برخی اشـخاص میگـویند که: امام‌رضا(ع)،امامِ مذاکره بود! جاهل‌ها نمیدانند که #امام‌_رضا، امام‌ِ #مناظره و #اثبات_حق بود

با پر و بال عاشقی می پرم من تو آسمونا به هوایِ حرم حرم تو حرم علی تو مشهد با تو زائرِ نجف حیدرم ... ماه هشتم مصطفا ، ماه هفتم مرتضا پارۀ تن فاطمه ، یا اَبَا الحَسنِ الرِّضا مویِ تو دام دل دیوونمه رویِ تو روی خدایِ جَلیِ خودِ علی با دیدن تو میگه خوده خوده خوده خوده علیِ ... بدونِ ولایت تو کافرم من تویی امید اول و آخرم کرم تو کرم خدا تو عالَم کرم خدایی ، خدایِ کرم ... خاکِ راه تو توتیا ، یه نگاه تو کیمیا پارۀ تن فاطمه ، یا اَبَا الحَسنِ الرِّضا کف حرمت و که بوسه زدم گوشۀ لبام هنوز عسلیِ کسی که دیده کرمت و میگه خوده خوده خوده خوده علیِ ... دیگه به همۀ سلاطین سرم من با مدال نگاه تو سرورم منِ بیچاره خاکه خاکم تو خورشید نکشی سایت و یه وقت از سرم ولی نعمت مؤمنا ، یم فاطمیِ خدا پارۀ تن فاطمه ، یا اَبَا الحَسنِ الرِّضا جایی ننوشته که بدا نیان!! عطای خدا بی مُعطلیِ تو آسمونا ملائکه میگن خوده خوده خوده خوده علیِ ... به فدای یه تار موی جوادت جون خودم و پدر و مادرم بی تو تو همۀ صفا آخرم من با تو تو صف اول محشرم میگیرم ازت ای آقا ، یه زیارت کربلا پاره ی تن فاطمه ، یا اَبَا الحَسنِ الرِّضا شهدا همه تو سپاه تو اَن ولایت تو یاور ولیِ عصمت تو خوده خوده فاطمست هِیبت تو خوده خوده علیِ ...

🌸ماجرای شفای دو کودک نابینا ویژۀ میلاد سلطانِ سریرِ ارتضاء آقاجانمان علی ابن موسی الرضا علیه السلام خادم حرم امام رضا میگه:داشتم تو صحن ها قدم میزدم و مسئولیتم رو انجام میدادم،که دیدم بیسیم داره صدا میکنه:برید سمت صحن انقلاب،پشت پنجره فولاد خبریِ.... میگه:خودم رو رسوندم صحن انقلاب،دیدم ازدحام جمعیت،لحظه به لحظه مردم دارن زیادتر میشن و سلام و صلوات...با چند تا دیگه از خُدام مردم رو شکافتیم،جلو رفتیم،دیدم یه مرد شهرستانی یه بچه ی سه چهار ساله بغلش، داره گریه میکنه،بچه هم داره گریه میکنه،لباس بچه رو تیکه پاره کردن،رسیدم بهش گفتم: چه خَبرِ؟حاجی چی شده؟گفت:بچه ام نابینا بود،کورِ مادرزاد،داره میبینه،میگه:اینجا حرم امام رضاست،چقدر حرم امام رضا قشنگِ... گفتم:حاجی فقط سریع،خیلی جمعیت زیاد شده،کارمون سخت میشه....برگشت سمت گنبد،دیدم داره به امام رضا یه چیزایی میگه،صورتش غرق اشک شد...گفتم: حاجی بیا بریم،چی میگی به امام رضا؟گفت:حاجی بچه هام دوقلو هستند،جفتشون نابینا بودن،ما دو سه روزِ اومدیم مشهد،امروز به زنم گفتم:صبح اینو می برم،بعد از ظهر اونو می برم،من الان با چه رویی برگردم مسافرخونه،به اون بچه ام چی بگم؟ بگم:امام رضا تو رو دوست نداشت؟ میگه:رسیدم توی دفتر، کاراشو انجام دادیم،یه ماشین دادم به یکی از خدام، گفتم:ببریمش محلِ اسکانش..گفتم:آدرس رو بلدی؟گفت:آره کارت مسافرخونه توی جیبمِ... پیچیدیم توی فرعی دیدیم تو کوچه ازدحامِ جمعیتِ،از ماشین پیاده شد،خادم میگه منم دنبالش دویدم،از مردم پرسیدم چه خبرِ اینجا؟ گفتن:نمی دونیم،میگن:امام رضا یه بچه ی چهار ساله ی نابینارو توی مسافرخونه شفا داده... همش رو گفتم، بگم که:یا امام رضا! ما همه با هم اومدیم،میوه هم که میخری،میگن:درهم،سوا نکن...آقاجان! مارو با هم بخر،بد و خوب رو با هم....آقا! بهم بر میخوره،میگم:منو دوست نداشتی...

