امام زمان علیه السلام در زیارت ناحیه می فرماید: «و صُفِّدوا فی الحديد» یا جداه! همه این زن و بچه را با زنجیر آهنی بسته بودند.😭 فکرش را بکنید، بچه شش ساله، دو شبانه روز است که غذا نخورده است، تشنگی هم کشیده است، و زنجير هم به گردنشان انداخته اند. اي واى! بچّه شش ساله و هفت ساله طاقت زنجير ندارد. درد اينست که اين بچه ‌ها هر وقت مى ‌خواستند #گريه كنند، بدنشان درد مى ‌آمد. وقتی چشمشان به سر بريده بابا می افتاد، همین که اشكشان مي‌ آمد آنها را تازیانه می زدند. ارباب مقاتل و سِيَر نوشته ‏اند از وقتى زن‌ها و بچّه ها را اسير كردند، از #كربلا تا به شام كه وارد كردند، احدى با اينها حرف نزد و به اينها اعتنا نكرد. اينها خیلی خوار و ذليل شده بودند. اين بود وقتي كه در شام آن مرد سلام كرد، زين ‌العابدين علیه السلام تعجّب كرد و فرمود: تو كيستى كه به من سلام می کنی؟ خدا مي‌داند اين بچّه‌ ها از كربلا تا شام يك شكم سير غذا نخوردند. #خوراك درستى هم به اينها نمى‌دادند. زين‌العابدين علیه السلام در شام فرمود: «يا منهال! والله، منذُ قُتِل أبي، نساؤنا ما شبعنَ بُطونهن ولا كَسون رؤوسهن.» زن‌ هاى ما از كربلا تا شام، غذاى سير نخوردند و... اصل منبر، مقدّمه دعاست. مگر به شما نگفته ‌اند هر چه هست در دعاست؟ شمشیر شما دعاست. اسلحه شما دعاست. حافظ شما دعاست. چند دقیقه صبر كنید و مجلس را ترک نکنید. #دعا کنید. بعد از گریه بر سیدالشهداء علیه السلام و توسّل به امام‌زمان علیه السلام محلّ اجابت دعاست. شیطان چه طور وسوسه می‌ كند و بعضی ها را از این سعادت محروم می ‏كند. با حال التجاء و توسّل، زن‌ها دور بچّه‌های امام حسین علیه السلام، مردها دور زین‌العابدین علیه السلام، آن‌ها را شفیع درگاه خدا قرار دهید، با حال انابه و تضرّع، ده نوبت: بحقّ مولانا الحسین المظلوم علیه السلام و اهل بیته و اصحاب السّعداء الشّهداء: یا الله!... 🤲خدایا به قطره قطره اشك ‌های اولاد امام حسین علیه السلام و به قطره قطره خون ‌های بدن امام حسین علیه السلام قسمت می‏دهم، همین ساعت امر ظهور #امام‌_زمان علیه السلام را مقدّر بفرما. ما را به دیدار و به نصرت آن بزرگوار موفّق بفرما. ما را در ظلّ لوای وِلای او از هر خطا و اشتباه و هر خطر و صدمه‌ای حفظ بفرما.