#حدیث_روز پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: أطِبْ كَسبَكَ تُستَجَبْ دَعوَتُكَ، فإنَّ الرّجلَ يَرفَعُ اللُّقْمَةَ إلى فِيهِ (حَراما) فما تُستَجابُ له دَعوَةٌ أربَعينَ يوما درآمدت را پاك كن تا دعايت مستجاب شود؛ زيرا هرگاه آدمى لقمه[اى حرام] به دهان خود ببرد تا چهل روز دعايى از او پذيرفته نمى شود. ميزان الحكمه جلد4 صفحه30

خدایا اگر داری بنای دادند عیدی🌸 جهانی را منور کن به نور حضرت مهدی🌸 صلوات محمدی......🌸🌸🌸

🔴 قبیله ای در آفریقا که هیچ کشوری حاضر به پذیرش آن نشده اما از تمام دنیا ، فقط یک نفر را می شناسند...

💖 عزیزم تو هم باید مبعوث بشی‼️ 💖 تو هم باید دریافت کننده وحی بشی‼️ 💖 تو هم باید به مقام رسالت برسی‼️ 💖 یعنی چی چیجوری⁉️ @arameshemandegar

»»» آیه ی روز : ************** (ارسال شده توسط برنامه ی «قلم قرآنی هُدی» دریافت و نصب از https://zenderoid.ir ) اتْلُ مَا أُوحِيَ إِلَيْكَ مِنَ الْكِتَابِ وَأَقِمِ الصَّلَاةَ إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَىَ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنكَرِ وَلَذِكْرُ اللَّهِ أَكْبَرُ وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا تَصْنَعُونَ عنکبوت-45 آنچه را از کتاب (آسمانی) به تو وحی شده تلاوت کن، و نماز را برپا دار، که نماز (انسان را) از زشتیها و گناه بازمی‌دارد، و یاد خدا بزرگتر است؛ و خداوند می‌داند شما چه کارهایی انجام می‌دهید! ************** نکته ها: در این آیه خداوند به پیامبرش دستور تلاوت قرآن و نماز را در كنار هم داده و این به خاطر آن است كه قرآن و نماز دو منبع نیروبخش مى باشند. خداوند كه به پیامبرش از یك مسئولیّت سنگین خبر مى دهد، «انّا سنلقى علیك قولاً ثقیلاً»(143) به او مى فرماید: براى انجام این مسئولیّت سنگین، از دو منبع نیروبخش كمك بگیر: یكى تلاوت قرآن. «و رَتّل القرآن ترتیلا»(144) و دیگرى نماز شب. «اِنّ ناشئة الیل هى اَشدّ وَطاً و أقوم قیلاً»(145) البتّه علاوه بر این آیه، نماز و قرآن، بارها در كنار هم آمده است؛ از جمله: «یتلون كتاب اللّه و اقاموا الصّلاة»(146) و «یمسّكون بالكتاب و اقاموا الصّلاة»(147) براى جمله «لذكر اللّه اكبر» چند معنا بیان شده است: الف: نماز، بزرگ ترین ذكر الهى است. به دلیل آیه ى «أقم الصّلاة لذكرى»(148) كه نماز را ذكر خداوند مى داند. ب: یاد خدا (و حضور قلب)، بالاتر از ظاهر نماز است. ج: یاد خدا براى انسان از همه كارها برتر است. د: یاد خدا، براى جلوگیرى از فحشا و منكر بالاتر از هر اهرم دیگر است. ه: یاد خدا از شما، بزرگتر از یاد شما از خدا است. (البتّه این معنا با توجّه به روایات در ذیل آیه «فاذكرونى اذكركم»(149) برداشت شده است.(150)) به پیامبر اكرم صلى الله علیه وآله گفته شد: فلانى هم نماز مى خواند و هم خلاف مى كند، فرمود:«انّ صلاته تنهاه یوماً»(151) بالاخره نماز او روزى نجاتش خواهد داد. امام صادق علیه السلام فرمود: هر كسى دوست دارد قبولى یا ردّ نمازش را بداند، ببیند نمازش او را از فحشا و منكر باز داشته است یا نه. سپس امام علیه السلام فرمود: «فبقدر ما منعته قبلت منه»(152) به اندازه اى كه نماز، انسان را از منكرات باز مى دارد، به همان اندازه قبول مى شود. ----- 143) مزمّل، 5. 144) مزمل، 4 . 145) مزمل، 6 . 146) فاطر، 29 . 147) اعراف، 170 . 148) طه، 14. 149) بقره، 152 . 150) تفسیر نورالثقلین. 151) تفسیر مجمع البیان. 152) تفسیر مجمع البیان. ************** پیام ها: - تنها آشنایى با مفاهیم، تلاوت و آموزش قرآن كافى نیست، بلكه عمل لازم است. «اُتلُ - أقِم» - قرآن و نماز، در رأس برنامه هاى تربیتى است. «اُتلُ - أقِم» - رابطه پیامبر با مردم از طریق تلاوت آیات قرآن و ابلاغ اوامر خداوند به آنان و رابطه او با خدا از طریق عبادت و نماز است. «اُتلُ - أقِم» - در تبلیغ و ارشاد، حكمت و آثار دستورها دینى را بیان كنیم. «أقِم الصّلاة انّ الصّلاة تنهى عن الفحشاء و المنكر» - در پیشگاه خداوند، نماز از عظمت و جایگاه خاصّى برخودار است. «أقم الصّلاة اِنّ الصّلاة» (تكرار كلمه ى «صلاة») - نقش اصلاحى نماز در فرد و جامعه حدسى و پیشنهادى نیست، بلكه قطعى است. «اِنّ الصّلاة» (كلمه ى «انّ» و جمله ى اسمیه) - اگر نمازِ انسان، او را از فحشا و منكر باز نداشت، باید در قبولى نماز خود شك كند. «اِنّ الصّلاة تنهى» - گسترش كارهاى نیك و معروف، به طور طبیعى مانع رشد منكر است. «الصّلاة تنهى» - علم خداوند، ضامن اجراى صحیح دستورهاى اوست. «واللّه یعلم ما تصنعون» - در نماز، انواع راز و رمزها، هنرها و سلیقه ها نهفته است. «ما تصنعون» نماز و بازدارندگى از منكرات سؤال: چگونه نماز فرد و جامعه را از فحشا و منكر باز مى دارد؟ پاسخ: 1. ریشه ى تمام منكرات غفلت است و خداوند در آیه 179 سوره ى اعراف، انسان غافل را از حیوان بدتر شمرده است. «اولئك كالانعام بل هم اضلّ اولئك هم الغافلون» و نماز چون یاد خدا و بهترین وسیله ى غفلت زدایى است، پس زمینه ى منكرات را از بین مى برد. 2. اقامه ى نماز و داشتن رنگ الهى، مانع گرفتن رنگ شیطانى است. چنانكه كسى كه لباس سفید بپوشد، حاضر نیست در جاى كثیف و آلوده بنشیند. 3. در كنار نماز، معمولاً توصیه به زكات شده است، كه فرد را از منكر بخل و بى تفاوتى در برابر محرومان و جامعه را از منكر فقر كه زمینه ى رویكرد به منكرات است، رها مى سازد. 4. نماز، داراى احكام و دستوراتى است كه رعایت هر یك از آنها انسان را از بسیارى گناهان باز مى دارد، مثلاً: * شرط حلال بودن مكان و لباس نمازگزار، انسان را از تجاوز به حقوق دیگران باز مى دارد. * رعایت شرط پاك بودن آب وضو، م

