eitaa logo
کانال مداحی عاشقان حضرت زینب(س)
24.1هزار دنبال‌کننده
994 عکس
924 ویدیو
551 فایل
ارائه متن و صوت نوحه، روضه، مرثیه و،،،، مدیریت کانال:شعبانپور @Haram75 ─⊱✾♡✾⊰─ https://eitaa.com/joinchat/2115895304C4149e19122 @Asheghane_hazrat_zeynab 💠 اللّٰهمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّكَ ٱلْفَرَجَ 💠 تعرفه تبلیغات این آیدی👇🏼 @kianatv ─┅─⊱✾♡✾⊰─┅─
مشاهده در ایتا
دانلود
فطرس ملک، برسان سلام مارا به اباعبدالله خالق فلک ،کرمی کن و ببخشم به اباعبدالله شب میلاد شه ارض و سما دلتو روانه کن به کربلا بگو با خنده و با عشق و صفا بفدای خامس آل عبا یا حسین یا اباعبدالله۳ جبریل امین ،پر زنان زائر گهواره ی او همه کائنات ،شده بیچاره و آواره ی او آمده دارو و درمان همه آمده معنی شور و زمزمه نور چشمان امیر مومنین آمده پاره ی قلب فاطمه یا حسین یا اباعبدالله۳ شده مرغ دل، زائر صحن و سرا و حرمش تا قیامتم ، منم و لطف و عطا و کرمش شده ام بی سر و سامان حسین میهمانم به سر خوان حسین پدرم گفت که هر لحظه بگو بفدای لب عطشان حسین یا حسین یا اباعبدالله۳ تهنیت بگو، به خدیجه ، آمنه ، بنت اسد شده جلوه گر، هل اتا و نورِ الله صمد پسر حضرت مولا اومده ضامن اهل تولا اومده نور چشمان رسول مدنی عشق ساقی العطاشا اومده یا حسین یا اباعبدالله۳ کربلایی هادی صالحی
116.8K
کربلایی هادی صالحی
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
سرود میلاد امام حسین(ع) -( دلا بیتابه،شب شب مهتابه)دلا بیتابه،،شب شب مهتابه شب میلادحضرت اربابه بس که مینوشم،،سرمست ومدهوشم ساغرم امشب پرز می نابه دُرّنایاب اومد مهرجهانتاب اومد۲ همه بگین ماشاءالله حضرت ارباب اومد مددی یاحســـــین شب میلاده،،،دلاهمه شاده خداچه گلپسری فاطمه داده میکنن عاشقا،،،شادی به عشق آقا شوروغوغایی به عالم افتاده سروره عالمه،،،،بنددل خاتمه عیدی بگیریدامشب ازمادرش فاطمه مددی یاحسین آقامون دلبره،،،دل ازهمه میبره نازاین دلبروخودخدامیخره شافع محشره،،،ماه ملک منظــره پسرفاطمه بنددل حیدره روزمحشر نگاش،،بسّه واسه نوکراش جون همه نوکـرا،فدای قدوبالاش مددی یاحسین
121.4K
کربلایی هادی صالحی
4_5875213870187940563.mp3
3.13M
آقام آقام آقا... کدوم اقا؟💚 همون اقایی که هر وقت دلم میگیره💔 فقط صدا میزنم یامهدی الـٰلّهُمَ؏َجــِّلِ‌لوَلــیِّڪَ‌اَلْفــَرَجْ‌ 😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭
متن شعر و سرود میلاد امام حسین(ع) -(کشتی نجات اهل عالمو به آب انداختن)بند۱ کشتی نجات اهل عالمو به آب انداختن عرش کبریا رو پایین پای آقامون ساختن باغ دل جوونه زد رفت خزون بهار اومد شد سحر شبای تاریک روشنه کهکشونا آبیه اسمونا لحظه ی موعوده نزدیک شوروحالم داره تعریف رولبهامه این تصنیف ای حسین عشق منی بند۲ دونه دونه بارونه که داره میزنه روشیشه چشمه ی رحمت حق همه جا داره جاری میشه باز بوی نگار اومد باغ گل به بار اومد نغمه خون‌شده قناری بلبلا ترانه خون این شده ترانشون اومده گل بهاری داره قلبم ‌شور و غوغا اومد اربابم دنیا ای حسین عشق منی بند۳ باستاره ها فطرس آسمونو ریسه میبنده بعد یه عمری حاجت رواشده داره میخنده بازگرفت شور و نوا با دل فرشته ها حالا که پردر
عالم هستی پر از شادی و شور در مدینه گشته چون وادی طور در زمین و آسمان غوغا شده جشن شادی در جهان برپا شده عرش و فرش امشب چراغان گشته است در مدینه نورباران گشته است آمده از آسمان فوج ملک غرق در شادی تمام نه فلک هر کجا را بنگری غرق شعف شادمان چشم و دل شاه نجف نورباران گشته بر روی زمین از قدوم غنچه ی ام البنین خانه ی مولا علی گلشن شده چشم عالم زین پسر روشن شده شد مدینه از قدومش با صفا آمده سرمنشأ مهر و وفا هاشمیون را مهی آمد پدید غنچه‌ای از آل پیغمبر رسید بر مشام عطر گل یاس آمده عاشقان میلاد عباس آمده امشب آمد بر علی نور دو عین یاور و همسنگر مولا حسین شیعیان روح مناجات آمده دردمندان باب حاجات آمده این پسر هدیه ز سوی داور است خلق و خوی این پسر چون حیدر است شیر روز و