم منو صدا کنی من رضا رضا بگم تو هم منو رضا کنی سامون داری ، لیلایی و یک عالمه مجنون داری درمون واسه دردای بی درمون داری سامون داری ... سامون داری مهمون داری ، سفره داری و خیر فراوون داری دنیایی نمک خورده و مدیون داری مهمون داری ... مهمون داری دوست دارم صدات کنم ،توهم منو صدا کنی من رضا رضا بگم تو هم منو رضا کنی حسرتِ زیارت جَدِّ تو مونده تو دلم چی میشه اگه منو راهی کربلا کنی عادت دارم ، من تو حرمت حال عبادت دارم هر چی که دارم از دَرِ خونت دارم عادت دارم .. عادت دارم حاجت دارم ، رویِ سَرم از لطف تو منت دارم کربلا بده شوق زیارت دارم حاجت دارم ...حاجت دارم میشه کنجِ حرمت گوشه ی قلبِ من باشه میشه قلب من مثل گنبدت طلا کنی گفته ای هر کی بیاد به دیدنم امام رضا من سه جا میآم بهش سر میزنم آقا توی قبرم آقاجون منتظرم امام رضا تا که بزاری کف پا تو رو سرم امام رضا مشهد داری..بارگاه و گلدسته و گنبد داری جا برای هر کسی که رو زد داری مشهد داری..مشهد داری مرقد داری مهربونیو فراتر از حد داری دریای کرامات زبون زد داری مرقد داری.. مرقد داری سامون داری ..لیلایی و یک عالمه مجنون داری درمون واسه دردای بی درمون داری سامون داری ..سامون داری مهمون داری ..سفره داری و خیر فراوون داری دنیای نمک خورده و مدیون داری مهمون داری..مهمون داری عادت دارم ..من تو حرمت حال عبادت دارم هر چی که دارم از دَرِ خونت دارم روی سرم از لطف تو منت دارم کربلا بده شوق زیارت دارم

ماهِ شبِ قدرِ، زهرا تویی مولا آیینه ی قَدِّ مولا تویی مولا فرمانده ی عالم و ولی نعمت ایرانیا و تویی مولا شرط لا اله الا الله سومین علیِ آلُ الله یا حجة الله! پینجمین پسرِ پنجمین قمرِ آل عبا ،ولی الله ... یا ابالحسنِ الرِّضا... گوهر یَم اِرتضا ثمر دَم ِمرتضی پاره ی تن مصطفی یا ابالحسن الرِّضا دستم رو گرفتی تو صحن گوهر شاد هم پای ضریحت هم پنجره فولاد من زندونی بودمو با اشاره ی چشمای تو شدم آزاد ضامنم شو منو آهو کن.. زندگی منو خوش بو کن مست سبو کن آبروی منی آرزوی منی با یه نیگا منو زیر و رو کن ...یا ابالحسن الرضا... من رعیت ساده ام ، ای شاه خراسان تا بوده و تا هست، سلطان تویی سلطان شکر خدا مرکز تاج و تخت تو روی زمین شده ایران مهربون همه دنیایی رعیتن همه تو آقایی مشکل گشایی سایه سَرمی هفتمین حرمی مکه و کرببلایی

از لطف و کرم حی داور غنچه زد ، گلِ موسی ابن جعفر جلوۀ ذاتِ سرمدی آمد تلالوءِ محمدی آمد تو دلدارِ منی .. تنها یارِ منی .. یا مولا .. یا علی ابن موسی ... میشوم تا نمایم یادِ تو دخیلِ پنجره فولادِ تو .. از تو وصالِ دلربا خواهم تذکرۀ کربُبَلا خواهم بر دل صفا بده .. یک کربلا بده .. یا مولا .. یا علی ابن موسی ... علی علی علی ... علی مولا مولا .. ___________ منم آن مجردِ زنده دل؛که دم از ولایِ تو می زنم ره کوه و دشت گرفته ام قدم از برایِ تو میزنم به همین نفس که تو دادیم نفس از ثنایِ تو می زنم شب و روز حلقۀ التجا بِدر سرایِ تو میزنم #فؤاد_کرمانی ___________ علی یا علی .. علی یا علی .. ایوانِ نجف عجب صفایی دارد حیدر بنگر چه بارگاهی دارد

