eitaa logo
کانال مداحی عاشقان حضرت زینب(س)
24.1هزار دنبال‌کننده
994 عکس
924 ویدیو
551 فایل
ارائه متن و صوت نوحه، روضه، مرثیه و،،،، مدیریت کانال:شعبانپور @Haram75 ─⊱✾♡✾⊰─ https://eitaa.com/joinchat/2115895304C4149e19122 @Asheghane_hazrat_zeynab 💠 اللّٰهمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّكَ ٱلْفَرَجَ 💠 تعرفه تبلیغات این آیدی👇🏼 @kianatv ─┅─⊱✾♡✾⊰─┅─
مشاهده در ایتا
دانلود
. علیه‌السلام بند اول بی عصا و بی عبا می کشن تو کوچه ها میگه زیر لب فقط یا علی یا مرتضی پا برهنه میبرن بی عمامه می برن شیخ معصومین و با تازیونه می برن دست بسته و پشت مرکبه یاد کربلا یاد زینبه بند دوم هیزم و آتیش و دود. میزد و رحمی نبود ناله میزد یاد اون. دختر صورت کبود دختری که بیگناه. مونده تنها ؛ بی پناه تو بیابون میزدش. زجر پست و روسیاه روی صورتش مونده جای دست جوری زد پلید دندونش شکست بند سوم نور چشم مصطفی. شافع روز جزا مثل تو هیچکی نبود روضه دار کربلا گفته بودی روضه خون باز برام روضه بخون از گلوی اصغر و. روضه ی داغ جوون این که کشتنش شاه عالمه واسه پیکرش صد کفن کمه یا ابا عبدالله یا ابا عبدالله شعر و نغمه .👇
. ◀️ حاج مهدی سماواتی🎤 ◀️ حاج غلامرضا سازگار✍ ای چشم علم خاک قدوم زراره ات جان وجود در گرو یک اشاره ات سبوحیان فریفته ی ذکر دائمت قدوسیان مدیحه سرای هماره ات دانش هر آنچه پیش رود در قفای توست دانشسرای دهر بود یادواره ات هر کشف تازه جلوه ای از نور دانشت هر لحظه از گذشت زمان یک نظاره ات این چهار مام و هفت اب و هشت جنتند مشتاق حسن و شیفته ی یک نظاره ات شیخ الائمه صادق آل محمدی قرآنی و بود سور بیشماره ات تو آن سپهر معرفت هستی که تا ابد انوار علم میدمد از هر ستاره ات تنها نه در کهولت سن یا که در شباب نور کمال موج زد از گاهواره ات باب الحوائج همه باب البقیع توست دلهای عارفان همه دارالزیاره ات منصور داد زهر تو را ای امید دل رحمی نکرد بر جگر پاره پاره ات یکبار کشت ابن ربیعت میان راه منصور گشت باعث قتل دوباره ات فرستاد ابن ربیع دل شب اومدن بالای بام وارد شد، حجت خدارُ با سر و پای برهنه خودشون سوار بر مرکب عزیز زهرا پای پیاده می دوید ، دیگه نگم چه کرد و چه گفت...  بودی تو چاره ساز  همه عالم و نبود جز صبر در برابر منصور چاره ات تنها نسوخت بیت تو کافتاد بر جگر از شعله های خانه ی زهرا شراره ات یه بارم فرستاد منصور ملعون خونه ی حجت خدارُ آتش زدن، نوشتن میان آتش و دود قدم بر میداشت صدا میزد:«أَنَا ابْنُ أَعْرَاقِ‏ الثَّرَى‏ أَنَا ابْنُ إِبْرَاهِیمَ خَلِیلِ اللَّهِ» یعنی من فرزند ریشه های زمینم من فرزند ابراهیم خلیلم که خدا آتش رُ براش برداً و سلاما قرار داد مگه میشه یاد مادرش فاطمه نکرده باشه لابد این جمله رُ هم فرموده من پسر فاطمه ام که تو این مدینه در خونشُ آتش زدن. هنوز در نیم سوخته بود لگد به در کوبیدن صدای ناله اش بین در و دیوار بلند شد بابا... مسلماً یاد جد مظلومش حسین علیه السلام هم کرد، یه روز بعد از آنی که در خونشُ آتش زدن یکی از شیعیانش میگه محضر مقدس آقا رسیدم دیدم محزونه گریه میکنه اشک روی گونه هاش می غلطه، گفتم آقا چرا محزونی؟ فرمود روز گذشته که خونمُ آتش زدن این زن و بچه ها هراسان از اینطرف به آنطرف میدویدن، یاد عصر عاشورا افتادم. یابن الحسن ریختن هم خیمه هارُ غارت کردن، هم آتش زدن، هم با تازیانه دنبال این زن و بچه ها... ناله میزدن وا محمدا حاجت نبود آتش سوزان به خیمه ها دشتی ز سوز سینه ی زینب شراره بود یک خیمه نیم سوخته شد جای صد یتیم چیزی که جا نداشت در آن خیمه چاره بود یک رخ نمانده بود که سیلی نخورده بود چون دست هر مهی به روی ماه پاره بود .👇
. نوحه شهادت امام صادق علیه السلام غم ببار ای آسمان در غربت صادق ناله کن دل در عزای حضرت صادق در عزایش نوحه خوان باش هم نوا با قدسیان باش... (یابن زهرا یابن زهرا..) مسموم وا اماما مظلوم وا اماما او که شد مسموم زهرِ دشمن بی دین خانه اش آتش گرفت و شد دلش غمگین می کشید آتش زبانه بر سرش از بام خانه مسموم وا اماما مظلوم وا اماما بینِ اَنظار عمومی بُردَنَش او را... پا برهنه،پشتِ مرکب،نیمه شب تنها آن امامِ شیعیان را کرده غمگین ظلم اعدا مسموم وا اماما مظلوم وا اماما آخری عمری دلش بی تابِ مادر بود او که دردش هم شبیه دردِ حیدر بود درد دستِ خسته ی او دوش پینه بسته ی او.. مسموم وا اماما مظلوم وا اماما بین حجره کاظمش دیده غمِ بابا لحظه ی آخر شده او همدمِ بابا ناله ها کرده برایش او کفن بُرده برایش مسموم وا اماما مظلوم وا اماما شکر حق بر پیکرش آخِر کفن بوده کِی دگر در قتلگه خونین دهن بوده کِی سرش بر روی نی رفت خواهرش در بزم می رفت.. شهید وا حسینا غریب وا حسینا .👇👇
. علیه السلام هر دل عاشق که شده لایق گریَد بر صادق مدینه غوغاست محشر عظماست عزایِ صادق فرزند زهراست آه و واویلا.. رئیس مذهب در تاب و در تب شد جانش بر لب حضرت جعفر چون گل شد پرپر دستش شد بسته ماننده حیدر آه و واویلا.. دشمنِ نامرد اورا چون میزد درکوچه بی حد در بین انظار شد او گرفتار دَویده پشته مرکب اغیار آه و واویلا.. فرزند زهرا بی کس و تنها رفته از دنیا گرچه شده خاک رفته به افلاک دیگر تن او.. نشده صدچاک آه و واویلا.. گرچه شد پرپر با یاد مادر نشده بی سر گرچه که مسموم شد زار و مهموم گفته دمادم حسينِ مظلوم حسينِ مظلوم.. ای حسین جانم دین و ایمانم با شهیدانم تا روز آخر گویم مکرر لبیکَ لبیکْ مولای بی سر حسينِ مظلوم.. ای خدا ما را کربلایی کن بعد از آن با ما هرچه خواهی کن ما مبتلاییم غرق نواییم ما راهیانِ کرببلاییم حسينِ مظلوم.. .👇👇
🍃خدا کند که رضایم فقط رضای تو باشد هوای نفس نباشد،همه هوای تو باشد 🍃خدا کند که گذارت فتد به منظر چشمم که سجده گاه نمازم،جای پای تو باشد..
