روضه و توسل به حضرت زینب کبری س به نفس حاج سید ناصر کهربایی اَللّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَعَلى آبائِهِ فی هذِهِ السّاعَةِ وَفی کُلِّ ساعَةٍ وَلِیّاً وَحافِظاً وَقائِداً وَناصِراً وَدَلیلاً وَعَیْناً حَتّى تُسْکِنَهُ أَرْضَکَ طَوْعاً وَتُمَتِّعَهُ فیها طَویلاً. جز حسین‌ کیست که در شأن و شرف بی همتاست این حسین‌کیست که محبوب تمام دلهاست او‌ حسین است و حسین میوه ی قلب زهراست فاطمه امّ ابیها به حسین می نازد همه جا زینب کبری به حسین‌ می نازد هواتو‌ کردم، اسیر دردم بزار بیام‌ منم‌ حرم‌ دورت بگردم حسین‌جان! حالم عجیبه، دلم‌غریبه فضای قلب من پُر از شمیم سیبه تا کی صبوری، آخه چه جوری خسته شدم دیگه از این فراق و دوری ای سر بریده! موهام سفیده با حسرت ِحرم ببین قَدّم‌خمیده *اما حسین‌جان ! قامت خم من‌ کجا و قامت خم اون‌ مادری که امشب تو‌ حرمت از این طرف به اون‌ طرف هی دور قتلگاه راه میره هی صدا میزنه بُنَیَّ ..پسرم حسین..کجا* مادری در طواف قربانگاه هی بُنَیَّ بُنَیَّ می گوید تشنه ای زیر نیزه، گه مادر گه اُخَیَّ إلَیَّ می گوید *هی صدا میزنه...حسین‌جان!* من بی وضو‌ موی تو را شانه نکردم‌ حالا به به دنبال سرت باید بگردم ؟زینب صدا زد: حسین‌ جان!..* چه شد که از ته گودال سر در آوردی؟ تو زینت سر دوش پیمبرم باشی داداش! در این شلوغی گودالِ تنگ قول بده کمی مراقبِ پهلوی مادرم‌ باشی جواب خندۀ دشمن به خواهرت با کیست؟ مگر تو قول ندادی برادرم باشی چقَدر دور و بَر عمّه ی ما جار زدن ساز با ناله ی طفلانِ عزادار زدن چون نبودن مدینه بزنن فاطمه را عوضَش فاطمه ها را سر بازار زدن *این سرها بارها از روی نی افتاد اما اون‌ سری‌ که بیشتر از همه افتاد سر قمر بنی هاشم بود......* بی سبب نیست بیافتد سر عباس زِ نی آخه عمّه ام را جلوی چَشم علمدار زدند *صدا زد: حسین‌ جان! ماهِ من!..* تکیه زدی بر لب دیوار چرا؟ آمدی دیدن زینب سر بازار چرا؟ مُردم و زنده شدم بس که نگاهم غم دید چقدر خواهر تو‌ مجلس نامحرم دید *چه‌گذشت به زینب..کربلا یه طور، کوفه یه طور، شام یه طور، همین زینب برگشت کربلا یه نگاهی کرد به قبر حسینش صدا زد..حسین جان!* خبر داری چه خاکی بر سرم شد دوباره تازه داغ مادرم‌ شد به اشک‌ِ خواهرت لبخند زد شمر اسیری تازه آنجا باورم شد داداش خبر داری مرا بازار بردن؟ میان مجلس اغیار بردند؟ حسین‌جان! حلالم کن ای نور چشمان زهرا حسین‌جان! رَوَم‌ تا به‌ کوفه به‌ همراه اعداء حسین‌جان! تن بی سرت‌ مانده بر خاکِ صحرا حسین‌جان ..حسین‌جان... *داداش دارم میرم سفرِ اسارت، دارم از کنار بدنت جدا میشم ..داداش!رفتی سلام‌ من رو‌ به بابام علی برسون بگو‌: بابا! زینبت رو به اسیری بردن ...* .