امشب از عشق تو تویِ ، ساغر ها مِی فراوونه بالا ميگيره مستی با ، آهنگِ نقاره خونه بهشتُ ميکنه احساس ، تو صحنت هرکی مهمونه آقا آقا آقا آقا .. يابن الزهرا يابن الزهرا مدد مدد ضامنِ آهو .... گفتن يارضا رضا ، دلارو سمتِ مشهد مي بره هرکسی که اهل دله ،حتماً از اين سخن با خبره پرسه زدن تو حرمت لذتش از بهشتم بيشتره همه زندگیمو میدم برات پدرم مادرم خودم فدات سرتاپا شور ميگيرم تا ، می بينم رنگ بارگاهُ مدح تو کار ماها نيست ، کي ميره اين همه راهُ مهدي مياد و ميخونه ، تو صحنت امين اللهُ آقا آقا آقا آقا .. يابن الزهرا يابن الزهرا مدد مدد ضامنِ آهو .... نگاه مهربونِ تو ، صدتا مثل منو حر ميکنه يه کم آبِ سقا خونت ، کار صد دوا دکتر ميکنه اول آخر ايوون طلات ، نونِ جنت و آجر ميکنه همه زندگیمو میدم برات پدرم مادرم خودم فدات سجده بر پاي تو آقا ، جزء افضلِ آدابِ آب سقا خونۀ تو ، آب که نيست مِی نايابِ هر روز صبح خورشيد از پشتِ ، گنبد شما می تابِ آقا آقا آقا آقا .. يابن الزهرا يابن الزهرا مدد مدد ضامنِ آهو .... کاشکی ميشد هزار دفعه ، برا تو بميرم يه بار کمه ميگن که رد خور نداره قسم ، جونِ بی بی فاطمه امضا کن امسال آقاجون عرفه ، قسمتم شه علقمه همه زندگیمو میدم برات پدرم مادرم خودم فدات .

#سرود ویژهٔ دهۀ کرامت و ولادت حضرت امام رضا علیه السلام اومِدُم به نغمه خوانی به زِبونه آبادنی میخونُم سی یاره جانی به زِبونه آبادانی دنیا پر تلاطمهُ دِلُم پره و غرق غمه بخدا دوای دردای مو دیدن حرمه آقا مست و سر خُوشُم هله هله الهی فدات بِشُم هله هله مگه از تو میگذِرُم هله هله بذا قربونت بِرُم هله هله هله یا علی بن موسی الرضا هله هله اومِدُم به نغمه خوانی به زبونه آبادنی میخونُم سی یاره جانی به زِبونه آبادانی بیا سی کن به دِلُم طلا شبیه گنبدته بهترین نمازم تو گوهر شادِ مشهدته به خدا امام رضا هله هله دل خوشیمه ها کوکا هله هله صحن اسماعیل طلا هله هله مونو برده کربلا هله هله هله یا علی بن موسی الرضا هله هله

🕊💕سرود زیبا با لهجۀ شیرینِ شیرازی ویژۀ میلاد سلطانِ سریرِ ارتضاء آقاجانمان علی ابن موسی الرضا علیه السلام جونوم عمرُم بی تابوم بَرِی دیدارت سر میزارُوم می افتُم به پای زوارت ای پسر موسی بن جعفر امام رضا کیه از تو بیتر آقو فَدوی اسم قشنگت ای اوینه یِ زهرای اطهر ای امام مهربونوم به حقِ صاحب الزمونوم جونِ هر چی مرده مولا درد زائرات به جونوم عاشق وقتی زهرا هم بَرَش می سازه تا مولا هست تنها هم خودش نَمی بازه دِلویِ همه پُو به پُویِ شهیدا صِدویِ همه تو صِدوی شهیدات نِگویِ همه به نِگویِ شهیدات اسم توئه رو لَبُویِ شهیدات غیر عشقت نَمی دونوم غیر اسمت نَمی خونوم مهربون جون جوادت از در خونت نرونوم جونوم عمرُم بی تابوم بَرِی دیدارت سر میزارُوم می افتُم به پای زوارت باز کویرا عین باغِ ، ای ترونه داغِ داغِ هدیۀ امام رضا از ، دستای شاهِ چراغِ یِی شب وقتی پشت پنجریِ فولادت دیدی داری جون میدیم بری اولادت خشکی دلها رو دریا کِردی شور قیامتی بر پا کِردی میدونوم ای اقا جونوم امشبُ کربُبَلامونو امضا کردی هر کی با حسینِ یالّو کربِلا میریم ایشالّو هرکی اذن کربلاشِ از رضا میگیره والّو جونوم عمرُم بی تابوم بَرِی دیدارت سر میزارُوم می افتُم به پای زوارت