(ع) (ره) شیخ الائمه حضرت صادقم کشف الحقایق مصحف ناطقم من بتاب وتبم جان شده بر لبم سلاله پیغمبرم من میراث دارمادرم من واویلتا آه وواویلا4بار ازکینه ی خصم زمانه ی من مانندزهراسوخت خانه ی من بسوزد سرایم بین شعله هایم من پورزهرای جلیلم درآتش سوزان خلیلم واویلتا مامورآمدنیمه شب سراغم آتش فکندازغم بدرد وداغم عدو وحشیانه مرابردزخانه شب درپی اسبش دویدم مرگم بچشم خویش دیدم واویلتا تحت نظربودم گهی به تبعید گه حکم قتلم دادوگاهی بخشید ز زهر پر شرر شدم پاره جگر آتش بجانم زهر افروخت ازدرد وغم پا تا سرم سوخت واویلتا ازقبرویران غربتم عیان است ضریح خاک وگنبدآسمان است بقیع قبرمن شد عیان صبرمن شد مزار من زائر ندارد مهدی برآن سرمیگذارد واویلتا آه واویلا
(ع) دروطن شهرمدینه من غریب وبی معینم بسکه دیدم ستم ازخصم جانی دل غمینم گل پیغمبرم عزیزحیدرم گل پرپر شده به شهرمادرم غریبم من غریب 4بار همچو زهرا مادرم دشمن زد آتش خانه ی من تابسوزاند مرا واهل این کاشانه ی من ز ظلم اشقیا تو آگاهی خدا خلیل فاطمی میان شعله ها غریبم من غریب آمده دشمن سراغم نیمه شب ازبام خانه من سرا پای برهنه درپی اش گشتم روانه دلم بشکسته شد روانم خسته شد چو حیدر نیمه شب دودستم بسته شد غریبم من غریب گه کشدشمشیرکین دشمن به قتلم بی بهانه گه کندصرف نظر از قتل من خصم زمانه شدم خونین جگر به شهرم در بدر گهی تبعیدو گهی تحت نظر غریبم من غریب بعداز این زجروستمها کینه ودشنام آزار زد بجانم دشمن آتش آخراززهرشرربار ز ظلمی بی حساب کشیدم من عذاب ز سوز زهرکین دل من شدکباب غریبم من غریب عاقبت از زهرکینه همچو لاله پرپرم من دربقیع خاک مدینه میهمان مادرم من زبس دیدم ستم دهم جان قدخم ندارم زائری دراین ویران حرم غریبم من غریب
(امام جعفر صادق ع) شب شام غریبان صادق شده خاموش از سخن قرآن ناطق شده واویلا واویلا واویلا واویلا۲ مدینه از داغش شده کرب و بلا خانه ی امام صادق ماتمسرا واویلا واویلا واویلا واویلا۲ بعد از داغ او دشمن شکسته حرمت قبر مطهر او مانده در غربت واویلا واویلا واویلا واویلا۲ خورشید مدینه شد شهید کینه از داغش کربلا شد شهر مدینه واویلا واویلا واویلا واویلا۲ در راه قرآن و دین جانش فدا شد مدینه از داغ او غرق عزا شد واویلا واویلا واویلا واویلا۲ ششمین رهبر و مقتدا را کشتند شیخ الائمه امام ما را کشتند واویلا واویلا واویلا واویلا۲ پیکر پاکش روی دوش یاران بود پیکر جدش زیر سم اسبان بود واویلا واویلا واویلا واویلا۲
(امام جعفر صادق ع) صادق امام ما،آن بی قرینه شد از جور دشمن،شهید کینه شهید کینه،ماه مدینه یا صا حب الزمان آجرک الله۲ هفتم گل ولا،عزا گرفته از داغ بابایش،نوا گرفته با قلب سوزان،با چشم گریان یا صاحب الزمان آجرک الله۲ مدینه در عزا،از غم صادق می سوزد دل ها،در ماتم صادق کشته ی کین است،دل ها غمین است یا صاحب الزمان آجرک الله۲ بهر شیعیان شد،موسم غم ها دل ها خون شد از این،ماتم عظمی ریزد پسرش،اشک از