#امام_حسین #دیر_راهب #کاروان_اسرا گمشده داشت و از دِیر تماشایش کرد او نه دراصل که آن گمشده پیدایش کرد سالها معتکفِ گوشه‌ی تاریکش بود تا سَری آمد و یک باره مسیحایش کرد راهِ صدسال عبات همه را یک شبه رفت آن شبِ قدر که مهمانِ کلیسایش کرد دید جمع‌اند به گِرد سر و هِی می‌نوشند جگرش سوخت  از آن جمع تمنایش کرد هرچه در خانه‌ی خود داشت به آنها بخشید جایِ نیزه  به رویِ دامن خود جایش کرد یوسف آورده ولی وای به حال یعقوب... یوسفی که ته گودال معمایش کرد ضجه‌ی مادری انگار به گوشش آمد اولین گریه کنِ روضه‌ی زهرایش کرد دید زخم است لب و گونه و پیشانیِ او آنقدر زار زد از گریه مداوایش کرد مویِ خاکستری‌اش شُست ولی با ناله پاک از لخته‌ی خون  از رَدّ صحرایش کرد - - - گفت ای کاش از این بیش تبسم نکنی با لبی که به زمین خورده تکلم نکنی از چه بدجور گلوی تو بهم ریخته است چه شده اینهمه رویِ تو بهم ریخته است مگر ای سر  بدنت روی صلیبی مانده آه   بر حنجرِ تو زخمِ عجییبی مانده از جراحات مرا کُشت لبالب شدنت تا سحر طول کشد وای مرتب شدنت بوی سیبِ تو مرا بُرد به پای نیزه جگرم سوخت برای تو بجای نیزه نیزه‌دارِ تو کنارِ لبت آبش را خورد شمر بود اسم همانی که شرابش را خورد   خوب پیداست که از منزلِ دور آمده‌ای رازِ تو چیست که با بویِ تنور آمده‌ای - - - حرف زد از دل  وَ زُنّار و چَلیپا وا کرد* قبله‌ی صومعه و کعبه‌ی تَرسایش کرد جانِ بابا که شنید از لبِ زخمی  فهمید دختری باز هوایِ رُخِ بابایش کرد گشت در دِیر و کمی مرهَم و معجر برداشت  نذر  آشفتگیِ دخترِ نوپایش کرد دختری که دو سه سال است قلم‌دوش  شده ناله تا صبحدَم  از آبله‌ی پایش کرد پیرمردی به کنارِ سر و آنسو اما عمه حسرت زده از دور تماشایش کرد صبح آورد سر و داد به دست نیزه بازهم همسفرّ خواهرِ تنهایش کرد 🔸شاعر: #حسن_لطفی ==============================

#امام_حسین #دیر_راهب #کاروان_اسرا آمد سراغ صندوق، آمد شبانه راهب از قبل شد کمان تر قدّ کمان راهب یک عمر منتظر بود تا سر بیاید از راه به او سپرده بودند پیشینیان راهب با مشت زد به سینه، با اشک دیده اش گفت زیباتر از مسیحا دردت به جان راهب شاهی که هر دو عالم بودند در امانش آن شب سپرد اما سر در امان راهب بعد از تنور خولی قبل از مساجد شام شد نوبت کلیسا شد میهمان راهب تا شد سرش مرتب پیش نگاه زینب فوراً رسید خیرش به خاندان راهب مریم به سینه میزد آسیه گریه میکرد در مجلسی که زهرا شد روضه خوان راهب حجم گلاب کم بود از حجم خون‌ رویش تا که به کارش آمد اشک روان راهب دردی به جانش افتاد تا دید وضع سر را دردی که شعله میزد تا استخوان راهب گیسوی چنگ خورده... ابروی سنگ خورده... اوضاع صورتش برد تاب و توان راهب وضع بد دهان را زخم روی زبان را تا دید ناگهان بند آمد زبان راهب آبی نخورد دیگر نانی نخورد دیگر خونِ جگر از آن پس شد آب و نان راهب آرام شد رقیه وقتی که از کلیسا آمد سحر به گوشش صوت اذان راهب در اوج قِصه بوسه میزد به گونه ی او جای رباب خالی در داستان راهب 🔸شاعر: #گروه_یا_مظلوم ==============================

