eitaa logo
بکگراند | 𝖣𝗂𝗌𝗇𝖾𝗒🌸 •
12.9هزار دنبال‌کننده
16.6هزار عکس
3هزار ویدیو
1 فایل
- 𝗜𝗻 𝘁𝗵𝗲 𝗻𝗮𝗺𝗲 𝗼𝗳 𝗚𝗼𝗱 • 💖 • - 𝗚𝗼 𝘄𝗵𝗲𝗿𝗲 𝘆𝗼𝘂𝗿 𝗱𝗿𝗲𝗮𝗺𝘀 𝘁𝗮𝗸𝗲 𝘆𝗼𝘂 • 🌈 • - 𝗕𝗶𝗿𝘁𝗵 : 28 𝗢𝗰𝘁𝗼𝗯𝗲𝗿 • 🧁 • • • •
مشاهده در ایتا
دانلود
✳️از حضرت علی علیه السَّلام در غُررُالحِکَم آمده است که ایشان فرمودند: 🌟برای هر کس دو نگهبانی از فرشتگان است که نمی‌گذارند دیواری بر سرش فروریزد یا طعمهٔ درنده‌ای شود یا از بلندی بیفتد. وقتی اجل او رَسد (اجل زمان قطعی مرگ یک نفر بوده که پیش از تولّد بر او نوشته شده است) فرشتگان کنار می‌روند و او را با اجلش تنها می‌گذارند، تیری که سمت او بیاید خطا نمی‌رود و زخمی که بیند بهبود نیابد. 🍁بسیاری از ما از این امر غافل هستیم و مرگ را نتیجهٔ انجام یا تَرک فعلی از خود می‌دانیم. 📌به عنوان مثال: مسافری از خانوادۂ ما شب قصد دارد با خودروی شخصی خود و به تنهایی به سفر راه دور رود. یکی از افراد خانواده می‌خواهد با او همسفر شود تا او در هنگام رانندگی خوابش نَبرد، اما او مخالفت می‌کند. وقتی عازم سفر شد در راه خودروی او از خستگی واژگون می‌شود و او می‌میرد. در این زمان ما خود را ملامت کرده و گمان می‌کنیم که اگر همراه او رفته بودیم، نمی‌گذاشتیم او خوابش ببرد و واژگون شود، در حالی که غافلیم اگر بر او در آن زمان اجل نوشته شده باشد حتی اگر سواری را پُر از مسافر کنیم که بگویند و بخندند در لحظه‌ای خواب بر چشمان او وارد خواهد شد و اجل اتفاق خواهد افتاد، و اگر آن شب ما همراه او نشدیم چون اجل ما نرسیده بود و رفتن ما مانعِ اجل او هرگز نمی‌شد. و یا کسی که بیمار است شاید ارادهٔ خدا بر اجل و مرگ اوست، نباید به او تضمین داد كه فلان کار نیک را انجام بدهی شِفاء خواهی یافت. @Rahee_saadat
✳️از حضرت علی علیه السَّلام در غُررُالحِکَم آمده است که ایشان فرمودند: 🌟برای هر کس دو نگهبانی از فرشتگان است که نمی‌گذارند دیواری بر سرش فروریزد یا طعمهٔ درنده‌ای شود یا از بلندی بیفتد. وقتی اجل او رَسد (اجل زمان قطعی مرگ یک نفر بوده که پیش از تولّد بر او نوشته شده است) فرشتگان کنار می‌روند و او را با اجلش تنها می‌گذارند، تیری که سمت او بیاید خطا نمی‌رود و زخمی که بیند بهبود نیابد. 🍁بسیاری از ما از این امر غافل هستیم و مرگ را نتیجهٔ انجام یا تَرک فعلی از خود می‌دانیم. 📌به عنوان مثال: مسافری از خانوادۂ ما شب قصد دارد با خودروی شخصی خود و به تنهایی به سفر راه دور رود. یکی از افراد خانواده می‌خواهد با او همسفر شود تا او در هنگام رانندگی خوابش نَبرد، اما او مخالفت می‌کند. وقتی عازم سفر شد در راه خودروی او از خستگی واژگون می‌شود و او می‌میرد. در این زمان ما خود را ملامت کرده و گمان می‌کنیم که اگر همراه او رفته بودیم، نمی‌گذاشتیم او خوابش ببرد و واژگون شود، در حالی که غافلیم اگر بر او در آن زمان اجل نوشته شده باشد حتی اگر سواری را پُر از مسافر کنیم که بگویند و بخندند در لحظه‌ای خواب بر چشمان او وارد خواهد شد و اجل اتفاق خواهد افتاد، و اگر آن شب ما همراه او نشدیم چون اجل ما نرسیده بود و رفتن ما مانعِ اجل او هرگز نمی‌شد. و یا کسی که بیمار است شاید ارادهٔ خدا بر اجل و مرگ اوست، نباید به او تضمین داد كه فلان کار نیک را انجام بدهی شِفاء خواهی یافت. @Rahee_saadat
