🔲✨🔲✨🔲✨🔲
#محرم_الحرام
#حسینیة
#محیای_حسینی_الگوی_تربیتی_خانواده_مهدوی
🔰 نتیجه
✍ در این بحث به بررسی چهار مؤلفۀ تربیتی دیگر در مکتب خانم ام البنین سلام الله علیها پرداختیم. طی این بررسی تلاش شد تا ذیل هر عنوان هم به سیرۀ صاحب این مکتب و هم به مصادیقی از افعال و اعمالِ پرورش یافتۀ این مکتب حضرت عبدصالح باب الحسین مولانا ابا الفضل العباس سلام الله علیه اشاراتی داشته باشیم.
🔘 مؤلفۀ اول، «تقدیم اراده، وجود و جان مولا بر اراده، وجود و جان خویش» بود.
➖ این ویژگی همان رکن اساسی اسلام و ایمان است که رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) در روز غدیر به همۀ خلق اعلام فرمودند که وجود مقدس امام، أولی به شما از خودتان هستند.
🔘 مؤلفۀ دوم، «مواسات» که معنایی والاتر از ایثار و گذشت دارد، اشاره به حلّ شدن انسان در ارادۀ مولا دارد، به گونه ای که جز ارادۀ مولا، ارادۀ دیگری نداشته باشد، دقیقا همان ویژگی که از حضرت عباس سلام الله علیه و اصحاب الحسین علیه السلام در سرزمین کربلا مشاهده می شود.
🔘 در مؤلفۀ سوم از «وفاداری» سخن به میان آمد و ذکر شد که وفادارترینِ خلق روی زمین اصحاب امام حسین علیه السلام و فرماندۀ آنان حضرت باب الحسین سلام الله علیه بودند که مانند آنان نه آمده و نخواهد آمد.
🔘 در آخرین مؤلفه نیز به عنوان مهم «بصیرت» اشاره شد. بیان شد که بصیرت از فقاهت و معرفت عمیق در دین ریشه می گیرد.
➖ از آنجا که تمام فقه در وجود مبارک حضرت قمر بنی هاشم سلام الله علیه اجتماع یافته بود، لذا ملقب به «نافذ البصیرة» بودند و این شأن در قامت حضرتشان که کاشف الکرب و ظهر الولایة بودند، ظهور أتم و أكمل پیدا کرده است.
✍ در پایان، توجه به این نکته لازم است که در جمیع مؤلفه هایی که بیان شد، آموزگار مکتب فدایی پروری، در ابتدا خود واجد این خصائل بودند و این مؤلفه ها را در جای جای محیا و سیره حیات خویش معنا نمودند تا توانستند این ویژگی ها را در تربیت اولادشان نیز محقق کرده و به معنای أتم به ظهور برسانند. تا آنجا که الگویی برای همۀ خلق در شیوۀ تربیتی خانوادۀ مهدوی شوند.
🔲
✨
🔲✨🔲✨🔲✨🔲
@BahrulEilm
#حسینیة
#کهیعص
#احادیث
🖋 پیامبر اعظم صلى الله علیه و آله و سلم فرمودند:
🏴 بى اُنذِرتُم وَ بِعَلىِّ بنِ أبى طالِبِ اهْتَدَیتُم… وَ بِالْحَسَنِ اُعْطیتُمُ الإْحسانُ وَ بِالْحُسَینِ تَسعَدونَ وَ بِهِ تَشقونَ ألا وَ إنَّ الْحُسَینَ بابٌ مِن أبوابِ الْجَنَّهِ مَن عاداهُ حَرَّمَ اللّهُ عَلَیهِ ریحَ الْجَنَّهِ؛
▪️«به وسیله من هشدار داده شدید، و به وسیله على (علیه السلام) هدایت مى یابید، و به وسیله حسن (علیه السلام) احسان به شما عطا مى شود ، و به وسیله حسین (علیه السلام) خوشبخت و سعادتمند مى گردید و بدون او شقی و بدبخت. بدانید که حسین (علیه السلام) درى از درهاى بهشت است، هر کس با او دشمنى کند، خداوند بوى بهشت را بر او حرام مى کند.»