#امام_حسین #دیر_راهب #کاروان_اسرا گذشته چند صباحی ز روز عاشورا همان حماسه، که جاوید خوانده‌اند او را همان حماسهٔ زیبا، همان قیامت عشق به خون نشستنِ سرو بلندقامت عشق به همره اُسرا، می‌روند شهر به شهر سپاه جور و جنایت، سپاه ظلمت و قهر ندیده چشم کسی، در تمام طول مسیر به جز مجاهدت، از آن فرشتگان اسیر «چهل ستاره» که بر نیزه می‌درخشیدند به مهر و ماه در این راه، نور بخشیدند طناب ظلم کجا، اهل‌بیت نور کجا؟ سر بریده کجا، زینب صبور کجا؟ هوا گرفته و دلتنگ بود، در همه جا نصیب آینه‌ها سنگ بود، در همه جا نسیم، بدرقه می‌کرد آن عزیزان را صبا، مشاهده می‌کرد برگ‌ریزان را نسیم، با دل سوزان به هر طرف که وزید صدای همهمه پیچید، در سپاه یزید سپاه، مستِ غرور است و مستِ پیروزی و خنده بر لبش، از شورِ عافیت‌سوزی... چو برق و باد، به هر منزلی سفر کردند چو رعد، خندهٔ شادی از این ظفر کردند 🔸شاعر: #محمد_جواد_غفورزاده

#امام_حسین #دیر_راهب #کاروان_اسرا بر روی نیزه ماه درخشان برای چه؟ افتاده کنج صومعه قرآن برای چه؟ راهب به خیل می‌زدگان گفت «گِرد نی امشب شده ستاره فراوان برای چه؟»... بر غربتت گریست کواکب که ماهِ دین امشب شده به صومعه مهمان برای چه؟... پرسیده زآن لبان ترک‌خورده از عطش نام تو چیست؟ کشتۀ عطشان برای چه؟ گفتی که زادۀ نبی‌ام، گفت «پس تو را کشتند مردمان مسلمان برای چه؟» آه ای لبت عزیزترین غنچۀ خدا از تو دریغ آمده باران برای چه؟... صورت خضاب کرده‌ای از خونِ خود، چرا؟ موی تو خاکی است و پریشان برای چه؟... این شمع‌ها برای چه هی شعله می‌کشند؟ قندیل‌های صومعه، لرزان برای چه؟ تمثال مریم از چه به محراب، خون گریست؟ چشم مسیح شد به تو گریان برای چه؟... ای در غمت صحایف پیشین گریسته ظلمی چنین بر اشرف انسان برای چه؟ 🔸شاعر: #محمد_سعید_میرزایی

#امام_حسین #دیر_راهب #کاروان_اسرا ای جمال ملکوتی! که چنین زیبایی تو مه چارده یا مهر جهان‌آرایی؟   ای مه منخسف! آیا ز شبستان که ای؟ کامشب از مهر و وفا، شاهد بزم مایی 🔸شاعر: مرحوم #استاد_سید_رضا_مؤید ==============================

#امام_حسین #دیر_راهب #کاروان_اسرا   چون حریم خسرو بطحا ز بیداد زمانه سوی شام از کربلا بهر اسیری شد روانه جملگی چون طایر پر بسته بی‌آشیانه در یکی منزل مکان کردند هنگام شبانه بر در دیر نصاری به افغان و اضطرابی راهبی می‌بود در آن دیر اندر کیش عیسی طالب طور تجلی سالها مانند موسی جا پی گنج حقیقت کرده در کنج کلیسا جذبه نور حسینی شد دلیل مرد ترسا دید شد بر پا به دور دیر شور و انقلابی لشگر خونخوار جراری بدد از حصر بیرون نیزه‌ها بر دست زیب نیزه‌ها سرهای پرخون هر سری از نور چهر آتش زده بر ماه گردون چند زن با