كان، لباس و بدن نمازگزار، انسان را از آلودگى و بى مبالاتى دور مى كند. * شرط اخلاص، انسان را از منكر شرك، ریا و سُمعه باز مى دارد. * شرط قبله، انسان را ا ************** ارسال شده توسط برنامه ی «قلم قرآنی هُدی» دریافت و نصب از https://zenderoid.ir

رهبر عزیزم عید شماهم‌ مبارک 🌹🌹

#مبعث مِسیا در انجیلِ بُرنابا... یعنی موعود! تو آمدی تا گافِ گمراهی را... از میان برداری و راهی سویِ حقیقت... به انسان‌ها نشان دهی! تو آمدی تا خوشی را به بختِ مخلوقات اضافه کنی! و تو آمدی... تا عین و لام و یاء را به جان و جهان‌مان بنشانی! قسم به اَشهدُاَن‌لااِلهَ‌اِلّاالله تو آمدی که بگویی علی‌ولیُّ‌الله #مسیا را می‌شنوید باصدای حاج #علی_پاکدامن

❤️بهترین عمل در روز مبعث پیامبر اکرم صل الله علیه واله ،صلوات فرستادن است. ✅در این روز عید صلوات زیاد بفرستید که صلوات گناهان را محو می کند و انسان را به مقامات بالای معنوی میرساند بزن رولینک😍 eitaa.com/navaebehesht

💐💐💐باعرض سلام و تبریک بعثت پیامبر مهربانیها و اعیاد شعبانیه عزیزانی که تمایل دارند در ختم قرآن ماه شعبان شرکت کنند لطفا اعلان نمایند تا جزء شون مشخص شود💐💐