✨🌸سرود زیبا ویژۀ میلاد سلطانِ سریرِ ارتضاء آقاجانمان علی ابن موسی الرضا علیه السلام عشق تقدیره ،تقدیر شیرینه شیرین لبخندِ آقامِ بیا پای درد و دلام بشین هم حال خرابمو از چشم ترم ببین من از تو فقط خودترو میخوام به خدا که اسیرتم دنیای منی وقتی میام حرمت میگم اینجا بهشت منه آقا تو واسه من کرمت خیلی مثل امام حسن عشق درمونش تنها دیدارِ هر شب گوهر شاد ،رویامه بزار که این بار توی این حرم رویِ بال کبوترا پرپر بزنم برات ببین که فقط به تو رو زدم تا صدام زدی اومدم پدر و مادرم فدات من پا برهنه میام ،پیشت آرامشم حرم سلطان وقتی ثواب یه حج با تو واسم تو هر قدم وقتی میام حرمت میگم اینجا بهشت منه آقا تو واسه من کَرمت، خیلی مثل امام حسن عشق تقدیره ،تقدیرشیرینه شیرین لبخندِ آقامِ عشق دلداره دلدار سلطان این آقا نقلِ حرفامه ببین دنبال توام فقط تو که پای دلم رو تا ایوون طلا میکشی بازم دلتنگ حسینمو دلداده کربلا میشه ضامن من بشی میدونی خیلی دلم تنگِ کاری بکن تو برام امشب آقا به جان جواد خیلی محتاج کرب و بلام .

از عرش تا به فرش، قیام فرشته ها باران شوق بود و امام فرشته ها شب بود و گرم سجده تمام فرشته ها قلبِ فرشته ها پُر عطرِ خدا شده امشب خدا اسیرِ نگاه رضا شده موجِ کرم به اوج تلاطم رسیده است ناز و نماز و شوق و تبسم رسیده است داوود عاشقی به ترنّم رسیده است کعبه کجاست؟ قبله‌ی هفتم رسیده است گویی خدا تمامی خود را کشیده است پیش از ازل که رویِ رضا را کشیده است موسی گدایِ خانه‌ی موسای مرتضی ست عیسی دخیل جلوه‌ی سینای مرتضی ست امشب شب تبسّم زهرای مرتضی ست آئینه‌ی شکوه سراپای مرتضی ست گیرم بهشت مستِ می حوض کوثر است فوّاره‌های صحن رضا دیدنی‌تر است هر پنجه‌ای که شانه‌ی گیسو نمی شود هر قبله‌ای که گوشه‌ی ابرو نمی شود هر جذبه‌ای که عکس هوالهو نمی شود هر ضامنی که ضامن آهو نمیشود پا می‌نهد به بال مَلک هرکه یاد اوست تا جبرئیل خادمِ باب‌الجواد اوست زلفی گشوده و دلِ شیدا نمانده است در ازدحام، جای تماشا نمانده است مجنون که هیچ، رونقِ لیلا نمانده است سَر را بُریده‌اند، زلیخا نمانده است باغ بهشت کاشیِ گلدسته‌های اوست عباس دل سپرده‌ی دارالشفای اوست در بِرکه‌ها تموّج دریایی‌اش ببین در آسمان شکوه اَهورایی‌اش ببین در قلبِ طوس سفره‌ی زهرایی‌اش ببین خانه به خانه سایه‌ی آقایی‌اش ببین خورشید اگر نگاه به ایوان طلا کند باید غبار گردد و کارش رها کند نقّاره می‌زنند مسیحی شفا گرفت نقّاره می‌زنند خلیلی عطا گرفت نقّاره می‌زنند کلیمی بها گرفت یوسف دوباره سُرمه ز پایین پا گرفت با دست‌های لطف تو آزاد می‌شویم وقتی دخیلِ پنجره فولاد می‌شویم با گوشه ‌چشم، تا که نگاهی به ما کنی کار هزار معجزه و کیمیا کنی مشکل بهانه است که ما را صدا کنی تا کاسه‌های خالی ما را طلا کنی جز گوشه‌های صحن تو آقا کجا روم کی با کبوتران حرم کربلا روم؟ #شاعر_حسن_لطفی

