#آخر_صفر #شهادت_حضرت_رضا_علیه_السلام ➖➖➖➖➖➖➖ ماه صفر سررسید و شد وقت عزات ای رضا جانم امضا نما نوکری هارو با یک نگات ای رضاجانم دوماهه ما زیر خیمه مأنوس این گریه هاییم لبریز اشک و غم وآه از ماتم کربلاییم کلّ مصائب شد مرور بر روی فرش هیئتا از کربلا تا کوفه و از کوفه تا شام بلا واویلتا واویلتا ➖➖➖➖➖ از درب قصر تا لب حجره خود را به هر زحمتی بردی از بس نداشتی دیگه نایی صد مرتبه بر زمین خوردی افتادی و شد تداعی کوچه ی تنگ مدینه خورده زمین مادر تو از ضربه ی دست کینه گم کرده راه خانه اش در کوچه پیش مجتبی' شده پاره گوش فاطمه از سیلی یک بی حیا واویلتا واویلتا.... ➖➖➖➖➖ در حجره می پیچی به خود هی میکشی ناله ی جانکاه صورت گذاری به روی خاک با یاد گودال قتلگاه پیچیده در گوش شیعه روضه ی یابن الشبیبت خوندی تو روضه دم مرگ از جدّ شیب الخضیبت در کربلا جدّت شده زخمی با سنگ و نیزه ها از تن جدا شد رأس او با خنجر شمر از قفا واویلتا واویلتا ✍علی مهدوی نسب(عبدالمحسن) ➖➖➖➖➖➖

#روضه_شعری_وـمتنی #شهادت_امام_حسن_علیه_السلام تنش را با دم تکبیر بردند کنارش دست بر شمشیر بردند ملائک پیکر پاک حسن را به سوی فاطمه با تیر بردند مجتبی شکریان

#نوحه_زمینه_شهادت_امام_حسن_مجتبی #علیه_السلام در جنان فاطمه سینه زن شد نوحه خوان در عزای حسن شد دیده ای که بر او گشته گریان در قیامت نباشد هراسان سیدی سیدی ای حسن جان خون طشت از دلش با خبر بود قاتلش داغ دیوار و در بود مثل مادر بود سوز و آهش خانه ی او شده قتلگاهش سیدی..... روزه داری که هنگام افطار گشته لبهای خشکش شرر بار غربتش را چنین کرده تفسیر داغ هفتاد و دو چوبه ی تیر سیدی....

#نوحه_امام_حسن (ع) #سبک_حاج_ناظم اى پسر ارشد زهرا حسن نام تو شد زينت دنيا حسن آینه على و طاها حسن پور شير خدا _ بانى کربلا تو مهربان تر از نسيمی _ اقا کريم بن کريمى نام تو ارام دل مادر است شجاعتت شجاعت حيدر است جلوه رزم تو على اکبر است تویی اشجع الناس _ مربى عباس فتاح جنگ جملى تو _ مثل على بى بدلى تو در رگ تو خون على جارى است ضربه ذولفقارى ات کارى است صلح تو هم حاصل بيدارى است صبر تو فاطمى _ اى يل هاشمى تو مظهر صبر خدايى _ فرزند شاه لا فتايى #قاسم_نعمتی

#سینه_زنی_امام_حسن_ع #زمینه ای ماهی دریا برایت گریه كرده پـیغمبر و زهرا برایت گریه كرده عــــــــــالم محیط غربتت زائر ندارد تربتت مـــــــــــــظلوم حسن جان ای اولین مظلوم عالم، بعد بابا در خانه خود هم غریب از جور اعدا شـریك زندگانیت، گردیده خصم جانیت مـــــــــــــظلوم حسن جان بـا آنهمه صِدق و صفا و پاكی دل شــــد مُـزد خوبیهای تو زهر هلاهل پیوسته شد خون بر دلت تا همسرت شد قاتلت مـــــــــــــظلوم حسن جان هــنگام تشییعت به جای ذكر و تكبیر تـابوت و تن با هم یكی گردیده از تیر کــــــــــنار قبر مادرت شد تیر باران پیکرت خـالی بودن صحن غم افزای بقیعت بـر زائرینت بسته درهای بقیعت سلام مـا به قبر تو درود ما به صبر تو مـــــــــــــظلوم حسن جان شـبها بود زوار قبرت گرد صحرا آبـی نمی ریزد بر آن جز اشک زهرا فدای لطف و کرمت ما را رسان در حرمت   مـــــــــــــظلوم حسن جان