شب به ذکر یا رب است خواهرش ام المصائب زینب است هرچه گویم در مدیح او کم است پشت عالم از مقام او خم است حب و مهر او جواز جنت است او سراپای وجودش رحمت است بر خلایق چون علی حبل المتین حاجب درگاه او روح الامین بارگاه او بهشت انبیاست دست هایش زینت کرب و بلاست او بود در کربلا یار حسین یاور و یار و علمدار حسین نام او مشکل گشایی می کند هر دلی را کربلایی می کند ای مدال افتخار مرتضی نام تو شد اعتبار مرتضی ای وفا شاگرد درس مکتبت بر تو می بالد در عالم زینبت ای فداکاری بود شرمنده ات ای وفاداری بود زیبنده ات عالمی محو کمالات تواند بهره مندان کرامات تواند نام تو زینت فضای عالم است ریزه خواران تو صد چون حاتم است روز محشر تو قیامت می کنی با دو دست خود شفاعت می کنی امشب از لطف تو مهمان توام میهمان بر خوان احسان توام محو لطف و غرق احسان توام ریزه خوار ریزه خواران توام شاعر درمانده ی کوی توام با دو دست خالی ام سوی توام پر کن از مهر و ولایت جام من ثبت کن در دفتر خود نام من با نگاهی درد من را کن دوا نوکرت کن زائر کرب و بلا نوکر بی مایه ات هستم (رضا) حق زینب بهر من بنما دعا
دوبیتی گلی از گلشن احساس آمد عزیز و جان خیر الناس آمد به دنیا از کرامات خداوند گل ام البنین عباس آمد ◾️ نوری ز سوی حی مبین می آید جانان امیر مؤمنین می آید شادند محبان ولایت زیرا عباس گل ام بنین می آید ◾️ بر خسته دلان عطر گل یاس آمد یک شاخه گلی ز باغ احساس آمد ای شیعه نما شادی و خوش باش امشب بر یاری دین حضرت عباس آمد ◾️ ای روح وفا و بردباری عباس سرمطلع شعر پایداری عباس در راه حسین ز هستی ات بگذشتی ای اصل گذشت و جان نثاری عباس ◾️ ماهی ز سپهر دین حق پیدا شد از یمن قدومش همه جا غوغا شد عباس گل ام بنین آمده است جشنی به مدینه بهر او برپا شد ◾️ ز طفلی عاشق کرب و بلایم به درگاهت ابوفاضل گدایم گه میلاد تو باب الحوائج نما از مرحمت مولا دعایم ◾️ ادب را مظهر احساس آمد مهی از بیت خیر الناس آمد علی مرتضی شاد است امشب گل ام البنین عباس آمد ◾️ امید عالمین آمد خوش آمد علی را نور عین آمد خوش آمد زند ام البنین لبخند شادی علمدار حسین آمد خوش آمد ◾️ هدیه از حضرت دادار آمد پسر حیدر کرار آمد گل گلزار ولایت عباس بر حسین بن علی یار آمد ◾️ نوری ز سوی حی مبین آمده است جانان امیرمؤمنین آمده است دردانه ی حیدر و علمدار حسین عباس گل ام بنین آمده است ◾️ ما بر علی و آل علی حساسیم ما ریزه خور سفره ی خیرالناسیم این فخر بود تا به جزا ما را بس ما سائل بیت الشرف عباسیم ◾️ در این عالم سرور دیگر آمد نگر عباس با جاه و فر آمد مدینه پر شده از شادی و شور گل ام البنین و حیدر آمد ◾️ گلی از گلشن احساس آمد به مشام عطر و بوی یاس آمد پسر ام بنین و حیدر به جهان حضرت عباس آمد ◾️ امشب به جهان حامی دین آمده است فرزند امیرمؤمنین آمده است از سوی خدا ماه بنی هاشمیان نور بصر ام بنین آمده است ◾️ بر آل علی هدیه ز دادار آمد زیبا پسر حیدر کرار آمد با آمدن گل پسر ام بنین از بهر حسین میر و علمدار آمد ◾️ روح ایثار و شهامت آمد جان صبر و استقامت آمد پسر حضرت حیدر عباس منشأ جود و کرامت آمد ◾️ در جهان گوهر نایاب آمد رحمت واسعه را باب آمد عاشقان روح کرامت عباس نمک سفره ی ارباب آمد ◾️ بر خسته دلان عطر گل یاس آمد یک شاخه گلی ز باغ احساس آمد ای شیعه نما شادی و خوش باش امشب بر یاری دین حضرت عباس آمد ◾️ ماهی ز سپهر دین حق پیدا شد از یمن قدومش همه جا غوغا شد عباس گل ام بنین آمده است جشنی به مدینه بهر او برپا شد ◾️ نوری از سوی خدا شد منجلی عالمی روشن از این نور جلی در جهان امشب ز لطف کبریا آمده دنیا ابوالفضل علی ◾️ به درگاهت ابوفاضل گدایم ز طفلی عاشق کرب و بلایم شب میلاد تو، باب الحوائج نما از مرحمت مولا دعایم
