#امام_زمان علیه‌السلام #طوفان_الاقصی #واحد 🔹بدم المظلوم🔹 منجی جهان حضرت موعود با تو می‌شود هر ستم محکوم از ره می‌رسی وارث حیدر اَینَ الطّالِبُ بِدَمِ المظلوم؟ بِدَمِ المظلوم قیام می‌کنی شب ظلمت را تمام می‌کنی تو به چشم ظلم خواب راحت را حرام می‌کنی فریاد استغاثه رسیده به هر کران «عَجّل عَلَی ظُهُورِکَ یا صاحبَ الزّمان» «اَلغوث و اَلأمان یا صاحبَ الزّمان» ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ می‌سوزد هنوز خیمه در آتش مانده بی‌پناه کودکی معصوم غزّه یک‌صدا می‌زند فریاد اَینَ الطّالِبُ بِدَمِ المظلوم؟ بِدَمِ المظلوم بیا تک‌سوار که دل عالم ندارد قرار به شب ظالم می‌دهد پایان فقط ذوالفقار تو می‌رسی و جلوۀ حق می‌شود عیان «عَجّل عَلَی ظُهُورِکَ یا صاحبَ الزّمان» «اَلغوث و اَلأمان یا صاحبَ الزّمان» شاعر و نغمه‌پرداز: #یوسف_رحیمی .

#سلام_به_کاروان_دل_شکسته #حضرت_زینب_س 🏴😭🏴😭🏴😭🏴😭 سلام به کاروان دل شکسته کبوتران پر شکسته ، خسته سلام به اشک و نالهٔ زینب و سری کـه بر منبر نی نشسته سلام به رگ های بریده ی او که نا مرتب و ز هم گسسته سلام به زخم روی پیشانی اش که از جفای سنگ پینه بسته سلام به فرق خون چکان زینب بـه نیزه رأس پسران زینب سلام به باقر و امـام به سجاد ز دست شان بیرق دین نیفتاد سلام به خون دیده ی اباالفضل دست ز تـن بریده ی اباالفضل سلام به دسته گل های مدینه بـه نـاله ی رقیـه و سکـینه سلام به قاسم و علی اکبر شش ماهه روزه دار علیِ اصغر سلام به کاروان دیده آزار کبوتران در قفس گـرفتار دختر زهراست به موج بلا زینب واین همه مصیبت چرا؟ عمه ی مظلومه ی صاحب زمان نداشت از رنج و مصیبت اَمان بهر یتیمان حسین پدر بود برای نازدانه ها سپر بود ز شامیان هلهله را تا شنید دخت علی خیلی خجالت کشید اگرچه بوده دست وپایش به بند صدای مرتضایی اش شد بلند خطابه خواند و شهر غوغا شده ز نطق او یزید رسوا شده به ناله گفت اگر چه در نواییم ما همگی ز آل مصطفی اییم گرچه دلش بوده ز غم لبالب رو به سر بریده کرده زینب حسین ای برادر غریبم دریغ و درد از تو بی نصیبم راهـی بـازار شدم بـرادر کعبه ی آزار شـدم برادر دختر ناز پرورت را زدند چشم تو روشن خواهرت را زدند برادرم طاقت من کم شده قامتم از فراق تو خم شده بیا برای من تو قرآن بخوان عزیز مادرم حسین جان بخوان بخوان توقرآن که دلم تنگ توست دلم اسیر صوت و آهنگ توست نیزه اگـر لبت دریـده حسین بخوان ز رگهای بریده حسین قاری خوش لحن من ای نورعین چرا صدای تو عوض شد حسین الهی خواهرت به قربان تو مگر شکسته اند دندان تو بس است«مداح»که شدم دل کباب مگـو ز خیزران و بـزم شراب #علی_اکبر_اسفندیار_مداح @Asheghane_hazrat_zeynab