بصرش یا صاحب الزمان آجرک الله۲ برپا شده امشب،شورش محشر خون گریه می کند،موسی ابن جعفر یار مؤمنین،گردیده غمگین یا صاحب الزمان آجرک الله۲ امام انس و جان،گردیده خاموش به دست فرزندش،گشته کفن پوش می نالد از غم،گرفته ماتم یا صاحب الزمان آجرک الله۲ شبانه دشمن ریخت،در خانه ی او دشمن زده آتش،کاشانه ی او یاد حیدر بود،یاد مادر بود یا صاحب الزمان آجرک الله۲ از کینه دشمنش،او را آزرده با دستان بسته،از خانه برده برون ز خانه،بردند شبانه یا صاحب الزمان آجرک الله۲
‍ ‍ آی....... (من جان طاها و علیم من صادق آل خدایم من زاده ی زهرای اطهر س من کشته ی زهر جفایم)2 (وای ، پیمونه ی دل من سر اومد، سراومد وای ، پاره های دلم از تو چشمام در اومد وای، برای بردن من خوده مادر اومد) 3 دورو برم، از گریه ها قیامته روی لبام ، سفارش ولایته کاهل نماز، بی بهره از شفاعته)2 (وای، پیمونه ی دل من سر اومد، سر اومد وای، پاره های دل از تو چشام دراومد وای، برای بردن من خوده مادر اومد) 3.... واویلا.... (این چندمین باره مدینه سیلی بروی اصل دین خورد بر روی خاک کوچه هایت قبل از همه مادر زمین خورد) 2..... وای، از آتیش دله من همه بی خبرن وای، مثل علی منو تو کوچه ها می برن وای، همه ی آل علی وارث مادرن......... می سوزه دل میون این آتیش و دود راهی شدم با صورت سرخ و کبود همراه من کسی بجز مادر نبود دورو برم از گریه ها قیامته روی لبام سفارشه ولایته کاهل نماز بی بهره از شفاعته وای ، پیمونه ی دله من سر اومد، سر اومد وای،ناله های دلم از تو چشام در اومد وای، برای موندن من خوده مادر اومد) 3..... (پر گریه تر شد روضه ی من با روضه های عمه زینب س شیخ الائمه دست بسته پای برهنه پشت مرکب) 2 حسین حسین حسین.... وای، خون دلم عاقبت شد عجین با حسین ع وای، زمزمه ی لب من، یا حسین یا حسین ع وای، ای فدای غم تو همه دنیا حسین ع این گریه ها این ناله ها برا حسین ع عالم بشه برای توفدا حسین ع ای کشته ی تشنه لب خدا حسین ع صل الله علی الباکین علی الحسین حسین حسین حسین حسین.....:
4_401129415502726150.mp3
20.54M
من جان َ طاها وعلیم زمینه شهادت امام جعفر صادق محمود کریمی
نوحه شهادت امام صادق علیه السلام احیاگر دین خدا در راه دین گشته فدا شهر مدینه غرق در شور وعزا ازبهر اولادی زنسل مصطفی واویلتا، واویلتا، واویلتا 2 ___________________ شيخ الائمه ماه دبن درخانه شد نقش زمین زهر جفا آتش زده بر پیکرش پاره پاره گشته چو بابا جگرش واویلتا.... ______________________ آتش فروزان آمدند خانه او آتش زدند صادق شده نالان زجور ظالمان آمده یادش مادری قامت کمان واویلتا.... __________________________ آمد کنار او پسر گریان براین حال پدر بگرفته بر زانوی خود رأس پدر حال پدر بر قلب او زند شرر واویلتا.... __________________________ زده به قلب شیعه داغ آن قبر بی شمع وچراغ وقت ظهور ان شاا... غوغا کنیم بهر مولامان حرمی برپا کنیم واویلتا...