هوایِ بارون دارم ، هوای حرم یه قلبِ مجنون دارم ، برای حرم دوباره یادم اُفتاد ، شبایِ حرم .. آی زائری که با اشکِ روون رفتی سلام ما رو برسون منم از اینجا می خونم برات با زائرایِ آذری زبون قوربان اولوم او آدوا ای شاه خراسان آقا سنه قوربان بیچاره گلیب محضریو حضرت سلطان آقا سنه قوربان کربُبَلایِ ایران مشهدتِ رضا جان قبلۀ ماه و خورشید گنبدتِ رضا جان « یا علی موسی الرضا .. » دلم شبیه آهو ، تو دام توئه لبم همیشه گرم ، سلام توئه عادتکم احسان ، مرام توئه .. نقاره خونت وقتی میزنه حسِ قشنگی آدم می گیره دست خودم نیست تو رواق تو اذون که میگن گریه م می گیره رخصت بده صحنُ بزنم با مژه جارو یا ضامن آهو اصلاً اومدم که بزنم پیشِ تو زانو یا ضامن آهو هرکسی زائرت شد ، میدونه که در امانِ آب حیات که میگن ، شربتِ زعفرانِ کربُبَلایِ ایران مشهدتِ رضا جان قبلۀ ماه و خورشید گنبدتِ رضا جان « یا علی موسی الرضا .. »

🕊💕سرود زیبا ویژۀ میلاد سلطانِ سریرِ ارتضاء آقاجانمان علی ابن موسی الرضا علیه السلام بی تو خشکم ، با تو دریام بی تو هیچم ، با تو آقا .. آقام میشه ضامنم بشی ، مگه من از آهو کمترم؟ میدونم خودت میای برا نفسایِ آخرم من فقط رو به رو ایوونِ تو زانو می زنم میشینم نالۀ یا ضامنِ آهو می زنم همیشه با مژه هام صحنتُ جارو می زنم بی تو خشکم ، با تو دریام بی تو هیچم ، با تو آقا .. آقام بی تو دردم ، با تو درمون بی تو زردم ، با تو باد و بارون دلِ وابستۀ من شده پریشونِ مشهدت من اویسم نفست منو می کشونه مشهدت نفست مرهم رو دردایِ لاعلاجمِ بارم افتاده زمین نگاهت احتیاجمِ من گداتم که گداییِ تو تخت و تاجمِ بی تو خشکم ، با تو دریام بی تو هیچم ، با تو آقا .. آقام

