#سینه_زنی و توسل به حضرت سیدالشهدا علیه السلام تقدیم به ارواح طیبۀ شهدا و بنیانگذار انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی(ره) به نفس سیدرضا نریمانی
زده به سرم حال و هوای حرم
کبوترِ بشکسته بال و پرم
دوباره دلم تنگِ کرب و بلاست
دوباره از این غصه در به درم
بدون تو از زندگی سیرم
من از همه غیرِ تو دلگیرم
به یاد حرم افتاده دلِ من
دارم دیگه از دوری می میرم
آی رفیقا! حرمِ کرب و بلا یادش بخیر
پابرهنه تو حرم با زائرا یادش بخیر
توی بین الحرمین ذکرِ آقا یادش بخیر
گنبد طلای ارباب
یادته؟ یادته؟ یادته؟
صحن با صفای ارباب
یادته؟ یادته؟ یادته؟
تا به عشقمون رسیدی
یادته؟ یادته؟ یادته؟
وقتی شیش گوشه رو دیدی
یادته؟ یادته؟ یادته؟
دلم برات تنگ شده...
ندیده بگیر گناهامو
بیا و ببین اشک چشمامو
دوباره منُ کربلایی کن
نیار تو به روم اشتباهامو
شده دوریت آینه ی دقِ من
نمک به روی زخم دل تو نزن
دیگه سخته بی حرم موندن
یه رحمی کن این دلُ نشکن
ای دل ای دل، ای دل ای دل، کربلا
حل مشکل، پایِ این دل، ای کربلا
میشه قاتل، واسه این دل، کربلا
گنبد طلا رو ای دل
یادته؟ یادته؟ یادته؟
صحن باصفا رو ای دل
یادته؟ یادته؟ یادته؟
پرچم سرخ آقا رو
یادته؟ یادته؟ یادته؟
گریه های زائرا رو
یادته؟ یادته؟ یادته؟
وقتی کربلا رو دیدی
یادته؟ یادته؟ یادته؟
مثه دیوونه دَویدی
یادته؟ یادته؟ یادته؟
تا به عشقمون رسیدی
یادته؟ یادته؟ یادته؟
بوسه از شیش گوشه چیدی
یادته؟ یادته؟ یادته؟
دلم برات تنگ شده...
برای عزات دل سیاه پوشه
تو سینه من غصه می جوشه
الهی بشه چشم من خیره
دوباره به اون صحنِ شیش گوشه
ریاضت من، عکس کرب و بلاست
شده گنهم عاشقیِ برات
خدارو چه دیدی ان شالله میشه
جونم توی روضه یه روزی فدات
مگه میشه عشق تو آروم جون، یادم بره؟!
ماجرایی که گذشت مابینمون، یادم بره؟!
خاطرات کربلا ای مهربون، یادم بره؟!
تو حرم سینه زنیمو
یادته؟ یادته؟ یادته؟
زیر بارون عاشقیمو
یادته؟ یادته؟ یادته؟
التماس و گریه هامو
یادته؟ یادته؟ یادته؟
اون وداع آخریمو
یادته؟ یادته؟ یادته؟
دلم برات تنگ شده...
روا بود که گریبان ز هجر پاره کنم
دلم هوای تو کرده بگو چه چاره کنم؟
دلم برات تنگ شده...
سلام کربلا، سلام خیمه گاه
سلام قتلگاه، ای آقا
سلام شیرخواره
سلام ای مشک پاره
من اومدم دوباره
ای آقا! ای آقا!
سلام ای باوفا
سلام آب آور
سلام ای بی یاور
اباالفضل
سلام ای نیزه ها
سلام ای باوفا
اباالفضل
آقا سلام، سلام آقا
سلام آقایِ خوبم
.
شب عاشورا اباعبـدالله علیه السلام به اصحاب فرمود هرکه از شما حق الناسی به گردن دارد برود و آن حق را ادا کند ، که خدا شهداتش را نمی پذیرد.
سیدالشهدا علیه السلام به همهی ما فهماند: که حتی شهادت در راه خدا در کربلا بالاتر از رعایت حق الناس نیست
این روایت هم درست است: که یک قطـره اشک بر آقا سیـدالشهدا علیه السلام ضامن بهشت است
اما تصور بعضی از حق الناس همان مال مردم خوردن است، که صحیح است ،
ولی رعایت قواعد عرفی ، قانونی ، عاطفی دیگرانهم حق الناس است.
دل شکستن والدین ، خانواده و به طرق مختلف، همسایه آزاری، مردم آزاری ، گران فروشی و ...
پس بیاییم همه اهل رعایت باشیم.
.