95.7K
کربلایی هادی صالحی
مرا درد و مرا درمان حسین ع است ﻣـﺮﺍ ﺍﻭﻝ ﻣـــــــﺮﺍ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺣﺴﯿﻦ ‏(ﻉ ‏) ﺍﺳﺖ ﺩﻝ ﻫﺮ ﮐـﺲ ﺑﻪ ﺍﯾﻤﺎﻧﯽ ﺳﺮﺷﺘـــــﻪ ﻣﺮﺍ ﻫﻢ ﺩﯾﻦ ﻭ ﻫﻢ ﺍﯾﻤﺎﻥ ﺣﺴﯿﻦ ‏(ﻉ ‏) ﺍﺳﺖ ﻫﻤﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻪ ﺍﺫﻥ ﺣﻖ ﺗﻌﺎﻟــــــــــﯽ ﭼﻮ ﻋﺒﺪﯼ ﺳﺮ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺣﺴﯿﻦ ‏(ﻉ ‏) ﺍﺳﺖ ﺑﻬﺸﺖ ﻭ ﺟﻨﺖ ﻭ ﻓﺮﺩﻭﺱ ﺍﻋــــــﻼﺀ ﻫﻤﻪ ﻣﻌﻠــــــــــﻮﻝ ﭘﯿﻤﺎﻥ ﺣﺴﯿﻦ ‏(ﻉ ‏) ﺍﺳﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﺮ ﺩﻟﯽ ﺟﺎﻧﺎﻥ ﻭ ﺟﺎﻧـــــــــــﯽ ﻣﺮﺍ ﻫﻢ ﺟﺎﻥ ﻭ ﻫﻢ ﺟﺎﻧﺎﻥ ﺣﺴﯿﻦ ‏(ﻉ ‏) ﺍﺳﺖ ﻋﻘﻮﻝ ﺟﻦ ﻭ ﺍﻧﺲ ﻭ ﻫﻢ ﻣﻼﺋــــــﮏ ﺑﻪ ﺣﻖِ ﺣﻖ ﮐﻪ ﺣﯿﺮﺍﻥ ﺣﺴﯿﻦ ‏(ﻉ ‏) ﺍﺳﺖ ﭼﻮ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺭﻭﺿﻪ ﯼ ﺭﺿﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﻓﺮﺩﺍ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺭﺍ ﺭﻭﺿﻪ ﯼ ﺭﺿﻮﺍﻥ ﺣﺴﯿﻦ ‏(ﻉ ‏) ﺍﺳﺖ ﭼﺮﺍ ﻋﺎﻟﻢ ﺯ ﺟﺎﻧﺶ ﻧـــــــــــﺎﻟﻪ ﺩﺍﺭﺩ ﻣﮕﺮ ﺍﻭ ﻫﻢ ﭘﺮﯾﺸﺎﻥ ﺣﺴﯿﻦ ‏(ﻉ ‏) ﺍﺳﺖ ﺍﮔﺮ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺯ ﺣﺎﻝ ﻋﺒﺪ ﻣﺴــــــﮑﯿﻦ ﺧﻮﺷﺎ ﺣﺎﻟﺶ ﮐﻪ ﻣﻬﻤﺎﻥ ﺣﺴﯿﻦ ‏(ﻉاست
امام صادق(ع)-شهادت از حدیث لوح می آید مقامات اینچنین که ندارد هیچ کس جزتو کرامات اینچنین مانده در توصیف یک شأن تو ابیات اینچنین سالها محکوم عشق توست، نیات اینچنین تا ابد مرئوس ماییم و ریاست با شما نازشصت هرکسی ما را رسانده تا شما انقلاب علم، با کرسی درست پا گرفت بحث و استدلال از عصر شما بالا گرفت فقه ما از نور فقه جعفری معنا گرفت میشود جزء مفاخر هرکس اینجا جاگرفت راه گم کرده کنارت راه پیدا میکند از دمت پیرزنی کار مسیحا میکند آبروی پرچم در اهتزاز ما تویی از بقیه بی نیازیم و نیاز ما تویی ما همه اهل نمازیمو نماز ما تویی پس شفاعت کن که تنها چاره ساز ماتویی بانی ترویج عاشورا تویی پس بی گمان خانه ات یعنی حسینیه شما هم روضه خوان مجلس درست شلوغ و خانه ات خلوت شده سهم تو در این دیار آشنا غربت شده بازهم پشت دری لبریز جمعیت شده خانۀ امن الهی سلب امنیت شده آتشی از خانه ی زهرا به این در هم رسید ارث دست بسته حیدر به جعفر هم رسید پیرمرد شهر از دارالعباده رفتنی ست نور حق با عده ای ابلیس زاده رفتنی ست دستهایش بسته شد پس بی اراده رفتنی ست بی عمامه بی عبا پای پیاده رفتنی ست کوچه در کوچه به پشت اسب حالا میدوی پیش چشم مردمی بی عار تنها میدوی گرچه کوچه گردی و دست تو بند سلسله ست راستی آقا بگو دور شما هم هلهله ست؟ راستی بر پای تو از خار صحرا آبله ست؟ راستی آقا دلت دلواپس یک قافله ست؟ راستی اهل و عیالت را اسارت میبرند چادر و روبنده از آنها به غارت میبرند؟ نه کسی اینجا ز سرها معجری را میکشد نه کسی با تازیانه خواهری را میکشد نه کسی از پشت موی دختری را میکشد نه کسی بر گردن تو خنجری را میکشد نیزه داری هم اگرباشد سری بر نیزه نیست قلب هجده پاره ی پیغمبری بر نیزه نیست سید پوریاهاشمی