•┈┈••✾❀🕊💓🕊❀✾••┈┈• من نوکرم و سلطان تویی من معتقدم ایمان تویی ای واسطه ی خیرِ همه صاحب نفس ایران تویی عادت کردم به نمکِ زیادت می میرم من برا بابُ الجوادت آقا جان عاشقِ صحن و سراتم فدای نیمه نگاتم گدای همیشگی ایوون طلاتم عاشق شده دل.. با نام تو تا پَر بزنم بر بام تو من صید گوهرشاد توام آهوی دلم در دام تو تو سلطانی آقا منم گداتم خاکِ پایِ همه ی زائراتم میدونی که می میرم از فراقت می گیره دلم سراغت دوباره تو مهمونم کن یک شب تو رواقت من نوکرم و سلطان تویی من معتقدم ایمان تویی ای واسطه ی خیرِ همه صاحب نفس ایران تویی عادت کردم به نمک زیادت می میرم من برا باب الجوادت آقا جان عاشق صحن و سراتم فدای نیمه نگاتم گدای همیشگی ایوون طلاتم از گوشه ی این صحن و سرا با اذن علی موسی الرضا پر می کشه این دل های ما سمت حرم کرب و بلا گنبد تو خورشید مشرقینه پرچمش رو به حرم حسینه آقا جان میون صحن گوهرشاد نظر تو به دل افتاد راهی کرببلام کن از پنجره فولاد

قربون کبوترای حرمت امام رضا قربون این همه لطف و کرمت امام رضا مشهد داری ، بارگاه و گلدسته و گنبد داری جا برای هر کسی که رو زد داری مشهد داری .. مشهد داری مرقد داری ، مهربونیو فراتر از حد داری دریای کرامات زبون زد داری مرقد داری .. مرقد داری قربون کبوترای حرمت امام رضا قربون این همه لطف و کرمت امام رضا دوست دارم صدات کنم تو هم منو صدا کنی من رضا رضا بگم تو هم منو رضا کنی سامون داری ، لیلایی و یک عالمه مجنون داری درمون واسه دردای بی درمون داری سامون داری ... سامون داری مهمون داری ، سفره داری و خیر فراوون داری دنیایی نمک خورده و مدیون داری مهمون داری ... مهمون داری دوست دارم صدات کنم ،توهم منو صدا کنی من رضا رضا بگم تو هم منو رضا کنی حسرتِ زیارت جَدِّ تو مونده تو دلم چی میشه اگه منو راهی کربلا کنی عادت دارم ، من تو حرمت حال عبادت دارم هر چی که دارم از دَرِ خونت دارم عادت دارم .. عادت دارم حاجت دارم ، رویِ سَرم از لطف تو منت دارم کربلا بده شوق زیارت دارم حاجت دارم ...حاجت دارم میشه کنجِ حرمت گوشه ی قلبِ من باشه میشه قلب من مثل گنبدت طلا کنی گفته ای هر کی بیاد به دیدنم امام رضا من سه جا میآم بهش سر میزنم آقا توی قبرم آقاجون منتظرم امام رضا تا که بزاری کف پا تو رو سرم امام رضا مشهد داری..بارگاه و گلدسته و گنبد داری جا برای هر کسی که رو زد داری مشهد داری..مشهد داری مرقد داری مهربونیو فراتر از حد داری دریای کرامات زبون زد داری مرقد داری.. مرقد داری سامون داری ..لیلایی و یک عالمه مجنون داری درمون واسه دردای بی درمون داری سامون داری ..سامون داری مهمون داری ..سفره داری و خیر فراوون داری دنیای نمک خورده و مدیون داری مهمون داری..مهمون داری عادت دارم ..من تو حرمت حال عبادت دارم هر چی که دارم از دَرِ خونت دارم روی سرم از لطف تو منت دارم کربلا بده شوق زیارت دارم

