نوحه اربعین سیدالشهدا
آمده ام کربلا بار دگر یا حسین٢
کرده فراقت مرا خون به جگر یا حسین٢
ای گل بی خارمن
در همه جا یار من
بر سر وبر رو زنم
خاک تو دلدار من
وای حسینم حسین، وای حسینم حسین، وای حسینم حسین، وای حسینم حسین2
________________________
ای گلِ در زیر خاک، خیز وببین خواهرت
پیر شده بعد تو، زینب غم پرورت
اسیر گردیده ام
شام بلا دیده ام
زدست نامردمان
سخت برنجیده ام
وای حسینم حسین....
___________________________
یاد من آمد کنون، به قتلگه پیکرت
با خودم آورده ام، بهر تن تو سرت
ای... به زینب چو جان
خیز وببین کاروان
گریه کند مادر
اصغر شیرین زبان
وای حسینم حسین....
__________________________
ببخش تو خواهرت، زشرم وا مانده است
سه ساله ی ناز تو، خرابه جا مانده است
رحم کن ای ماه من
به زینب مضطرت
دعا نما تا کنون
جان بسپارم برت
شعر:اسماعیل تقوایی
سبک (می گذرد کاروان..شهرام ناظری)
آمده ام پیش تو از سوی شام بلا
طول سفر بوده ام برغم تو مبتلا
خاک مزارت شها چشم مرا توتیا
بعد چهل روز وشب آمده ام کربلا
ای شه سرجدا یاحسین در ره حق فدا یا حسین
خیز وببین زینب تو زار وحزین
در غم تو، بوده همی، چله نشین
ای شه سرجدا یاحسین
در ره حق فدا یا حسین
_______
آمده یک کاروان خسته وزاری کنان
قلب همه پر زدرد چشم همه خونفشان
ختم اسارت شده وقت زیارت شده
از سفر ی پر بلا گاه شکایت شده
هرکه بینی سر یک مزار ، گریه ها می کند زار زار
مادری بر، روی قبر، شیر خواری
سینه پر شیر،می کند افغان وزاری
می گوید ای علی اصغرم
شیر آوردم. گل پرپرم
ای شه سرجدا یاحسین
در ره حق فدا یاحسین
________-
شرم کنم یا اخا بابت دردانه ات
گشته شهیده به شام دلبر جانانه ات
زینب خود را ببخش گشته فدا دخترت
هست از اینرو خجل خواهر غم پرورت
بهر مردن من کن دعا
ای زینت دوش مصطفی
ای شه سرجدا یاحسین
در ره حق فدا یاحسین
شاعر : اسماعیل تقوایی
نوحه اربعین شهادت امام حسین(ع)
آمدم کربلا ای برادر/خیز وبنگر تو بر حال خواهر
بعد چل روز،زارونالان
قد خمیده،دیده گریان
ای حسین جان،ای حسین جان،ای حسین جان،ای حسین جان۲
______________________
چون تو در کربلا آرمیدی/رفتن خواهرت را ندیدی
خیمه هایت،گشته غارت
سهم زینب،شد اسارت
ای حسین جان....
_________________________
رفته ام کوفه و بعد آن شام/طعنه بشنیدم از قوم بدنام
برسر نی،شد سر تو
من فدای پیکر تو
ای حسین جان...
_________________________
من زروی تو شرمنده هستم/رفته در شام رقیه زدستم
جسم پاکش،مانده در شام
در دل خاک،خفته آرام
ای حسین جان....
شعر :اسماعیل تقوایی
نوحه زینب(س)واربعین
رسیده اربعین قتل شاه دین حسین۲
دوباره شور غم بر پا شده در عالمین۲
حسین جانم حسین جانم حسین جانم حسین ۲
__________________________
دوباره آمده زینب به دشت کربلا۲
ببوید خاک خوشبوی شهید سرجدا۲
حسین جانم...
________________________
چهل روزِ فراق او دگر آمد بسر
رسیده کربلا حالا غمین وخونجگر
بود افتان وخیزان تا رسد روی مزار
رسیده جان او برلب بروی قبر یار
حسین جانم...
