. #دفن_شبانه تشییع شبانه... تو را شبانه، از این خانه، مهربان بردم به سوی مدفنی آرام و بی نشان بردم تو را زِ ظلمت شب سوی روشنایی ها به روی دوش خودم چون کشان کشان بردم منی که کَنده ام از ریشه درب خیبر را تعجبم که چرا کُند و ناتوان بردم دلم گرفته از این شهر و مردمانِ شهر.. که دُخت سرورشان، با قدی کمان بردم فَلَک به روی سرم شد خراب، تا رفتی من از نبود شما رنجِ بی کران بردم دل تمام ملائک در آسمان لَرزید همین که پیکر تو سوی آسمان بردم به شانه برده ولی، بازوان من می سوخت شکسته بازوی تو، روی بازوان بردم کبوترم، نه زمینی، که عرشی هستی تو تو را کبوتر زخمی، به آشیان بردم نه، اینکه پیر شدی و، کمان شدی، رفتی نه، یاس هجده بهارم، تو را جوان بردم به همره حَسَنینم، وَ زینبینم من یگانه مادرشان را از این جهان بردم وصیّتت عملی شد، امانت نبوی تو را به نَزدِ نبی، یاس ارغوان بردم بدون تو نه مرا هم زبان بُوَد، نه پناه.. پناه خود به سوی چاه بی زبان بردم #مجتبی_دسترنج_ملتمس ✍ #حضرت_زهرا #فاطمیه .

بنال ای نی بِنال ای دل  که  غم دارم  به سینه بِنال ای نی  که   دنیا    بس غمینه بنال  ای نی   علی  تنهای تنهاست که اشک مرتضی   مانند  دریاست بنال ای   نی   بود    شام   غریبان به   سوگ   فاطمه   عالم   پریشان بنال ای   نی  که زینب شد پریشان تمام    اهل   عالم   گشته     گریان بِنال ای دل  که   دنیا  بس  سیاهه دگر   این  زندگی    بر    ما   تباهه بِنال ای نی    که   روزم  شام  تاره دلم خون   و  دو  چشمم  اشکباره بِنال ای  دل که جانم رفته از دست بِنال ای دل  توانم   رفته  از  دست بِنال ای نی   بهارم    شد    زمستان بنال ای دل    خزان  گشته  گلستان بِنال ای نی  که   من طاقت   ندارم پریشانم         خدایا       (بیقرارم) بیقرار  اصفهانی

زمزمه وداع حضرت علی(ع) وزهرا(س) بود امشب آخرین شب که بر تو مهمانم ای علی جانم بیاور نزد من ای جانا جمله طفلانم ای علی جانم علی جانم ای علی جانم.. ای علی جانم ای علی جانم۲ ___________________________ نمی دانم همسر خوبی بوده ام آیا از برای تو ولی خوشحالم شود حیدر، جان زهرای تو فدای تو علی جانم.... ________________________ شبانه دفنم کن ای حیدر، دور از چشم مردم گمراه نمی خواهم از مزار من ای علی جانم کس شود آگاه علی جانم.... _____________________________ ز بعد من ای عزیز من، جان تو جان این یتیمانم مکن گریه هستی زهرا، می کند این گریه پریشانم علی جانم.... ____________________________ زرفتن حرفی مزن زهرا، میزنی آتش بر دل وجانم دلم را خوش کن به لبخندی،کوثر طاها روح وریحانم مرو زهرا جان مرو زهرا، بعدتو حیدر می شود تنها۲ شعر :اسماعیل تقوایی