ماهِ شبِ قدرِ، زهرا تویی مولا آیینه ی قَدِّ مولا تویی مولا فرمانده ی عالم و ولی نعمت ایرانیا و تویی مولا شرط لا اله الا الله سومین علیِ آلُ الله یا حجة الله! پینجمین پسرِ پنجمین قمرِ آل عبا ،ولی الله ... یا ابالحسنِ الرِّضا... گوهر یَم اِرتضا ثمر دَم ِمرتضی پاره ی تن مصطفی یا ابالحسن الرِّضا دستم رو گرفتی تو صحن گوهر شاد هم پای ضریحت هم پنجره فولاد من زندونی بودمو با اشاره ی چشمای تو شدم آزاد ضامنم شو منو آهو کن.. زندگی منو خوش بو کن مست سبو کن آبروی منی آرزوی منی با یه نیگا منو زیر و رو کن ...یا ابالحسن الرضا... من رعیت ساده ام ، ای شاه خراسان تا بوده و تا هست، سلطان تویی سلطان شکر خدا مرکز تاج و تخت تو روی زمین شده ایران مهربون همه دنیایی رعیتن همه تو آقایی مشکل گشایی سایه سَرمی هفتمین حرمی مکه و کرببلایی

از لطف و کرم حی داور غنچه زد ، گلِ موسی ابن جعفر جلوۀ ذاتِ سرمدی آمد تلالوءِ محمدی آمد تو دلدارِ منی .. تنها یارِ منی .. یا مولا .. یا علی ابن موسی ... میشوم تا نمایم یادِ تو دخیلِ پنجره فولادِ تو .. از تو وصالِ دلربا خواهم تذکرۀ کربُبَلا خواهم بر دل صفا بده .. یک کربلا بده .. یا مولا .. یا علی ابن موسی ... علی علی علی ... علی مولا مولا .. ___________ منم آن مجردِ زنده دل؛که دم از ولایِ تو می زنم ره کوه و دشت گرفته ام قدم از برایِ تو میزنم به همین نفس که تو دادیم نفس از ثنایِ تو می زنم شب و روز حلقۀ التجا بِدر سرایِ تو میزنم #فؤاد_کرمانی ___________ علی یا علی .. علی یا علی .. ایوانِ نجف عجب صفایی دارد حیدر بنگر چه بارگاهی دارد

امشب از عشق تو تویِ ، ساغر ها مِی فراوونه بالا ميگيره مستی با ، آهنگِ نقاره خونه بهشتُ ميکنه احساس ، تو صحنت هرکی مهمونه آقا آقا آقا آقا .. يابن الزهرا يابن الزهرا مدد مدد ضامنِ آهو .... گفتن يارضا رضا ، دلارو سمتِ مشهد مي بره هرکسی که اهل دله ،حتماً از اين سخن با خبره پرسه زدن تو حرمت لذتش از بهشتم بيشتره همه زندگیمو میدم برات پدرم مادرم خودم فدات سرتاپا شور ميگيرم تا ، می بينم رنگ بارگاهُ مدح تو کار ماها نيست ، کي ميره اين همه راهُ مهدي مياد و ميخونه ، تو صحنت امين اللهُ آقا آقا آقا آقا .. يابن الزهرا يابن الزهرا مدد مدد ضامنِ آهو .... نگاه مهربونِ تو ، صدتا مثل منو حر ميکنه يه کم آبِ سقا خونت ، کار صد دوا دکتر ميکنه اول آخر ايوون طلات ، نونِ جنت و آجر ميکنه همه زندگیمو میدم برات پدرم مادرم خودم فدات سجده بر پاي تو آقا ، جزء افضلِ آدابِ آب سقا خونۀ تو ، آب که نيست مِی نايابِ هر روز صبح خورشيد از پشتِ ، گنبد شما می تابِ آقا آقا آقا آقا .. يابن الزهرا يابن الزهرا مدد مدد ضامنِ آهو .... کاشکی ميشد هزار دفعه ، برا تو بميرم يه بار کمه ميگن که رد خور نداره قسم ، جونِ بی بی فاطمه امضا کن امسال آقاجون عرفه ، قسمتم شه علقمه همه زندگیمو میدم برات پدرم مادرم خودم فدات .