دختر منتظم چون در مکنون در پی هر نیزه با دست بسته در طنابی رفت راهب را از این هنگامه هوش از سر ز تن تاب گفت یا رب این به بیداریست بینم یا که در خواب صبح محشر گشته ظاهر در جهان گویا از این باب آفتاب است از زمین یک نی بلند از امر وهاب ورنه هرگز بر سر نی کس ندیده آفتابی این زنان موپریشان غریب تیره کوکب کیستند و از برای چیست روز جمله چون شب از چه رو دارند ذکر واحسینا جمله بر لب هادی من شوبجاه و قرب روح الله یا رب برگشا از بهر من از سر این اسرار بابی پس از بام دیر نصرانی به قلب پرتلاطم بر زمین گردید نال چون مسیح ار چرخ چارم گفت ای قوم شده از راه و رسم مردمی گم این چه آشوبست این سیر کیست ای بی‌رحم مردم کس ندیده گوش نشنیده چنین ظلم و عذابی گفت با او ظالمی زان ناکسان زشت ابتر هست این سر از حسین بن علی سبط پیمبر بر امیر شام یاغی گشت و شد لب تشنه بی‌سر این اسیراناهل بیت او بود از بهر کیفر سوی شام آورده‌ایم از کوفه با چنگ و ربابی ریخت نصرانی به دامن گوهر از دریای دیده گفت ای قوم ز کف دین داده و دنیا خریده کز طمع پیوسته با شیطان و از یزدان بریده چند بدر زر ز میراث پدر بر من رسده می‌دهم این زر که سردار شما سازد ثوابی این سر ببریده را امشب نهد اندر بر من در زمان کوچ تسلیمش کنم بر وجه احسن مرغ روح شمر زد از وعده زربال بر تن داد سر زر را گرفت از راهب پاکیزه دامن دیده گریان برد سوی دیر سر را باشتابی هاتفی در گوش وی داد این ندای روح افزا کای مسیحا ساختی از خود رضا روح مسیحا سودها از بهر این سودا نصیبت شد ز یکتا راهب پاکیزه سیرت راس نور چشم زهرا شست و جا در معبد خود داد با مشک و گلابی رفت اندر گوشه‌ای آن مرد نصرانی نهان شد دید بعد از لحظه‌ای هنگامه کبری عیان شد از خروش واحسینا لرزه بر کون و مکان شد با ندای طرقوا سوی زمین از آسمان شد شش زن معجر سیه در ناله یا قلب کبابی ساره و مریم، صفورا، آسیه، حوا و هاجر حلقه ماتم زدند از گریه در اطراف آن سر عرش و فرش افتاد از نور در تزلزل بار دیگر از فلک آمد خدیجه بر سر آن راس انوار شد زمین از اشک وی چون بر سر دریا حبابی ناگهان آمدند ابر گوش آن راهب دوباره می‌رسد زهرای اطهر چشم بر بند از نظاره چشم حق بین را به هم بنهاد راهب زان اشاره لیک می‌آمد به گوش وی از آن دارالزیاره ناله زار و حزینی از دل پرپیچ و تابی با فغان می‌گفت ای شاهنشه بی‌سر حسینم از قفا ببرید سر سلطان بی‌لشکر حسینم زیب پیکر زینب آغوش پیغمبر حسینم کشته بی‌یار غمخوار و الم‌پرورم حسینم از چه‌ای مظلوم با مادر نمی‌گویی جوابی ای غریب کشته بی‌غسل و کفن کو پیکر تو کو علمدار و سپه کو اکبر و کو اصغر تو کو ستمکش زینب آواره غم‌پرور تو محنت دوران چه آورده است ای سر بر سر تو گه به مطبخ گه بنی گه دیرو گه بزم شرابی رفت نصرانی ز هوش از ناله جان‌سوز و زهرا چون به هوش آمد کسیر ازان زنان نادید برجا نزد آن سر گفت و در عین