________________________
دوباره یاد او آمد حسین و قتلگاه
غروب روز عاشورا که بوده بی پناه
زند بر سر به یاد آن شه صد پاره تن
به یاد آن تن بیسر که بوده بی کفن
حسین جانم...
__________________________
بگوید ای برادرجان بدان تا زنده ام
برای دخترت جانا ز تو شرمنده ام
برادر جان دعا کن تا، همین جا جان دهم
حیات بی تو را، در کربلا پایان دهم
حسين جانم....
شعر :اسماعیل تقوایی
نوحه اربعین
اربعین آمد، بعد چهل روز، شد کربلایی، زینب محزون
افتاده روی، قبر برادر، ناله ها دارد، با دلی پرخون
ای حسین جانم، ای حسین جانم، ای حسین جانم، ای حسین جانم2
____________________________
بر مشام او، می رسد اینجا، بوی عزیزان، بوی حسینش
جان او سوزد، اشک او ریزد، بر غریبی یِ، نور دوعینش
ای حسین جانم....
_____________________________
گوید حسینم، جان من بودی، روز عاشورا، رفتی از دستم
سختی کشیده، اندر اسارت، خواهر زارت، ای همه هستم
ای حسین جانم...
__________________________________
آمدم اینجا، شد تازه برمن، داغ فراقت، ای گل زهرا
یاد من آمد، آن قتلگاه و، پیکر بی سر، در دل صحرا
ای حسین جانم...
_______________________________
بودم چهل روز، دردست دشمن، همچون غزالی، افتاده در دام
شرمنده هستم، مانده رقیه، در دل خاک، ویرانه ی شام
یا حسین جانم....
شعر:اسماعیل تقوایی
.
#زمزمه، #زمینه
#مصائب_شام #دروازه_ساعات
وای از شام خراب
دستای رقیه بسته شد توی بندِ طناب
وای از شام خراب
پشت دروازه مُعطلْ بودیم من و رباب
وای از شام خراب
ما رو نامسلمونا زدن سرِ خیر و ثواب
وای از شام خراب
این یهودیا میدادن مارو خارجی خطاب
تو روی نیزه ها بودی
من تو سر و صدا بودم
تو روی نیزه میدیدی
من تو شلوغیها بودم
تو سنگ و چوب میخوردی
من تازیانه میخوردم
تو از رو نیزه افتادی..
من باز دوباره میمُردَم
میزنم فریاد، بسته شد دستام
ای امان از شام، ای امان از شام
سنگْ میخوردیم، از روی هر بام
ای امان از شام، ای امان از شام
ای امان از شام......
وای از شام خراب
سرِ هر کوچه سکینه چِقَدَر دیده عذاب
وای از شام خراب
توی بازارْ خدایا شده ظلمِ بی حساب
وای از شام خراب
شِکوهِ های مارو با تازیوونه دادن جواب
وای از شام خراب
پای ناموس تو وا شده توی بزم شراب
آرامش منو بُردن..
چی به روزِ من آوَردن
دوره کجاوهی زن ها
مردا هلهله می کردن
خولی با دستِ خونآلود
دستای مارو می بنده
پا نیزه ی علی اصغر
داره حرمله می خنده
حرمله میبُرد، ما رو تویِ عام
ای امان از شام، ای امان از شام
بسته شد چشمات، بسته شد چشمام
ای امان از شام، ای امان از شام
ای امان از شام......
آه از بزم یزید
رنگِ دخترای تو بینِ نامَحرما، پَرید..
آه از بزم یزید
شمر خنده میزد و رقیه ناله میکشید
آه از بزم یزید
قدِ خواهر تو با ضربه ی خیزران، خَمید..
آه از بزم یزید
زیر چوب خیزران هیچکی به دادت نَرسید
لب های قاری قرآن...
باید که بوسه بارون شه
نه اینکه با یه چوبدستی
لعل لباش پُر از خون شه
ناموسِ آل پیغمبر
باید پرده نشین باشه
حالا ببین اوضاعمو..
زینب میونِ اوباشه
ما کجا وُ این، بزم پُر آلام
ای امان از شام، ای امان از شام
دشمنت میزَد، سیلی بر ایتام
ای امان از شام، ای امان از شام
ای امان از شام......
#مجتبی_دسترنج_ملتمس✍
#زمینه_شام
#شام
#مجلس_یزید