#سرود ویژهٔ دهۀ کرامت و ولادت حضرت امام رضا علیه السلام اومِدُم به نغمه خوانی به زِبونه آبادنی میخونُم سی یاره جانی به زِبونه آبادانی دنیا پر تلاطمهُ دِلُم پره و غرق غمه بخدا دوای دردای مو دیدن حرمه آقا مست و سر خُوشُم هله هله الهی فدات بِشُم هله هله مگه از تو میگذِرُم هله هله بذا قربونت بِرُم هله هله هله یا علی بن موسی الرضا هله هله اومِدُم به نغمه خوانی به زبونه آبادنی میخونُم سی یاره جانی به زِبونه آبادانی بیا سی کن به دِلُم طلا شبیه گنبدته بهترین نمازم تو گوهر شادِ مشهدته به خدا امام رضا هله هله دل خوشیمه ها کوکا هله هله صحن اسماعیل طلا هله هله مونو برده کربلا هله هله هله یا علی بن موسی الرضا هله هله

🕊💕سرود زیبا با لهجۀ شیرینِ شیرازی ویژۀ میلاد سلطانِ سریرِ ارتضاء آقاجانمان علی ابن موسی الرضا علیه السلام جونوم عمرُم بی تابوم بَرِی دیدارت سر میزارُوم می افتُم به پای زوارت ای پسر موسی بن جعفر امام رضا کیه از تو بیتر آقو فَدوی اسم قشنگت ای اوینه یِ زهرای اطهر ای امام مهربونوم به حقِ صاحب الزمونوم جونِ هر چی مرده مولا درد زائرات به جونوم عاشق وقتی زهرا هم بَرَش می سازه تا مولا هست تنها هم خودش نَمی بازه دِلویِ همه پُو به پُویِ شهیدا صِدویِ همه تو صِدوی شهیدات نِگویِ همه به نِگویِ شهیدات اسم توئه رو لَبُویِ شهیدات غیر عشقت نَمی دونوم غیر اسمت نَمی خونوم مهربون جون جوادت از در خونت نرونوم جونوم عمرُم بی تابوم بَرِی دیدارت سر میزارُوم می افتُم به پای زوارت باز کویرا عین باغِ ، ای ترونه داغِ داغِ هدیۀ امام رضا از ، دستای شاهِ چراغِ یِی شب وقتی پشت پنجریِ فولادت دیدی داری جون میدیم بری اولادت خشکی دلها رو دریا کِردی شور قیامتی بر پا کِردی میدونوم ای اقا جونوم امشبُ کربُبَلامونو امضا کردی هر کی با حسینِ یالّو کربِلا میریم ایشالّو هرکی اذن کربلاشِ از رضا میگیره والّو جونوم عمرُم بی تابوم بَرِی دیدارت سر میزارُوم می افتُم به پای زوارت

هوایِ بارون دارم ، هوای حرم یه قلبِ مجنون دارم ، برای حرم دوباره یادم اُفتاد ، شبایِ حرم .. آی زائری که با اشکِ روون رفتی سلام ما رو برسون منم از اینجا می خونم برات با زائرایِ آذری زبون قوربان اولوم او آدوا ای شاه خراسان آقا سنه قوربان بیچاره گلیب محضریو حضرت سلطان آقا سنه قوربان کربُبَلایِ ایران مشهدتِ رضا جان قبلۀ ماه و خورشید گنبدتِ رضا جان « یا علی موسی الرضا .. » دلم شبیه آهو ، تو دام توئه لبم همیشه گرم ، سلام توئه عادتکم احسان ، مرام توئه .. نقاره خونت وقتی میزنه حسِ قشنگی آدم می گیره دست خودم نیست تو رواق تو اذون که میگن گریه م می گیره رخصت بده صحنُ بزنم با مژه جارو یا ضامن آهو اصلاً اومدم که بزنم پیشِ تو زانو یا ضامن آهو هرکسی زائرت شد ، میدونه که در امانِ آب حیات که میگن ، شربتِ زعفرانِ کربُبَلایِ ایران مشهدتِ رضا جان قبلۀ ماه و خورشید گنبدتِ رضا جان « یا علی موسی الرضا .. »