#مناجات_ورود_به_شهر_شام2 #مناجات_انتظار السلام علیک یا صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف دلم گرفته پدرجان بیا دگر مهدی(آقا) ببین شکستن ِ دل ها شده هنر مهدی پُر است مدّعی و معرفت شده نایاب شده دعای همین قوم بی اثر مهدی به ظاهر از تو بخوانند و باطناً یک عمر زدند بر دل هر نوکرت شرر مهدی تو را چگونه بخواهد دلی که جای تو شده ست طالب یک مشت سیم و زر مهدی چقدر طعنه شنیدیم از همین مردم شدیم در وسط کینه بی سپر مهدی بیا و عزّت ما باش بین این مردم شب فراق رخت را نما سحر مهدی بیا دگر که شوی با جمال زهراییت در آسمان دل شیعیان قمر مهدی غروب جمعه ی بی تو چقدر دلگیر است گذشت جمعه و از تو نشد خبر مهدی نیامدی که شوی مرهم دل زینب که شد ز داغ، روی داغ خون جگر مهدی بیا و باش تو در کوچه های شهر شام امان عمّه ز خاکستر ِ گذر مهدی بیا سری به خرابه بزن که یک دختر کنار رأس پدر گشته محتضر مهدی ✍علی مهدوی نسب(عبدالمحسن) @Asheghane_hazrat_zeynab

#مناجات_ورود_به_شهر_شام3 #مناجات_انتظار السلام علیک یا صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف التماست می کنم بابای مظلومم بیا شیعه غرق غم شده ،ای منجی عالم بیا کار ما خورده گره با دردهای بی کسی کی به داد نوکران بی کس خود می رسی عیدها یک یک گذشت و خنده بر ما شد حرام حق بده عیدی ندارد شیعه، بی تو ای امام کی به پایان می رسد دوری تو صاحب زمان جان زهرا مادرت از دیده ها پنهان نمان یا معزّالمؤمنین ای آخرین صاحب لوا ای مه زهرا ز پشت ابرها بیرون بیا منتقم، بنگر میان غربت ِ شام بلا بین بازار است عمّه بین مشتی بی حیا منتقم ،بنگر میان محنت ِ بزم شراب خون لبهای حسین و اشک چشمان رباب روبه روی دیدگان زینب ِ قامت کمان می خورد لعل ِنخورده آب، چوب خیزران ای برای شیعیان تنها امیر و مقتدا الامان و الامان یابن الحسن آقا بیا ✍علی مهدوی نسب(عبدالمحسن)

#مناجات_ورود_به_شهر_شام1 #مناجات_انتظار السلام علیک یا صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف کی می رسد زمان غمت انتها شود شیعه ز درد غیبت رویت رها شود بنگر میان قلب مُحِبّین ِ آل تو هر جمعه از فراق تو برپا عزا شود بر درد دوری تو طبیبی نخواستیم این درد ِلاعلاج به دیدن دوا شود کی می شودکه کوری آل سعود ِپست بر تو نماز جمعه ی ما اقتدا شود آباد کی کنی تو بقیع و به امر تو صحنی برای مادرت اول بنا شود از خاک در بیاوری آن دو پلید را پرونده ی جنایت آن کوچه وا شود آتش زنی جنازه ی آن دونفر که این تسکین آه و ناله ی (مهدی بیا) شود آقا بیا بگو به چه جرمی کنار آب رأس امام تشنه ای از تن جدا شود کهنه لباس او برود غارت و تنش در زیر نعل تازه ی دشمن رها شود ناموس او رود به اسیری و رأس او تا شام همدم سر سرنیزه ها شود آقا ببین که جدّ تو مهمان شام شد دردی که بدتر از غم کرب وبلا شود وای از دمی که عمه ی قامت کمان تو با اشک و ناله وارد شام بلا شود با رقص و تار و هلهله آیند در رهش بر مرگ خود ز شدت غُصّه رضا شود وای از گذر ز کوی یهودیّ شهر شام رأس همه شکسته ی سنگ جفا شود (بزم شراب وچوب یزید و لب حسین) قدّش به زیر بار غم و درد تا شود اذنی بده که نوکر تو روز اربعین پای پیاده راهی کرب وبلا شود ✍علی مهدوی نسب(عبدالمحسن)