زمزمه و توسل به حضرت سیدالشهدا علیه السلام اجرا شده شبِ شامغریبان محرم به نفس حاج میثممطیعی •✾•
خداحافظ ای نگار و حبیبم
خداحافظ ای غمگسار و طبیبم
«زینبش گفت:
چون چاره نیست می روم و می گذارمت
ای پاره پاره تن به خدا می سپارمت»
خدا حافظ ای قرار و شکیبم
خداحافظ ای امام غریبم
«حسین جان ای آبروی دوعالم»
خداحافظ ای تمامیِ هستم
خداحافظ ای برفته زِ دستم
دلِ زینب بسته بر سرِ مویت
زنم بوسه من به زیرِ گلویت
«حسین جان ای آبروی دوعالم»
مسوزان از غم تو بال و پرم را
ببین اشک کودکانِ حرم را
تو از مرکب طفل خسته جدا کن
زِ گوش او گوشواره تو وا کن
*کجا رو داره میگه؟وقتی اباعبدالله ارادهٔ میدان کرد "عَزَمَ عَلَى لِقَاءِ الْقَوْمِ بِمُهْجَتِهِ" به اسبش نهیب زد.دید اسبش تکون نمی خوره.یه نگاهی انداخت.دید دخترش آمده.دست ها رو دور دست اسب حلقه کرده.داره گریه می کنه.دخترش صدا زد:
"یا اَبَه اَسْتَسْلَمْتُ للموت؟"بابا آیا تسلیم مرگ شدی؟گریه کرد.فرمود:دخترم! "کَیْفَ لا يَسْتَسْلِمُ لِلْمَوت مَنْ لا ناصِرَ لَهُ وَ لا مُعین"کسی که یار نداره.کسی که تنها مونده؛چطور تسلیم مرگ نشه؟!دخترش یه حرفی زد آقا شروع کرد گریه کردن.صدا زد حالا که این جوریه:"رُدَّنا إِلَی حَرمِ جَدِّنا"ما رو برگردون مدینه....
آقا رفت.این دختر با این اسب اینطورمواجهه داشت.نذاشت اسب به میدان بره.به زور جداش کردند.یه اتفاقاتی افتاد.وقتی ذوالجناح پر از زخم،کاکُلش رو به خون گلوی آقا آغشته کرده،برگشت سمت خیمه ها،دخترش دوباره اومد.فقط یه سوال کرد:"يا جوادُ أَبی! "ای اسب پدرم!"هَلْ سُقِیَ ابی أوْ قَتَلُوهُ عَطْشَاناً"فقط به من بگو به بابای من آب دادند یا تشنه کشتنش؟
ای آبروی چَشم همیشه ترم حسین
ای سِرِّ نینوایی تو در سرم حسین
«موندم چرا زنده ام مولا؟!
ما را به سخت جانی خود این گمان نبود
ما روضه حسین شنیدیم و زنده ایم»
عَطر شهادت است که دل میبرد ز من
نام تو را همین که به لب میبرم حسین
هرسال بیشتر شدهام مَحرم غمت
امسال از همیشه شکستهترم حسین
لبَیک گوی توست نه تنها لبانِ من
لبَیک گویِ توست رگِ حنجرم حسین
*سعیدبن عبدالله حنفی شب عاشورا چی گفت به مولا؟وقتی اصحاب یک یک بلند شدند هر کدوم صحبتی کردند.دلدادگی خودشون رو نشون می دادند.
هفتاد بار بر سر کوی ِ تو گر مرا
آتش زنند، باز در این لشکرم حسین
*گفت اگه هفتاد بار من رو بکشند.زنده شم.دوباره من رو بکشند.خدا به خاطر این هفتاد بار کشته شدن رو از تو دور کنه من حاضرم.یک نفر دیگه یه حرف دیگه ای زد.زهیر بلند شدگفت:..*
خاکسترم به باد رَود گر هزاربار
گوید به شوق و هِلهله خاکسترم: حسین
*واقعه تمام شد.همسر زهیر فاصله گرفته بود.زهیر بهش دستور داده بود،دور شو...
شاید مثل فردایی غلامِ زهیر رو صدا کرد.