گل ز گلزار مدینه وا شده حیدر از لطف خدا بابا شده شهر یثرب غرق شادی و سرور بیت مولانا علی زیبا شده آمده نور دل ام البنین در جهان شادان دل زهرا شده خانه ی مولا علی و فاطمه از قدومش به چه روح افزا شده آمده عباس علمدار حسین حکمت صبر و رضا معنا شده آمده پشت و پناه اهل بیت پور حیدر زینت دنیا شده این پسر با عطر و بویش چون حسین مایه ی آرامش دل ها شده جان حیدر خسرو ناس آمده گل بریزید از ره عباس آمده ماه آل الله، شعبان آمده در جهان رحمت فراوان آمده فاطمه ام البنین مادر شده مرتضی را روح و ریحان آمده ماه زیبای بنی هاشم رسید جاودان نوری ز یزدان آمده آسمان دین حق را از کرم باز هم مهر فروزان آمده چارم شعبان ز الطاف خدا عید عترت، عید قرآن آمده شیعیان مرتضی شادی کنید بر تن بی جان ما جان آمده نور چشمان حسین بن علی در جهان ساقی طفلان آمده آمده ام البنین را نور عین یاور و یار و علمدار حسین عاشقان هنگام شیدایی شده باز هم فصل دل آرایی شده آمده نور دل ام البنین خانه ی حیدر تماشایی شده بیت مولانا امیرالمؤمنین همچنان طور تجلایی شده از قدوم این گل حیدر نگر شهر یثرب بَه چه رؤیایی شده هر کجا تزیین شده با فرش نور حور گرم عالم آرایی شده در شب میلاد عباس علی شادمان دل های زهرایی شده می زند بوسه به دستانش علی شادمان دل های زهرایی شده آمده جان امیرالمؤمنین مظهر تقوا گل ام البنین آورد پیغام سرمد را صبا حق به حیدر کرده فرزندی عطا او ابوفاضل بود روح ادب آمده سرمنشاء صبر و وفا چون نبی و مرتضی و فاطمه او بود روح کرامات و سخا نام او باب الحوائج در جهان لطف و جود او ندارد انتها بس که آقا و کریم است چون حسین رد نگردد از در او هر گدا می‌شود از ریزه خواران حسین هرکه با عباس گردد آشنا کن نگاهی بر من از لطف و کرم ای علمدار شهید کربلا آمده امشب همه بر تو پناه جمع ما را از کرامت کن نگاه
در مدینه شور و غوغایی به پاست شور و شادی در همه ارض و سماست در شعف بیت علی مرتضاست در جنان شادان دل خیرالنساست از جنان عطر گل یاس آمده عاشقان میلاد عباس آمده چارمین روز از مه شعبان رسید مرتضی را هدیه از یزدان رسید رهنورد عترت و قرآن رسید پای تا سر رحمت و احسان رسید بر حسین میر و علمدار آمده شیعیان را یار و غمخوار آمده آمده پور امیرالمؤمنین شادمان گشته دل ام البنین همچو بابش نور خلاق مبین شیعیان را باشد او حبل المتین مرتضی را هدیه از رب آمده همدم و غمخوار زینب آمده بار دیگر نخل دین داده ثمر حق دوباره بر علی داده پسر در بغل ام البنین دارد قمر ماه زینب گشته امشب جلوه گر گلبن قرآن و عترت آمده مظهر ایثار و رحمت آمده آمده شمع وجود عالمین ماه هاشم نور شمس مشرقین آمده ام البنین را نور عین آمده میر و علمدار حسین هاشمیون را بود ماه تمام یوسف مصری گدایش یک کلام هستی عالم بود از هست او اهل عالم جملگی پابست او مادرش ام البنین سرمست او بوسه داده مرتضی بر دست او خواهرش زینب تمام هستی اش دستگیری کرده با بی دستی اش این پسر ماه جمالش حیدری است این پسر علم و کمالش حیدری است این پسر جاه و جلالش حیدری است این پسر خوی و خصالش حیدری است بر علی خورشید تابان است او بر حسین ماه درخشان است او از تو می تابد به دل نور جلی با ولای تو دل ما منجلی گشته برپا جشن شور و همدلی بر تو می نازد حسین‌بن‌علی وصف تو این نکته رایج آمده عاشقان باب الحوائج آمده ای که هستی شیعیان را تکیه گاه عالمی را درگه تو قبله گاه از کرامت داده ای ما را پناه جان زینب جمع ما را کن نگاه با نگاه تو خدایی می شوم گر تو خواهی کربلایی می شوم از کرم بر من عنایت کرده ای آشنایم با ولایت کرده ای عاشق صحن و سرایت کرده ای سینه سوز کربلایت کرده ای کاش از لطف تو مهمانت شوم میهمان خوان احسانت شوم کربلای تو حریم کبریاست قبله گاه و کعبه ی اهل ولاست هرکه رو سویت کند حاجت رواست دردمندان کربلا دار الشفاست قطعه ای از خاک جنت کوی توست دست های خالی ما سوی توست ای که هستی آبروی کربلا در دل من آرزوی کربلا دعوتم بنما به سوی کربلا تا بگیرم عطر و بوی کربلا من(رضا) هستم گدا و نوکرت کن نظر بر من به زینب خواهرت
