#نوحه_زمینه_امام_صادق_علیه_السلام منو می سوزونه آتیش کینه دیگه دارم میرم از این شهر مدینه گوشه ی حجره ام نشسته مادر پهلو شکسته وای مدینه شده کرب و بلا فاطمه شده صاحب عزا امون امون ای دل وای امون امون ای دل 3 تو مدینه قلبم در تب تابه رو دست من مثل علی رد طنابه چشامون از گریه تر شد خونه ی ما شعله ور شد وای دیگه نبود اینجا خبری از سیلی و میخ دری امون امون ای دل وای امون امون ای دل 3 با موی سپید و قد کمونم برای جدّ غریبم روضه می خونم نیمه شب پشت مرکب یادم اومد عمه زینب وای به روم اگه شمشیر کشیدن دیگه سرم و کِی بریدن امون امون ای دل وای امون امون ای دل 3