#امام_حسن_مجتبی علیه‌‌السلام #چارپاره 🔹چه بگوید؟🔹 فاطمه مادر حسین و حسن گله کرد از وصال شیرازی گفت: ای آن‌که از برای حسین شعر نغز و چکامه می‌سازی! آفرین! از حسین من گفتی نیست اما مگر حسن پسرم؟ از غریب مدینه یادی کن! بگو از داغ پارۀ جگرم! شور شعر حسن گرفت وصال چشم او تا سحر ز غصه نخفت طبع ترکیب‌بندگوی زلال چند بندی رثای او را گفت گفت اما لطیف و در پرده محضر فاطمه ادب می‌کرد از همان لحظه‌ای سخن می‌گفت که حسن طشت را طلب می‌کرد چند بندی سرود طبع وصال تا شود فاطمه از او دلشاد چند بندی سرود سربسته شعرها را ولی ادامه نداد دید اگر شعر را ادامه دهد دل زهرا دوباره خواهد سوخت نه مگر قرن‌ها دل مادر از همین رنج‌های بی‌حد سوخت؟ چه بگوید؟ بگوید ای مادر زخم، آن جسم را تصرف کرد؟ همسر مجتبی به شوهر خود کاسۀ زهر را تعارف کرد؟ چه بگوید؟ بگوید ای مادر خون دل‌ها به‌سان رود شده؟ زهر، سوزانده تار و پودش را چهره‌اش مثل تو کبود شده؟ چه بگوید؟ بگوید ای مادر از سپاه امام، غیرت رفت؟ جانماز و ردا و خیمۀ او در کف دوستان، به غارت رفت؟ چه بگوید؟ بگوید ای مادر دل عالم به یاد او می‌سوخت؟ وقت تشییع، تیرهای حسد تن و تابوت را به هم می‌دوخت؟ چند بندی سرود طبع وصال تا شود فاطمه از او دلشاد چند بندی سرود سربسته شعرها را ولی ادامه نداد... 📝 #جواد_محمدزمانی ┅┅┅┅┄❅💠❅┄┅┅┅┅┄

. #حضرت_زهرا #فاطمیه مرا ببین و برای سفر شتاب مکن بیا و بر سر من خانه را خراب مکن تمام حرف دلت را غروب با من گفت و شرح سرخیه خود را چه خوب با من گفت حضور ساده ی احساس عشق بودی تو مدار چرخش دستاس عشق بودی تو پس از تو ثانیه هایم به چنگ دستاس است و دانه های دلم زیر سنگ دستاس است غمت چو دانه که فردا جوانه خواهد زد هزار مرتبه ام تازیانه خواهد زد هنوز هم به شفایت امید دارم من میان شام عزا شام عید دارم من قبول کن که ز تنهاییم خبر داری دلم به همره تو رفت، همسفر داری مگر ز داغ پیمبر چقدر میگُذَرد که باغ سبز تو را این شب خزان ببرد مگر قرار نشد غمگسار من باشی میان معرکه ها ذوالفقار من باشی مگر نه قبل ورودم قیام میکردی و گاه پیشتر از من سلام میکردی ز جای خیز جواب سلام میخواهم نگاه نیمه تمامت ، تمام میخواهم نگاه بی رمق و دست بی رمق داری شباهتی چه صمیمانه با شفق داری اگرچه قصه فتح علی شنیدنی است شکست تازه ی امروز نیز دیدنی است چه شد که زندگیت را ز سر نمیگیری؟ و مرغکان مرا زیر پر نمیگیری؟ فضای سینه ی من گرم درد و آه شده است بسان بازوی تو روز من سیاه شده است اگر نه فکر دل یار خسته را بکنی ز جای خیز که همسایه را دعا بکنی مرو که موج نیازم به راه می افتد پس از تو یوسف اشکم به چاه می افتد پس از تو خواب نماز و تیره می بینم شعف به قنفذ و شور مغیره می بینم مرو که چینی این دل شکسته تر نشود غریب خسته ی این شهر خسته تر نشود هنوز ناله جانکاه تو به پشت در است تنت از آتش آن روز شعله ور است سخن اگر چه نگفتم ولی دلم پر بود نگاه من که همیشه به خاک چادر بود میان خطبه ات آری شکوه را دیدم در استقامت تو صبر کوه را دیدم اگرچه کشتی عمرت به سمت ساحل رفت خیال و خاطره ی تو نخواهد از دل رفت کنون به پیکر یاست شقایق افتاده است نگاه کن که حسینت به هق هق افتاده است چگونه غم ننشیند به چهره ی حسنت که خون تازه گل انداخت روی پیرهنت خدا کند که غمت سینه محترق نکند و دخترت که بیاید ز غصه دق نکند شاعر : #جواد_محمدزمانی ✍ .