📓بحار الأنوار ج ۳۵، ص ۴۰۵
📓البرهان في تفسير القرآن ج ۳، ص ۲۳۲
@BahrulEilm
#بقیة_الله_خیر_لکم_إن_کنتم_مؤمنین
⚜ فَعَجَّلَ اللّٰهُ فَرَجَكَ، وَسَهَّلَ مَخْرَجَكَ؛ وَقَرَّبَ زَمانَكَ
«پس خدا در گشایش کار شما (حضرت مهدی علیه السلام) شتاب ورزد و آمدنتان را آسان نماید؛ و زمانتان را نزدیک فرماید»
📓 فرازی از دعای استغاثه به امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف
@BahrulEilm
🕋✨⚜🕋⚜✨🕋
🕋✨⚜🕋
#تبیانا_لکل_شئ
#سوره_مبارکه_اعراف
ا❁﷽❁ا
✨ وَ إِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِنْ بَني آدَمَ مِنْ ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَ أَشْهَدَهُمْ عَلى أَنْفُسِهِمْ أَ لَسْتُ بِرَبِّكُمْ قالُوا بَلى شَهِدْنا أَنْ تَقُولُوا يَوْمَ الْقِيامَةِ إِنَّا كُنَّا عَنْ هذا غافِلينَ
﴿و [به خاطر بياور] زمانى را كه پروردگارت از صلب فرزندان آدم، ذرّيّهی آنها را برگرفت؛ و آنها را بر خودشان گواه ساخت؛ [و فرمود]: «آيا من پروردگار شما نيستم»؟ گفتند: «آرى، گواهى مىدهيم». [خداوند چنين فرمود، مبادا] روز رستاخيز بگوييد: «ما از اين، غافل بوديم؛ [و از پيمان فطرى بىخبر مانديم]».﴾
(آیه ۱۷۲ - سوره مبارکه اعراف)
۲)💠 امام باقر (علیه السلام) فرمودند: همانا خدای تبارکوتعالی هنگامیکه آفریدگان را آفرید، آبی زلال و آبی شور و بد مزه نیز آفرید. سپس این دو آب با هم آمیخته شدند. خداوند مقداری گِل از سطح زمین برداشت و آن را محکم مالید. سپس به اصحاب یمین درحالیکه آنان مانند ذرّه (مورچهها) حرکت میکردند، فرمود: در صلح و آرامش به بهشت بروید. به اصحاب شمال نیز فرمود: «به آتش بروید و برایم مهّم نیست». و سپس فرمود: «أَلَسْتَ بِرَبِّکُمْ قَالُواْ بَلَی شَهِدْنَا أَن تَقُولُواْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ إِنَّا کُنَّا عَنْ هَذَا غَافِلِینَ»؛ سپس از پیامبران عهد و پیمان گرفت و فرمود: «آیا من خدای شما نیستم؟ و آیا این محمّد (صلی الله علیه و آله) فرستادهی من و این علی (علیه السلام) امیرمؤمنان نیست»؟ گفتند: «بله. پس پیامبری برای آنان ثابت شد و از اولوا العزم پیمان گرفت که من پروردگار شما هستم و محمّد (صلی الله علیه و آله) فرستادهی من و علی امیرمؤمنان (علیه السلام) و اوصیای پس از او (علیهم السلام)، اولیای امر و حافظان علم من هستند و بهوسیلهی مهدی (عجل الله فرجه) دینم را تقویت میکنم و زمینم را پاک میگردانم و حکومتم را آشکار میکنم و بهوسیلهی او از دشمنانم انتقام میگیرم و از روی اختیار و اجبار عبادت میشوم». گفتند: «پروردگارا! ما اقرار کردیم و گواهی دادیم و آدم (علیه السلام) آن را نه انکار کرد و نه اقرار. پس عزیمت برای این پنج نفر در مهدی (علیه السلام) رسوخ یافت. امّا آدم عزم و همّتی در اقرار به آن نداشت و این همان سخن خدای عزّوجلّ است: پیش از این، از آدم پیمان گرفته بودیم امّا او فراموش کرد و عزم استواری برای او نیافتیم!. (سوره طه/آیه۱۱۵) فرمود: «درحقیقت او شامل [فراموش کرد] میشود». سپس به آتش دستور داد که برافروخته شود و به اصحاب شمال فرمود: «وارد آن شوید، ولی از آن ترسیدند». به اصحاب یمین فرمود: «وارد آن شوید، پس وارد آن شدند و برای آنان خنک و مایهی آرامش بود». اصحاب شمال گفتند: «پروردگارا! ما را ببخش». فرمود: «من شما را بخشیدم، بروید و وارد آن شوید، امّا ترس و وحشت از آن در دل آنان افتاد و در آنجا بود که اطاعت و ولایت و معصیت ثابت شد».
📚 تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۵، ص۳۹۴/الکافی، ج۲، ص۸/ بحار الأنوار، ج۲۶، ص۲۷۹/ نور الثقلین/ البرهان/ تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص۳۱۳
🕋✨⚜🕋
🕋✨⚜🕋⚜✨🕋
@BahrulEilm