#نوحه_واحد_شهادت_امام_حسن_علیه السلام در میان خانهٔ خود ای خدایا من غریبم داده برمن زهر مهلک. آنکه باید بود حبیبم میزنم دست و پا در دلم آذر است جان دهم در دلم. نالهٔ مادر است یا حسن یا حسن ۳ یا حسن جان زینبِ غمدیدهٔ من. یادگار از جان مادر جان خواهر گوش بنما. تو وصایای برادر کار من شد تمام می روم زین جهان بر یتیمان من مادری کن زجان یا حسن یا حسن ۲ یا حسن جان زود حسینم. کن خبردار گو حسن جان میسپارد گو بیاید وقت آخر. حرفهایی با تو دارد ای برادر بیا جگرم خون شده حسنت راحت از. چرخ گردون شده یا حسن یا حسن ۳. یا حسن جان آمده با چشم گریان در کنار بستر او تا که دیده خون بریزد. حلق و ریزد جگر او چه کسی این بلا. بر تو کرده روا گو بگیرم ز او. انتقام ترا یا حسن یا حسن ۳ یا حسن جان بعد مرگم. ده تو غسلم. کن تو دفنم ای برادر نزد جدم. خاک بسپار. نشود خون ریزی دیگر وای که عباس من. دست به شمشیر برد صف دشمن به یک. حمله ایی میدرد یا حسن یا حسن ۳ یا حسن جان آه که از ظلم. دست کینه تیر باران پیکرت شد هدف تیر. پیکر تو. در کنار مادرت شد ماهیان دریا. شد عزادارتو (صفا) از راه دور. شده زوّار تو یا حسن یا حسن ۳ یا حسن جان ‌

#واحد #امام_حسن علیه السلام خوشم که از ازل شدم، به درگهت گدا حسن همیشه می زنم صدا، ز سوز دل تو را حسن حسن غریبِ فاطمه... عنایتی دلم شود، ز دام غم رها حسن مرا مخواه بیش از این، به غصه مبتلا حسن خدا اجازه می دهد، چنین دعا کنم حسن که یٰا مَن اِسمُه دَوا وَ ذِکرُه شفا حسن کریم آل فاطمه، امام مجتبی حسن خوشم که از ازل شدم، به درگهت گدا حسن حسن غریبِ فاطمه... ز دست می روم اگر، ز سر مرا تو وا کنی ز جمع عاشقانِ با صفای خود جدا کنی خوشم اگر به یک نظر، دلم پر از صفا کنی مرا برای نوکریِ خانه ات صدا کنی حسن غریبِ فاطمه... به پای سفره ی کریم، ز لطف خویش جا کنی به دست خویش لقمه ای دهی، به این گدا حسن دوباره نوبت عزا ، دوباره زمزمه ، نوا دوباره غم ، دوباره دَم ، دوباره ذکرِ مجتبی دوباره بزم خواندن از، یَلِ رشید مرتضی دوباره یادِ فاطمه، دوباره داغ کوچه ها خدا کند که جان دهم، به پای روضه ی شما بخواه حاجت مرا، ز درگه خدا حسن خوشم که از ازل شدم، به درگهت گدا حسن کریم آل فاطمه امام مجتبی حسن حسن غریبِ فاطمه...

روضه امام_حسن علیه السلام از شروع تا اوج. تا فرود روضه   از بارِ داغش پشتِ پیغمبر شکسته تنهاترین سردارِ بی لشگر شکسته سجاده‌اش بر غربتِ او گریه کرده پایِ غریبی‌اش دلِ منبر شکسته بخشید آنکَس را که زد نیزه به ساقَش او دستگیری می‌کند از هر شکسته   تا زهر را نوشید فرمود: آه مادر راحت شد این آئینه‌یِ یکسر شکسته بُغضِ چهل سالِ مرا این زهر بشکست اما غرورم را کسی دیگر شکسته   یک کوچه‌ی باریک و دو دیوارِ سنگی یک راه بُن‌بست و دو برگ و بر شکسته فهمید فرزند بزرگم ، ناسزا گفت می‌خواست من باشم ولیکن سر شکسته گفتم که با رویم بگیرم ضربه‌اش را رفتم نبینم حرمتِ مادر شکسته   اول مرا زد بعد از آن هم مادرم را من میزدم بال و پَر و او پَر شکسته از رویِ چادر پایِ خود را بر نِمی‌داشت پایی که قبل از این جسارت ، در شکسته در زیرِ پاها گوشواره خوردتر شد خندید وقتی دید نیلوفر شکسته فهمیدم از اُفتادنِ مادر که بد زد فهمیدم از دیوارِ کوچه ، سر شکسته لایوم کَ یومَک  حسینم گریه کم کن تنها نه من ، از گریه‌ات خواهر شکسته می‌بینمت با مادرم بر شیبِ گودال در لابه‌لایِ نیزه و خنجر شکسته ای کاش می‌شد تا نبینم ساربان هم انگشت را دنبالِ انگشتر شکسته حسن لطفی