🕊💕سرود زیبا ویژۀ میلاد سلطانِ سریرِ ارتضاء آقاجانمان علی ابن موسی الرضا علیه السلام بی تو خشکم ، با تو دریام بی تو هیچم ، با تو آقا .. آقام میشه ضامنم بشی ، مگه من از آهو کمترم؟ میدونم خودت میای برا نفسایِ آخرم من فقط رو به رو ایوونِ تو زانو می زنم میشینم نالۀ یا ضامنِ آهو می زنم همیشه با مژه هام صحنتُ جارو می زنم بی تو خشکم ، با تو دریام بی تو هیچم ، با تو آقا .. آقام بی تو دردم ، با تو درمون بی تو زردم ، با تو باد و بارون دلِ وابستۀ من شده پریشونِ مشهدت من اویسم نفست منو می کشونه مشهدت نفست مرهم رو دردایِ لاعلاجمِ بارم افتاده زمین نگاهت احتیاجمِ من گداتم که گداییِ تو تخت و تاجمِ بی تو خشکم ، با تو دریام بی تو هیچم ، با تو آقا .. آقام

خبر داغ داغ از حرم آمده به دنیا امام الاُمَم آمده یکی از اصولِ کرم آمده ولی نعمتِ کشورم آمده به وجه اتم کبریا را ببین علی ابن موسی الرضا را ببین اگر روز و شب خونِ دل خورده ای اگر مثله من ای دل آزرده ای و یا اینکه چون لاله پژمرده ای و در زندگی سخت دل مرده ای بگو زود یا رب صل علی علی ابن موسی الرضا المرتضی اگر طالعم سعد اکبر شده کنون حالم از قبل بهتر شده دلم هم رها چون کبوتر شده اگر روزی ام صد برابر شده در این لحظه ها گفتم بارها مدد یا علی ابن موسی الرضا در اطرافِ این کعبه خیلِ حروف منظم چونان حاجیان در صفوف که اینجاست در شعر واجب وقوف چه زیباست صحنِ امام رئوف چه خوش ایستادند گلدسته ها به پایِ علی ابن موسی الرضا زمانِ درخشیدنِ گنبدش زمین بوسه میگیرد از مرقدش شلوغ است دائم سرِ مشهدش مشخص شد از بخشش بی حدش طریقی که مَشیِ رسولِ خداست مرام علی ابن موسی الرضاست روان تا به سمتِ خراسان شدی چو آهو به زمردم گریزان شدی نگو مثلِ ریگِ بیابان شدی نذر کرد و لعلِ بدخشان شدی اگر دوست داری بگیری بها بگو یا علی ابن موسی الرضا بگوین اگر چه مجوسیم ما و با اهلِ بدعت عبوسیم ما به درگاهِ او خاک بوسیم ما فقیرانِ سلطانِ طوسیم ما کمک خواستن از خلایق خطاست مدد کار علی ابن موسی الرضاست جگرگوشۀ خاتم الانبیاست که سر تا قدم سیدالاوصیاست رضا رأفتش مثلِ خیرالانساست ولیِ خدا و امام الهدی ست بوَد قبلۀ هفتم اولیا مزارِ علی ابن موسی الرضا طبیبانه ما را دوا میدهد مریضیِ ما را شفا میدهد به آواره ها زود جا میدهد چه بی منت آب و غذا میدهد خوشا آن فقیری که روزیش را گرفت از علی ابن موسی الرضا به طاها و خُلقِ عظیمش قسم به مولا و لطفِ قدیمش قسم به زهرا و ابنُ الکریمش قسم به سلطانِ طوس و حریمش قسم به لطفِ خدا ، مرتضی دوستیم علی ابن موسی الرضا دوستیم اگر می تراود زِ لب ها علی اگر نعره دارم سراپا علی ندارد دلم قبله الّا علی که دیدم خدا را فقط با علی خدا عالی ستُ و معلی علی بُوَد بعد بسم تعالی ، علی اگر کوچۀ ما چراغانی است اگر سقفِ این شهر بارانی است اگر زلفِ ما در پریشانی است اگر حالِ ما باز طوفانی است که ایران تمامش خراسانی است که ما خاک هستیم ، بالا علی ست اگر روزگاریست حالم بدست اگرلحظه هایم پریشان شده ست گره ها سراغم اگر آمده ست اگر غم به امروزِ ما سر زده ست علاجش فقط دیدنِ مشهدست بخوان زیرِ ایوان طلا یا علی بهشت است و نورست در این فضا که سوء القضا گشت حُسن القضا سراپا پُرم از دمی جانفزا چه امشب ،چه فردا ،چه روزِ جزا علی ابن موسی الرضا المرتضی مرا کافی اینجا و آنجا علی فقیری که اینجا به زحمت رسید زیارت نخوانده به عزت رسید سلامی نکرده سلامت رسید دعایی نگفت و اجابت رسید عنایت رسید و عنایت رسید فقیرِ تو بود و شد آقا علی حرم پر شده از کبوتر رضا ولی ما کلاغیمُ بی پر رضا به ما حق بده پشتِ این در رضا نداریم ما جایِ دیگر رضا گرفته حرم بویِ مادر رضا نداریم جز تو به زهرا علی شبی آمدم مثله بیچاره ها نشستم کمی پیشِ فواره ها گره خورده بودم چو آواره ها اسیرِ قفس ها و دیوارها که ناگاه با بانگِ نقاره ها براتِ مرا کرد امضا علی چه بی منت اینجا دوا میدهند نجف را درین صحن ها میدهند بگو کاظمینُ تو را میدهند مدینه و یا سامرا میدهند وپایینِ پا کربلا میدهند امیری حسینٌ و مولا علی اگر مرده ام باز جانم دهید اگر خواب هستم تکانم دهید مریضم حرم را نشانم دهید من از آنِ مولایم آنم دهید کمی در حرم استخوانم دهید مرا جایِ دیگر مبادا علی چه میچسبد اینجا جوابت دهند و جا گوشۀ انقلابت دهند درآن صحن باشی و آبت دهند سرت رویِ زانو و خوابت دهند و در خواب هم آفتابت دهند چه میچسبد آری به رویا علی اگر چشم اینجا به امیدِ توست سرِ سالِ ماهم شبِ عیدِ توست در این سینه ها نورِ توحیدِ توست فقط روشناییِ خورشیدِ توست و این روضه ها گیرِ تاییدِ توست بخوان تا محرم تو مارا علی منم روبرویت علیک السلام پُر از آرزویت علیک السلام منو گفتگویت علیک السلام تو و اشکِ رویت علیک السلام به یادِ عمویت علیک السلام تو هم داده ای دل به سقا علی به امرِ رضا مثلِ ابنِ شبیب فقط گریه کن بر حسینِ غریب بخوان روضه ها را به ابن شَبیب زتیری مهیبُ و ز شَیبُ الخَضیب زِآهی غریب و زِ خَدالتَریب بگو وا حسن وا حسین یا علی