ادب استاد برپا ایهاالراس المبارک ای عزیز فرد یکتا تو کدامین سرفرازی سرور عالی جنابی گفت ای راهب من مظلوم سبط مصطفایم مادرم زهرای اطهر خود حسین سر جدایم در منای نینوا قربانی راه خدایم تشنه لب سر داده اندر راه حق در کربلایم نیست ای راهب غم و درد مرا حد و حسابی بر دل راهب دگر طاقت نماند از گفتگویش زد بسر دست عزا بنهاد روی خود برویش کرد روی خویشتن را سرخ از خون گلویش از ادب زد بوسه بر پمرده لبهای نکویش با تضرع نزد آن سر کرد عجز و اضطرابی گفت شاها بر ندارم دست امیدت ز دامن تا نگویی در قیامت شافع تو می‌شوم من گفت بیرون کن دگر زنا راهب ز گردن شو مسلمان تا شفیع تو شوم در پیش ذوالمن همچو (صامت) روز محر از وصالم کامیابی 🔸شاعر: #صامت_بروجردی

#دیر_راهب با وفا بوده خدا خیر به راهب بدهد شستشو داده دو چندان شده زیبائی تو #سعید_خرازی https://eitaa.com/Arbabhosyn

در احوالات دیر راهب گوردی راهب گوزونه مهرِ درخشان گورونور ددی بو شعشعه دن سرِّ فراوان گورونور دیریدن دیشره چیخوب کشف اِیده تا اسرارین گوردی بیر باشدی یغوبدور باشینا انصارین نیزه دن دم به دم آفاقه سالور انوارین صبح صادق ایله بیر چاکِ گریبان گورونور نوک نی ده او کسیک باشه اولوب خیره بیرآز ناگهان گوردی یارالی باش ایدور راز و نیاز دیدی هر کیمسه دی معراج ایلیوبدور آغاز کیم بَصیر اولسا گورور مهرِ درخشان گورونور یوز دوتوب دِیره طرف سسلدی ای اهل وفا ترک ایدون دیری چیخون دیشره که وار اوزگه صفا آیری عالم یارادیب نیزه ده بیر مرد خدا نورِحق جلوه لنور بوردا نمایان گورنور دیمیرم گورسنوری گوزلریمه وادی طور طوریده اولمیوب اولماز بیله بیر شورِنَشور گوئیا حشر به پادور چالینور نفخه یِ صور پای میزاندی هامی بی سر و سامان گورونور آخموری خون جگر عارضیمه اوز باشینا باخیرام دیده یِ حسرتله او نیزه باشینا ویره لر کاش او باشی من دولانام بیر باشینا یارالی باشدا منیم دردیمه درمان گورونور اِله زینت ویروری نورِ رخی دنیایه دوشسه ایّوب گوزی بو گهر والایه ممکنی چوخدی دوشه ناله کنان صحرایه منت حقدی، منه آیت منّان گورنور جذبه ی عشقی ایدور راهبی سر مست و خراب روحیمه حسرتِ وصلی ویروری رنج و عذاب کیم بولور کیمدی بو باش کیمسه منه ویرسه جواب حق اونا یار اولا، چون صاحب احسان گورنور ناگهان سسلدی بیر کیمسه که ای دل نگران قاتلی شمردی، ویردی منه بیر شامی نشان او بولر کیمدی او باش ایلمه چوخ آه و فغان صدرِ لشکرده دوروب صورتی خندان گورونور لشکره ساری گیدوب تاپدی مقابلده حضور وار سوالیم دیدی سیزدن دیدیلر امر بویور دیدی بو قافله که ایلیری بو یردن عبور وار کیمه نسبتی؟