نوحه امام جواد(ع) از زهـر کینه گلِ زهرا فدا شد خونین جگـر حضرت ابن الرضا شد واویلا واویلا واویلا واویلا(2) در حجره ی در بسته میـزند پرپر جواد الائمـه آن جـانِ  پیغمبـر واویلا واویلا واویلا واویلا(2) در ارض و در آسمان شور و فریاد است امشب شب قتل حضرت جواد است واویلا واویلا واویلا واویلا(2) بابا بیا بـر گلِ خود کن نظاره از زهر کین شـد جگرم پاره پاره واویلا واویلا واویلا واویلا(2) خـواهی اگر نمانی زیـر دِین او بوسه بزن بر خاک کاظمیـن او واویلا واویلا واویلا واویلا(2)

نوحه واحد شهادت حضرت جواد الائمه(ع) بسوز ای دل که مولایم فدا شد زمین و آسمان  ماتم سرا شد بـزن بر سینه با صـد آه و ناله شبِ قتل جواد ابن الرضا شد فدایم من  فدای او گدایم من گدای او بسوزم  در عزای او خدایا من نمانم زیر دِین او دلم دارد هوای کاظمین او آه واویلا واویلا واویلا (2) ز دست خصم دون  دل پر شراره جگر  از  زهر کین شد پاره پاره خبر کن حضرت موسی الرضا را نمـاید   بر جـواد خود نظاره عزیز و جان زهـرا بود میان  حجـره  تنها بود به لبهایش این آوا بود زدم  پرپر  به کنج حجره ی بسته کجایی  مـادرِ   پهلـوی بشکسته آه واویلا واویلا واویلا(2) بـزن نـالـه   بـزن سینه بـرایش که تا قسمت شود صحن و سرایش چه خوش باشد اگر یک شب بخوانم زیـارتنامـه در ایـوان طلایش بر این در ما  سر نهادیم همه  هستیِ خود دادیم گـدای مـولا جوادیم کبوتر شد دل ما در هوای او بهشت ما بُوَد ایوان طلای او آه واویلا واویلا واویلا(2)

ماه شب تاریکم از نور ولای تو رأس شهدای تو یاحسین یاحسین راهی شدیم اون روزا با سینه زنای تو تا کرببلای تو یاحسین یاحسین راهی شدیم اون روزا با سینه زنای تو تا کرببلای تو یاحسین یاحسین تو ساقی عشاق بی تابی من تشنه ی یک جرعه ی نابم تو صاحب دل های اصحابی من رعیت و تو هستی اربابم من رعیت و تو هستی اربابم ای بانی کل فلک ای باور ملک و ملک یا لیتنا کنا معک یاحسین یاحسین ای بانی کل فلک ای باور ملک و ملک یا لیتنا کنا معک یاحسین یاحسین یه عمره تو خونه ها تو قاب آیینه ها یه عمره تو خونه ها تو قاب آیینه ها نوشته الله محمد و علی فاطمه حسن حسین این دل دل شاگرد این مکتب خونینه این عشق همه دینه یاحسین یاحسین این دل دل شاگرد این مکتب خونینه این عشق همه دینه یاحسین یاحسین این بغض خود فریاده این درد خود تسکینه این قصه چه شیرینه یاحسین یاحسین تو تا ابد دلیل بارونی من تا ابد برات پریشونم تو دردمو نگفته میدونی من تا ابد براتو می خونم ای وارث صاحب فدک ای باور ملک و ملک یا لیتنا کنا معک یاحسین ای وارث صاحب فدک ای باور ملک و ملک یا لیتنا کنا معک یاحسین همیشه تا قیامت نوشته رو علامت نوشته تا قیامت رو تیغه ی علامت نوشته الله محمد و علی فاطمه حسن حسین حیدر کربلا علی احمدی یا حیدری یا فاظمه عشق منی شیشه ی عمرم ترک خورده مبادا بشکنی میزنی تو دست و پا من دست و پا گم کرده ام نور چشمم بی تو راه خیمه را گم کرده ام

کوچه کوچه ی کوفه بوی عطر و خون دارد عاشق توای مولاچهره لاله گون دارد ازغمت پریشانم درره تو قربانم ای حسین حسین جانم کعبه بوسه میگیرد از لب گهر بارت من طواف خون کردم در هوای دیدارت قبله تو میقاتم مکتب تو ایمانم ای حسین حسین جانم ای حسین من اینجا بویی از وفا نیست اهل کوفه نامردند دست اشنایی نیست من اسیر بیداد قوم نا مسلمانم ای حسین حسین جانم کار من فلک امروز بر محبت افکنده زیر تیغ کین بر مرگ مسلمت زند خنده برغریبی ات مولا ، اشک حسرت افشانم ای حسین حسین جانم میرسد به دامانت،گرچه دست من بسته داغ هجرتو دارم بادلی که بشکسته میکنم سلام از دور سیدی حسین مولا ای حسین حسین مولا

زمزمه و نوحه امام جواد علیه السلام دوتاگنبد طلایی توی شهرکاظمینه(۲) این دوتا حرم خدایی دوتا قطب عالمینه این دوتا حرم برای دوتا دلبرخدا یکیشون اباالرضا و یکیشون ابن الرضا ( باب المرادِ عالم یاجوادالائمه )(۳) توحرم که پامیزاری دلِ توپرازامیده اخه اونجا مثل مشهد بوامام رضا رو میده اونجا که میری توچشمات عکس پنجره فولاده چشم توهمش به دسته کریمه امام جواده (باب المراد عالم یاجوادالائمه)(۳) هرکه باهمسرِخود رازِنهان گویدومن به که گویم که شده همسرمن قاتل من سوزدازپاتاسرمن قاتلِ بد ، اخترمن من جوادابن الرضایم نورچشم مرتضایم (باب المراد عالم یاجوادالائمه)(۳) یه طرف درد غریبی یه طرف زهرهلاهل جواب ناله وآهش شادی وطعنه قاتل هرچی باشه خوندیم امشب روضه گلِ رضارو بیامنتظربمونیم بگیریم کرببلا رو (باب المرادعالم یاجوادالائمه)(۳)

زمـیـنـه شهادت امام جواد علیه السلام حجره تاریک و در بسته، ای وای آقایی دل خسته، ای وای با قلبی بشکسته، وای بازم توی اون دمای آخر فرزندی با حال مضطر هِی میگفت وای مادر مادر مثل مادرش رفت جوون جوون رفتش با قامتی کمون کمون ای وای از این دور و زمون زمون شب شهادت پسر پسر کاش بودم حرم پدر پدر میخوندیم همه خون جگر جگر ... یا جـوادالائمه ، یا جـواد الائمه ... علی اکبر امام رضایی گرچه غریب و تنهایی اما کِی اِرباً اِربایی دلها بسوزه برا آقایی برا دل اون بابایی نشه جوون و تنهایی طاقت از کف دادم پاشو پاشو از نفس افتادم پاشو پاشو ای شاخ شمشادم پاشو پاشو اکبر افتادی رو زمین مادر تو خیمه دل غمین روضه ی من باشه همین ... یا علی اکبر من ، یا علی اکبر من ... چیزی تا مُحرّمت نمونده پشت در باز یه درمونه خودشو به تو رسونده قلبی خوبه که مجنونت باشه چشمی که گریونت باشه تا ابد مدیونت باشه بمونه اینی که بدم بدم عشقتو به عالم ندم ندم سنگتو به سینه زدم زدم التماس چشم ترم ترم اللّهم الرزقنا حرم حرم کجا برم حرم نَرَم نَرَم ... الـلّـهـم الـرزقـنـا حـرم حـرم ...