(از درِ این خونه بوده این همه بها گرفتم من تمومِ زندگیمو از امام رضا گرفتم)۳ (وقتی گرفتار میشم به قرآن میرم دوباره پابوس سلطان)۲ (مشهد سرزمین عشقه مشهد بهترین پناهه مشهد فرصت دوباره واسه توبه از گناهه)۲ (از درِ این خونه بوده این همه بها گرفتم من تموم زندگیمو از امام رضا گرفتم)۳ حرمش همیشه غرقِ گریه و راز و نیازه۲ به رویِ زائرِ خسته آغوشش همیشه بازه یادم نمیره حاجتمو داد آقا کنارِ پنجره فولاد (سلطان آخرین امیده... سلطان بین قلب خسته ست سلطان مهربونترین یارِ این دلِ شکسته ست)۲ (از درِ این خونه بوده این همه بها گرفتم من تموم زندگیمو از امام رضا گرفتم)۳ اومد و گرفت جوادش ...سرِ بابا رو به دامن ۲ کربلا این رسم عوض شد پیشِ چشم ِخیلِ دشمن حسین رسید و دید که چه غوغاست تنِ عزیزش پخشه تو صحرا (جسمِ اکبرش رو ارباب تک تک رویِ یک عبا چید اومد لب هاش رو ببوسه...اما صورتی نمیدید)۲ (از درِ این خونه بوده این همه بها گرفتم من تموم زندگیمو از امام رضا گرفتم)۳