خبر داغ داغ از حرم آمده به دنیا امام الاُمَم آمده یکی از اصولِ کرم آمده ولی نعمتِ کشورم آمده به وجه اتم کبریا را ببین علی ابن موسی الرضا را ببین اگر روز و شب خونِ دل خورده ای اگر مثله من ای دل آزرده ای و یا اینکه چون لاله پژمرده ای و در زندگی سخت دل مرده ای بگو زود یا رب صل علی علی ابن موسی الرضا المرتضی اگر طالعم سعد اکبر شده کنون حالم از قبل بهتر شده دلم هم رها چون کبوتر شده اگر روزی ام صد برابر شده در این لحظه ها گفتم بارها مدد یا علی ابن موسی الرضا در اطرافِ این کعبه خیلِ حروف منظم چونان حاجیان در صفوف که اینجاست در شعر واجب وقوف چه زیباست صحنِ امام رئوف چه خوش ایستادند گلدسته ها به پایِ علی ابن موسی الرضا زمانِ درخشیدنِ گنبدش زمین بوسه میگیرد از مرقدش شلوغ است دائم سرِ مشهدش مشخص شد از بخشش بی حدش طریقی که مَشیِ رسولِ خداست مرام علی ابن موسی الرضاست روان تا به سمتِ خراسان شدی چو آهو به زمردم گریزان شدی نگو مثلِ ریگِ بیابان شدی نذر کرد و لعلِ بدخشان شدی اگر دوست داری بگیری بها بگو یا علی ابن موسی الرضا بگوین اگر چه مجوسیم ما و با اهلِ بدعت عبوسیم ما به درگاهِ او خاک بوسیم ما فقیرانِ سلطانِ طوسیم ما کمک خواستن از خلایق خطاست مدد کار علی ابن موسی الرضاست جگرگوشۀ خاتم الانبیاست که سر تا قدم سیدالاوصیاست رضا رأفتش مثلِ خیرالانساست ولیِ خدا و امام الهدی ست بوَد قبلۀ هفتم اولیا مزارِ علی ابن موسی الرضا طبیبانه ما را دوا میدهد مریضیِ ما را شفا میدهد به آواره ها زود جا میدهد چه بی منت آب و غذا میدهد خوشا آن فقیری که روزیش را گرفت از علی ابن موسی الرضا به طاها و خُلقِ عظیمش قسم به مولا و لطفِ قدیمش قسم به زهرا و ابنُ الکریمش قسم به سلطانِ طوس و حریمش قسم به لطفِ خدا ، مرتضی دوستیم علی ابن موسی الرضا دوستیم اگر می تراود زِ لب ها علی اگر نعره دارم سراپا علی ندارد دلم قبله الّا علی که دیدم خدا را فقط با علی خدا عالی ستُ و معلی علی بُوَد بعد بسم تعالی ، علی اگر کوچۀ ما چراغانی است اگر سقفِ این شهر بارانی است اگر زلفِ ما در پریشانی است اگر حالِ ما باز طوفانی است که ایران تمامش خراسانی است که ما خاک هستیم ، بالا علی ست اگر روزگاریست حالم بدست اگرلحظه هایم پریشان شده ست گره ها سراغم اگر آمده ست اگر غم به امروزِ ما سر زده ست علاجش فقط دیدنِ مشهدست بخوان زیرِ ایوان طلا یا علی بهشت است و نورست در این فضا که سوء القضا گشت حُسن القضا سراپا پُرم از دمی جانفزا چه امشب ،چه فردا ،چه روزِ جزا علی ابن موسی الرضا المرتضی مرا کافی اینجا و آنجا علی فقیری که اینجا به زحمت رسید زیارت نخوانده به عزت رسید سلامی نکرده سلامت رسید دعایی نگفت و اجابت رسید عنایت رسید و عنایت رسید فقیرِ تو بود و شد آقا علی حرم پر شده از کبوتر رضا ولی ما کلاغیمُ بی پر رضا به ما حق بده پشتِ این در رضا نداریم ما جایِ دیگر رضا گرفته حرم بویِ مادر رضا نداریم جز تو به زهرا علی شبی آمدم مثله بیچاره ها نشستم کمی پیشِ فواره ها گره خورده بودم چو آواره ها اسیرِ قفس ها و دیوارها که ناگاه با بانگِ نقاره ها براتِ مرا کرد امضا علی چه بی منت اینجا دوا میدهند نجف را درین صحن ها میدهند بگو کاظمینُ تو را میدهند مدینه و یا سامرا میدهند وپایینِ پا کربلا میدهند امیری حسینٌ و مولا علی اگر مرده ام باز جانم دهید اگر خواب هستم تکانم دهید مریضم حرم را نشانم دهید من از آنِ مولایم آنم دهید کمی در حرم استخوانم دهید مرا جایِ دیگر مبادا علی چه میچسبد اینجا جوابت دهند و جا گوشۀ انقلابت دهند درآن صحن باشی و آبت دهند سرت رویِ زانو و خوابت دهند و در خواب هم آفتابت دهند چه میچسبد آری به رویا علی اگر چشم اینجا به امیدِ توست سرِ سالِ ماهم شبِ عیدِ توست در این سینه ها نورِ توحیدِ توست فقط روشناییِ خورشیدِ توست و این روضه ها گیرِ تاییدِ توست بخوان تا محرم تو مارا علی منم روبرویت علیک السلام پُر از آرزویت علیک السلام منو گفتگویت علیک السلام تو و اشکِ رویت علیک السلام به یادِ عمویت علیک السلام تو هم داده ای دل به سقا علی به امرِ رضا مثلِ ابنِ شبیب فقط گریه کن بر حسینِ غریب بخوان روضه ها را به ابن شَبیب زتیری مهیبُ و ز شَیبُ الخَضیب زِآهی غریب و زِ خَدالتَریب بگو وا حسن وا حسین یا علی