روز چارم از مه شعبان رسید لطف بی حد از سوی یزدان رسید نوربخش عالم امکان رسید اصل ایثار و وفا، ایمان رسید نقش هستی نور خیرالناس شد مولد عشق علی عباس شد خانه ی مولا علی گشته چو طور مادرش ام البنین غرق سرور آمده دیباچه ی تنزیل و نور بهر تبریکش بود گل دست حور آمده آن کس که نور کبریاست او علمدار شه کرب و بلاست این پسر پور علی مرتضاست همدم و همسنگر خون خداست یار مولا رهزن دل های ماست هرکه رو سویش کند حاجت رواست بر همه مستان عالم ساغر است ساقی لب تشنگان کوثر است این پسر مشکل گشای عالم است بر نگین عشق و ایمان خاتم است یک گدای درگه او حاتم است هرچه گویم در مدیح او کم است جعفر طیار دشت کربلاست این جهان و آن سرا امید ماست آمده عباس علمدار حسین در زمین عشق سردار حسین همدم و همسنگر و یار حسین همچو زینب یار و غمخوار حسین روح ایثار و وفا امشب رسید ای محبان هستی زینب رسید آمده شور ولایت بر زمین نور چشم حضرت ام البنین هستی و جان امیرالمؤمنین یاور و پشت و پناه شاه دین او بود نور خدایی جلوات عاشقان بر گل رویش صلوات در جهان پیچیده عطر و بوی او عالم و آدم گدای کوی او خلق و خوی مرتضایی خوی او هر گرفتاری دو دستش سوی او بر همه مولا کرامت می ‌کند با کراماتش قیامت می کند یا ابوفاضل ز تو شرمنده ام سروری تو من غلام و بنده ام از تو و مهر شما آکنده ام با ولای تو در عالم زنده ام تو به درگاهت گدایم کرده ای با حسینت آشنایم کرده ای یا ابوفاضل به تو دلبسته ایم ما فقط مولا به تو وابسته ایم دل ز غیر تو دگر بگسسته ایم چون گدا بر راه تو بنشسته ایم با نگاهی قلب ما را شاد کن خانه ی ویران دل آباد کن جان فدای روی پاک و اطهرت جام ما لبریز کن از ساغرت ما گدایان را مرانی از درت کن نگه بر ما به جان خواهرت نام زیبایت به قلبم منجلی است داروی من ذکر عباس علی است
شهر یثرب گشته چون وادی طور فاطمه ام البنین غرق سرور در مدینه شور غوغایی شده خانه ی حیدر تماشایی شده حق به حیدر کرده فرزندی عطا شادمان از مقدمش شیر خدا آمده دردانه ی ام البنین هستی مولا امیرالمؤمنین آمده روح ادب در این جهان آمده حبل‌المتین شیعیان جان تقوا روح احساس آمده مرتضی شاد است، عباس آمده در جهان پیچیده عطر و بوی او بوسه زد ام البنین بر روی او بر علی نور دو عین است این پسر همدم و یار حسین است این پسر آسمان دین حق را کوکب است او برادر بر حسین و زینب است او به اذن ذات حق مشکل گشاست هرکه آید سوی او حاجت روا است یا ابوفاضل گل ام البنین ای که هستی شیعه را حبل‌المتین تو کرم کردی شدم مهمان تو گشته ام شرمنده ی احسان تو آمدم بر تو منم امشب پناه یا ابوفاضل نما بر من نگاه کن نگاهی از کرامت بر دلم حل شود با یک نگاهت مشکلم کن نگاهی از کرم بر این (رضا) دستگیری کن ز من روز جزا
شعبان شد و پیک عشق از راه آمد عطر نفس بقیة الله آمد با جلوه سجاد، ابوالفضل و حسین یك ماه و سه خورشید در این ماه آمد. 🌙حلول ماه عزیز شعبان ماه میلاد سیدالشهداء حضرت حسین بن علی ع و حضرت علی بن الحسین سیدالساجدین ع و حضرت ابوالفضل العباس قمر بنی هاشم ع و ماه میلاد آقا و سرور شیعیان حاضر در جهان حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف بر تمامی عاشقان و ارادتمندان اهل بیت علیهم السلام مبارک باد🌸 در این شب زیبا و نورانی امضاء خدا پای تک تک آرزوهاتون💞
امشب همه عالم پر از شور حسین است چشم ملایک روشن از نور حسین است سینای دل یک شعله از طور حسین است قلب رسول الله مسرور حسین است خورشید ثاراللهیان امشب درخشید چشم همه آزادگان را نور بخشید امشب عجب شوری دل دیوانه دارد امشب یم رحمت به کف دردانه دارد امشب محمد در بغل ریحانه دارد امشب علی قرآن به روی شانه دارد امشب ز هم وا شد گل لبخند زهرا آمد به دنیا نازنین فرزند زهرا این مشرق الانوار رب المشرقین است این جان عالم این امام العالمین است این عین حق یعنی علی را نور عین است این شمع جمع آل پیغمبر حسین است دیدار روی خالق سرمد مبارک قرآن به روی سینه ی احمد مبارک این کیست مصباح الهدا فلک نجات است شویندۀ لوح تمام سیئات است این کام خشکش خضر را عین الحیوة است این هستی ما در حیات و در ممات است دار و ندار انبیا، هست خداوند چشم خدا، روی خدا، دست خداوند نام حسین اول به قلب ما نوشتند آن گه گل ما را به مهر او سرشتند آن که بذر حب او در سینه کشتند نه عاشق حور و نه دنبال بهشتند فردای محشر چشمشان سوی حسین است حور و قصر و خلدشان روی حسین است ای روح پاک انبیا پروانه ی تو قلب همه خوبان عالم خانه ی تو کوه غم خلق جهان بر شانه ی تو عقل و خرد دیوانه ی دیوانه ی تو بگذار تا آشفته ی موی تو باشم دیوانه ی زنجیری کوی تو باشم این جرم های بی شمارم یابن زهرا این چشم های اشک بارم یابن زهرا بر درگهت امیدوارم یابن زهرا تنها تویی دار وندارم یابن زهرا من هر که هستم "میثم" کوی شمایم آلوده ام امــا ثــناگـوی شـمایم
