ین زینب رسیده در مدینه شکایت میکند از زخم سینه شکسته قامت و با روی نیلی شده هم ناله با آه سکینه ▪️حسینم وا حسینم وا حسینا اگر بار غم و غصه کشیده اگر صد طعنه در کوفه شنیده بهمراه رباب و خواهرانش بدون اکبر و قاسم رسیده ▪️حسینم وا حسینم وا حسینا بگوید از گل یاس کبودش بگوید از همه بود و نبودش زند سینه کند مویه دمادم به ناله ذکر لبها این سرودش ▪️حسینم وا حسینم وا حسینا شاعر: مرتضی محمودپور

زمزمه_امام_رضا ( علیه السلام ) (به سبک قربون کبوترای حرمت) فدای صحن و سرای با صفات امام رضا قربون ایوون و گنبد طلات امام رضا خدا رو شکر میکنم ، که در جوارتم آقا کنار گنبد با صفا و این صحن و سرا ... ( یا رضا ، امام رضا امام رضا ، امام رضا ) تکرار میدونم همسایه ی بدی بودم ، برا شما با همه بدیم ولی بازم میگم : رضا رضا می دونم که رو سیاهم و گنه کارم آقا اما تو ردم نکن به جانِ مادرت آقا ( یا رضا ، امام رضا امام رضا ، امام رضا ) تکرار شنیدم هر کی قسم بده تو رو ، جان جواد حاجتش ، رو میدی و قلب اونو ، میکنی شاد می دونم تو دست رد به سینه ها نمی زنی آخه تو ، شاه کرَم امام رضا ، عشق منی ( یا رضا ، امام رضا امام رضا ، امام رضا ) تکرار آقاجون جان جوادت قسمت ، میدم تو رو اومدم به درگهت نگی گنه کاری برو من یه حاجتی دارم روا بکن ، امام رضا من و با این عاشقا راهی بکن ، به کربلا ( کربلا ، یا کربلا یا کربلا ، یا کربلا ) تکرار

. امام_رضا 🎼سبک ... از نگاه یاران به یاران ندا میرسد..‌. ای شه خراسان ٬ خراسان ٬ سلام علیک ضامن غریبان ٬ غریبان ٬ سلام علیک نازم آن حرم را که بوی جنان می دهد جمله بی کسان را پناه و امان می دهد مژده رجا بر همه عاشقان می دهد عشق ما رضاجان ٬ رضا جان ٬ سلام علیک صحن با صفایت صفای دل زائرین ذکر نام پاکت جلای دل مضطرین روشن از چراغ وجود تو ایران زمین آبروی ایران ٬ ز ایران ٬ سلام علیک کفتران مهرت چه مستانه پر می زنند سائلان کویت چو دیوانه در می زنند جمله امامان سرای تو سر می زنند دلبر امامان ٬ امامان ٬ سلام علیک کن مدد رضا جان به ملکت سیاحت کنم تا رواق پاک و ضریحت زیارت کنم سائل تو باشم به کوی تو عادت کنم ملجا اسیران ٬ اسیران ٬ سلام علیک غم به دل نباشد اگر تو پناهم دهی از کرم به دربار شاهانه راهم دهی در حساب محشر به نیکی گواهم دهی شافع محبان ٬ محبان ٬سلام علیک ✍عباسی معروفان اهری

❣﷽❣ 👆▪️سینه_زنی_امام_حسن_ع ▪️سبک منو یکم ببین 🕌🕌🕌_      _ کریم آل فاطمه امامه مجتبی رحیم آل فاطمه امامه مجتبی خونابه های جگرت تویه طشت طلا ولی مصیبتت اقا بوده تو کوچه ها تموم گریه هات شده فقط که مادرت مغیره دشمن شماس حتی که همسرت باران تیر به جسم تو رسیده پیکرت 🕌کریم حسن حسن حسن کریم حسن حسن غریب ال فاطمه غریب عالمین کریم عالمین تویی غریب تر از حسین میون خونه تو اقا   شدی اقاغریب بعدشهادت مادر    شدی توبی شکیب بعدکوچه دیگه اقا   نخندیدی اقا تموم غمه توبوده     غم کرببلا گریه ی توبوده برا   حسین وعاشورا 🕌کریم حسن حسن حسن کریم حسن حسن تموم زائراتو دادی به اقام حسین یه عمریه که من اقاشدم به زیر دین بنویسید به روی قبرمن فقط حسن دلم به شوروشین و دلم به صدمحن جوونیات موهات سفید  توپیرشدی اقا ازغم مادرت اقا  دلگیر شدی اقا بعدواقعه ی کوچه توسیرشدی اقا 🕌کریم حسن حسن حسن کریم حسن