. #نوحه #شهدا رفیق روزای تنهاییم یه شهید گمنامه رفیقی که تُو ناخوشی‌ها دلخوشیِ دنیامه شبایی که خیلی خسته میشم از خودم و اعمالم رفیق شهیدم دستمو می‌گیره و باهامه تویی که تُو اوج بی‌کسی پناهمی شهید تو که نور محضی و چراغ راهمی شهید منم اون‌که بی‌وفا شدم توی رفاقتم منم اون‌که دوری از شما دیگه شد عادتم حق رفاقت رو، بجا نیاوردم روی زبون تنها اسم شما رو می‌بُردم شرمندتم رفیق شهیدم .......................................... گریه میکنم برا اینکه پرِ حسرت و آهم اسیرِ یه جاده‌ی تنگ و یه فرصت کوتاهم یه رفیق داشتم که چندسال هم‌هیاتی بودیم اون شهید راه زینب و من جامونده‌ی این راهم من الان کجام؟ امید اکبری الان کجاست؟ میدونم الان کنار سفره‌ی امام‌رضاست میدونم الان تُو روضه‌خونیِ بهشتیاست میدونم کنارِ سفره‌ی غریب کربلاست من چقدَر دورم، از این‌همه نعمت باز خداروشکر هروقت دلگیرم میام هیئت شرمندتم رفیق شهیدم .......................................... شهدا چراغِ این شهرن، حتی اسمشون نوره کوچه‌ها بی اسم شهدا، از بوی خدا دوره اون جوونی که حواسش هست به شهدا تُو دنیا تُو روز قیامتم حتماً با شهدا محشوره ما میخوایم که هر کوچه به اسم یک شهید باشه باید اسوه‌ی ما این جوونای رشید باشه ما میخوایم که یادمون بمونه مدیونیم همه به جوونایی که جون دادن شبیه فاطمه برا ولیِّ حق، سینه سپر کردن از سرِ این مردم با خون دفع خطر کردن شرمندتم رفیق شهیدم

بنال ای نی بِنال ای دل  که  غم دارم  به سینه بِنال ای نی  که   دنیا    بس غمینه بنال  ای نی   علی  تنهای تنهاست که اشک مرتضی   مانند  دریاست بنال ای   نی   بود    شام   غریبان به   سوگ   فاطمه   عالم   پریشان بنال ای   نی  که زینب شد پریشان تمام    اهل   عالم   گشته     گریان بِنال ای دل  که   دنیا  بس  سیاهه دگر   این  زندگی    بر    ما   تباهه بِنال ای نی    که   روزم  شام  تاره دلم خون   و  دو  چشمم  اشکباره بِنال ای  دل که جانم رفته از دست بِنال ای دل  توانم   رفته  از  دست بِنال ای نی   بهارم    شد    زمستان بنال ای دل    خزان  گشته  گلستان بِنال ای نی  که   من طاقت   ندارم پریشانم         خدایا       (بیقرارم) بیقرار  اصفهانی بانوای کربلای.........فیاض😔😔😔😭😭😭😭😭😭😭😭

🏴 #فاطمیه۱۴۰۳ #نوحه #حضرت_فاطمه سلام الله 〰️〰️〰️〰️〰️〰️ شد فاطمیه ، دل کربلا شد در سوگ زهرا ، غرق عزا شد همراه زینب قلب ما ماتم سرا شد ۲ هم مادری کرده برای نوکرانش هم می‌رود محشر پی گریه کنانش عالم همه گریان قبر بی نشانش «یا فاطمه یا فاطمه مظلومه زهرا» ۳ 〰️〰️〰️〰️〰️〰️ بعد از پیمبر ، بر او جفا شد در راه حیدر ، زهرا فدا شد آن مادر قامت کمان حاجت روا شد ۲ آن مادری که شب به شب پهلو به پهلو میشد، ولی حرفی نزد از درد بازو اما علی دارد خبر از غصه او «یا فاطمه یا فاطمه مظلومه زهرا» ۳ 〰️〰️〰️〰️〰️〰️ مادر نموده ، قصد جدایی خانه ندارد ، بی او صفایی جز فاطمه حیدر ندارد آشنایی ۲ او را خدا محبوبه خویش آفریده حالا زمان وصل شیرینش رسیده عالم شبیه او دگر مادر ندیده «یا فاطمه یا فاطمه مظلومه زهرا» بانوای کربلای..........فیاض😔😔😔😭😭😭😭😭😭😭🥀🥀

