🔴 نبود حکمرانی یکپارچه فرهنگی 🔹متأسفانه ما شاهد حکمرانی یکپارچه فرهنگی نیستیم و فرهنگ و ارزش های ما به صورت تکه تکه شده و #سلیقه ای در حال اجراء است. البته این موضوع، دلایل مختلفی دارد و بخش قابل توجهی از این اشکالات، متوجه شورای عالی انقلاب فرهنگی است. 🔸برای مثال، در حوزه آموزش و پرورش که مستقیماً باید حاکمیت ورود داشته باشد، برونسپاری آموزشی، خود تبدیل به یک معضل فرهنگی شده است. به بیان دیگر، از یک طرف در مدارس دولتی یک مسیر فرهنگی – با شدت و ضعف – دنبال می شود و از آن طرف، به صورت غیر مستقیم به مردم می گوییم که اگر این فضای فرهنگی را قبول ندارید، راه در رویی به نام #مدارس_غیر_دولتی وجود دارد که در آنجا دست مدیر و عوامل مدرسه کمی باز است که نسبت به برخی از ارزش ها و فرهنگ ما بی تفاوت باشند و به عبارتی، با تساهل و تسامح رفتار کنند. 🔹یا برای مثال، در عرصه فیلمسازی و به طور کلی رسانه، صدا و سیما را گذاشته ایم و خطوط قرمز اخلاقی و فرهنگی هم برای آن ترسیم کرده ایم - بماند که چقدر صدا و سیما به این خطوط قرمز توجه می کند؟ - اما از آن طرف، به طور غیر مستقیم می گوییم که اگر می خواهید کمی این #خطوط_قرمز را بشکنید، می توانید به دنبال سینما بروید. 👈 پس از آن به طور غیر مستقیم می گوییم که اگر می خواهید بیشتر از صدا و سیما و سینما دستتان برای رد شدن از خطوط قرمز باز باشد، شبکه نمایش خانگی وجود دارد. باز هم اگر مسیر بیشتری برای رد شدن از خطوط قرمز و هنجارشکنی می خواهید، برایتان فضای مجازی را گذاشته ایم! ⏪ این یعنی شاهد حکمرانی یکپارچه فرهنگی نیستیم و اساساً مردم شاهد استانداردهای دوگانه و چندگانه فرهنگی هستند. این در حالی است که فقط یکی از اینها مطابق با فرهنگ اسلامی ایرانی است. ⏪ بنابراین، اگر واقعاً خط قرمزی در عرصه رسانه ترسیم می شود، این خط قرمز باید در همه جای جمهوری اسلامی رعایت شود، وگرنه علاوه بر ضرباتی که به پیکر فرهنگ کشور وارد می شود، حتی به نام کار #فرهنگی، کار ضد فرهنگی هم انجام می شود!