#ورود_به_شام وقتی که ما ذرّیه ی شاه انامیم از چه اسیر ظالمان شهر شامیم در پشت دروازه سه شب ماندیم با درد در بند ظلم و کینه های شمر نامرد بوی طعام شامیان پیچیده امّا خوابیده هر کودک ،گرسنه بین صحرا خاک بیابان بالش زیر سر ماست اینجا فقط مأنوس مان چشم تر ماست بر ناقه ی عریان اگر بردید ما را دیگر چرا بستید دست عمّه ها را ای ظالمان خیلی شما بی شرم هستید بر گردن صاحب عزا زنجیر بستید ما را میان ازدحام شام بردید بین عزای ما شراب تازه خوردید از چه لباس نو به تن دارید مردم از آه ما دارید روی لب تبسّم ما را میان سبّ ِ حیدر از چه بردید بین شرار ِ بغض خیبر از چه بردید سنگ یهودی جای گُل باریده بر ما زخم زبان و طعنه شد جای تسلی' افتاد سرهای بریده بین کوچه هم لاله های قد خمیده بین کوچه خاکستر داغ و سر ِ سجّاد ای وای رأس حسین از نیزه ها افتاد ای وای ما را میان کینه و آزار بردید از چه شبیه برده تا بازار بردید بزم می دشمن دل ما را شکسته حق می دهم زینب دگر از پا نشسته در مجلس نامحرمان شام رفتیم پیش سر ببریده با ایتام رفتیم طشت طلا بود و سر و یک غرق ِکینه شد خیزرانی لعل ِ بابای سکینه هم خیزران هم دست ما می رفت بالا می خورد آن روی لب و این بر سر ما روضه همین بس که میان بزم باده زینب گریبان خودش را چاک داده ✍علی مهدوی نسب(عبدالمحسن)

#ورود_به_شام وقتی که ما ذرّیه ی شاه انامیم از چه اسیر ظالمان شهر شامیم در پشت دروازه سه شب ماندیم با درد در بند ظلم و کینه های شمر نامرد بوی طعام شامیان پیچیده امّا خوابیده هر کودک ،گرسنه بین صحرا خاک بیابان بالش زیر سر ماست اینجا فقط مأنوس مان چشم تر ماست بر ناقه ی عریان اگر بردید ما را دیگر چرا بستید دست عمّه ها را ای ظالمان خیلی شما بی شرم هستید بر گردن صاحب عزا زنجیر بستید ما را میان ازدحام شام بردید بین عزای ما شراب تازه خوردید از چه لباس نو به تن دارید مردم از آه ما دارید روی لب تبسّم ما را میان سبّ ِ حیدر از چه بردید بین شرار ِ بغض خیبر از چه بردید سنگ یهودی جای گُل باریده بر ما زخم زبان و طعنه شد جای تسلی' افتاد سرهای بریده بین کوچه هم لاله های قد خمیده بین کوچه خاکستر داغ و سر ِ سجّاد ای وای رأس حسین از نیزه ها افتاد ای وای ما را میان کینه و آزار بردید از چه شبیه برده تا بازار بردید بزم می دشمن دل ما را شکسته حق می دهم زینب دگر از پا نشسته در مجلس نامحرمان شام رفتیم پیش سر ببریده با ایتام رفتیم طشت طلا بود و سر و یک غرق ِکینه شد خیزرانی لعل ِ بابای سکینه هم خیزران هم دست ما می رفت بالا می خورد آن روی لب و این بر سر ما روضه همین بس که میان بزم باده زینب گریبان خودش را چاک داده ✍علی مهدوی نسب(عبدالمحسن)