شهادت امام حسن(ع) نوحه زهرکینه شد حاصل من یارم آخر شد قاتل من ای حسین و ای خواهرم زینب ببینید نیمه جانم وای از دل من اهل عالم من کشته ی زخم زبانم درغریبی زد همسرم آتش به جانم ای وای.بادلی پر شرر گشتم.پاره پاره جگر ای وای.ازغریبی جانم.آمده بر لبم ناله.می زند زینبم ای وای.ازغریبی جانم.ای حسن جانم2 ای حسن جان هم غریب و هم بی پناهم هم پریشان هم غرق آهم در کنارم نه یاوری نه مونسی بود بین شهر غم بی سپاهم وای ازاین غم نزدیک قبرم پیش یاران وای ازاین غم تابوت من شد تیرباران ای وای.بادلی مبتلا ای وای.می کنم ناله ها ای وای.ازغریبی هستم.غرق شور و نوا هستم.حسن مجتبی ای وای.ازغریبی جانم.ای حسن جانم2 ای حسن جان ای امان از ظلم زمانه من غریبم در آشیانه طشت پرخون دارد خبر ازاین دل من یاد مادر شد بی بهانه در مدینه پیش دوچشمان ترمن بین کوچه نقش زمین شد مادر من ای وای.مثل گل پرپرم ای وای.محرم مادرم ای وای.از غریبی ای وای.بین دیوار و در ای وای.مادرم شد سپر ای وای.ازغریبی جانم.ای حسن جانم2 ای حسن جان ابوذر رییس میرزایی(بهار)

نوحه بالا به این سبک اجرا می شود

شهادت امام رضا(ع) نوحه کنج حجره جان میسپارم روی خاکش سرمیگذارم درغریبی کسی نمی باشد به یادم رفته از کف صبر و قرارم زد شراره برجان من این زهرکینه کی می آید پشت و پناهم ازمدینه هستم.بضعه ی مصطفی هستم.غرق شور و نوا ای وای.ازغریبی آخر.از ستم ای خدا بهرت.می کنم جان فدا ای وای.ازغریبی    جانم.ای رضاجانم2 ای رضا جان درکجایی ای قرص ماهم خاک غربت شد قتله گاهم ای جوادم بیابیا مرا کفن کن بر ره تو مانده نگاهم نورعینم ای پسرم بیا تماشا آه ازاین غم من عاقبت افتادم ازپا خاکی.گشته بال وپرم غرق.خون دوچشم ترم ای وای.در عذابم من با.دل پرآذرم ناله.می زنم مادرم ای وای.در عذابم    جانم.ای رضاجانم2 ای رضا جان چشم گریان درپیچ و تابم کس نداده یک جرعه آبم ناله دارم بهر شهید سربریده روضه خوان طفل ربابم غنچه ای را با یک تبر ازشاخه چیدند حنجرش را با تیر کین ازهم دریدند ای وای.ازغم کربلا ای وای.راس بر نیزه ها ای وای.ای حسین جان ای وای.از تنی بی کفن ای وای.پاره پاره بدن ای وای.ای حسین جان    جانم.ای حسین جانم2 ای حسین جان ابوذر رییس میرزایی(بهار)

نوحه بالا به این سبک اجرا می شود

شهادت امام رضا(ع) نوحه رسد ازکنج حجره صدای آشنایی زند ناله غریبی جواد من کجایی غریب است غریب دیار طوس دلم گشته با قبر او مانوس                     رضاجانم به روی خاک حجره سرم را می گذارم به خود می پیچم از زهر دگر جان می سپارم زکینه زپا تاسرمن سوخت زدم ناله بال و پر من سوخت                     رضاجانم به خاکم می سپارند شبانه مثل زهرا تنم دیگرنماند به روی خاک صحرا فدای تنی که درآن گودال غریبانه بی سرشده پامال                 حسین جانم ابوذر رییس میرزایی(بهار)

به سبک زیر خوانده می شود

شهادت امام رضا (ع) واحدسنگین سبک: ایران اگردل تورا شکستند... آقا ضامن آهوی بیابان غریبی و یار غریبان یار ضعیفان و فقیران پادشه کشور ایران عشقم صحن خمینی و گوهرشاد سقاخونه پنجره فولاد مثل کبوتر حریمت دلم به دام عشقت افتاد          آقا.رضاغریب الغربایی          رضامعین الضعفایی مولا دلم یه عمره مبتلاته کبوتره گنبد طلاته مقیم صحن باصفاته اسیره یک گوشه نگاته آقا آرزومه برات بمیرم تاج سرم تویی امیرم ازکرم و لطف تو هرسال کربلامو ازت میگیرم          آقا.رضا غریب الغربایی         رضا معین الضعفایی آقا آتش گرفته جگرتو میسوزه پا تا به سرتو چشمت به در تاکه بیاید کنارتو گل پسرتو آقا روخاک حجره پاکشیدی نفس نفس نفس بریدی زبی کسی ازپا فتادی ازماتم وغصه خمیدی         آقا.رضاغریب الغربایی         رضامعین الضعفایی ای وای مسموم زهرکین مامون ازغصه های کوچه دلخون در روضه ی جد غریبت باچشم تر همیشه محزون ای وای با روضه های سخت گودال از غصه وغم رفتی ازحال بر آن بدن که بی کفن شد به زیر سم اسب پامال          آقا.رضاغریب الغربایی           رضامعین الضعفایی ابوذر رییس میرزایی (بهار)