✍‍ گفت: اصلاً چرا خداوند انسان را خلق کرد که او را عبادت کند؟ آیا خداوند به عبادت انسان نیاز داشت؟ 🔺گفتم: همه می‌دانیم که خداوند به هیچ چیز نیازی ندارد، ولی فرض محال اگر چنین نیازی بود، به غیر از انسان همه آسمان و زمین در حال عبادت خداوند بودند و هیچ‌یک امکان تخطی از مشیت الهی را نداشتند. 🔸خدا به ماه و زمین و فرشته و آسمان و دریا و کوه گفت بیا و آمدند، گفت برو و رفتند. به انسان گفت نماز بخوان و نخواند. گفت خون نریز و ریخت. گفت فساد نکن و کرد. 🔸بدین طریق موجودی آفرید که امکان شر دارد، پس اگر خیر کند، ستودنی است. این فلسفه خلق انسان است. ما خواستیم چیزی بالاتر از آسمان‌ها و زمین باشیم. عبادت آنکه می‌تواند عصیان کند و اطاعت می‌کند هرگز با عبادت آنکه امکان عصیان ندارد یکی نیست. 🔸به همین دلیل است که خدا در آسمان نظاره می‌کند و مهلت می‌دهد. در این کیهان تنها ما متغیر هستیم، هر چه هست ثابت است. تنها انسان است که می‌تواند همه را غافلگیر کند. می‌تواند اشتباه کند. در این کره ناچیز و در این مقطع گذرا از تاریخ نعمت و نقمتی به انسان داده شد تا ماهیت خود را تعریف کند. 🔸این محدوده مکانی و زمانی ناچیز می‌تواند ابدیت را رقم بزند. همه فرشتگان الهی، با حسرت و انتظار نظاره‌گر هستند که این موجود حقیر چه می‌کند. چه اتفاقی رقم می‌زند. ماهیت ابدی خود را چگونه می‌سازد. کودک نادانی است که سلاحی مرگبار به او داده‌اند و خود از اثر آنچه می‌کند، خبر ندارد. انسان خلق شد تا از فرشتگان بالاتر باشد و البته تنها کسی می‌تواند از فرشتگان بالاتر باشد که این قابلیت را در خود داشته باشد که پست‌تر از حیوانات باشد. #پرسش_پاسخ ✅ کانال ادیان، فرق و قومیت‌های مؤسسه مصاف (افق) 🆔 @masaf_ofogh