(از درِ این خونه بوده این همه بها گرفتم من تمومِ زندگیمو از امام رضا گرفتم)۳ (وقتی گرفتار میشم به قرآن میرم دوباره پابوس سلطان)۲ (مشهد سرزمین عشقه مشهد بهترین پناهه مشهد فرصت دوباره واسه توبه از گناهه)۲ (از درِ این خونه بوده این همه بها گرفتم من تموم زندگیمو از امام رضا گرفتم)۳ حرمش همیشه غرقِ گریه و راز و نیازه۲ به رویِ زائرِ خسته آغوشش همیشه بازه یادم نمیره حاجتمو داد آقا کنارِ پنجره فولاد (سلطان آخرین امیده... سلطان بین قلب خسته ست سلطان مهربونترین یارِ این دلِ شکسته ست)۲ (از درِ این خونه بوده این همه بها گرفتم من تموم زندگیمو از امام رضا گرفتم)۳ اومد و گرفت جوادش ...سرِ بابا رو به دامن ۲ کربلا این رسم عوض شد پیشِ چشم ِخیلِ دشمن حسین رسید و دید که چه غوغاست تنِ عزیزش پخشه تو صحرا (جسمِ اکبرش رو ارباب تک تک رویِ یک عبا چید اومد لب هاش رو ببوسه...اما صورتی نمیدید)۲ (از درِ این خونه بوده این همه بها گرفتم من تموم زندگیمو از امام رضا گرفتم)۳

دوباره مرغِ دلم میپرد نشانه چیست هوایِ چشم من امشب دوباره بارانیست صدایِ چیست صدا از کجاست چقدر آشناست گمانِ من که صدا از میانِ صحن رضاست رسد زِصحن قدسُ صحنِ گوهرشادُ و صحنِ کهنه و نو نه ... صدا از سمتِ سقا خانۀ آقاست حرم لبریز زائرهاست مسافرها و مجاور ها گروهی آذری ها و گروهی از شمالی ها یکی از پایِ قالیُ و یکی از بین شالی ها خلاصه اینجا خیلی ها ز راه دور دلگیرِ حرم هستند همان هایی که جا ماندند و حالا پایِ تصویر حرم هستند .... و حالا هر کدام آرام زبان وا کرده در این ازدهام آرام یکی گوید ببین این دست پینه بسته را آقا ببین این شانه هایِ خسته را آقا به بی خوابی دو چشمِ خویش را مجبور کردم من به زحمت پولِ مشهد آمدن را جور کردم من نشسم تا بگیرم دامنِ ایوان طلائی را به سمتت باز کردم دستِ خالیِ گدایی را یکی دردِ دلش را با امام مهربان میگفت یکی بالای گلدسته اذان میگفت صدا پیچید در صحن و حرم گویا در و دیوار با انصاریان میگفت : .... «اَللّهُمَ صَلِّ عَلي علي بن مُوسَي الِّرِضا المَرُتَضي اَلاِمامِ التَّقيِّ النَّقيِّ وَ حُجَتِكَ عَلي مَن فَوقَ الاَرضِ و َمَن تَحت الثَّري اَلصِدّيقِ الشَّهيدِ صَلاةً كَثيرَةً تآمَّةً زاكِيَةً مُتَواصِلَةً مِتَواتِرَةً مُتَرادِفَة كَاَفضَلِ ما صَلَّيتَ عَلي اَحَدٍ مِن اوليائِكَ» یکی بغضِ میانِ آه را میگفت یکی هم خستگیِ راه را میگفت جوانِ زائری در گریه هایش آمده ام ای شاه را میگفت «آمدم ای شاه پناهم بده .. خط امانی زگناهم بده ..» باز صدا میزند آقا خوش به حال اونی که کار و بارش دست توئه خوشی و زندگیش و اعتبارش دست توئه آخرش یادش میره هرکی تو دل غصه داره که نگاهِ تو هوایِ دل ماهارو داره راه درازی اومدم تا که بگم دلِ آوارۀ ما هوایِ کربلا داره ..... امام رضا ... امام رضا .....