هرکس برای نوکریش انتخاب شد یک شب نگشته کل صوابش ثواب شد او حاجت تمامی عالم کند روا بیهوده نیست سید کل شباب شد دنبال اجر سینه زنان بودم و سپس بیتی ز معنی آمد و بهرم جواب شد. ((وقتی خدا به حشر بگوید چه داشتی سربر کند حسین و بگویی حساب شد ))
بی تو هزار گوشه ی دنیا صفا نداشت اصلاً خدا بدون تو این جلوه را نداشت گیرم هزار کعبه خدا خلق می نمود چنگی به دل نمی زد اگر کربلا نداشت حتی زِ معجزاتِ مسیحا خبر نبود مُشتی اگر زِ خاکِ قدومِ شما نداشت بی تو هوایِ خانه یِ زهرا گرفته بود این قدر جلوه جاذبه یِ مرتضیٰ نداشت شکرِ خدا که خانه ی تان هست رویِ خاک ور نه زمینِ تیره که دارالشفا نداشت مجموعه ی خَصائِلِ بی انتها شُدی یک جا تمامِ سِلسِله یِ انبیا شدی گیرم بهار نیست دَمی جانفزا که هست گیرم بهشت نیست غبارِ شما که هست بر خِشت خِشتِ کعبه نوشتند با طلا گیرم که قبله نیست ولی کربلا که هست در ازدحامِ خیلِ گدا جا اگر کم است تشریف آورید دو چشمانِ ما که هست جایی اگر نبود خدا را صدا کنید باب الجواد و سایه ی ایوان طلا که هست کوتاست سقفِ عالم اگر وقتِ پَر زدن غم نیست ، رویِ گنبد و گلدسته ها که هست خوش گفته اند قطره که دریا نمی شود هر یوسفی که یوسفِ زهرا نمی شود تو آمدی قیامتِ کُبریٰ رَقَم زدی بر تارُکِ همیشه ی عالم عَلَم زدی می خواستی که رشک برند دیگران به من زلفِ مرا گِره به نسیمِ حرم زدی حِس می کنم میانِ دلم بویِ سیب را از آن زمان که در حرمِ دل قدم زدی می خواستی که شعله بگیریم بی اَمان آتش به جانِ هر غزلِ مُحتشم زدی با شیر ، طعمِ روضه ی تان را چشیده ام وقتی سَری به چشمِ ترِ مادرم زدی مجنونِ کوچه های غَمَم، دستِ من بگیر دل تنگِ دیدنِ حرمم دستِ من بگیر تو تشنه و دریغ زِ یک جرعه آب ، آه تو تشنه و تمامیِ صحرا سراب ، آه در زیرِ نیزه هایِ شکسته نهان شدی با زخم هایِ تازه تر و بی حساب، آه یک سو صدایِ العطش آرام می رسید یک سو صدایِ هِلهله ها در شتاب، آه یک سو صدایِ ضَجه یِ زینب بلند بود یک سو صدایِ مادرت اما کباب، آه یک سو عَلَم به خاک و علمدار غرقِ خون یک سو به رویِ نیزه عزیزِ رُباب، آه کم کم نگاه بر بدنت سخت می شود کم کم نَفَس زدنت سخت می شود
جبرئیل آمد از سما امشب ، می زند از شعف به هم شهپر همه دنبال او ملائکه ها ، صف زده گرد خانه ی حیدر  هر چه در آسمان ستاره که هست ، می درخشند کنار یکدیگر نکند حق برای دوم بار ، کرده کوثر عطا به پیغمبر  که نهیبی به خود زدم گفتم ، من به بیداریم و یا خوابم که ز گهواره این ندا آمد ، تو مرا نوکری ،من اربابم فُطرس از بعد این همه حسرت ، صاحب بال و پر شد از کَرَمَش می برد لذت دو عالم را ، به دو چشمش اگر نهد قدمش  گرچه نا قابلم ولی قلبم ، شده مشتاق یک نگاه کَمَش به خدا عاقبت به خیر شود ، پاگذارد هر آنکه در حرمش هر که دارد به سینه مهرش را ، جایگاهش بود بهشت برین تا قیامت گدای در گاهش ، پادشاهی کند به عرش و زمین هر چه در چهره اش نگاه کنی ، چهره اش جلوه ای ز روی علیست از میان ملائکه یکسر ، با نگاهش به جستجوی علیست  خنده اش مو نمی زند با مادر ، خُلق و خویش به خُلق و خوی علیست می گشاید همین که آغوشش ، بوی خوش می دهد که بوی علیست  به علی رفته هر که می نگرد ، جود و احسان و هم مرام حسین با دل شیعه می کند بازی ، از همین کودکی مرام حسین  می کند مثل لاله پیغمبر ، نوه ی نو رسیده را بویش به چه عشقی و از تمام وجود ، شانه مادر زند به گیسویش هر چه نور بوده در عالم ، تابَد از پشت