❣﷽❣ 🔳 سینه_زنی_امام_حسن_ع 🔳 سبک: همه جا کربلا ذکر روی لبِ هر شکسته دلی ایها المجتبی حسن ابن علی 🔳یاحسن یاحسن … چاره ی هر غم و حل هر مشکلی گوید انت الکریم به تو هر سائلی 🔳یاحسن یاحسن رحمت بیکران دست احسان تو کعبه ی عاشقان قبر ویران تو 🔳یاحسن یا حسن شب ۷ صفر۱۴۴۶ ه.ق محمد‌حسین مهدی پناه

بر خاک حجره، سر می گذارم تنهای تنها، جان می سپارم قاتل مرا کشت با کام عطشان بابا رضا جان بابا رضا جان در را برویم از کینه بسته در انتظار مرگم نشسته او می زند کف من می دهم جان بابا رضا جان بابا رضا جان آب خوش من، اشک روان بود قوت و غذایم، زخم زبان بود جرمم چه بوده، ترویج قرآن بابا رضا جان بابا رضا جان جسم بماند، از جور ایام گه کنج حجره، گه بر روی بام دیدم بسی من، ظلم فراوان بابا رضا جان بابا رضا جان مسموم وا اماما شهید وا اماما 1390/8/4

🎙حاج خلیل زارع

زمینه ازگشت_به_مدینه شماره 1488 🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴 ببین زینب رسیده در مدینه شکایت میکند از زخم سینه شکسته قامت و با روی نیلی شده هم ناله با آه سکینه ▪️حسینم وا حسینم وا حسینا اگر بار غم و غصه کشیده اگر صد طعنه در کوفه شنیده بهمراه رباب و خواهرانش بدون اکبر و قاسم رسیده ▪️حسینم وا حسینم وا حسینا بگوید از گل یاس کبودش بگوید از همه بود و نبودش زند سینه کند مویه دمادم به ناله ذکر لبها این سرودش ▪️حسینم وا حسینم وا حسینا

نوحه در سوگ پیامبر. واویلتاواویلتا یا رسول الله ( ۲ ) در ماتم ختم رسول عالم گرفته مولا امیرالمؤمنین ماتم گرفته واویتاواویلتا یا رسول الله (۲) خیز و نظر کن بر حسن یا رسول الله لبهای او را بوسه زن یا رسول الله واویلتاواویلتا یا رسول الله (۲) خیز و حسینت را بگیر هچو جان در بر زیر گلویش را ببوس یک بار دیگر واویلتاواویلتا یا رسول الله (۲) گم گشته در غبار غم شهر مدینه مولا علی بر سر زند زهرا بر سینه واویلتاواویلتا یا رسول الله (۲) دیدی چگونه داده شد اجر پیامبر بیت الولا آتش گرفت الله اکبر واویلتاواویلتا یا سول الله (۲)

خراسان رضا              ############## گر   گرفتاری   بیا   یک   دم    خراسان   رضا می شوی  حاجت  روا  آنجا   ز  احسان  رضا گرکه هستی خسته ودرمانده ای درکارخویش یک  دمی   اینجا   بیا  بنشین   به  ایوان رضا او   امام   هشتم  و   باشد   رئوف  و  مهربان جان   عالم   جملگی    باشد   به   قربان  رضا بارگاهش   چشمه   نور  و   بهشت  دیگریست چون  که  او  باشد معین  بر جمله یاران رضا درد   بی درمان  اگر  داری  بیا در شهر طوس از     کرم     دارالشفا    باشد    شبستان رضا پنجره    فولاد    او   عقده   گشایی می کند حاجتت   را   میدهد   او  از   دم  جانان رضا آب   سقا   خانه ه‍اش    باشد   دوای   درد   ما می شوی   شامل   تو  بر  لطف  فراوان  رضا گندم     نذری      ببر      بهر     کبوترهای   او تا   شوی  حاجت  روا  از  بذل و احسان رضا یا   رضا   جان  جوادت  کن  نظر  بر  حال ما دست  پر   راهی شویم از جان خراسان رضا (بیقرارم )   شاعرم  خواهم  صله  مولای من من  که  از  جان بوده و هستم ثنا خوان رضا                ( بیقرار    اصفهانی)

🎙حاج خلیل زارع

زمینه 🔊 شهادت_امام_حسن(ع)💔 حاج میثم مطیعی

یاحسن بن علی(ع)❤️ همین که در ازل افتاد بر ما برق چشمانش بلی گویان ز خود رفتیم و افتادیم حیرانش به توحیدی سرم را داده ام کاموزگار آن کبوتر با اناالحق می‌پرد از کنج ایوانش مقامی دارد از بدو تولد که پیمبر خود به سعیش میدوید و در صفا میرفت قربانش به قلب بادیه انداخت مهرش را که در هر حج ز بوسه آبله انداخت پایش را بیابانش همین که نام او می آید استکبار می لرزد که صف های جمل را میشکافد بانگ عنوانش چنان از رزم خود مبهوت کرده دشمانش را که می دیدند حیرت میچکید از نوک پیکانش حسن میخواستم گویم حسین آمد به لب هایم تفاوت نیست در معنی بخوانی این و یا آنش شود از هرکجای عالم ایشان را صدایش کرد که شرق و غرب عالم را گرفته طاق ایوانش نفیری داشت تشیعش که مرد و زن بر آن نالید جدا میکرد جسمش را برادر از نیستانش ✍کربلایی محمدحسین امیری

