#السلام_علیک_یا_عطشان_کربلا #شب_زیارتی_ارباب_بیکفن مقاتل نوشته تو را کشته اند تو را تشنه در کربلا کشته اند بمیرم ز تیغِ جفا کشته اند خلاصه تو را ناروا کشته اند سرِ نیزه قاریِ قرآن شدی تو زیباترین ذبحِ جانان شدی چرا بردنت گودیِ قتلگاه چرا کشتنت تشنه وُ بی گناه ز بالای تل چشمِ خواهر به راه ز تو دل بریده چه با اشک و آه تنت فرشِ جولانِ مرکب شده سیه پوشِ داغِ تو زینب شده نشسته سرِ سینه ات دشمنت عدو کف زنَد وقتِ جان دادنت کجا رفته آن کهنه پیراهنت یقیناً که غارت شده از تنت شده آسمان در نگاهِ تو دود تویی کشته‌ی تشنه بینِ دو رود تو در بحرِ خون میزدی دست و پا دریغا شد آن سر جدا از قفا یکی ضربه میزد تو را با عصا یکی می ربود از تنِ تو عبا بگرید به بالینِ تو مادرت که بهرِ صله شمر برده سرت تو در قتلگه، روی تل خواهرت نگه می کند بر تنِ بی سرت ز بس نیزه ها خورده بر پیکرت به یاد آمدت کوچه وُ مادرت لبت آه بود و دلت کوهِ درد که تیغِ عدو با تنِ تو چه کرد شده راسِ پاکِ تو از تن جدا شده نامِ تو مشعلِ کربلا مقیمِ بهشتِ وصالِ خدا تویی معنیِ سوره ی هل اتی در آغوشِ تو غنچه ای وا شده غمِ زخم هایت شکوفا شده نسیمِ نگاهت چه فریاد داشت چه شِکوه ز بیدادِ جلاد داشت چو داغِ پدر را ز شیاد داشت که نامردیِ کوفه را یاد داشت چو خون تا که جاری شده از لبت شده داغِ تو روضه ی زینبت! #کربلا_قبله_اهل_ولا #هستی_محرابی