سرود زیبا به سبک لری_میلادِ غریبَ الغُرَبا حَضرتِ علی ابن موسی الرضا علیه السلام ( شب جشن و عیده ، نور سبحان دمیده مدینه چراغونه امام رضا رسیده ) 2 ملائک دسته دسته ، در خونش نشسته اومده دوای درد دل زار و خسته 2 یا امام رضا تو دنیا دلمُ ( دست تو دادم ) 3 غرق غصه و غمم امام رضا ( برس به دادم ) 3 علی علی مولا ، علی موسی الرضا ... تویی سلطان ایران ، تویی شاه خراسان تو رو از ته دلم دوست دارم به قرآن تو رئوفی رضاجون ، زائر تو فراوون نمیخوام بهشتُ دیگه حرمت رو قربون دلمُ گره زدم به پنجره ( فولادی آقا ) 3 هرچی دادن توی این دنیا به من(تودادی آقا)3 علی علی مولا ، علی موسی الرضا ... بی تو آقا می میرم ، سر زلفت اسیرم آقا امشب کربلامُ از شما میگیرم کرمت بی حسابه ، دعامون مستجابه یه دلم صحن گوهرشاد یکی انقلابه حرمی قشنگتر از حریم تو (والله ندیدم)3 یا امام رضا به غیر تو من از (همه بریدم)3 دلمُ گره زدم به پنجره ( فولادی آقا ) 3 هرچی دادن توی این دنیا به من(تودادی آقا)3 علی علی مولا ، علی موسی الرضا ...

💐🌸*میلاد حضرت علی ابن موسی الرضا علیه السلام با صدای مرحوم حاج علی بهاری( شاه حسین) کعبه دلم شده صحن و سرات امام رضا می زنم بوسه بپای زوارات امام رضا دوست دارم وقتی که جون میاد تو گودی گلوم بمیرم گوشه ی ایوون طلات امام رضا دوست دارم وقتی اجل میاد به بالای سرم هی بگم جونم فدات جونم فدات امام رضا دوست دارم تو بارگات دونه ی گندمی بشم تا زیر پام بمالند کبوترات امام رضا دوست دارم وقتی اجل میاد به بالای سرم هی بگم جونم فدات جونم فدات امام رضا دوست دارم موقع مرگم تو بیای به دیدنم صورتم رو بذارم رو خاک پات امام رضا شنیدم تو حجره جون دادی و دست و پا زدی نرسید به گوش شیعه هات صدات امام رضا شنیدم اشک جواد چکید به روی صورتت لباشو جواد گذاش روی لبات امام رضا شاعر: استاد سازگار