پرده ی رویش اگر این پرده را کنار زند ، آسمان ها شوند پی جویش  دین و دنیا ببازد آنکس که ، دوست دارد کسی به غیر حسین از قیامت دگر نمی ترسد ، هر که دارد به سینه مِهر حسین   به مسیحی بگو بیا و ببین ، جلوه ای از خدای عیسی را ای یهودی ببین به گهواره ، باعث معجزات موسی را پیر عیسی بود همین کودک ، که شفا می دهد مسیحا را به روی دست مصطفی بینید ، این تجلی طور سینا را هر که شد عاشق حسین هرگز ، حرفی از عشق دیگری نزند هر که شد گدای کوی حسین ، در خانه ی دگری نزند  او ردم گر کند خدا نکند ، یا که از خود جدا ،خدا نکند هر چه دارم من از عنایت اوست ، دل به او بسته ام رها نکند گر چه خوارم اگر چه پَستَم من ، نکند او مرا دعا نکند شب میلاد می زنم صدا او را ، جان دهم گر مرا صدا نکند  جمع ما یک شب از عنایت او ، اگر او از همه رضا باشد سال دیگر ولادت ارباب ، وعده ی ما به کربلا باشد  نگران بود مادرت تا دید ، بوسه زد مصطفی به حنجر تو پدرت با خبر از این که شود ، قطعه قطعه تمام پیکر تو گریه می کرد مجتبی به آن روزی ، که جدا می شود زتن سر تو سر و جان تمام علمیان ، به فدای تن مطهر تو شده از کودکی به هر محفل ، گریه کردن به تو سعادت من من ز خاک کمترم اگر که شود ، سر موئی کم از ارادت من
گر چه از عشق فقط لاف زدن را بلدیم گر چه چندی است که بی روح تر از هر جسدیم گر چه در خوب ترین حالت مان نیز بدیم جز در خانه ی ارباب دری را نزدیم روزگاری است که ما رعیت این خانه شدیم سجده ی شکر بر آریم که دیوانه شدیم  از همان روز که حُسنش به تجلّی دم زد از همان دم که دمش طعنه به جام جم زد از همان لحظه که مهرش به دلم پرچم زد عشق پیدا شد و آتش به همه عالم زد بنده ی عشقم و مجنون حسین بن علی در رگم نیست به جز خون حسین بن علی  آسمان با طپش ماه تماشا دارد قطره دریا که شود جلوه ی زیبا دارد روح در جسم که باشد همه جا جا دارد  عشق با نام حسین است که معنی دارد تا خدا هست و جهان هست و زمان هست و زمین شب میلاد حسین است شب عشق همین او رسیده که به داد دل غافل برسد کشتی گمشده ی عشق به ساحل برسد کاروانی که به ره مانده به منزل برسد نمک سفره ی ما نُقل محافل برسد به همان کس که به میزان خدا هست محک هر کجا سفره ی عشق است حسین است نمک شب شور است که شیرین و غزل خوان شده ام خیس از بارش احسان فراوان شده ام جان رها کرده و دل بسته ی جانان شده ام مست جام رجب و تشنه ی شعبان شده ام که شب سوم این ماه حبیب آمده است باز از باغ خدا نفحه ی سیب آمده است او همان است که احسان قدیمش خوانند در مدینه همه آقای کریمش خوانند صاحب جام بلایای عظیمش خوانند پنجمین دشمن شیطان رجیمش خوانند از ازل تا به ابد خلق خدا می دانند ما همه بنده و این قوم همه سلطانند غم عشق است که آتش زده بر بنیادم تا که در راه محبت بدهد بر بادم من ملک بودم و فردوس نه آمد یادم که من از روز ازل اهل حسین آبادم منم آن رود که جز جانب دریا نروم بر  دری غیر در خانه ی مولا نروم ما که بر صاحب این عشق ارادت داریم ما که انگیزه ی بر گشت به فطرت داریم یک نفس تا به خدا بُعد مسافت داریم باز هم در سرمان شور زیارت داریم  هرکه دارد سر همراهی ما بسم الله هر که دارد هوس کرب بلا بسم الله کربلا گفتم و دیدم جگرم می سوزد آسمان دود زمین در نظرم می سوزد گوییا معجر بانوی حرم می سوزد دختری گفت که ای عمه سرم می سوزد خیمه در خیمه دل اهل حرم شعله ور است آتش سینه ی زینب ز همه بیشتر است
71632_13991224235913_6039123 (1).mp3
6.04M
🍃🌹🍃🌹🍃🌹 بریزید گل یاس بـه گهوارۀ عباس که این یارحسین است علمدار حسین است حسین ابن علی را بگوئیـد بیآید تماشای برادر بـه گهواره نمایـد دل شیرخدا را بـه لبخند رُبـاید علی باب نکویش بزن بوسه به رویش که این یارحسین است علمدار حسین است دو شمشیر ولایت، دو اَبروی اباالفضل دو دست اسدالله، دو بازوی اباالفضل چراغ دل حیدر، مَـه روی اباالفضل همه خَلق گدایش، دو عالم به فدایش که این یارحسین است علمدار حسین است شب چارم شعبان علی را پسر آمـد علی را پسر آمـد، حسین دگر آمـد زهی قدر و جلالش، حَسَن مات جمالش که این یارحسین است علمدار حسین است بیائید سخن از گل یـاس بگـوئید سخن از گل یاس و مه ناس بگوئید همه حاجت خود را به عباس بگوئید بخوانید ثنایش بیفتید بـه پـایش که این یارحسین است علمدار حسین است بسوز ای دل دریا، ز داغ لب عباس من و عشق حسین و من مکتب عباس بـه قربـان دعا و نمـاز شب عباس من و عشق و وفایش من و صحن و سرایش که این یارحسین است علمدار حسین است 🌸🌸🌸🌸👏👏👏👏
