#ترجمه_صفحه_298_قرآن_کریم
35 - و او در حالی که ستمکار به نفس خویش بود [مغرورانه] به باغ خود در آمد و گفت: گمان ندارم که این [باغ] هرگز زوال پذیرد
36 - و گمان ندارم که قیامت برپا شود، و اگر هم به نزد پروردگارم بازگردانده شوم، قطعا جایگاهی بهتر از این خواهم یافت
37 - رفیقش که با او گفت و گو می‌کرد به وی گفت: آیا به کسی که تو را از خاک و سپس از نطفه آفرید، آن‌گاه تو را به صورت مردی بیاراست کافر شدی!!
38 - امّا من [می‌گویم]: اللّه پروردگار من است و هیچ کس را شریک پروردگار خویش نمی‌سازم
39 - و چرا وقتی داخل باغت شدی نگفتی: هر چه خدا خواهد [همان شود] و هیچ نیرویی جز به تأیید خدا نیست! اگر مرا به مال و فرزند کمتر از خود می‌بینی
40 - امید است که پروردگارم بهتر از باغ تو را به من دهد، و بر آن باغ آفتی از آسمان بفرستد تا به زمینی بایر و بی‌گیاه بدل شود
41 - یا آب آن در زمین فرو رود که هرگز نتوانی آن را به دست آوری
42 - و [سر انجام] میوه‌هایش نابود شد آن‌گاه برای آنچه در باغ هزینه کرده بود، دست حسرت بر دست می‌سایید در حالی که همه داربست‌ها و در و دیوار آن فرو ریخته بود و [به حسرت] می‌گفت: ای کاش کسی را شریک پروردگار خود نساخته بودم
43 - و گروهی نداشت که او را در برابر خدا یاری دهند و خود نیز قدرت دفاع نداشت
44 - آن جا ثابت شد که حاکمیت از آن خدای حق است او در پاداش دادن بهتر و در فرجام نیکوتر است
45 - و برایشان زندگی دنیا را مثل بزن که مانند آبی است که آن را از آسمان فرستادیم، پس گیاه زمین با آن در آمیخت [و سرسبز شد] و آن‌گاه خشکید که بادها آن را به هر سو می‌پراکند، و خدا بر هر چیزی قادر است.
✅#ترجمه_صفحه_298_قرآن_کریم
🌿🌺🌿
35 - و او در حالی که ستمکار به نفس خویش بود [مغرورانه] به باغ خود در آمد و گفت: گمان ندارم که این [باغ] هرگز زوال پذیرد
36 - و گمان ندارم که قیامت برپا شود، و اگر هم به نزد پروردگارم بازگردانده شوم، قطعا جایگاهی بهتر از این خواهم یافت
37 - رفیقش که با او گفت و گو می‌کرد به وی گفت: آیا به کسی که تو را از خاک و سپس از نطفه آفرید، آن‌گاه تو را به صورت مردی بیاراست کافر شدی!!
38 - امّا من [می‌گویم]: اللّه پروردگار من است و هیچ کس را شریک پروردگار خویش نمی‌سازم
39 - و چرا وقتی داخل باغت شدی نگفتی: هر چه خدا خواهد [همان شود] و هیچ نیرویی جز به تأیید خدا نیست! اگر مرا به مال و فرزند کمتر از خود می‌بینی
40 - امید است که پروردگارم بهتر از باغ تو را به من دهد، و بر آن باغ آفتی از آسمان بفرستد تا به زمینی بایر و بی‌گیاه بدل شود
41 - یا آب آن در زمین فرو رود که هرگز نتوانی آن را به دست آوری
42 - و [سر انجام] میوه‌هایش نابود شد آن‌گاه برای آنچه در باغ هزینه کرده بود، دست حسرت بر دست می‌سایید در حالی که همه داربست‌ها و در و دیوار آن فرو ریخته بود و [به حسرت] می‌گفت: ای کاش کسی را شریک پروردگار خود نساخته بودم
43 - و گروهی نداشت که او را در برابر خدا یاری دهند و خود نیز قدرت دفاع نداشت
44 - آن جا ثابت شد که حاکمیت از آن خدای حق است او در پاداش دادن بهتر و در فرجام نیکوتر است
45 - و برایشان زندگی دنیا را مثل بزن که مانند آبی است که آن را از آسمان فرستادیم، پس گیاه زمین با آن در آمیخت [و سرسبز شد] و آن‌گاه خشکید که بادها آن را به هر سو می‌پراکند، و خدا بر هر چیزی قادر است.