🕊﷽🕊
شب_هفت_امام حسین(ع) دشتی
فدای چشم چون دریای زینب
بمیرم واسه ی غمهای زینب
شب هفتم سر قبر حسینش
چقدر خالیه امشب جای زینب
شب هفتم شده زینب کجایی
سر قبر حسین خود بیایی
شب هفتم کنار قبر سقا
بگو ام البنین داد از جدایی
یه گوشه زار و تنهایی رقیه
گرفته ذکر بابایی رقیه
به یاد اصغر شیرین زبونش
داره میخونه لالایی رقیه
بگو پس نور چشمای ترت کو
بگو شبه پیمبر اکبرت کو
نه حر موند و نه عبدالله و قاسم
ابالفضل ،ساقی آب آورت کو
شب هفتم شد و قلبم کبابه
همه دنیا به چشم ما سرابه
امون از داغ طفل شیرخواره
که حالش از همه بدتر ربابه
میسوزونه غمت از ما پر وبال
چه سخته همسفر با قوم دجال
تو بیداری که پیش شمر و زجرم
تو خوابم میرم هرشب بین گودال
شب هفتم گرفتم روضه ی سر
امان از ناله ی پر سوز خواهر
اسیر شمر بودم من اگر که
نبودم مجلس ختمت برادر
بنال ای دل از این غم بی شماره
ندارد اسمانم یک ستاره
شب هفتم شده شیون کن ای دل
به یاد آن گلوی پاره پاره
#نوحه_شب_هفتم_
30048.mp3
4.89M
#نوحه_شب_هفتم_
#ای_کشته_ی_دور_از_وطن_
دور از وطن وای
دور از وطن وای
دور از وطن وای وای وای
ای تشنه ی صد پاره تن
ای بی کفن وای
ای بی کفن وای
ای بی کفن وای وای وای
شب های جمعه فاطمه
با ناله و با زمزمه
وای وای وای
گوید حسین من چه شد
نور دوعین من چه شد
وای وای وای
چشمای زینب خونه
اشک علی بارونه
مادر براش می خونه
حسین غریب مادر
----------
شاه غریب و بی کس و
بی لشکرم وای
بی لشکرم وای
بی لشکرم وای وای وای
ای قبله ی اهل حرم
اهل حرم وای
اهل حرم وای
اهل حرم وای وای وای
می سوزه چشمام از تبت
لب های خشک اصغرت
وای وای وای
می میرم آخر از غمت
سر جدا از پیکرت
وای وای وای
محرم از راه اومد
با ناله و اشک و آه
بگو اباعبدالله
حسین غریب مادر
داغ تو کرده پیرم
این قدر زبون می گیرم
آخر برات می میرم
حسین غریب مادر
-------
رأس تو ای خون خدا
بر نیزه ها وای
بر نیزه ها وای
بر نیزه ها وای وای وای
ای که سرت شد از قفا
از تن جدا وای
از تن جدا وای
از تن جدا وای وای وای
باز از حرم تا قتلگه
زینب صدایت می زند
وای وای وای
تو روضه ی امسالت
دلم میاد دنبالت
تا لحظه ی گودالت
حسین غریب مادر
با ناله ی یازینب
با نوحه ی یاعباس
هر روز ما عاشوراست
حسین غریب مادر
----------
روزی که آب و گل منو سرشتند
روی قلب من حسین حسین نوشتند
گداهات شاه ملائک بهشتند
می خونم با گریه تو ماه محرم
به روی کتیبه ها شعر محتشم
باز این چه شورش است که در خلق عالم است
باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است