مولودی_امام_حسین_ع ساحل دل مثه دریا شد روزمین نورخداپیدا شد همه تبریک میگن به زهرا آخه حیدردوباره باباشد دلامون شاده،حسین آباده به زهرا وعلی خدایه دلبرداده دل و دلداره،آره سالاره داره ازتونگاش رحمت حق میباره 🔮(حسین اربابم۲ عزیزدل فاطمه حسین اربابم) دلمودستتو می سپارم تورو بیشترازهمه دوست دارم توی سينه م تانفس باقیه محاله که ازتو دست بردارم هواتوعشقه،گداتوعشقه توی دنیافقط کرببلاتو عشقه ندارم سامون،دلم سرگردون منواین شب جمعه کربلا برگردون 🔮(حسین اربابم… دلمو بازهوایی کرده بزارامشب رو بگم بی پرده زمین ازجاش براتوپاشد آسمون دور قمر میگرده میشه دل کنده، تاکه می خنده به عباس علی دنیا ارادتمنده نگاهش نازه، پراز اعجازه پیش اَرمَنیا شده بلند آوازه 🔮(آقام یا عباس۲ یل ام بنین مددآقام یاعباس) قدوبالاش ستون عرشه آرزوی دله اهل فرشه خدا میدونه که نمیخواست دوتا چشمای رقیه ترشه به حیرت افتاد،توزحمت افتاد واسه دیدن تو یوسف به لکنت افتاد سرو سرداره، شجاعت داره قدآسمون و زمین کرامت داره 🔮(آقام یا عباس…
‍ توسل به حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام امشب گشودم لب به ذکر یا ابالفضل تا درد دل ها را بگویم با ابالفضل هم کاشف الکرب است و هم باب الحوائج سرلشگر و صاحب لوا ، سقّا ابالفضل با دستِ خود ، از دوستانش دست گیرد محشر کند ، در محشرِ کبری ابالفضل هر کس که گردد نوکرِ او ، رستگار است پرونده اش را گر کند امضا ابالفضل ای زاده ی اُمّ البنین ! دردم دوا کن من بی کسم ، دارم تو را تنها ابالفضل از کودکی در روضه د هایت گریه کردم هر جا که رفتم ، آمدم اینجا ابالفضل راضی مشُو نومید از این در باز گردم چون شاد می گردند دشمن ها ابالفضل افتاده ام از پا بگیر ای دوست ، دستم ای دستگیرِ مردمِ دنیا ابالفضل آقا ! یکی از هیئتی هامان ، مریض است بهر شفای او دعا فرما ابالفضل بی خانمانم ، خانه ای خواهم که در آن دَه شب نمایم روضه ات بر پا ابالفضل دیشب میانِ هیئتِ ما عالمی بود نام تو را بردیم و شد غوغا ابالفضل دیدم یکی از سینه زن ها ، وقت روضه می گفت : از کارم گره بگشا ابالفضل انگار عزّ و آبرویش در خطر بود بر او نظر کن ، حُرمتِ زهرا ابالفضل آن دیگری می گفت : فرزندی عطا کن تا سفره اندازم به عاشورا ابالفضل مولای محبوبم ، دل ما تنگ گشته کن کربلایی مجمعِ ما را ابالفضل ای ناخدایِ کشتیِ رحمت ، مدد کن من مانده ام در موجِ مشکل ها ابالفضل گر چه گنه کارم ، شما را دوست دارم بر بابِ احسانت دخیلم یا ابالفضل حاجت روایم کن ، که بهر هیئتِ تو قربانی آرم روزِ تاسوعا ابالفضل سوزد دلم ز این غم که با لب های عطشان جان باختی در ساحلِ دریا ابالفضل شد قطعه قطعه پیکر پاکت به شمشیر شد لاله زار از خونِ تو صحرا ابالفضل وقتی که بر چشم تو ، دشمن تیرِ کین زد هفت آسمان گفتند : واویلا ! ابالفضل فریاد از این غم کز عمودِ آهنین شد نقشِ زمین ، آن قامتِ رعنا ابالفضل پشت حسین از داغِ جانسوزِ تو ، خم گشت شد بسته راهِ چاره ی مولا ، ابالفضل وقتی حسین از جا عمودِ خیمه ات کَند کردند شادی ، لشگرِ اعدا ابالفضل هر جا که باشد (( ایزدی )) با فخر گوید : من نوکرت هستم ، تویی آقا ابالفضل جان نثارم یا اباالفضل