✳️نبی مکرم اسلام (ص) می‌فرمایند: خداوند برای هر گناهِ پنهانی، توبهٔ پنهانی و برای هر گناهِ آشکار، توبهٔ آشکار قرار داده است. 💠امام صادق (ع) هم می‌فرمایند: هر کس کار بدی را پنهانی انجام داد باید کار خوبی را هم پنهانی انجام دهد و هر کس گناهی آشکار انجام داد باید کار خیری را هم آشکار انجام دهد تا توبهٔ او پذیرفته شود. 🔥حدیث فوق به این معناست که به عنوان مثال: اگر کسی در پنهانی شراب بخورد باید در پنهان به نیازمندی طعام دهد تا توبه‌اش قبول شود ولی کسی که آشکارا شراب خورده و گناه و نافرمانی خداوند را ترویج کرده است باید کار خیری را آشکارا انجام دهد تا ترویج حسنه‌ای کرده باشد. این فرد باید در بین کسانی که شراب خورده‌اند اعتراف به گناه‌بودنِ کار خود کرده و توبه نماید و آشکارا باید به عنوان مثال طعامی پخته و به نیازمندان اطعام نماید. 💢پس نتیجه می‌گیریم ریا در جایی نه تنها جایز بلکه واجب است. البته این امر ریا محسوب نمی‌شود چون چنین کسی با سابقهٔ معصیت چیزی نمی‌خواهد از خود به مردم نشان دهد بلکه می‌خواهد جبران مافات معصیت الهی کرده باشد. @Rahee_saadat
✳️برخی از مردم در اطراف ما هستند که همگان را می‌شناسند و از تمام زندگی آنان خبر دارند و بندرت پیش می‌آید کسی را نشناسند یا در محلّه‌شان اتفاقی بیفتد و آنان بی‌خبر مانده باشند. آنان به نوعی دچار همه‌شناختی هستند. این افراد غالباً اهلِ تجسس، غیبت، یا کنجکاوی هستند. سعی کنیم اگر از آن‌ها کسی را برای امری تحقیق می‌کنیم بر قول این افراد تکیه نکنیم و اگر در مجاورت ما هستند هرگز از اسرار خویش آنان را باخبر نسازیم چون هرگز قابلِ اعتماد نیستند. از این پدیده به نام "بیماری همه‌شناختی" نام می‌بریم. دیده شده است وقتی در نزد این افراد اسم کسی را بیاوریم و آنان او را نشناسند سریع به فکر فرو می‌روند و ناراحت می‌شوند که چرا او را نشناخته‌اند.✳️ @Rahee_saadat
✳️نبی گرامی اسلام (ص) به حضرت علی (ع) فرمودند: مؤمن کسی است که هرگز رضایتِ مخلوق را بر خشم خدا برتری ندهد. آنچه خداوند به او بخشیده، آن را از خلق نداند و از مخلوق تشکّر نکند و در چیزی که خالق بر او نخواسته است از کسی شکایت نکند. بداند روزی با حرص و طمع افزون نمی‌شود، و با کراهت از تو روی برنمی‌گرداند.✳️ @Rahee_saadat
✳️در شرح نهج البلاغه از امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السَّلام آمده است: آفرین بر حسد چه عدالت‌پیشه است پیش از همه صاحبِ خود را می‌کُشد. 🔻🔺اگر دقت کنیم طمع هم همین‌طور است، چرا که بیش از آنچه انسان طمع‌کار درصدد بدست‌آوردن چیزی باشد طمع درصدد بدست‌آوردن آرامش و رضایت او در زندگی است. انسان متکبّر با تکبّر خویش سعی در جلب احترام مردم به خود دارد در حالی که غافل است همان تکبّر باعث کشته‌شدن احترام او در بین مردم می‌شود. 🔥انسان حسود سعی دارد نعمت و آرامش را در زندگی کسی نبیند ولی غافل است همان حسادت باعث از بین‌رفتن آرامش و لذت نعمات زندگی خود می‌گردد و چه زیبا مولای متقیان حضرت علی علیه السَّلام فرمودند: حسود جز با دیدنِ نابودی نعمت در زندگی دیگران شفاء نمی‌یابد و تمام نعمت‌های خداوند را در خود فراموش می‌کند و نابودی یک نعمت در دست انسان دیگر را که بودن یا نبودنش بر او سودی ندارد را نعمتی برای خود می‌داند. 🍀نبی مکرم اسلام (ص) می‌فرمایند: حسادت یک بیماری است که نه موی سر انسان بلکه دین انسان را می‌تراشد و با خود می‌برد. @Rahee_saadat