نوحه  امام حسن (ع) الهي بميرم براي غريب شهر مدينه الهي بميرم براي دلي که زار و حزينه الهي بميرم براي لحظه ي آخرت حسن جان الهي بميرم براي ناله خواهرت حسن جان معزالمومنين ، امام المتقين کريم بن کريم يابن اميرلمومنين اقام امام حسن(3) الهي بميرم براي اقايي که حرم نداره الهي بميرم کسي نيست روقبرش شمعي بذاره الهي بميرم بر اي دلي که پر غم و داده الهي بميرم براي قبري که بي شمع و چراغه گل زهرا حسن، شه دلها حسن هزاران حاتم تايي گدايت يا حسن آقام امام حسن(3) الهي بميرم براي لحظه ي پرپر زدن تو الهي بميرم براي غصه و درد مِهن تو الهي بميرم براي پا به زمين کشيدن تو الهي بميرم براي برادر بي کفن تو شه لطف و سخا ، کريم با صفا به اذن تو ذلم پر ميزنه تا کربلا

زمزمه پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله پدر میره سفر می مونه فاطمه کنار بسترش گرم ناله و زمزمه سخته برای من بابا اینجوری دیدنت آخه میکُشه آخرش منو نفس کشیدنت پیمبر خدا میون بستره خودش داره میره اما به فکر دختره خوب می دونه که دخترش نقش زمین میشه آره خوب می دونه علی دیگه خونه نشین میشه پیمبر خدا میون بستره سر مبارکش روی دامن حیدره حسینشو بغل گرفت میون گریه ها آقا انگاری که می دید اونو تو دشت کربلا انگاری که می دید شمشیر و نیزه رو رو خاک غم می دید انگار یک تن بی سر و می دید که پیکر حسین مونده تو کربلا ولی سر مبارکش میره به روی نیزه ها شاعر: مهدی_شریفی

نوحه واحد سنگین روضه ای دخترم گریه ی تو پشت مرا می شکند بیش از این گریه نکن قلب خدا می شکند رحم کن بر دل خود آب شدی از گریه بغض سر بسته از این حال و هوا می شکند تا که نشکسته قدت راه برو در بر من که پس از رفتن من دیده بلا می شکند باز بوسیدم از این دست که زد شانه مرا حیف یک روز کسی دست تو را می شکند تو سیه پوش من و شهر به همدردی تو حرمت شیر خدا را همه جا می شکند کودکانت همه در پشت سرت می لرزند که در خانه به یک ضربه ی پا می شکند  می دوی پشت علی تا که رهایش نکنی ضربه ای می رسد و آینه را می شکند بس که دنبال علی روی زمین می افتی دل جدا سینه جدا شانه جدا می شکند

زمزمه یا واحد سنگین امام رضا علیه السلام....... سلام ای طبیب طبیبان سلام سلام ای غریب غریبان سلام الا ماهتاب شبستان توس الا حضرت نور، شمس‌الشموس غریبم من از راه دور آمدم به دنبال یک جرعه نور آمدم شبم، آه یک جرعه ماهم بده پناهی ندارم پناهم بده ببخشا اگر دور و دیر آمدم جوان بودم، امروز پیر آمدم منم زائری خام و بی‌ادعا کبوتر کبوتر کبوتر دعا اگر مست و مسرور و شاد آمدم من از سمت باب‌الجواد آمدم من از عطر نامت بهاری شدم تو را دیدم آیینه‌کاری شدم تو این خاک را رنگ‌وبو داده‌ای به ایران من آبرو داده‌ای ببخشای این عاشق ساده را ببخشای این روستازاده را تو را دیدم و روشنایی شدم علی‌بن‌موسی‌الرضایی شدم سعید بیابانکی