(قلبمُ بی قراریِ تو،آرزومه به یاریِ تو تو این حرم یه روزی بشم،خادمِ افتخاری تو) 2 حرم نگو فرشته آبادِ،بهشتِ من صحنِ گوهرشادِ کربلامون تو دستایِ پنجره فولادِ ... السُلطان ، اباالحسن ..... از پیشِ تو جایی نمیرم،بگی بمیر میمیرم کنارِ سفرۀ تو می خوام(غذایِ حضرتی بگیرم)2 (دنیا جهنمِ بدونِ تو،دم بابُ الجواد بدونِ تو جوونامونُ می سپریم،دستِ جوونِ تو) 2 السُلطان ، اباالحسن ..... کبوتری که دیوونه تِ،همش پِیِ آبُ دونه تِ صدایِ زنگِ بهشت،صدایِ نقاره خونه تِ صاحبِ آبُ خاکِ ایرانی،امام رضا خدایی سلطانی 2 به به عجب شعری برات خونده کریمخانی آمدم ای شاه پناهم بده ... خطِ امانی زِگناهم بده کبوتری که دیوونه تِ،همش پِیِ آبُ دونه تِ صدایِ زنگِ بهشت،صدایِ نقاره خونه تِ (دنیا جهنمِ بدونِ تو،دم بابُ الجواد بدونِ تو جوونامونُ می سپریم،دستِ جوونِ تو) 2 السُلطان ، اباالحسن .....

در ظلّ روزگارِ شما یا ابالحسن هستیم ریزه خوارِ شما یا ابالحسن در جمعِ جان نثارِ شما یا ابالحسن ماییم هَمجَوارِ شما یا ابالحسن از خیلِ دوستدارِ شما یا ابالحسن مشهد زمین نیست ولی آسمان که هست مشهد بهشت نیست ولی بیش از آن که هست مشهد کَرانه نیست ولی بی کَران که هست شُکرِ خدا برای سَرَم آسِتان که هست شُد قبله ام دیارِ شما یا ابالحسن باید گرفت زیرِ پرِ جبرئیل را باید که پا برهنه ببینی خلیل را در صحنِ انقلاب،مِیِ سَلسَبیل را لطفِ کثیرِ حضرت و ظرفِ قَلیل را چشمِ من و غبارِ شما یا ابالحسن عالم علی و در همه جا سَر به سَر علی آئینه شد خدا و علی ضَرب در علی دل گفت علی و دیده علی و جگر علی هشت است روبرویِ من و جِلوه گر علی جانم فدایِ چارِ شما ابالحسن خوش گفته است تا به قیامت بایستَد هر کس که رو بروی ضریحت بایستد قله مقابل تو به زحمت بایستد خورشید قد کشیده به حیرت بایستد دنیا شده است بارِ شما یا ابالحسن وقتی که چشمهام سحر خیز میشود شبها حرم عجیب دل انگیز میشود از بس عنایت است سرازیر میشود حج مشهد است،قسمتِ ما نیز میشود حاجی شدم کنارِ شما یا ابالحسن یک ذره کَم نمیشود این اشتیاق ها شکرِ خدا دوباره من و این رواق ها امشب نشسته ام بنوسیم به طاقها اینجا پر از شفاست از این اتفاق ها کارِ خداست کارِ شما یا ابالحسن پیری رسید و پنجره فولاد را گرفت یک گریه باز صحنِ گوهرشاد را گرفت یک اشک چشمِ جامِعُ الاَضداد را گرفت عطری وزید و یک دلِ آباد را گرفت از سَمتِ کَفشدارِ شما یا ابالحسن امشب حرم قُرُق شده دِل تا خدا رَوَد مادر رسیده است به ایوان طلا رَوَد بالایِ سر نشیند و پایینِ پا رَوَد تا که زیارتی کُنَد و کربلا رَوَد مُردیم در جوارِ شما یا ابالحسن امشب زیارتِ تو اگر مادر آمده عباس آمده است و علی اکبر آمده عمه دوباره با دو سه تا دختر آمده حتی رباب آمده و علی اصغر آمده جَمع اند در مَدارِ شما یا ابالحسن نون و قلم نَبی است و ما یَسطُرون حسین طاقِ فلک علیست به عالم ستون حسین خلقت تمام حضرت زهراست خون حسین هستی تمام ظاهر و ما فِی الْبُطون حسین ذکر حسین کارِ شما یا ابالحسن