امام صادق(ع)-شهادت کسی که وحی در آیینۀ کلامش بود حدیث نور به لبها علی الدوامش بود نگین چمبر افلاکیان صداقت اوست که صدق پرتوی از چلچراغ نامش بود نیایش سحر او شمیم جنت داشت سپیده چشمۀ نوری ز هر سلامش بود به پاس رویش اندیشه های ناب بشر قیام علمی او برترین قیامش بود به راه شر مرو از روی جهل و نادانی که راه خیر بشر شیوه و مرامش بود ولی شناس نگشتیم ورنه می دانیم جواب ما همه در حرکت غلامش بود* چقدر زحمت ما را کشید و وقت وداع نماز اول وقت آخرین پیامش بود چه التفات به خاصان کند خدا داند نسیم شعر «وفایی» ز لطف عامش بود   *اشاره : در تنور رفتن هارون مکی سید هاشم وفائی
امام صادق(ع)-مدح و مناجات-بصیرت رئیس مذهب شیعه! جهان از آنِ شماست ندای حق طلبی ،تشنهٔ جهانِ شماست به گوشه گوشهٔ عالم به هر کجا نگیریم به هر دیارِ غریبه، پُر از نشان شماست نَه یار، بهر تو هِفده نفر، که بی إغراق هزار لشگرِ آماده در میان شماست که گفته سیصد و چندین نفر ندارد یار بگو امام زمان را، زمان زمان شماست بگو به عیسیِ مریم که شیخ عیسی را دعا کند، که یکی از فدائیان شماست ز شیخِ نیجریه تا به شیخِ بَحرِینَت مطیعِ محضِ تو با لشگری، عیان شماست اگر قطیف،نِمر را به ظلم از کف داد مدینه تا به مدائن پُر از جوان شماست و از عراق و یمن تا به سوریه، لبنان سپاهِ حزب خدا، از مدافعان شماست ز روستای صَراری گرفته تا به ٱحد هنوز مُثلِه شدن، سهم شیعیان شماست به رغم دشمنِ تکفیری اَت، به کوری خصم هنوز نام علی شاهد أذان شماست و ایستاده میان غبار احمد ها هزار مَرد، چو احمد که در نهان شماست قسم به روح خدا و قسم به سید علی بیا به کشور ایران که آشیان شماست به مُلک ری،به خراسان، به قم، بیا آقا هزار دیده چو بَهجت به راه، جان شماست به کعبه و به بقیع و چهار مظلومش که کربلای حسینِ تو در أمان شماست ضریحِ مرقدِ شش گوشه شاهدَت به یقین که اربعین، حرمِ یار، میزبان شماست  محمودژولیده
امام صادق(ع)-مدح دین ما احمدی و مکتب ما حیدری است گو دلا حیدریم مذهب من جعفری است حضرت صادقم استاد بُود در همه عمر شهریاری که به دستش عَلَم سروری است مکتب سرخ حسین بن علی را نازم که عروج نُه امام از دم آن رهبری است تربیت یافته ی مکتب عاشورایند اولیایی که به در حاجبشان صد پری است همه از سلب حسینند اگرچه نه امام لیک صادق همه جا شهرهء دانشوری است عِلم صادق عَلم کرب وبلا را بگشود گفت اعوان حسین دشمن طغیانگری است کنیه اش عین حسین است، اباعبدالله او حسین دگری در حرم دلبری است همه را خواند به زیر عَلم عاشورا گفت باکی حسینی ز جهنم بری است ای که در موکب شاه شهدا سینه زنی دم بزن حضرت صادق به دمت مشتری است عهد خود با پسر فاطمه تجدید نما گوهر عشق نگهدار دلت گوهری است سربلندی چو رَوی زیر علم های حسین چون علمدار ولایت پسر عسکری است مادر آموخت (کلامی) به تو ذکر مولا این ولایت اثر تربیت مادری است ولی الله کلامی زنجانی