چون اوزگه بیر عنوان گورونور خوش دگول ساکت اولوب قلبیمی سیز سیندیراسیز کیمدی بو باش دیوری ذکر خدا آندیراسیز دئمسز قلبیمی باور ایلیون یاندیراسیز دیدیلر خارجیدور قانینه غلطان گورنور راهبا، کرب و بلاده او باشی قان آپاروب قاتلی شمردی جانلاردان آلوب جان، آپاروب خولی یاخشی تانیار بیر گجه مهمان آپاروب او کسیک باشه اودور بوردا نگهبان گورونور گوزلرین اشکیله دولدوردی ایدوب آه و فغان سویلدی ممکنی اولسا ویرسوز فوری نشان عرض ایدوبلراو باشین صاق طرفینده دایانان... صدرِ لشکرده دوروب فتنه ی شیطان گورونور گلدی خولیله او نصرانی مقابل دایانوب دیدی بو باشدان اوتور کاسه ی صبریم جالانوب ویر منه باشی که باغریم ایله قانه بویانوب طالعیمدن منه ده بو گجه مهمان گورنور دیدی خولی وِرم حاشا بو باشی، چون که یزید چوخ بویوک جایزه تعیین ایلیبدور، بو نوید قسمتیمدیدی منیم اولدی کماکان، پدید سنه ویرسم بو باشی قیمتی ارزان گورونور دیدی راهب یولا گل بیر بیله یاندیرما منی نچه درهم که دِیورسَن ایلیوم راضی سنی آپاروم دیریمه مهمان بو گلِ یاسمنی نوک نی ده گوزومه لُؤلُؤُ و مَرجان گورنور دل دیدی گتدی مسلمانی یولا دیرانی آپاروب دیرینه مهمان ایلدی جانانی دیدی بو قانلی باشین راهب اولا قربانی او قدر یاره ویروبلار، آخوری قان گورنور یارالی باشی قویوب بیر داشین اوسته او جناب یودی قانین گتیروب سپدی صورا عطر و گلاب آخدی قان اولدی چو عمان قئیدوب ایتدی خطاب بو آخان قان گوزومه سلسله جنبان گورونور بخت یار اولدی منه گور نه بصیر اولدی گوزوم تا سنی گوردی گوزوم قالمادی قلبیمده دوزوم یارالی باشیوه قربان اولا اجدادیم اوزوم آچ گوزون خانه ی دل گورنجه ویران گورنور نطقه گل صحبت ایله زحمتیمی ایله قبول سس یتور قویما اولا راهبی چوخ زار و ملول صبح آچیلسا سنی مندن آییرار قومِ جهول گوزومه ایندیدن اول موقع هجران گورنور او قَدر دل دیدی آخر او باشی گَتدی دیله دیدی هجران سوزی راهب سحره قالسون هله حق رضاسین بو گیجه یاخشی گتیردون سن اله ظلمت شَبده اودور جلوه یِ جانان گورونور اجریوی حق ویره جاخ روز جزا ایلمه غم قوی دیوم کیم سنه مهماندی کلیساده بو دم جمعیدور پنج تنِ آلِ عبا بوردا، وَ هم عیسیِ مریمیله موسیِ عمران گورنور خامس آل عبا که ایشیدوبسن او منم سَن منه عاشق و من عاشق رویِ حسنم علتی واردی بو دمده بیله غرق محنم باخیرام لبلرینه لبلری القان گورنور اتام حیدردی، آنام حضرت زهرا ،راهب شانینه غبطه ایدوب مریم و سارا، راهب شافعِ روزِ جزا هیکل تقوا، راهب اودی شانینده اونون سوره یِ قران گورنور عرشِ اَعلایه او که دهریده معراج ایلدی او که دل تیرِغمه دم به دم آماج ایلدی او که ظلمت یولی خلق اللّهه منهاج ایلدی جدّیم احمددی ویرور مژده که احسان گورنور تا رسول آدینی راهب ایشیدوب چکدی بیر آه دیدی لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ پنج تن خاطرینه ایلدی احسان الله شکرلله گوزیمه روضه یِ رضوان گورنور

کیمسه عالمده (عتیقا) ایلسه فکرِ عمیق گوره جاخ آل پیمبردی اونا یار طَریق اولماسا طِیّ طَریقینده اگر یارِشفیق خط سیرینده اونون یکسره نقصان گورنور استاد طهمورثی (عتیق) https://eitaa.com/Arbabhosyn