نوحه امام حسن علیه السلام دردی در این دل است که درمان نمی شود داغ عزای کوچه که پایان نمی شود درمانِ دل به زهر هلاهِل شنیده اید دردم به غیر زهر که درمان نمی شود من درد زخم سینة مادر گرفته ام درمان زخم سینه که آسان نمی شود اسرار خویش را به علی هم نگفته ام افشای راز ، یار پریشان نمی شود این غربتی که کرده خدا قسمت حسن دیگر نصیب هیچ مسلمان نمی شود یک یار هم برای سپاهم نمانده است اینسان امام بی سر و سامان نمی شود ایکاش یک جوان علمدار داشتم آه و نوا که لشگر قرآن نمی شود آری سپاه یک نفره لشگر من است همچون حسین یار غریبان نمی شود حتی میان خانه کسی نیست یاورم قاتل که مرهم دل سوزان نمی شود از داغ مادرم جگرم پاره پاره شد این جسم و جان رفته دگر جان نمی شود ✍ کربلایی محمود ژولیده

روضه امام حسن مجتبی(ع) شهادت_امام_حسن(ع)💔 حاج_منصور_ارضی🎙

#امام_رضا_ع_مدح_و_شهادت خوشم از رعایای شمس الشموسم گرفتار عشق انیس النفوسم کجا بی پناهم در این وادی عشق پناهنده ی لطف سلطان طوسم اگر بدترین بنده باشم که هستم میان حریمش سراپا خلوصم شفا می دهد خاک روی لبانم اگر خاک صحن رضا را ببوسم ز بس با شراب محبت عجینم بدون محبت خمارم، عبوسم دهان وا نکردم به مدح بزرگی فقط حرف سلطان شود، چاپلوسم امیر عطوفم سلامٌ علیکم امام رئوفم سلامٌ علیکم چه خوب است پشت و پناهم تو هستی همیشه فقط تکیه گاهم تو هستی اگر رو سپیدم غلام تو هستم امیدم اگر رو سیاهم تو هستی چه پیوند خوبی است بین من و تو منم رعیت و پادشاهم تو هستی کسی که برایم نموده همیشه بساط دعا را فراهم، تو هستی نمی خواهم از تو به غیر از خودت را تمنای اشک نگاهم تو هستی جنون من از حد گذشت و پس از این تمام ثواب و گناهم تو هستی خودت تا به مشهد دلم را کشاندی غبار دلم را به لطفت تکاندی به این دل که پر زد سویت عاشقانه بده گوشه ای از حرم آشیانه رضاجان، رضاجان، رضاجان، رضاجان شده ذکر تسبیح مان دانه دانه رسیده به ما عشق، سینه به سینه کشیدیم این بار، شانه به شانه نوای مرا می خری از کرامت میان نواهای نقاره خانه ز بس جامعه خوانده ام، هر فرازش شده بین آب و گلم جاودانه رئوفی و طاقت نداری ببینی شود اشک چشم گدایی روانه به من دل بریدن نمی آید اصلا به تو راندن من نمی آید اصلا دلت را شکسته گناه زیادم ولی آمدم، پشت باب الجوادم زمین خورده ام من، ولی با نگاهت به شوق طواف حرم ایستادم همیشه زدم بوسه بر آستانت سرم را به خاک سرایت نهادم بزرگانِ خدامِ صحنِ شمایند خلیل و سلیمان و یعقوب و آدم تو عیسی دمی؟! نه... به قرآن قسم که مسیح است در معجزاتش رضا دم زمانی که جان می رسد بر دهانم بیا و برس آن دقیقه به دادم چه کم می شود از تو من را بخوانی؟ مرا مثل سلمانی خود بدانی؟ امان از دمی که مصیبت چشیدی زمین خوردی اما زمین را ندیدی اباصلت بر صورتش زد همین که عبا را به روی سر خود کشیدی چه تکرار سختی است در بین کوچه نشستی... دویدی... نشستی... دویدی... الا ای امیری که شمس الشموسی چه خاکی شدی تا به حجره رسیدی لبت تشنه بود و چنان اشک شمعی به یاد غریبی جدت چکیدی خودت روضه خواندی که ای شمر ملعون لبِ تشنه جد مرا سر بریدی چه خوب است در لحظه ی احتضارت جواد الائمه رسیده کنارت شاعر: #محمدجواد_شیرازی