💐در غُررالحِکَم از امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السَّلام آمده است: چگونه از باطل جدا شود کسی که هنوز حقیقت را ندیده و به آن نپیوسته است. 🔥حبّ دنیا با گفتن ترک نمی‌شود. تصوّر کنید در بیابانی تاریک هستید و فقط چراغی به همراه دارید، هرگز نمی‌توانید آن چراغ را از خود دور کنید حتی اگر تمام کائنات هم به شما بگویند آن را از خود دور کنید باز هم نمی‌توانید. وقتی در مسیری رفتید و نوری دیدید و در مقابل خود سرزمین روشنی را یافتید خودبخود داشتن چراغ برای شما بی‌معنا می‌شود. ‼️کسانی که حبّ دنیا را ترک نکرده‌اند و نمی‌توانند آن را ترک کنند برای آن است که از درک انوار الهی عاجزند تا دنیایی که برای آن آفریده شدند و زندگی جاوید آن را ببینند. بدانید با رفتن خالصانه به سوی صَمد او را کُلّ و مَع می‌بینید و خودبخود از هر چه در پیرامون خود دارید احساس بی‌نیازی می‌کنید. (زمانی که انسان از چیزی احساس بی‌نیازی کند خود‌بخود بر آن می‌خندد.) ✅علّت تاکید بسیار آیات قرآن و روایات بر انفاق و نماز شب به این دلیل است که نور کسب کنیم تا پستیِ دنیا را بشناسیم. @Rahee_saadat
✳️بسیار یاد مرگ باشید زیرا هیچ انسانی زیاد یاد مرگ نکرد مگر آن که به دنیا بی‌رغبت شد، به خانۀ نیازمندان نرفت مگر این‌که شاکر شد، و انفاق نکرد مگر آن که خود را در دنیا غنی دید و طمع‌اش زایل شد و نماز شب نخواند مگر آن که خواب غفلت و بی‌ثمری را از خود دور ساخت.✳️ @Rahee_saadat
✳️بسیاری از ما گمان می‌کنیم اگر به کسی ضررمان نرسیده باشد بهشتی هستیم!!! حال این سؤال را باید این افراد با این اندیشه پاسخ دهند که اگر قرار بود کسی که به کسی ضرری نرسانده به بهشت رود پس این همه تأکید بر انجام عمل صالح و کارهای نیک و اطعام فقراء به چه دلیل در قرآن و احادیث ذکر شده است؟!!!!✳️ @Rahee_saadat
✍معمولاً کسانی که با طمع و درگیری نفس و امور دنیوی زندگی خود می‌گذرانند در سنّ پیری استعداد بسیار زیادی برای خواطر شیطانی دارند و با پیر شدن حریص‌تر می‌گردند. 🍁این افراد تندخو، بسیار مال‌دوست و خسیس، خرده‌گیر، اهل غُرزدن، گلایه‌ کردن، پُرتوقع، غیرمنطقی و اهل تجسس، فراری از تنهایی و نیز به نوعی کم احساس نزدیک به بی‌احساسی هستند. چون این افراد با افزایش سن، حسّ ناتوانی می‌کنند پس سعی دارند با چنین خصوصیاتی به خود القاء کنند که هنوز جوان هستند و ناتوان نشده‌اند. 💎ولی کسانی که با معنویت و دوری از محبت دنیا زندگی می‌کنند در سنّ پیری انسان‌های با ملاطفت، بی‌حاشیه و بی‌گلایه، دست و دل باز و کم توقع و خونسرد و خوش‌اخلاقی می‌شوند. 