گفت:میدونم مولات رو کشتند.میری کربلا مولات رو کفن می کنی برمیگردی.غلام اومد؛نگاه کرد.کفن نکرد برگشت. همسر زهیرگفت:چرا کفن نکردی؟!گفت:خجالت کشیدم.دیدم مولای زهیر کفن نشده.*
از پیکرم اگر که سرم را جدا کنند
گوید سرم جدا و جدا پیکرم حسین
بادا که بارها بِدَرَندم درندگان
گر لحظهای ز بیعت تو بگذرم حسین
*شب عاشورا قاصد رسید کربلا.محمدابن بشیرِ حضرمی کجاست؟ آمد جلو..پسرت در ری اسیر شده.خبر به گوش آقا رسید.محمد ابن بشیر رو صدا کرد.وقتی رفت خدمت آقا دید کیسه های زر مقابل امام حسینه. اولین جمله ای که ابی عبدالله گفت، فرمود:"أَنْتَ في حِلٍّ مِنْ بَيْعَتي"بیعتم رو از تو برداشتم.این پول ها رو هم بردار ببر پسرت رو آزاد کن.گفت:درنده ها من رو زنده زنده پاره پاره کنند اگه من دست از تو بردارم.بعدش گفت:آقا من دست از شما بردارم،برم.بعد از کاروانا بپرسم چه خبر شده؟!بگن همه رو کشتن.بعد من بگم من یه مولای مهربونی داشتم.میگن مولای تو بود؟هزار و چهارصد و اندی زخم بهش زدند.زجرکُشش کردند...
از فردا و پس فردا هر کاروانی از اون نزدیکی رد میشد و میخواست بره کوفه؛میگفتند خبر داری پسر پیغمبر روکشتندخبرتو شهر به شهر پیچید...*
از دامن تو دست نخواهم کشید؛ نه
نذر تو کرده است مرا مادرم حسین
صیقل به تیغ میدهی و آه میکشی
از مرگ گفتی و نشود باورم حسین
پشت و پناه ما! به که خواهی سپردمان؟
با شعلهها بگو چه کند این حرم؟ حسین!
*خبر داری دامن بچه ها آتیش گرفته بود این بچه ها همه می دویدند صورتاشون سوخته بود...*
پناه عالمیان زینبت پناه ندارد
به جز تو ای شه خوبان پناهگاه ندارد
اگر اجازه دهی صف کشیده از پی ات آییم
که این سپاه نگوید حسین سپاه ندارد
حسین..واااای....
#شاعران: دکتر محمدمهدی سیار
میلاد عرفانپور
به تربت امام حسین علیه السلام زیاد سجده کردن اخلاق را عوض می کند .
حاج اسماعیل دولابی
📖مصباح الهدی ۲۷۳
قالت فاطمة بِنتُ الحُسینِ عَلیه السّلام: دیدم قلبم داره از جا کنده میشه بند بند تنم شروع کرد به لرزه بیافته. دیدم یه مردی خیره خیره به من نگاه میکنه. آقا به من چیکار داری؟ من که به جز خوبی کاری نکردم شروع کردم فرار کنم. با کعب نی به بازوهام میزد..زمین خوردم، گوشواره امو کشید .گوشم پاره شد خونا داره جاری میشه."وَأَخَذَ مَقْنِعَةَ مِن رَأسی" مقنعه از سر من کشید، بیهوش شدم زمین که خوردم دیگه چیزی نفهمیدم ...
تا به هوش اومدم دیدم عمه ام سرم رو بغل گرفته. چی شده دختر برادرم؟عمه جان ! ببینم چیزی تو خیمه هست رو سرم بندازم. بی بی یه نگا هی کرد گفت: دختر برادرم منم مثل توأم ..ای حسین ..
روضه وتوسل به حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام وحضرت زینب سلام الله علیها اجرا شده شبِ شام غریبان محرم به نفس کربلایی سید رضا نریمانی •✾•
بیا و حال مرا روبراه کن، ارباب!
به دست خالی من هم نگاه کن، ارباب!
شکسته بال تر از من در این حوالی نیست
نگاهِ ویژه بر این روسیاه کن، ارباب!
گناه دارم و آواره ام! بیا فکری
به حالِ نوکرِ بی سرپناه کن، ارباب!
بگیر دستِ مرا و همیشه هیئت را
برای خستگی ام تکیه گاه کن، ارباب!
مرا به کرب وبلایت دوباره راه بده
تمام ماه مرا غرقِ آه کن، ارباب!
بیا و تا که پُر از اشک روضه ات بشود
دو چشمهای مرا بی گناه کن، ارباب!
به جز برای تو مُردن برای من ننویس
مرا شهید کن و دل بخواه کن، ارباب!
قبول کن که بمیرم برای حنجر تو
مرا فدای غمِ قتلگاه کن، ارباب!
