🔴مبدأ نزول قرآن كريم ذات اقدس اله ، در آياتى از كتاب خود، اصل نزول قران و مبدأ نزول آن را كه همان اسماى حُسناى الهى بيان فرموده كه بخش عمده‌ی این آیات در «حوامیم سبعه» است. «حوامیم سبعه» ، به هفت سوره ای گفته می شود که در آغاز آنها حروف مقطعه «حـــم» آمده باشد….. ⚪️ افزون بر اين هفت سوره ، در سوره هاى ديگر مانند « واقعه » ، « آل عمران » و « علق » نیز به مسئله‌ی منشأ و مبدأ نزول قران کریم اشاره شده است ….: 🔴 ۱_تنزّل از خداى حیِّ قيوم خداى سبحان در سوره‌ی « آل عمران » می فرماید: « الم (۱) اللَّـهُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ (۲) نَزَّلَ عَلَيْكَ الْكِتابَ بِالْحَقِّ…» آمدن اسمای حسنای الهی در آیات قران کریم ، بر اساس ارتباط موضوع مطرح شده با آن « اسم » است. اگر در آیه‌ای ، «الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ» آمده و در آیه‌ی دیگر، «شدید العقاب» ، به دلیل تناسب محتوایی آن آیات با هر از این « اسمای حسنی» است. در این آیات کریمه، پیش از نزول قران، دو اسمِ « حیّ » و « قيوم » برای خداوند که نازل کننده‌ی قران است، آمده و اشاره به این دارد که نزول قران کریم ، از مبدأ « حیّ قيّوم » است و می فرماید: " آن خدایی که حیّ و قيّوم است و هيچ معبودى نيست مگر او ، قران و كتاب خويش را در معيّت و مصاحبت حق بر تو نازل نمود." 📚 #قران_در_قران(#تفسير_موضوعی ج ۱) ، ص ۲۷ ، علامه جوادی آملی 🌟كانال قرانى بُــــشــــرىٰ🌟 @BOSHRAalquranalkarim 𑁍𑁍𑁍𑁍𑁍𑁍𑁍𑁍𑁍𑁍𑁍𑁍𑁍