🌷۵۰ ویژگیِ اخلاقی پیامبر اکرم حضرت محمد مصطفی (صلی الله علیه واله وسلم)🌷 ☘ و لکم فی رسول‌الله اسوه حسنه ۱-هنگام راه رفتن با آرامی و وقار راه می‌رفت ۲-در راه رفتن قدم‌ها را بر زمين نمی‌کشيد. ۳-نگاهش پيوسته به زير افتاده و بر زمين دوخته بود. ۴- هرکه را می‌ديد سلام می‌کرد و کسی در سلام بر او سبقت نگرفت. ۵-وقتی با کسی دست می‌داد دست خود را زودتر از دست او بيرون نمی‌کشيد. ۶-با مردم چنان معاشرت می‌کرد که هرکس گمان می‌کرد عزيزترين فرد نزد آن حضرت است. ۷-هرگاه به کسی می‌نگريست به روش ارباب دولت با گوشه چشم نظر نمی‌کرد. ۸-هرگز به روی مردم چشم نمی‌دوخت و خيره نگاه نمی‌کرد. ۹-چون اشاره می‌کرد با دست اشاره می‌کرد نه با چشم و ابرو. ۱۰-سکوتی طولانی داشت و تا نياز نمی‌شد لب به سخن نمی‌گشود. ۱۱-هرگاه با کسی هم صحبت می‌شد به سخنان او خوب گوش فرا می‌داد. ۱۲-چون با کسی سخن می‌گفت کاملا برمی‌گشت و رو به او می‌نشست. ۱۳-با هرکه می‌نشست تا او اراده برخاستن نمی‌کرد آن حضرت برنمی‌خاست. ۱۴-در مجلسی نمی‌نشست و برنمی‌خاست مگر با ياد خدا. ۱۵-هنگام ورود به مجلسی در آخر و نزديک درب می‌نشست نه در صدر آن. ۱۶-در مجلس جای خاصی را به خود اختصاص نمی‌داد و از آن نهی می‌کرد. ۱۷-هرگز در حضور مردم تکيه نمی‌زد. ۱۸- بیشتر رو به قبله می‌نشست. ۱۹-اگر در محضر او چيزی رخ می‌داد که ناپسند وی بود ناديده می‌گرفت. ۲۰-اگر از کسی خطایی می‌کرد آن را نقل نمی‌کرد. ۲۱-کسی را بر لغزش و خطای در سخن مواخذه نمی‌کرد. ۲۲-هرگز با کسی جدل و منازعه نمی‌کرد. ۲۳-هرگز سخن کسي را قطع نمی‌کرد مگر آنکه حرف لغو و باطل بگويد. ۲۴-پاسخ به سؤال را چند مرتبه تکرار می‌کرد تا جوابش بر شنونده مشتبه نشود. ۲۵-چون سخن ناصواب از کسی می‌شنيد، نمی‌فرمود: « چرا فلانی چنين گفت؟» بلکه می‌فرمود « بعضی از مردم را چه می‌شود که چنين می‌گويند؟» ۲۶- با فقرا زياد نشست و برخاست می‌کرد و با آنان هم غذا می‌شد. ۲۷-دعوت بندگان و غلامان را می‌پذيرفت. ۲۸-هديه را قبول می‌کرد اگرچه به اندازه يک جرعه شير بود. ۲۹-بيش از همه صله رحم به جا می‌آورد. ۳۰-به خويشاوندان خود احسان می‌کرد بی‌آنکه آنان را بر ديگران برتری دهد. ۳۱-کار نيک را تحسين و تشويق می‌فرمود و کار بد را تقبيح می‌نمود و از آن نهی می‌کرد. ۳۲-آنچه موجب صلاح دين و دنيای مردم بود به آنان می‌فرمود و مکرر می‌گفت هرآنچه حاضران از من می‌شنوند به غايبان برسانند. ۳۳-هرکه عذر می‌آورد عذر او را قبول می‌کرد. ۳۴-هرگز کسی را حقير نمی‌شمرد. ۳۵-هرگز کسی را دشنام نداد و يا به لقب‌های بد نخواند. ۳۶- هرگز کسی از اطرافيان و بستگان خود را نفرين نکرد. ۳۷-هرگز عيب مردم را جستجو نمی‌کرد. ۳۸-از شر مردم برحذر بود ولی از آنان کناره نمی‌گرفت و با همه خوشخو بود. ۳۹-هرگز مذمت مردم را نمی‌کرد و بسيار مدح آنان نمی‌گفت. ۴۰-بر جسارت ديگران صبر می‌فرمود و بدی را به نيکی جزا می‌داد. ۴۱-از بيماران عيادت می‌کرد اگرچه دور افتاده‌ترين نقطه مدينه بود. ۴۲-سراغ اصحاب خود را می‌گرفت و همواره جويای حال آنان می‌شد. ۴۳-اصحاب را به بهترين نام‌هايشان صدا می‌زد. ۴۴-با اصحابش در کارها بسيار مشورت می‌کرد و بر آن تأکيد می‌فرمود. ۴۵-در جمع يارانش دايره‌وار می‌نشست و اگر غريبه‌ای بر آنان وارد می‌شد نمی‌توانست تشخيص دهد که پيامبر کداميک از ايشان است. ۴۶-ميان يارانش انس و الفت برقرار می‌کرد. ۴۷-وفادارترين مردم به عهد و پيمان بود. ۴۸-هرگاه چيزی به فقير می‌بخشيد به دست خودش می‌داد و به کسی حواله نمی‌کرد. ۴۹-اگر در حال نماز بود و کسی پيش او می‌آمد نمازش را کوتاه می‌کرد. ۵۰-اگر در حال نماز بود و کودکی گريه می‌کرد نمازش را کوتاه میکرد. @fereshtehrouhafza