#شاعر:مرضیه عاطفی
هرکس به طریقی دل ما را آزُرد
بی واهمه هر چیز که میشد را بُرد
بالفرض که انگشتر تو قیمت داشت
پیراهن پاره به چه دردش میخورد
سر پیراهن تو گریه ی ما را درآوردند
میان این همه کشته تنها تو عُریانی
*حضرت زینب سلام الله هردفعه میومد پَرِ خیمه رومیزد بالا یه نگاهی می کرد تو قتلگاه، میگفت: ای وای داداشم همین جوری برهنه است....*
السّلام ای بدنِ بی سرِ گرما دیده
السّلام ای سرِ مجروحِ کلیسا دیده
با چه وضعی تَه گودال کشاندند تو را
ما شنیدیم ولی زینبِ کبری دیده
ای به قربان نگاهش که از این دشتِ بلا
هر بلایی به سرش آمده زیبا دیده
زینَت دوش نبی بودی و، بی وجدانها
سر بریدند و گرفتند تو را نادیده
*مادرش حضرت زهرا امشب نوحه خونه، امشب ناله میزنه.میدونی چه جوری نوحه میخونه...میدونی چه جوری ناله میزنه؟*
«حسینم ای بی سر،حسین عریان پیکر
تورا تشنه کشتند بمیرم ای مادر
دوید و دویدم برید و بریدم
سرت را سر نیزه دیدم
بُنَیَّ قَتَلَکوکَ ذَبَحوکَ بُنَیَّ»
خنجر انداخت مسیحی و مسلمان برگشت
به گَمانم ته گودال مسیحا دیده
ای عزیزی که تنت پیش همه عُریان شد
بر سر پیروهنت فاطمه دعوا دیده
دختری که همه ی دل خوشیش بابا بود
عوضِ دیدن بابا، سر بابا دیده
با گریه خیمه گاه و میبینم
با غصه ذوالجناح و میبینم
با گریه صورتت رو می بوسم
با غصه قتلگاه و میبنم
یه عده بی حیارو میبینم
فرار بچه ها رو میبینم
همین که خِیره به سرت میشم
یه خنجر از قفا رو میبینم
می بینمت به مشکل افتادی
به زیر پای قاتل افتادی
جلو چشای من به خاک و خون
شبیه مرغ بِسمِل افتادی
غریب گیر آوردنت داداش
فدای غصه خوردنت داداش
برات بمیرم..
که ته گودال به زور نیزه بردنت
آخه اینا چی میخوان از جونت ؟!
فدای موهای پریشونت
تو رو خدا ..
هنوز که خِیزرون نیاوردن
بگو چرا شکسته دندونت؟
فدای این نگاهِ مظلومت
از آب هم کردن مَحرومِت
تو رو خدا نگو أنَا العَطشان
با نیزه میزنن تو حلقومت
داره چه غوغایی به پا میشه
دم غروبه کربلا میشه
الشِمرُ جالِسٌ عَلی صَدره
داره سر از تنت جدا میشه
مقتل میگه:" قالت فاطمة بِنتُ الحُسینِ عَلیه السّلام" دختر حسین که اسمش فاطمه است میگه یه عده اوباش وارد خیمه شدن "وَ أنَا جاریَةُ صَغیره" من یه دختر خردسال بودم. تو پاهام دوتا خلخال طلا داشتم. دیدم این خلخالها رو از پای من کشید اما دیدم داره گریه میکنه " وَ هُو یُبکی،فَقُلْتَ ما یُبکیکَ عَدوَّنا" چرا گریه می کنی ای دشمن خدا؟ "فَقال کَیفَ لا أَبکی" چرا گریه نکنم؟ در حالی که همه شما رو میشناسم. همه ی شما دختر رسول خدایید. پس گفتم این کارو نکن، گفت: اگه من نبرم یکی دیگه میاد میبره. هرچی تو خیمه بود به تاراج بردن، حتی روپوشایی که داشتیم بردن. دیدم یه ملعونی وارد خیمیه ی علی ابن الحسین امام سجاد شد.یه زیر اندازی زیر امام سجاد بود. "وَکان مَریضا" آقا مریضه این زیرانداز رو جوری از زیر امام سجاد کشید آقا با صورت زمین خورد. "ثُمَّ أِشْعَلُ فِی الخِیَمِه نارا"صدا زد آتیش بیارید خیمه ها رو می خوایم بسوزونیم. بی بی زینب کبری پیش امام سجاده، داره مراقبت می کنه .بی بی به امام سجاد یه نگاهی کرد،ای یادگار برادرم ! خیمه ها رو آتیش زدن آقا چی دستور میفرمایید؟ "فَقال علیهِ السّلام عَلَیکُنَّ بِالفِرار" بگو همه فرار کنن. "فَخَرَجْنَ بَناتَ رَسولَ اللّه" دخترای رسول خدا پا برهنه، گریان، نالان همه بیرون اومدن "اِلّا زَینبَ الکُبری"، فقط زینب توخیمه مونده... بی بی توخیمه همه جوره مراقب ولی خداست، ولی خدا آسیب نبینه حتی اگه خیمه رو بسوزونن. آخه از مادرش حضرت زهرا یاد گرفته وقتی در خونه رو آتیش زدن علی هی میگفت: برو عقب، اینا حیا ندارند.....
آخ مادرم پشت در سوخت ..علی سوختم ..*