📎کوتاه سخن آن که با بالا رفتن سن، خصوصیات جوانی هر فرد شدت و رنگ بیشتری می‌گیرد و ترک کردن شاکله جوانی در سن پیری تا حدود زیادی غیرممکن می‌گردد، چون در سن پیری هر تغییری که انسان بخواهد در رفتار و عقاید خود بدهد نوعی خط بطلان کشیدن بر عمری از کارهای گذشته اوست که با حسّ ندامت و سنگینی از ترسِ عدم جبران خسارت همراه است و کار هرکسی نیست. 💢برای همین در سنّ پیری هر نوع تغییر نزدیک به محال است. به همین دلیل انسان در سنّ پیری از نصیحت شدن گریزان است و دوست ندارد کسی نصیحت‌اش کند و اگر کسی نصیحت‌اش کند، می‌گوید: "تو جای بچه من هستی....." پذیرش خطا در سنّ پیری بسیار سخت است، چرا که دیگر فرصتی برای جبرانِ خطاها و مافات نیست. @Rahee_saadat
✳️بسیار یاد مرگ باشید زیرا هیچ انسانی زیاد یاد مرگ نکرد مگر آن که به دنیا بی‌رغبت شد، به خانۀ نیازمندان نرفت مگر این‌که شاکر شد، و انفاق نکرد مگر آن که خود را در دنیا غنی دید و طمع‌اش زایل شد و نماز شب نخواند مگر آن که خواب غفلت و بی‌ثمری را از خود دور ساخت.✳️ @Rahee_saadat
💐در غُررالحِکَم از امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السَّلام آمده است: چگونه از باطل جدا شود کسی که هنوز حقیقت را ندیده و به آن نپیوسته است. 🔥حبّ دنیا با گفتن ترک نمی‌شود. تصوّر کنید در بیابانی تاریک هستید و فقط چراغی به همراه دارید، هرگز نمی‌توانید آن چراغ را از خود دور کنید حتی اگر تمام کائنات هم به شما بگویند آن را از خود دور کنید باز هم نمی‌توانید. وقتی در مسیری رفتید و نوری دیدید و در مقابل خود سرزمین روشنی را یافتید خودبخود داشتن چراغ برای شما بی‌معنا می‌شود. ‼️کسانی که حبّ دنیا را ترک نکرده‌اند و نمی‌توانند آن را ترک کنند برای آن است که از درک انوار الهی عاجزند تا دنیایی که برای آن آفریده شدند و زندگی جاوید آن را ببینند. بدانید با رفتن خالصانه به سوی صَمد او را کُلّ و مَع می‌بینید و خودبخود از هر چه در پیرامون خود دارید احساس بی‌نیازی می‌کنید. (زمانی که انسان از چیزی احساس بی‌نیازی کند خود‌بخود بر آن می‌خندد.) ✅علّت تاکید بسیار آیات قرآن و روایات بر انفاق و نماز شب به این دلیل است که نور کسب کنیم تا پستیِ دنیا را بشناسیم. @Rahee_saadat
✨حق تعالی می فرماید:✨ إِنَّمَا النَّجْوَىٰ مِنَ الشَّيْطَانِ ⚡️همیشه نجوا و راز گفتن از (نفوس شریره) شیطان است. یعنی وقتی راز و سر مگویی دارید. که اگر شیطان انس و جن بشنود شما را ممکن است آزارتان دهد نه به انسی و نه در تنهایی خود با خود نگویید. برخی که در تنهایی در زمان مشکلات با خود حرف می زنند ، همان نجوی است که شیطان می شنود و انسان را به دردسر می اندازد و ممکن است به کس دیگری آن را با خواطر منتقل کند. ✨يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا تَنَاجَيْتُمْ فَلَا تَتَنَاجَوْا بِالْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَمَعْصِيَتِ الرَّسُولِ وَتَنَاجَوْا بِالْبِرِّ وَالتَّقْوَىٰ ⚡️ای کسانی که ایمان آورده‌اید، شما هر گاه با هم، سخنی به راز گویید هرگز بر بزهکاری و دشمنی و مخالفت رسول نگویید بلکه بر نیکویی و تقوا راز به میان آرید. و این آیه هم اشاره به گفتن راز و نجوی بین شیاطین انس را دارد. اما اگر انسان در خلوت عبادت خود اسرار و مشکلات و راز