#مناجات_با_امام_زمان #مناجات_مهدوی_حضرت_سجاد_علیه_السلام2 داری میان ناله ی ما ناله می زنی با روضه های کربوبلا ناله می زنی حاضر شدی به مجلس و دور از نگاه ما داری امام ِصبر و رضا ناله می زنی هر مقتلی که خوانده شود روبروی توست حق می دهم که صبح و مساء ناله می زنی وقت عزای حضرت سجاد، جدّ توست آقا بگو دوباره کجا ناله می زنی حتما کنار قبر امامی که مانده است عمری بدون صحن و سرا ناله می زنی از جدّ نیمه جان و غریبت سوال کن تا کی به یاد شام بلا ناله می زنی مانده صدای هلهله در گوش تو هنوز از طعنه های قوم ریا ناله می زنی هرگز نرفته داغ علی اکبر از دلت با یک نظر به سمت عبا ناله می زنی وقت نگاه بر علم و مشک آب هم با یاد دست های جدا ناله می زنی یک تکّه سنگ روی زمین دیده ای و باز از داغ بام و سنگ جفا ناله می زنی تا کی همین که لب به دعا باز می کنی با یاد خیزران و عصا ناله می زنی در وقت آب خوردن ِخود گویی ای پدر (کشتند از چه تشنه تو را) ناله می زنی ✍علی مهدوی نسب(عبدالمحسن) #نجوا_با_امام_عصر .

داری کدام خیمه، پدر، ناله می­‌زنی؟ با روضه­‌های ماه صفر، ناله می­‌زنی از داغ روی داغ شده پر دقایقت داری برای چند نفر، ناله می­‌زنی؟ آیا همیشه گریه­‌کنی هست پیش تو؟ وقتی که شام تا به سحر، ناله می­‌زنی داغ خودت که هست، نبینم اباالرّئوف داری برای کل بشر، ناله می­‌زنی این روزها برای عموجان خود، حسن با یاد پاره­‌های جگر، ناله می­‌زنی مثل حسین، جدّ غریبت کنار تشت دستی گرفته­‌ای به کمر، ناله می­‌زنی اما گریز روضه­‌تان فرق می­‌کند حتما برای داغِ گذر، ناله می­‌زنی ایام فاطمیه نه تنها، تمام سال از زخم میخ و ضربه­‌ی در، ناله می­‌زنی #نجوا_با_امام_عصر #مناجات_با_امام_زمان علی مهدوی نسب عبدالمحسن .