امام صادق(ع)-شهادت-بصیرت سید محمد مهدی شفیعی -سید علیرضا شفیعی -جواد شیخ الاسلامی-سعید تاج محمدی-محمد رضا شفیعی "بر جبین آسمان آثار غم شد آشکار اشک می ریزند نم نم ابرهای داغدار در میان سنگها آیینه ای تنها شده روضه ی تنهایی اش هرگوشه ای برپا شده غرق باران است هرکس جان او لایق شده ست  باز عالم سوگوار حضرت صادق شده ست" حضرت صادق که جان ما فدای درس او دانش‌آموزان او هستیم و پای درس او "یادگار مصطفی را قوم سرکَش می کِشند خانه ی وحی و نبوت را به آتَش می کِشند باز در چشمم غم مولا مجسم می شود روضه های مادرش زهرا مجسم می شود قصه ی تلخ هجوم گرگ ها بر خانه ای ماجرای شعله و بال و پر پروانه ای وای من شیخ الائمه بی عمامه بی ردا زنده شد در خاطر من روضه های کربلا آنچه پیرش کرده داغ کشته ی کرب و بلاست آنچه دائم پیش چشم اوست شرح روضه هاست روضۀ آن پیکر عریان به روی خاک ها  بر سر او زخم ها بر پیکر او چاک ها بر تن فرزند زهرا رد مرکب مانده است داغ این بی حرمتی بر جان زینب مانده است حاصل این روضه ها تنها نه اشک و آه ماست خون اهل بیت پیغمبر چراغ راه ماست" خون حق نورست و در ظلمت چراغ راه ماست تا قیامت راه ما از راه  خفاشان جداست راه ما راه علی راه حسین بن علی ست شاهراه ما درین بیراهه ها امر ولی ست زور و تزویر و زر و عصیان کجا؟ایمان کجا؟ دین سلمان ها کجا دین ابوسفیان کجا پیش روی ما به جز آیینه ی اسلام نیست درد ما رد یا قبول نامه ی بر جام نیست مرگ بر اسلام آمریکایی و مکر یهود بشنوید این نعره های مرگ بر آل سعود مرگ بر لبخندها و بر خیانت های گرگ بر جنایت های آمریکای شیطان بزرگ بار دیگر جنگ احزاب است و میدانی خطیر این سوی میدان علمداریست بیدار و دلیر شیعه را دشمن شناسی و تبرا باورست شیعه را اینک کسی از نسل حیدر رهبر است باز با نام حسین فاطمه، غوغا کنیم جان خود نذر حریم زینب کبرا کنیم شام با ویرانه هایش خطبه خوان درد هاست گرچه چندی میشود جولان گه نامرد هاست دیگر از دست علمداری نمی افتد علم چشم ناپاک حرامی ها نیفتد بر حرم باز هم یک دجله ی دیگر ، عطش آورده است کودکانی را که دریا با خودش آورده است آن طرف در سازمان لال ها خون می خورند کودکان را این طرف چون حرمله، سر می برند از غم هم کیش خود داریم می‌میریم ما آه و صد افسوس مشکی پوش کشمیریم ما راه ما راه شهیدان، حرف ما حرف امام جنگ با مستکبرین تا رفع فتنه، یک کلام فاش می‌گوییم خط قرمز ما فتنه است فتنه‌ای که قلب مولا قلب امت را شکست در صفوف ما، به غیر از شور بیداری مباد در دل ما، جز شمیم و عطر هشیاری مباد هر که یار فتنه شد، آگاهش از این کار کن هر که در این راه خوابش برد را بیدار کن خادمانی که برای میزشان دلواپسند! پس کجا و کی به درد مردم خود می‌رسند؟! وای اگر ایمان ما صرف بده بستان شود باز بیت المال, بیت الحال نااهلان شود بارالها! تشنه‌گان قدرت از ما نیستند تشنه‌گان خدمت تو، اهل دنیا نیستند با جهاد و صبر، آری فتح در دستان ماست دست شیطان کی مگر بالاتر از دست خداست؟! راه ما تا روز آخر راه سرخ کربلاست پس بپاخیزید یاران وقت عاشورای ماست در میان باد و توفان در میان فتنه ها شیعه هرگز گم نخواهد کرد راه خویش را جمعی از شعرا