مگوی خود فقط با خدا بر زبان آورد، آن مصداق مناجات می شود،که لازم و ممدوح است. ✨قَالَ إِنَّمَا أَشْكُو بَثِّي وَحُزْنِي إِلَى اللَّهِ وَأَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ. ⚡️یعقوب گفت: من با خدا غم و درد دل خود گویم و از (لطف بی‌حساب) خدا چیزی دانم که شما نمی‌دانید. پس وقتی زمان مناجات طبق حدیث،فرشتگان مقرب از بین خدا و بنده به امر خدا کنار می روند، شیاطین جرات حضور در نزد مناجات کننده را ندارند. ✔️فرق نجوی با مناجات را باید بدانیم.نجوی از شیطان است.چون کسی که نجوا می کند و با همه درد دل می کند. و یا غر می زند، میداند آنان مشکل او را قادر به حل کردن نیستند. بلکه خاطری از شیطان است فشار می آورد بگو تا خالی شوی .... و انسان جاهل، وقتی اسرارش گفت؛ کار خراب شد. شیطان می رود و گمان می کند خالی شده است. در حالی که شیطان را از خود با کامیابی او دور کرده است. مناجات از خواطر ملکی است.که کسی که مناجات و درد دل خود با خدا می گوید.خداوند او را می آمرزد و بر او با نورش توفیق هدایت و حل مشکل اش می بخشد. امام على عليه السَّلام ؛وقتى بر مردى گذشت كه زياده گويى مى كرد. فرمود : بدان كه تو بر دو فرشته نگهبان اعمالت نوشته اى، املا مى كنى. و به سوى پروردگارت مى فرستى. پس، سخنانى بگو كه برايت سودمند باشد و از سخنان بيهوده دم فرو بند .... @Rahee_saadat
💐در غُررالحِکَم از امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السَّلام آمده است: چگونه از باطل جدا شود کسی که هنوز حقیقت را ندیده و به آن نپیوسته است. 🔥حبّ دنیا با گفتن ترک نمی‌شود. تصوّر کنید در بیابانی تاریک هستید و فقط چراغی به همراه دارید، هرگز نمی‌توانید آن چراغ را از خود دور کنید حتی اگر تمام کائنات هم به شما بگویند آن را از خود دور کنید باز هم نمی‌توانید. وقتی در مسیری رفتید و نوری دیدید و در مقابل خود سرزمین روشنی را یافتید خودبخود داشتن چراغ برای شما بی‌معنا می‌شود. ‼️کسانی که حبّ دنیا را ترک نکرده‌اند و نمی‌توانند آن را ترک کنند برای آن است که از درک انوار الهی عاجزند تا دنیایی که برای آن آفریده شدند و زندگی جاوید آن را ببینند. بدانید با رفتن خالصانه به سوی صَمد او را کُلّ و مَع می‌بینید و خودبخود از هر چه در پیرامون خود دارید احساس بی‌نیازی می‌کنید. (زمانی که انسان از چیزی احساس بی‌نیازی کند خود‌بخود بر آن می‌خندد.) ✅علّت تاکید بسیار آیات قرآن و روایات بر انفاق و نماز شب به این دلیل است که نور کسب کنیم تا پستیِ دنیا را بشناسیم. @Rahee_saadat
✍معمولاً کسانی که با طمع و درگیری نفس و امور دنیوی زندگی خود می‌گذرانند در سنّ پیری استعداد بسیار زیادی برای خواطر شیطانی دارند و با پیر شدن حریص‌تر می‌گردند. 🍁این افراد تندخو، بسیار مال‌دوست و خسیس، خرده‌گیر، اهل غُرزدن، گلایه‌ کردن، پُرتوقع، غیرمنطقی و اهل تجسس، فراری از تنهایی و نیز به نوعی کم احساس نزدیک به بی‌احساسی هستند. چون این افراد با افزایش سن، حسّ ناتوانی می‌کنند پس سعی دارند با چنین خصوصیاتی به خود القاء کنند که هنوز جوان هستند و ناتوان نشده‌اند. 