در داستان حضرت خضر (ع) و حضرت موسی (ع) زمانی ڪہ حضرت خضر (ع) ڪشتی را سوراخ ڪرد ، حضرت موسی (ع) #خیال‌ڪرد ڪہ این ضربہ ای بہ اهل ڪشتی است و چنین گفت: آیا آن را سوراخ ڪردی ڪہ سرنشینان را غرق ڪنی ؟ بی گمان ڪاری شگفت ڪردی ! اصحاب امام حسن (ع) نیز زمانی ڪہ دیدند بین آن حضرت و معاویہ صلح نامہ‌ای نوشتہ شد ، همان اعتراض حضرت موسی (ع) را از خود نشان دادند و گفتند: مثل اینڪہ با معاویہ بیعت ڪردی تا همہ ضعفا را تسلیم او بڪنی و موجب بقای حڪومت او و ضعف روحیہ مردم بشوی ! آن ها در جملات خود بہ حضرت ، مُذِلُّ المُومِنین می گفتند . امّا حضرت امام حسن مجتبی (ع) با بزرگواری می فرمودند : من مُعِزَّ المُومِنین هستم ؛ این ڪار مانند سوراخ ڪردن ڪشتی بہ دست حضرت خضر (ع) بود تا مردم بتوانند از آن #استفاده‌صحیح ڪنند . حضرت خضر (ع) درباره #حڪمت ڪارش بہ موسی (ع) فرمود : آن ڪشتی از آنِ مستمندانی بود ڪہ با آن در دریا ڪار می‌ڪردند ؛ برآن شدم بہ آن آسیبی رسانم ؛ چون در جلوی آنان پادشاهی بود ڪہ هر ڪشتی سالمی را بہ زور می‌گرفت. #ڪشتی‌امامت هم لازم است گاهی مواقع بہ صورتی درآید ڪہ #دیگران‌خیال‌ڪنند در آن خرابی حاصل شده ، تا #اصلش از بین نرود و عیب پیدا نڪند . آیت‌الله‌حـــائــری‌شیــرازی