☑️#شهادت_حضرت_فاطمه_س ☑️#روز_شهادت ☑️#نوحه_سنتی یا علی بنشین کنارم من وصیت با تو دارم آمد ای جان من وقت هجران گریه کن بر من و بر یتیمان الوداع الوداع ای علی جان 🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴 اولین مظلوم عالم کن حلالم کن حلالم گر چه از خانه ات پر کشیدم از تو جز خیر و خوبی ندیدم الوداع الوداع ای علی جان 🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴 دیده ام خواب پدر را میروم امشب ز دنیا بعد از این نشنوی تو صدایم می‌سپارم تو را بر خدایم الوداع الوداع ای علی جان ✍شاعر:میثم مومنی نژاد

☑️#شهادت_حضرت_فاطمه_س ☑️#نوحه_سنتی

. #حضرت_زهرا سلام الله علیها #زمینه مادرم چرا پریشونه چرا بسترش پر از خونه پیچیده تو مدینه دیگه فاطمه زنده نمیمونه کاسه صبرم دیگه ، سر اومده ای خدا مادر بیمارم‌و ، شفا بده ای خدا وااُماه وااُماه ...... زخم روی سینه مادر داره روز به روز میشه بدتر هر نفس که می‌کشه صدبار می‌میره زنده میشه مادر چه کردی ای میخ در ، مگه با پهلوی او براش بغل کردنِ ، حسین شده آرزو وااُماه وااُماه ..... اومده عیادتش اونکه مادرم رو خون جگر کرده تا ببینه ضربه هایی که تو کوچه زده اثر کرده طوری زدن با غلاف ، شاخه و گلبرگش‌و اگه نمرد از خدا ، خودش بخواد مرگش‌و وااُماه وااُماه #فاطمیه #عبدالحسین✍ .👇

#مناجات_فاطمی_امام_زمان_عج... تا فکر و ذکر من همه دیدار دلبر است من در میان جمع و دلم جای دیگر است من در میان جمع و دلم سمت سامراست آنجا که اشک زائرش از آب کوثر است دیری است رفته است و دگر و برنگشته است دیری است آسمان دلم بی‌کبوتر است او پیش رو نشسته و من کورم از گناه او می‌زند صدایم و ما گوش‌مان کر است آواره‌ایم در هیئات و شنیده‌ایم(نشسته این) در روضه احتمال حضورش قوی‌تر است شاید صدای گریه‌ی آقا بلند شد چون روضه‌های مادر او گریه‌آور است در فاطمیه پهلوی او تیر می‌کشد او نیز زخمی غم دیوار و آن در است آقا سری بزن به مدینه نگاه کن کوچه بدون تو صحرای محشر است آقا بگو چگونه تحمل بیاورم؟ یک زن که در مقابل یک فوج لشکر است انگار در گلوی شما بغض می‌شود آن ریسمان که بسته به دستان حیدر است اینجا برادران همه در فکر خنجرند شکر خدا که یوسف ما بی‌برادر است گرچه پر از گناه ولی در رکاب‌تان آخر شهید می‌شوم، این حرف آخر است #عباس_احمدی

#زمینه_درب_و_کوچه #فاطمیه_گودال ای که در کوچه ها افتادی پیش چشمای ما افتادی طوری با پا زدن نا مردا مادرم بی هوا افتادی ملودی دوم چهل تا بی حیا بی خبر از خدا میزدنت چرا چرا چرا چرا به زیر دست و پا میون شعله ها میزدنت چرا چرا چرا چرا جلوی چشم تار بابا با لگد محسنت رو کشتن وقتی که رو زمین افتادی دونه دونه گلات پژمردن(۲) ملودی دوم تو شعله سوخت پرت چادر و معجرت چی اومده سرت سرت سرت سرت به پیش دخترت نگاه شوهرت چی اومده سرت سرت سرت سرت یازهرا... قنفذ نا نجیب و ملعون میزدش با غلاف رو بازوت ضربه ی پا چقدر سنگین بود خون تازه میریخت از پهلوت(۲) ناموس مرتضی با اون جسارتا شکسته شد خدا خدا خدا خدا میون کوچه ها با تازیوونه ها شکسته شد خدا خدا خدا خدا یازهرا..یازهرا