💎ولی کسانی که با معنویت و دوری از محبت دنیا زندگی می‌کنند در سنّ پیری انسان‌های با ملاطفت، بی‌حاشیه و بی‌گلایه، دست و دل باز و کم توقع و خونسرد و خوش‌اخلاقی می‌شوند. 📎کوتاه سخن آن که با بالا رفتن سن، خصوصیات جوانی هر فرد شدت و رنگ بیشتری می‌گیرد و ترک کردن شاکله جوانی در سن پیری تا حدود زیادی غیرممکن می‌گردد، چون در سن پیری هر تغییری که انسان بخواهد در رفتار و عقاید خود بدهد نوعی خط بطلان کشیدن بر عمری از کارهای گذشته اوست که با حسّ ندامت و سنگینی از ترسِ عدم جبران خسارت همراه است و کار هرکسی نیست. 💢برای همین در سنّ پیری هر نوع تغییر نزدیک به محال است. به همین دلیل انسان در سنّ پیری از نصیحت شدن گریزان است و دوست ندارد کسی نصیحت‌اش کند و اگر کسی نصیحت‌اش کند، می‌گوید: "تو جای بچه من هستی....." پذیرش خطا در سنّ پیری بسیار سخت است، چرا که دیگر فرصتی برای جبرانِ خطاها و مافات نیست. @Rahee_saadat
✳️نبی گرامی اسلام (ص) به حضرت علی (ع) فرمودند: مؤمن کسی است که هرگز رضایتِ مخلوق را بر خشم خدا برتری ندهد. آنچه خداوند به او بخشیده، آن را از خلق نداند و از مخلوق تشکّر نکند و در چیزی که خالق بر او نخواسته است از کسی شکایت نکند. بداند روزی با حرص و طمع افزون نمی‌شود، و با کراهت از تو روی برنمی‌گرداند.✳️ @Rahee_saadat
✳️نبی گرامی اسلام (ص) به حضرت علی (ع) فرمودند: مؤمن کسی است که هرگز رضایتِ مخلوق را بر خشم خدا برتری ندهد. آنچه خداوند به او بخشیده، آن را از خلق نداند و از مخلوق تشکّر نکند و در چیزی که خالق بر او نخواسته است از کسی شکایت نکند. بداند روزی با حرص و طمع افزون نمی‌شود، و با کراهت از تو روی برنمی‌گرداند.✳️ @Rahee_saadat
✳️برخی از مردم در اطراف ما هستند که همگان را می‌شناسند و از تمام زندگی آنان خبر دارند و بندرت پیش می‌آید کسی را نشناسند یا در محلّه‌شان اتفاقی بیفتد و آنان بی‌خبر مانده باشند. آنان به نوعی دچار همه‌شناختی هستند. این افراد غالباً اهلِ تجسس، غیبت، یا کنجکاوی هستند. سعی کنیم اگر از آن‌ها کسی را برای امری تحقیق می‌کنیم بر قول این افراد تکیه نکنیم و اگر در مجاورت ما هستند هرگز از اسرار خویش آنان را باخبر نسازیم چون هرگز قابلِ اعتماد نیستند. از این پدیده به نام "بیماری همه‌شناختی" نام می‌بریم. دیده شده است وقتی در نزد این افراد اسم کسی را بیاوریم و آنان او را نشناسند سریع به فکر فرو می‌روند و ناراحت می‌شوند که چرا او را نشناخته‌اند.✳️ @Rahee_saadat
✍اریک اریکسون روان شناس معروف آمریکایی، توصیه بسیار زیبایی در باب تربیت فرزندان دارد. او می‌گوید: من یک راه می‌گویم تا فرزندان‌تان برای همیشه فرزند شما و تحت امرتان باشند. فرزندان‌مان را در سن کودکی همه ما می‌بوسیم، ولی وقتی اندکی بزرگ شدند، این کار شبه معجزه را دیگر از غفلت ادامه نمی‌دهیم، غافل از آن هستیم که تا زمانی که فرزندان‌مان را می‌بوسیم، حس کودک بودن آن‌ها و پدر بودن خودمان را در وجود آن‌ها حفظ می‌کنیم. وقتی جوانی را پدرش در آغوش کشیده و می‌بوسد، آن جوان هرگز تصور نمی‌کند برای پدرش بزرگ شده است و همیشه خود را در برابر پدرش، کودکی می‌داند که هر چه امر کند باید اطاعت کند. @Rahee_saadat