‍ . امیر وفادار جانم اباالفضل  سپهدار و سردار جانم ابالفضل  همیشه در خانه ات ازدحام است ز خلق گرفتار جانم اباالفضل  تو تالی معصوم بودی و هستی به خلق و به رفتار جانم ابالفضل  به نزد حسین آبروی دو عالم  تویی آبرو دار جانم اباالفضل  تو باب الحسینی برای همیشه  تویی نور الانوار جانم ابالفضل  کند سجده بر خاک پای تو دائم  ادب عشق ایثار جانم اباالفضل  برافراشته است اين علم تا تو هستی علم را نگهدار جانم اباالفضل  تو رفتی به میدان و زینب صدا زد برو یابن کرار جانم اباالفضل  برو ای فدای رجز خوانی تو برو مرد پیکار جانم ابالفضل  خدا خواست از کربلا تا قيامت تو باشی علمدار جانم اباالفضل  _ تو در ظلمت دهر نور مبینی تو کهف امانی امیدی امینی تویی برترین جلوه‌ی عبد صالح تو تا آخر دهر حبل المتینی تو وجه خداوند باری تعالی تو خورشید افلاک و ماه زمینی ز بس فانی و غرق حبُّ الحسینی به غیر از حسین هیچ کس را نبینی تو در فرش با اولیاء هم کلام و تو در عرش با انبیاء همنشینی تو در کربلا جلوه‌ی حیدری و تو در رزم اصلا نداری قرینی فدای ره دین شده جسم و جانت نه ، امکان ندارد خودت اصل دینی _ منم سائل مضطر بی نوایت نشستم به امید لطف و عطایت نشستم ببینی که من مبتلایم نشستم ببینی منم مبتلایت نگاهم کن آقا نگاهم کن آقا الهی به قربان آن چشم‌هایت فدای تو و دست‌های کریمت فدای تو و لطف بی انتهایت دعا کن مرا ایها العبد صالح محال است که رد شود ربنایت تو باب الحوائج برای همیشه و من هم برای همیشه گدایت ز بس دوست داری کرم را عطا را من آورده‌ام دست خالی برایت ندیدم کسی را به آقائی تو به این خاطر افتاد‌ه‌ام پیش پایت گدایم ولی این گدایی بهانه است ببوسم به وقت عطا دست‌ هایت 🖋️حاج محمدعلی قاسمی .
🔸السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَبَا الْفَضْلِ الْعَبَّاسَ ...🔸 سبک ای عاشقان ای عاشقان دل را چراغانی کنید ای عاشقان ای عاشقان عالم سراپا ناز شد سیمرغ قاف عشق را هنگامه پرواز شد زاسرار خلقت بهر ما افشا هزاران راز شد کلک جهان آرای حق آماده اعجاز شد از فرط شادی و شعف عفو گنه آغاز شد باب الحوائج امد و درهای رحمت باز شد ساقی بیاور جام می چون اشجع الناس آمده عاشوریان را مژده ده بر گو که عباس آمده از دامن ام البنین ماهی به یثرب سر زده کز حسن رویش طعنه ها بر خسرو خاور زده پهلو به پهلوی علی مانند شیر نر زده گلبوسه ها بر دست او داماد پیغمبر زده از بهر یاری حسین تکبیر از دل بر زده پرچم علیه دشمنان بر قله باور زده ساقی بیاور جام می چون اشجع الناس آمده عاشوریان را مژده ده بر گو که عباس آمده سرچشمه آب بقا جوشد ز چشم مست او گردد فدائی حسین از چشم مستی هست او عفو گناه ما کند خالق به ناز شصت او دل بر حسینش بسته او نازم به بند و بست او هستی دهد در راه حق هستی شود پا بست او تا دین نیفتد از بها افتد ز پیکر دست او ساقی بیاور جام می چون اشجع الناس آمده عاشوریان را مژده ده بر گو که عباس آمده او آمده تا خویش را سر مست شیدایی کند کز مستی و شیدایی اش بر خلق آقائی کند در کربلای پر بلا جنگی تماشایی کند در خدمت پیر عطش لب تشنه سقایی کند صد ها هزاران درد را درمان ایمائی کند زانفاس گرم خویشتن کار مسیحائی کند ساقی بیاور جام می چون اشجع الناس آمده عاشوریان را مژده ده بر گو که عباس آمده از روز اول مایه عز و وقار زینب است در کربلای پر بلا او پاسدار زینب است در موقع اندوه و غم او غمگسار زینب است اهل حرم را محرم و آئینه دار زینب است پشت و پناه و همدم و همکار و یار زینب است هر جا که نام زینب است او در کنار زینب است ساقی بیاور جام می چون اشجع الناس آمده عاشوریان را مژده ده بر گو که عباس آمده پرچم فراز دین حق پرورده مولاست او چون در شجاعت رهبری بی باک و بی پرواست او همسنگر آزادگی با یوسف زهراست او باب الحوائج در جهان بر خلق ما فیهاست او غیرت بسان قطره و در مرتبت دریاست او ناموس حق را حامی و غارتگر دلهاست او ساقی بیاور جام می چون اشجع الناس آمده عاشوریان را مژده ده بر گو که عباس آمده باشد حسین فاطمه چون شمع و او پروانه اش جان می کند ایثار او چون او بود جانانه اش کرب و بلا میخانه و او ساقی میخانه اش حق از می قالوا بلی پر می کند پیمانه اش آب فرات آمد به جوش از نعره مستانه اش ازاد مردی زنده شد از همت مردانه اش ساقی بیاور جام می چون اشجع الناس آمده عاشوریان را مژده ده بر گو که عباس آمده مرحوم ژولیده نیشابوری علیه السلام